ผมมีระบบแคปซูลในวันสิ้นโลก - บทที่ 374 เรือรบถูกโจมต

　　“โอเคโอเค…”
　　เห็นหยูซานไม่พอใจหลินเฉิงก็ยิ้มแห้งๆ ก่อนที่จะโบกมือ เขากำลังจะพูดต่อแต่อะไรบางอย่างก็ทำให้เขาหน้าถอดสีทันที!
　　น้ำวนขนาดยักกำลังก่อตัวอยู่กลางทะเลอันเงียบสงบหลังจากพลังของมันควบแน่น มันก็มุ่งหน้ามาหาเรือธงลำนี้ทันที!
　　“ซู่!!!”
　　“เอี๊ยด!!…”
　　ทันที่ที่ตัวเรือประทะกับน้ำวนเรืองพิฆาตน้ำหนักกว่า 100 ตันลำนี้ ก็จมลงอย่างรวดเร็วและรุนแรง ตัวของหลินเฉิงส่ายไปส่ายมาอยู่บนท้ายเรือ สีหน้าของเขาดิ้นรนมากๆ !
　　เมื่อเขาเห็นน้ำวนนั้นเขาก็รู้ทนทีเลยว่าความฝันที่จะได้ล่องเรืออย่างสงบนั้นไม่เป็นจริงอีกครั้งแล้ว! 　　“เกิดอะไรขึ้น!?”
　　“อีกไม่นานก็จะถึงฝั่งแล้ว?เกิดบ้าอะไรขึ้น?”
　　“มารวมตัวเร็ว!เกิดเหตุฉุกเฉิน!”
　　“เหมือนว่าเราจะถูกโจมตีโดยสัตว์ทะเลอีกแล้ว!อย่าลดการ์ดลง เตรียมตัวรับมือ!”
　　“รับทราบ!”
　　“…”
　　ด้วยแรงสั่นอันรุนแรงอย่างต่อเนื่องไม่หยุดของเรือสมาชิกทั้งหมดของเรืองธงลำนี้ก็ล้มเลิกการตามหามือสังหารและต่างก็วิ่งไปยังห้องเก็บอาวุธทันที ผู้ที่กำลังจับราวไว้แน่นเพื่อมองหาว่าสัตว์ทะเลปรเภทใดที่กำลังเขย่าเรืออย่างโหดร้ายขนาดนี้ได้!
　　“ลูกเรือทุกคนโปรดฟัง!ลูกเรือทุกคนโปรดฟัง! เรือของเราตอนนี้กำลังถูกโจมตีโดยสัตว์ทะเลไม่ทราบชนิด กับไปประจำตำแหน่งและเตรียมพร้อมกับการตอบโต้ทันที!”
　　ลูกเรือต่างพยายามมองหาสัตว์ร้ายกำลังและทางศูนย์บัญชาการก็แจ้งเตือนภาวะฉุกเฉินพอดี นอกจากที่ลูกเรือแต่ละคนจะทรงตัวได้ลำบากแล้ว เรือก็ยังมุ่งตรงไปยังใจกลางของน้ำวนอย่างรวดเร็ว
　　มองไปยังผู้คนที่วิ่งกันอย่างวุ่นวายหลินเฉิงก็แปลกใจอยู่สักพัก อาจะเป็นเพราะเขาเห็นพวกมือใหม่มามาก แม้ว่าเขาจะกังวลอยู่บ้าง แต่เขาก็รู้สึกว่าการตอบสนองของคนพวกนี้รวดเร็วจริงๆ
　　“เหมือนว่าการที่กองเรือนี้อยู้รอดมาถึงทุกวันนี้ได้ต้องมอบความดีความชอบให้คนอื่นนอกจากฉางเหวินด้วยแล้วหละนะ…”
　　แม้เรือจะยังสั่นไม่หยุดแต่การที่เห็นผู้คนต่างทำตามคำสั่งของศูนย์บัญชาการอย่างเคร่งครัดนั้นทำให้หลินเฉิงอดที่จะชื่นชมความกล้าหาญของคนพวกนี้เสียไม่ได้เลย
　　“นายเป็นเด็กใหม่สินะ?”
　　ขณะที่เขาเตรียมตัวที่จะกระโดดลงไปดูว่าอะไรกันแน่ที่กำลังโจมตีเรือลำนี้อยู่นั้นไหล่ของเขาก็ถูกใครบางคนจับเอาไว้ เป็นชายแก่อายุประมาณ 40 เห็นจะได้ กำลังจ้องมองมาทางเขาอย่างจริงจัง
　　“อ่า…ใช่แล้ว”
　　หลินเฉิงพยักหน้าหลังจากที่มองไปรอบๆเขาไม่เข้าใจว่าคนๆ นี้จะทำอะไรต่อไป
　　เมื่อเห็นหลินเฉิงพยักหน้าชายที่ดูจริงจังคนนี้ก็ชี้นิ้วออกไป “งั้นนายไปยังที่หลบภัยก่อน พวกเราไม่เป็นไรหรอก ถ้าหน้าใหม่เป็นอะไรไปเข้าจะแย่เอา ถ้าไม่อยากตายก็รีบหลบไป!”
