ผมมีระบบแคปซูลในวันสิ้นโลก - บทที่ 429 การแยกย้าย

　　SC:บทที่429 การแยกย้าย!
　　ดาบแทงทะลุมือของหลิงเจิงที่เข้าไปขัดขวางการโจมตีเขาร้องครางออกมาอย่างเจ็บปวด หลังจากที่โยนหลินเฉิงออกไปพร้อมกับดาบแล้ว เขาก็ตั้งท่าคอยคุ้มกันหลิงเหมิงทันที!
　　“ฉันหละชอบสายสัมพันที่ค้นกว่าน้ำของพวกนายจังเลยนะแต่นายก็น่าจะรู้อะไรมากเกินไปแล้ว คิดว่าฉันจะปล่อยพวกนายไปจริงๆ หรอ? ฉันไม่ยอมรับการโจมตีจากสองด้านพร้อมกันแน่!”
　　เห็นสายตาอาฆาตของอีกฝ่ายหลินเฉิงก็ส่ายหน้าอย่างช่วยไม่ได้
　　“นายกำลังกังวลเรื่องนั้นจริงๆหรอ โชคร้ายหน่อยนั้นที่นั้นคือความจริง!”
　　เสียงของชายแก่ดังขึ้นข้างหลังของหลินเฉิง! 　　หัวใจของหลินเฉิงแทบจะหยุดเต้นเขาตวัดดาบไปข้างหลังของตนทันที และคลื่นดาบนั้นก็ฟาดฟันไปไกลกว่าสองเมตร!
　　ฉั่ว! ฉั่ว! ฉั่ว!
　　ร่างของคนที่อยู่ข้างหลังแหลกสลายทันทีแต่ก่อนที่ชิ้นส่วนร่างกายนั้นจะหล่นถึงพื้นมันกลับหายไปทันที!
　　“รอบนี้เหมือนจะเป็นปัญหาจริงๆแแล้ว…”
　　เห็นศพนั้นหายไปกับตาหลินเฉิงก็รู้สึกแล้วว่าทุกอย่างกำลังจะอยู่เหนือการควบคุมของเขาแล้ว!
　　“ฟิ้ว!”
　　หลังจากนั้นหลินเฉิงก็ได้ยินเสียงอะไรสักอย่างพุ่งผ่านอากาศมาทางข้างหลังของเขาหลินเฉิงจึงเอี้ยวตัวหลบ เขาเห็นใบหน้าของชายแก่ที่ตอนนี้แดงไปทั้งหน้า ผมและเคราะสีขาว กำลังห้อยหัวมองหน้าเขาอยู่!
　　“คุณลุง!?”
　　“มาถึงสักทีนะ…” 　　เห็นร่างของชายแก่สองพี่น้องตระกูลหลิงที่สิ้นหวังไปแล้วก็ได้กำลังใจกลับมา กลิ่นของความตายและจิตสังหารนั้นแข็งแกร่งมาก
　　“พวกเธอรับศึกมามากแล้วที่เหลือให้ลุงสองจัดการเอง!”
　　หลังจากหันไปพยักหน้าให้กับหลานๆด้วยความเป็นห่วงแล้ว ชายแก่ก็ยังไม่เปิดฉากโจมตีหลินเฉิงในทันที เขาลูบเคราของตัวเองและมองมาทางหลินเฉิงอย่างจริงจัง “ฉันเห็นวัยรุ่นมากความสามารถมามากมาย แต่พึ่งเคยเจอฆาตกรวัยเพียงเท่านี้เป็นครั้งแรก…”
　　หลินเฉิงไม่ได้แยแสอะไร“ตาแก่ แค่วิชาแยกชิ้นส่วนร่างกายวิชาเดียวก็คิดว่าตัวเองเป็นอมตะแล้วหรอ?”
　　พูดจบหลินเฉิงก็ฟาดไฟดาบน้ำแข็งใส่ร่างชายแก่ทันทีไม่เพียงเท่านั้น ยังเขาเรียกพายุน้ำแข็งไปด้วย!
　　ฟิ้วววว
　　เมื่อพายุพัดผ่านไปสำหรับชายแก่แล้วเขาไม่มีเวลาแม้แต่จะหลบ เขาถูกแช่แข็งทั้งเป็นอยู่ในพายุทันที!
