ผมมีระบบแคปซูลในวันสิ้นโลก - บทที่ 375 กำแพงและเต่ายักษ

　　เขาเคยเห็นพลังสร้างกำแพงมาก่อนแล้วตอนอยู่ที่เมืองหยุนหยางรอบนี้ฟางหยูที่มีพลังนี้เหมือนจะยังเด็กเกินไปมาก แม้พลังของเธอจะแข็งแกร่งแต่การฝึกฝนยังไม่ถึงขั้นนัก พลังของเธอในตอนนี้น่าจะกันธนูน้ำแข็งของเขาไม่ได้อย่างแน่นอน
　　ตอนนี้กำแพงของชายหน้าดุเองนั้นแตกต่างกับพลังของสาวน้อยอย่างมากกำแพงนั้นกว้างใหญ่กว่าของเธอหลายเท่านัก การโจมตีครั้งเดียวของสัตว์ประหลาดทำให้ใครหลายคนกระอักเลือดได้ นั้นเป็นสถานการณ์ที่ไม่ดีนัก
　　แต่พลังนั้นก็ไม่สามารถเจาะทะลุกำแพงของผู้ใช้พลังเหล่านั้นได้ นั้นทำให้หลินเฉิงประหลาดใจมาก!
　　หลินเฉิงกำลังวิเคราะห์กำแพงและพลังของสัตว์ประหลาดอยู่นั้นชายหน้าบากก็ไม่ได้พักเลยสักนิด หลังจากที่สร้างกำแพงมากันพวกพ้องและหลินเฉิงแล้ว สีหน้าของเขาก็ดูไม่ดีนัก คนอื่นอาจจะไม่รู้ แต่เขารู้ดีเลยว่ากำแพงนี้ทนการโจมตีได้ไม่ถึง 3 ครั้งอย่างแน่นอน!
　　ชายหน้าบากก็เร่งจังหวะหายใจของตัวเองและตะโกนเตือนทุกคนที่อยู่หลังกำแพง“ฉันกันไว้ได้ไม่เกิน 3 ครั้ง เราต้องอาศัยจังหวะช่วงนี้ตั้งขบวนใหม่เร็วเข้า! เมื่อมันพักเข้ามาเราจะทำให้มันประหลาดใจกัน!”
　　“รับทราบ”
　　“รับทราบครับ”
　　“ลำบากหน่อยนะเฟยซือ!”
　　“แกต้องเจ็บตัวแน่!”
　　หลังจากได้ยินตำเตือนของชายหน้าบากสีหน้าของใครหลายๆ คนก็เริ่มสั่นกลัว พวกเขาไม่ใส่ใจอาการบาดเจ็บของตัวเอง รีบจัดแถวขึ้นมาอีกครั้ง เมื่อกำแพงพังลง พวกเขาทุกคนจะพร้อมรับมืออย่างเต็มที งัดพลังทั้งหมดจัดการมันในหมัดเดียวให้ได้!
　　ตั้งแต่ที่เขามาถึงจุดนี้เขาก็อยากจะถามว่าทำไมถึงไม่มีใครเปิดโอกาสให้เขาต่อสู้จริงๆ จังๆ สักที เมื่อได้ยินเสียงสัตว์ประหลาดโจมตีใส่กำแพงเขาก็เข้าใจในทันที
　　แม้จะมีผู้ใช้พลังมากมายอยู่บนเรือลำนี้ใครหลายคนก็เป็นคนใหญ่คนโต พวกเขากินดื่มอยู่บนเรือลำนี้ ฉางเจียก็เป็นฝ่ายบริหารของที่นี่ เมื่อการต่อสู้เริ่มขึ้น ดูจากการเคลื่อนไหวของสัตว์ประหลาดตัวนี้แล้ว เรือรบลำนี้ก็คงจะทนการโจมตีได้ไม่กี่ครั้งเท่านั้น แต่ทุกคนก็ดูชำนาญกับการรับมือมาก บางทีผู้เสียชีวิตอาจจะไม่ได้เป็นของกองพันที่หนึ่งแต่เป็นของเจ้าหน้าที่ส่วนอื่นๆ ก็ได้
　　เห็นผู้ใช้พลังบางคนไปตั้งหลักอยู่บนผิวน้ำแล้วหลินเฉิงก็อยากจะลงไปปะทะกับสัตว์ประหลาดตัวนี้ด้วย แต่ดูจากสภาพของกำแพงป้องกันแล้ว เขาทำแบบนั้นไม่ได้จริงๆ
　　ตามนิสัยของหลินเฉิงแล้วเขาไม่จำเป็นต้องลงไปต่อสู้อะไรด้วยซ้ำตราบใดที่มันไม่เป็นภัยถึงชีวิตของเขากับหยูซาน
　　ไม่รู้เพราะว่าอะไรทัยทีที่เห็นน้ำวนนี้ เขาก็นึกถึงบทสนทนาก่อนหน้านี้ของเขากับหยูซานตอนที่เขาพึ่งมาถึงบนเรือลำนี้!
　　ตอนนั้นเขายืนคุยกับหยูซานอยู่ตรงท้ายเรือเธอเห็นเงาของสัตว์ทะเลขนาดใหญ่ ซึ่งเขาก็ถามเธอในตอนนั้น แต่เพราะเธอไม่มั่นใจนัก เขาจึงไม่ได้คิดอะไรเรื่องเงาลึกลับใต่ทะเลนั้น
　　หลังจากที่คำนวนอย่างจริงจังแล้วบางที่ไอสัตว์ประหลาดตัวนี้อาจจะเกี่ยวข้องกับเหตุผลที่ว่า ทำไมกองพันถึงไปและกลับอย่างปลอดภัยมาโดยตลอดก็ได้ อาจจะมีคนที่กำลังคุมสัตว์ตัวนี้อยู่บนเรือ!