　　เขาอธิบายอย่างรวบรัดและรวดเร็วชายคนนั้นกำลังจะเสียหลักแต่ก็คงบาลานซ์เอาไว้ได้ เขาเลิกคุยกับหลินเฉิงและวิ่งไปหาอะไรยึดร่างเอาไว้
　　แม้จะได้รับการแนะนำด้วยความจริงใจแต่หลินเฉิงกลับรู้สึกนิ่งนอนใจไม่ได้ เขามาไกลขนาดนี้แล้วจะยอมเข้าห้องหลบภัยไปทั้งๆ อย่างนี้ ก็ดูจะเป็นอะไรที่ผิดธรรมชาติของเขาไปหน่อย เขากระโดดข้ามรั้วไปโดยที่ไม่มีใครสังเกตุเห็นทันที! 　　แกร๊ก!
　　เมื่อเท้าของเขาแตะกับผิวน้ำทะเลมันก็กลายเป็นแผนน้ำแข็งให้เขายืนอยู่ได้ทันที ก่อนที่เขาจะตกลงไปยังก้นทะเล
　　เขาแพร่พลังออกไปให้แน่ใจว่าพื้นน้ำแข็งนี้แข็งแรงดีแล้วแทนที่เขาจะแอบหนีไป เขาเลือกที่จะสันนิษฐานว่าสัตว์ทะเลตัวนี้คิออะไรกันแน่!
　　“แกมันเป็นตัวอะไรกันนะ…”
　　หลังจากที่สังเกตุอยู่สักพักผืนทะเลรอบๆ ก็เหมือนจะเปลี่ยนแปลงไปอีกครั้ง ตอนนี้มันเหมือนกับน้ำเดือด ฟองกำลังผุดขึ้นมาอย่างต่อเนื่อง ถ้าเขาไม่รู้ว่าอุณหภูมิตอนนี้ไม่ได้เปลี่ยนแปลงไปหละก็ เขาคงลำบากใจกับสิ่งที่กำลังจะเกิดขึ้นต่อไปแน่ๆ!
　　“ฉันเจอตัวมันแล้ว!”
　　เขาได้ยินเสียงร้องด้วยความตื่นเต้นดังขึ้นมาจากบนหัวหลินเฉิงมองกลับขึ้นไปเห็นชายหนุ่มอายุประมาณ 20 ต้นๆ กำลังมองลงมาอยู่ ก่อนที่ชายหนุ่มคนนั้นจะวิ่งกลับไปหาฟูงชน!
　　ก่อนที่จะได้กลับไปหาเพื่อนร่วมทีมคนอื่นๆใบหน้าของเขาก็ถอดสีทันที ร่างของเขาถูกดึงเขาไปหาทะเลทันที!
　　“เซี่ยวเจีย!”
　　“ตั้งขบวน!ตั้งขบวน! มันจะเปิดฉากแล้ว!”
　　“เฉินเฟยตั้งกำแพงป้องกันเร็วเข้า!”
　　“ไม่ต้องบอกหน่า!ฉันรู้แล้ว! ทุกคนเข้ามาหลบก่อนเร็ว มันเริ่มอาละวาดแล้ว!”
　　หลังจากที่เห็นชายหนุ่มถูกจู่โจมทุกคนก็มีสีหน้าที่เปลี่ยนไปทันที พวกเขารีบเข้าไปช่วยชายคนนั้นทันที!
　　เห็นท่าทีของทุกคนเป็นแบบนี้หลินเฉิงก็ล้มเลิกแผนที่จะดำลงไปดูใต้น้ำทันที เขารีบกระโดนลงน้ำว่ายไปหาชายคนนั้นทันที!
　　“มานี่ไอหนุ่ม!”
　　ก่อนที่จะไปถึงตัวหลินเฉิงก็รู้สึกว่าร่างของเขาเหมือนกับถูกจับด้วยมือขนาดยัก ทุกอย่างที่เขาเห็นช้าลง ก่อนที่จะถูกเหวี่ยงเข้าไปยังฝูงคนอย่างรวดเร็ว!
　　“ตู้ม!”
　　หลังจากที่โดนโยนเข้าไปเหมือนกับนกน้อยโบยบินหลินเฉิงไม่มีเวลาที่จะยกแขนของเขาด้วยซ้ำ เสียงอันแสบแก้วหูก็ดังขึ้นไปทุกทิศทันที!
　　“อ๊าก…”
　　“โอ้ย!”
　　“บ้าเอย!มันตัวใหญ่ขนาดไหนกันเนี่ย!”
　　“โอ้ยหูของฉัน…”
　　หลังจากที่กระแทกกับคนอื่นๆสีหน้าของคนรอบๆ ตัวเขาดูไม่ดีนัก บางคนก็กระอักเลือดออกมาเลย!
　　แม้หลินเฉิงจะรู้สึกไม่ดีแต่พลังของเขาก็มากกว่าคนพวกนี้มาก เขาส่ายหัวก่อนที่จะลุกกขึ้นมาสำรวจรอบๆ ตัวอย่างจริงจัง เขาต้องหาที่กำบังก่อนในตอนนี้! 　　————————SC: บทที่ 375 กำแพงและเต่ายักษ์!