ผมมีระบบแคปซูลในวันสิ้นโลก - บทที่ 408 เหตุผลที่แท้จริงของหลินเฉิง
“คอยจัดการอย่างถูกวิธีหรอ?”
ได้ยินแผนการของเหลียงหลินเฉิงก็ส่ายหน้า “ถ้าฉางเหวินฉวนตึดกับได้ง่ายแบบนั้นจริงๆ ผมไม่มาหาในวันนี้หรอกครับ?”
“นายหมายความว่าอะไร?”
ได้ยินแบบนั้นผู้เฒ่าก็ขมวดคิ้วครั้งที่ร้อย“ฉางเหวินฉวนยังเป็นแค่มนุษย์ ไม่ว่าเขาจะแข็งแกร่งขนาดไหน ถ้าเราได้หลักฐานมามากพอ พวกเราดาบรัตติการจะบุกเขาไปหาเขาแน่ๆ ”
“ผิดแล้วหละ…”
เห็นความมั่นใจนั้นแล้วหลินเฉิงก็ปฏิเสธไป เขาส่ายนิ้วและลงลึกเรื่องสำคัญ “ผู้เฒ่าได้ประเมินความแข็งแกร่งของดาบรัตติการสูงเกินไป นั้นไม่เป็นไรและเป็นเรื่องที่ดี แต่อย่าประเมินพลังของฉางเหวินฉวนต่ำไป!”
ผู้เฒ่าเหลียงก็เอะใจทันที“ผู้เฒ่าคิดว่าฉางเหวินฉวนซ่อนพลังกับคนในฐานทัพกว่า 100,000 คนไปทำไมหรอ ไม่รู้เป็นเพราะอะไร ผู้เฒ่าคิดว่าท่านผบ.ดิงทำเป็นตาบอดเรื่องของฉางเหวินฉวนหรอ? ยังไงฉางเหวินฉวนก็เป็นคน เขาไปควบคุมสัตว์ทะเลพวกนั้นได้ยังไง? ผู้เฒ่าไม่เห็นโซ่ขนาดยักษ์ที่กำลังโยงเรื่องพวกนี้เข้าด้วยกันจริงๆ หรอ?”
“เป็นไปไม่ได้!”
ได้ยินคำวิเคราะห์ของหลินเฉิงแล้วเหลียงก็ยืนขึ้นเหมือนถูกไฟดูด “ฉันไม่กล้าพูดอะไรแล้ว ฉันไม่เอาเรื่องของฉางเหวินฉวนไปปนกับท่านผบ. ฉันเองก็เชื่อมั่นในตัวของทานผบ.ดิงอย่างมาก!”
“อย่าตื่นตูมไปครับเรื่องพวกนั้นยังไม่ได้รับการยืนยันเลยใช่ไมหละ?”
เห็นว่าตัวเองไปแตะแผลของผู้เฒ่าหลินเฉิงก็รู้สึกไม่แน่ใจ เขาโบกมือปลอบใจผู้เฒ่าเหลียง “ไม่ว่าจะเรื่องอะไรฉางเหวินฉวนเป็นคนที่จัดการด้วยตัวคนเดียวไม่ได้จริงๆ ไหนจะเรื่องต่ำแหน่งของเขาอีก ทีมดาบรัตติการเพียงไม่กี่คนจะเอาฉางเหวินฉวนลงได้จริงๆ หรอ?”
“ฮึ่ม!นายจะพูดอะไรอีกหละ? จากข้อมูลที่นายบอก ฉางเหวินฉวนก็เป็นเม่นที่ใครแตะก็ตายแล้วไหมหละ?”
ไม่รู้จะไปต่ออย่างไงตาเฒ่าก็บ่นออกไปอย่างเหลืออด
“นั้นก็ยังไม่ใช่เหตุผลที่ผมมาในวันนี้อยู่ดีแหละ”
แม้ว่าผู้เฒ่าตอนนี้จะดูไม่เป็นมิตรนักหลินเฉิงก็ไม่คิดอะไร เขายิ้มและพูดต่อไปว่า “ดูจากทีมงานดาบรัตติการแล้ว การเคลื่อนไหวครั้งต่อไปของฉางเหวินฉวนก็คือเป้าหมายหลัก แม้ว่าจะไม่รู้ว่าทีมดาบรัตติการจะมีพลังขนาดไหน แต่ก็น่าจะจับฉางเหวินฉวนไม่ได้ง่ายๆ แต่ผมเองก็ไม่ใช่มือสมัครเล่น พลังทั้งสองด้านของผมเองก็ไม่ได้เป็นรองใคร ถ้าผมทำตามแผนต่อไป ไม่นานนักก็น่าจะจับฉางเหวินฉวนได้”
“แล้วจะให้เราทำอะไรถ้านายจับเขาเองได้ห๊ะ?”