　　ตอนนั้นเขาไม่ได้ตัดสินใจที่จะยุ่งกับผู้ควบคุมสัตว์คนนั้นเพราะเป้าหมายของเขาคือการเข้าถึงตัวของฉางเหวินฉวนเพียงอย่างเดียว
　　แต่ตอนนี้เรือกำลังถูกโจมตีบางที่เรื่องทั้งหมดอาจจะมีเงื่อนงำก็ได้่ นั้นคือเหตุผลว่าทำไมเขาถึงอยากลงไปดูให้เห็นกับตา แม้เรือลำนี้จะมีผู้ใช้พลังอยู่หลายคน แต่เขาจะไม่ฝากชีวิตไว้กับคนพวกนี้อย่างแน่นอน
　　“ปั้ง!”
　　ก่อนที่เขาจะได้ทำอะไรหลินเฉิงก็ได้ยินเสียงดังอีกครั้ง!
　　การโจมตีครั้งแรกของมันอาจจะไม่ได้ผลมันคงจะโกรธมากและพร้อมที่จะจู่โจมครั้งที่สองแล้ว เมื่อมันปะทะกับกำแพงมันจึงรุนแรงกว่าครั้งแรกมาก กำแพงป้องกันเริ่มแตกร้าวทันที และรอยร้าวก็ลามออกไปเรื่อยๆ
　　“เตรียมตัวรับมือ!มันมาแล้ว!”
　　“น้องหลู เซี่ยวหลิน รีบพาเฟยซือ ออกไปเร็ว!”
　　“มาเร็ว!ออกมา !”
　　“โอ้ย!”
　　“ปั้ง!”
　　ครั้งที่3 ที่มันโจมตี กำแพงนั้นรับแรงปะทะไม่ไหมแล้ว ชายผู้เรียกกำแพงกระอักเลือดออกมาและล้มลงไปทันที โชคดีที่ทุกคนรู้แล้วว่าจะเป็นแบบนี้ พวกเขาจึงเข้าไปคุ้มกันการเคลื่อนย้ายตัวเขาในทันที
　　ตอนนี้สัตว์อสูรตัวนั้นก็ปรากฏตัวออกมาแล้วมันใหญ่ยักษ์ตรงตามที่หยูซานบอกเอาไว้เลย!
　　“ตะ…เต่าหรอ!?”
　　“เตาแห่งหวุนหยูนี้มันตะพาบน้ำขนาดยักชัดๆ !”
　　“เต่าบ้าอะไรมีงาแบบนี้หละ!?”
　　“โว้ย!เรื่องใหญ่ที่สุดคือ ทำไมมันตัวใหญ่ขนาดนี้ได้หละ!?”
　　เห็นโฉมหน้าของสัตว์อสูรผู้ใช้พลังแต่ละคนก็ตกตะลึง ไม่มีใครคิดว่ามันจะเป็นเต่ายักเลยสักนิด
　　ร่างใหญ่ยักของมันที่กำลังลอยอยู่บนทะเลก็พุ่งเข้ามาหาพวกเขาทันที
　　“ไม่คิดเลยว่าจะเป็นแบบนี้เราจะถูกมันกินจริงๆ หรอ!” 　　“ย๊ากกก…เละไปซะ+”
　　“กรงอัคคี!”
　　“เอานี่ไปกินซะ!”
　　มองไปยังเต่ายักษ์ข้างหน้าทุกคนกำลังคิดว่ามันผิดธรรมชาติไปมาก แต่อยู่ๆ มันก็พุ่งเข้ามาหาทั้งๆ แบบนั้น โดยไม่ทันตั้งตัว แต่อย่างไรก็ตามไม่มีลูกเรือคนใดที่แสดงความกลัวออกมาสักนิด พวกเขาต่างชักอาวุธและใช้พลังของตัวเองพร้อมๆ กัน !
　　“ผิ้ว!ผิ้ว! ตู้ม!”
　　หลินเฉิงนิ่งไปเลยที่เห็นการตอบโต้อย่างไม่กลัวตายนี้เขาสบัดมือก่อนที่จะเรียกกำแพงน้ำแข็งขึ้นมาปกป้องพวกเขาอีกที!
　　“อะไรกัน?”
　　“น้ำแข็งออย่างงั้นหรอ!?”
　　“ฉันได้ยินเรื่องของผู้ใช้พลังน้ำแข็งคนใหม่มานะ?”
　　“เป็นไอหน้าใหม่คนนั้นจริงๆหรอ! ทำไมเขาถึงไม่หนีไป?” 　　กำแพงน้ำแข็งอัดหน้าของเต่ายักทันทีทำให้มันเสียจังหวะไป ทุกคนก็แปลกใจพร้อมกับพูดคุยเรื่องของหลินเฉิง
　　“ช่วยฆ่ามันก่อนได้ไหม?มีครอบครัวที่ต้องกลับไปหากันไม่ใช่หรอ? มีอะไรก็ค่อยคุยกันทีหลังก็ได้!”
　　เห็นนักสู้หน้าโง่พวกนี้ที่กำลังสงสัยในกำแพงน้ำแข็งแล้วหลินเฉิงก็เตือนพวกเขาพร้อมกับเอามือก่ายหน้าผากของตัวเอง
　　—————–SC: บทที่ 376 พลังของจรวดต่อต้านวัตถุ!