　　เห็นว่าอีกฝ่ายถูกจัดการอย่างง่ายดายแต่หลินเฉิงก็ไม่ได้เบาใจลงแม้แต่น้อย เนื่องจากเขาผ่านศึกมาเยอะ ทำให้เขาพอเข้าใจวิชาอันไม่ธรรมดาของลุงคนนี้อยู่บ้าง เขามั่นใจอย่างมากว่าร่างที่ถูกแช่แข็งนั้นเป็นเพียงร่าง ’แสตนอิน’ ร่างจริงน่าจะคอยเฝ้ามองอยู่ในระยะที่ปลอดภัยอย่างแน่นอน!
　　ปั้ง!
　　แกร็ก!
　　หลังจากที่เตะร่างปลอมในน้ำแข็งให้แหลกสลายกลายเป็นฝุ่นแล้วหลินเฉิงก็เรียกปีกน้ำแข็งแล้วบินขึ้นไปทันที ก่อนที่จะปล่อยสัมพัสทั้ง 6 ออกคนหาร่างต้นเป็นบริเวณกว่า 100 เมตร!
　　ที่จัดวงค้นหาไว้เพียง100 เมตร เพราะเข้ารู้ดีว่าผู้ใช้พลังประเภทนี้ไม่สามารถควบคุมร่างระยะไกลมากได้　　“จริงอยู่ว่าพลังจำแลงกายนั้นไม่ได้แข็งแกร่งอะไรขนาดนั้นแต่นายควรรู้เอาไว้ว่าเผ่ารัตติการของเรา ไม่ได้พึ่งพลังวิเศษอย่างเดียว พวกเราฝากความหวังไว้กับพลังกายต่างหาก!”
　　หลินเฉิงพยายามหาร่างต้นของชายแก่อยู่นั้นก็ได้ยินเสียงของชายแก่ลอยตามลมมาอีกครั้ง พร้อมกับกำปั้นที่ผ่าอากาศตามมา!
　　ฟุบ!
　　เมื่อรู้สึกว่าความเร็วของหมัดนั้นสูงมากหลินเฉิงจึงไม่มีเวลาที่จะหาร่างต้นของชายแก่อีกต่อไป เขารีบไต่ระดับความสูงขึ้นไป พร้อบกับหมุนตัวกลับมาเตะร่างของชายแก่ เสียงปะทะทำให้ร่างนั้นตกสู้พื้นดินอย่างแรง
　　“พอได้แล้ว!”
　　เมื่อเขาเข้าใกล้ความจริงแล้วแต่ก็ถูกเผ่ารัตติการเข้ามาขวางทาง ความจริงเรื่องนี้เริ่มทำให้เขาโกรธแล้ว ยิ่งในยามวิกฤติแบบนี้ ทำให้เขาเก็บความรู้สึกนี้ไว้ในใจไม่ไหว! 　　“ม่านน้ำแข็ง!”
　　สิ้นเสียงกระซิบของหลินเฉิงอากาศรอบๆ ตัวก็เย็นลงอย่างรวดเร็ว แผ่นน้ำแข็งบางก็ก่อนตัวบนท้องฟ้า อย่างไรก็ตามไม่นานนักไอเย็นก็แพร่ไปทุกบริเวณ 100 ตารางเมตรนี้ทันที!
　　ทันใดนั้นม่านน้ำแข็งก็แตกตัวออกกลายเป็นคมดาบเล็กๆพุ่งเข้าไปยังป่าที่มีต้นไม้ยักษ์ตั้งตระหง่านอยู่ทันที
　　ฟิ้วฟิ้ว ฟิ้ว!
　　ตู้ม!
　　แกร็กแกร็ก!
　　คมดาบนับล้านโจมตีเบื้องล้างดั่งห่าฝนเสียงการทำลายล้างก็ดังไปทั่วทุกบริเวณไม่หยุดหย่อน เขาขมวดคิ้วและส่งสัมพัสทั้งหกออกไปอีกครั้ง คอยตรวจหาสิ่งมีชีวิตแถวนั้นทันที!
　　เพื่อไม่ให้สองพี่น้องเข้ามายุ่งการตัดสินของเข้าหลินเฉิงจึงเรียกม่านน้ำแข็งขึ้นมาไล่พวกเขาไปด้วย ดูจากความเงียบสงบในป่าแล้วสองพี่น้องนั้นอาจจะไม่รอดแล้วก็เป็นได้
　　“ฮือ?!”
　　หลังจากเวลาผ่านไปฝนดาบน้ำแข็งก็ค่อยๆ จางหายไป ก่อนที่จะเรียกการโจมตีครั้งต่อไป หลินเฉิงก็ได้ยินเสียงเคลื่อนไหวในป่าไม้ใกล้เขากว่า 10 เมตร!
　　———————————-