เห็นหลินเฉิงไม่เห็นค่าอะไรทีมงานของเขาในการรับมือกับฉางเหวินฉวนแม้จะถูกอยู่บ้าง แต่เขาก็ยังไม่สบอารมณ์กับหลินเฉิงอยู่ดี
“ไม่ไม่ ไม่…”
หลินเฉิงยกนิ้วชี้ขอมาส่ายไปมา“แม้ว่าผมจะมั่นใจว่าจับฉางเหวินฉวนได้แน่ๆ ถ้าฉางเหวินฉวนหายไปสักระยะ ต้องมีคนรู้ถึงความผิดปกตินั้นแน่นอน คนพวกนั้นก็จะออกตามหาอย่างบ้าคลั้ง! ถ้ามีอะไรมารองรับสถานการณ์นั้นย่อมดีกว่าอยู่แล้ว”
ได้ยินคำอธิบายนี้ผู้เฒ่าก็รู้สึกตื่นเต้นขึ้นมาทันที
“ไม่ดีไปหรอ?ถ้าผู้คนออกตามหา ก็ยิ่งวุ่นวายจนตามรอยยากขึ้นไปอีก? ยิงปืนนั้เดียวได้นกสองตัวเลยนะ!” แค๊กๆ
หลินเฉิงกระแอ่มด้วยความโกรธทันทีที่ได้ยินหลังจากเปลี่ยนไปดื่มน้ำเย็น หลินเฉิงก็พูดอย่างอดไม่ได้ “ผู้เฒ่า คนที่คุ้มกันฉางเหวินฉวนก็ไม่ได้โง่นะ คนพวกนั้นไม่ได้เลือกติดตามฉางเหวินฉวนด้วยเหตุผลง่ายๆ หรอกนะ ด้วยการออกคำสั่งเพียงน้อยนิด น่าจะทำให้ฐานทัพแห่งนี้วุ่นวายได้อย่างง่ายดายเลยหละ แน่ใจนะว่าจะรับสถานกาณ์หลังจากนั้นได้?”
“หมายความว่าไง?”
เมื่อไอเดียทุกอย่างที่คิดออกมาได้ถูกหลินเฉิงปฏิเสธไปจนหมดชายแก้ก็พยายามคิดต่อไปเรื่อยๆ ซึ่งทำร้ายความภาคภูมิใจในตนเองของเขามากขึ้นๆ
“ง่ายนิดเดียวผมจะทำงานสกปรกๆ เพื่อจัดการกับฉางเหวินฉวนให้ ส่วนทีมดาบรัตติการของผู้เฒ่าก็ช่วยเก็บกวาดและแก้ปัญหาความวุ่นวายภายหลังให้หน่อยก็เท่านั้นเอง! แน่นอนว่าผมไม่ขอให้ทำอะไรเกินความสามารถใช่ไหม แล้วก็ต้องช่วยดูแลครอบครวของผมด้วย!”
เห็นตาเฒ่าเดินตามคำอธิบายของเขามาเรื่อยๆหลินเฉิงก็รู้สึกละอาย แต่เพื่อทุกสิ่งที่สำคัญกว่าแล้ว เขาต้องทำทุกอย่างหลังจากนี้ให้แยบยลที่สุด!
“เก็บกวาดอย่างงั้นหรอ?”
ได้ยินแผนของหลินเฉิงแล้วตาแก่ก็ยังสงสัยอยู่ “ถ้านายจะจัดการกับฉางเหวินฉวนก็ต้องทำตอนกลางคืนอยู่แล้วใช่หมหละ จะเหลืออะไรให้พวกฉันเก็บกวาดอีกหละ?”
“ทีมดาบรัตติการก็ต้องเฝ้ามองนายทหารยศน้อยใหญ่มาโดยตลอดหนิด้วยเครือข่ายพวกนี้ น่าจะทำให้พวกคุณเห็นจุดที่ต้องเข้าไปแก้นะ
เห็นชายแก่ยังคงไม่เข้าใจหลินเฉิงก็เริ่มโมโห “ฐานทัพขนาดใหญ่ที่ยังคงรักษาความสมดุลไว้ได้ ผู้คนทุกคนที่เข้าออกฐานทัพแห่งนี้ ก็ย่อมทิ้งข้อมูลเอาไว้ ซึ่งตอนนี้ก็เป็นข้อมูลของผู้ใช้พลังไปแล้ว ตราบใดที่พวกเขายังคงใจเย็น ถ้ามีคนที่หายไปจากฐานทัพไม่นานพวกเขาก็รู้ตัวกันหมดแล้ว รอบนี้คนที่หายไปคือฉางเหวินฉวนเลยนะ! ผมเองก็ไม่ได้มีพลังอื่นแล้ว คิดว่าผมจะซ่อนตัวจากสายตาของคนพวกนั้นได้นานขนาดไหนเชียว ถ้าทีมดาบรัตติการไม่เข้ามาช่วยอีกแรง?”
“อย่างงี้นี่เอง…”
ได้ยินคำอธิบายนี้เหลียงก็เข้าใจทุกอย่างในทันที เขาเข้าใจเป้าหมายที่แท้จริงของหลินเฉิงสักที!
ผู้ใช้พลังระดับสูงก็มีเยอะแยะหลินเฉิงสามารถทำงานหลายๆ อย่างที่พวกเขาทำไม่สำเร็จให้สำเร็จได้ด้วยพลังของตัวเอง อย่างไรก็ตาม พลังของมนุษย์นั้นมีขีดจำกัด โดยเฉพาะฝังฐานทัพที่เหมือนเครื่องหมายกากบาทแบบนี้แล้ว ถ้าพวกเขารู้ถึงความผิดปกติ สิ่งที่เกิดขึ้นตามมาต้องส่งผลกระทบกับคนรอบตัวเขาแน่นอน!
————–SC: บทที่ 409 เอกฉันท์