ผมมีระบบแคปซูลในวันสิ้นโลก - บทที่ 425 การดูดซึมลักษณะเฉพาะตัว
“น่าสนใจ!”
หลังจากที่ครุ่นคิดอยู่สักพักหลินเฉิงก็ไม่สงสัยอะไรแล้ว แม้ว่าการแตกร้าวของเกราะนั้นจะทำให้เขาแปลกใจ แต่ความเสียหายนั้นไม่ได้ใหญ่หลวงนัก เขายกมือซ้ายมาลูบที่รอยแตก แสงสีฟ้ากำลังปุกคลุมมือของเขา ทันทีที่ไอเย็นจากมือสัมพัสกับเกราะ รอยร้าวนั้นก็หายไปทันที!
อีกครั้งที่หลินเฉิงยกเท้าขึ้นและเล็งไปที่หน้าของหลิงเจิงเขากำลังคิดว่าจะทำให้อีกฝ่ายพูดอย่างไรดี
เห็นอีกฝ่ายกำลังจะลงมืออีกครั้งแม้ว่าจะทำทุกอย่างที่พอจะทำได้แล้วแต่หลิงเจิงก็รู้ตัวเองดี ถ้าอีกฝ่ายไม่ลดระดับความระมัดระวังลงเลย เขาก็หาโอกาสสวนกลับได้ยาก ฝ่าเท้ากำลังจะย้ำลงมาบนหน้าของอีกฝ่ายหลินเฉิงก็ได้แต่หัวเราะออกมา เขาหันไปหาหลิงเหมิงที่นั่งอยู่เฉยๆ และใช้มือขวาจับคอของเธอไว้แน่น!
“ไม่รู้นะว่านายจะหันมาสวนกลับฉันอย่างไรแต่มันก็ไม่สำคัญทั้งนั้น!”
มือของเขาจับคออันเรียวบางไว้แน่นก่อนที่จะเตะหลิงเจิงที่กำลังเป็นห่วงน้องสาวและคนอื่นๆ
เมื่อหลินเฉิงเห็นพี่ชายคนนี้โกรธเขายังพูดออกไปอีกว่า “ตอนนี้ชีวิตของเธออยู่ในมือของฉันแล้ว ถ้าฉันอยากจะสังหารเธอก็ง่ายเหมือนปลอกกล้วย!”
หลิงเจิงที่กำลังโกรธก็กำหมัดขึ้นและถามกลับไป“พลังนายก็มี จะทำแบบนี้ไปทำไม?”
“ตราบไดที่มันได้ผลลัพตามที่ฉันต้องการจะวิธีไหนฉันก็ทำทั้งนั้นแหละ!”
หลินเฉิงพูดจากเชิงดูถูกกลับไป“เอาหละหยุดพูดนอกเรื่องได้แล่ว ฉันจะถามแล้วนายก็ต้องตอบง่ายๆ แค่นั้น ถ้าไม่แคร์ถึงผลลัพนายก็ปฏิเสธไปเลยก็ได้นะ!”
“แกนะแก…!”
เห็นสีหน้าอันใจเย็นของหลินเฉิงแล้วหลิงเจิงก็ได้แต่รู้สึกโกรธ แต่ก็รู้ว่าอีกฝ่ายนั้นเอาจริงมาโดยตลอด!
“ข้อแรกบอกมาซิพลังของนายคืออะไรกันแน่!”
เขาไม่สนใจสายตาที่มองมาของหลิงเจิงเขามองไปยังหลิงเหมิงที่กำลังสั่นกลัว และใช้อีกมือคาบบุหรี่แล้วจุดขึ้น “พลังของนายนั้นเพิ่มขึ้นในอัตตราที่ไม่ปกติมากๆ อย่าถามว่าทำไมฉันมั่นใจนัก ตอบมาก็พอ!”
คนเป็นพี่ชายกัดฟันแน่นสีหน้าของเขาเต็มไปด้วยความลังเล ความลับเรื่องพลังของเขาเป็นความลับสำคัญของตระกูลของเขาเลยก็ว่าได้ ถ้ามันถูกเปิดเผยออกมาต้องเกิดคำถามตามมาอีกเพียบอย่างแน่นอน! “อื๊อ..!”
เห็นสีหน้าลังเลนั้นหลินเฉิงจึงออกแรงที่มือมากขึ้น หลิงเหมิงก็เริ่มหายใจไม่ออกทันที!
“ปะ..ปล่อยมือก่อน!ฉันจะบอก ฉันจะบอกแล้ว!”
ได้ยินเสียงร้องของน้องสาวหลิงเจิงก็ใจสั่นทันที เขารีบตะโกนบอกไป
“โอกาสสุดท้ายแล้วนะหวังว่านายจะเห็นค่าของมัน!”
ในที่สุดกำแพงของจิตใจก็พังลงเห็นแบบนั้นหลินเฉิงก็พูดต่อไปอย่างเยือกเย็น
“สะ….สาเหตุที่พลังของฉันพัฒนาอย่างต่อเนื่องและรวดเร็วก็เพราะพลังเฉพาะเผ่าของพวกเรา…”
เห็นหลินเฉิงยอมลดแรงบีบลงเพื่อให้หลิงเหมิงพอหายใจได้แล้วเชาก็ยังพูดต่อไปไม่หยุด “พวกเรามีความสามารถในการสะกตใจมาตั้งแต่เกิด นายน่าจะได้ยินจากปากของน้องสาวของฉันแล้ว แต่การสะกดใจนั้นเป็นเพิ่งส่วนหนึ่งขอพลังเท่านั้น พลังนั้นสามารถพัฒนาอย่างต่อเนื่องขึ้นอยู่กับความสามารถของแต่ละคน นั้นทำให้พลังความสามารถของแต่ละคนพัฒนาไม่เท่ากัน ….
เห็นสีหน้าลังเลอีกครั้งของพี่ชายทันทีที่พูดมาถึงจุดนี้แต่เขาก็พูดต่อหลังจากนั้น “และพลังที่แข็งแกร่งที่สุดของการสะกดใจคือ… มันสามารถดูดซึมลักษณะเฉพาะตัวได้!””
“พลังดูซึมหรอ!?”
หลินเฉิงขมวดคิ้วทันที“เหมือนจะไม่ได้มีแต่ข้อดีนะ?”
“ต่างคนก็ต่างความคิดเห็นใช่ไหมหละ!”
ได้ยินแบบนั้นหลิงเจิงก็ยิ้มแห้งๆให้
“ฉันกำลังพูดถึงการเลือกใช้พลังของแต่ละคน!”
“เดี๋ยวก่อนสิ!”
หลินเฉิงรีบโบกมือ“ฉันจำได้ว่า ที่น้องสาวของนายบอกกับฉัน มันจะดูดพลังและความสามารถของอีกฝ่ายใช่ไหม?” “คนละเรื่องเลยหละ!”
เขาส่ายหน้า“แม้พลังสะกดใจของเราจะดูดพลังมาเป็นของตนได้ แต่อัตตราการแลกเปลี่ยนของพลังนั้นต่ำมาก คิดว่าทำไมเผ่ารัตติกาลอย่างพวกเราต้องคอยหลบซ่อนตัวหละ? ทั้งๆ ที่เคยครองโลกใต้ดินมาก่อน! นั้นเป็นเพราะ การดูดซึมลักษณะเฉพาะตัว มันไม่เหมือนกับการสะกดใจทั่วไป เพราะอัตตราการแลกเปลี่ยนพลังนั้นเท่ากับ 100เท่า แน่นอนว่ามันเทียบกับการสะกดใจไม่ได้เลยสักนิด!”
“100เท่า!?”
หลินเฉิงช็อคมาก“นั้นก็เท่า 100% เลยสินะ?”
“ก็เกือบอยู่…”
เขาพยักหน้าเห็นด้วยกับสิ่งที่หลินเฉิงพูด“แต่อันตราการแลกเปลี่ยนพลังที่สูงมากนั้น ต้องแลกมาด้วความยุ่งยากในการใช้! ถ้าอยากจะดูดซึมพลังทั้ง 100% ของเป้าหมาย นายต้องมั่นใจว่าต้องการพลังของคนๆ นั้นจริงๆ ก่อน และนายต้องมีพลังการดูดซึมลักษณะเฉพาะตัวตื่นขึ้นมาด้วย! ไม่ใช่แค่นั้นนะ ถ้าอยากจะให้ทุกอย่างสำเร็จ จะใช้พลังสะกดใจไม่ได้ นายต้องใช้เสน่ห์ ของตัวเองเข้าช่วย!”
“เพราะมันยากมากที่การดูดซึมลักษณะเฉพาะตัวนั้นจะสำเร็จเมื่อเวลาผ่านไปทัศนคติเริ่มต้นก็เกิดขึ้นในตระกูลของเรานั่นคือ ถ้าเราอยากจะใช้ทักษะการดูดซึมลักษณะเฉพาะตัวเพื่อพัฒนาพลังของตนเองแล้ว พวกเราก็ต้องหาเป้าหมายที่มีพลังมาก เพื่อที่จะดูดซึมพลังนั้น ถ้าเราทำสำเร็จ เราก็จะสามารถพัฒนาความสามารถตัวเองได้อย่างก้าวกระโดด!”
“ฉันพอเข้าใจนิดหน่อยแล้ว…”
หลิงเฉิงพยักหน้าให้กับคำอธิบายนั้น“เพราะนายฝึกมาอย่างนัก และสามารถดูกกลืนพลังลักษณะเฉพาะตัวได้สำเร็จสินะ”
“ถูกต้อง…”
สีหน้าของเขาแย่มากเมื่อต้องตอบคำถามนั้นแต่ก็พยักหน้ายอมรับแต่โดยดี
หลินเฉิงถามกลับไปทันทีที่เห็นท่าทีนั้น“งั้นเป้าหมายที่ถูกดูดกลืนพลังไปเป็นอย่างไรบ้างหลังจากนั้น?”
“ก็….”
ทันทีที่ได้ยินคำถามนั้นหลิงเจิงก็มีท่าทีที่ไม่แน่ใจอีกครั้ง หลินเฉิงจึงออกแรงบีบอีกครั้ง!
“เดี๋ยวก่อน!”
เห็นอีกฝ่ายเริ่มที่จะทำร้ายน้องสาวของเขาอีกครั้งหลิงเจิงก็รีบร้อนทันที เขาบอกให้หลินเฉิงหยุดด้วยน้ำเสียงที่แฝงไปด้วยความโกรธ “ฉันจะให้ความร่วมมือกับนายไม่ว่านายจะถามว่าอะไร เพราะฉะนั้นหยุดทำแบบนี้ได้แล้ว โอเคไหม?”
——————————–SC: บทที่ 426 ให้เวลา 3 วิ!