ผมมีระบบแคปซูลในวันสิ้นโลก - บทที่ 430 นักรบเหมันต

　　SC:บทที่430 นักรบเหมันต์!
　　ฉั่ว!
　　ตู้ม!
　　ด้วยดาบที่กวัดแกว่งตัดต้นไม้ต้นที่ใกล้สุดไปในทันที และแล้วเขาก็เห็นร่างของชายแก่กระโดดออกจากต้นไม่ที่กำลังโค้น และร่างนั้นก็หายไปจากการมองเห็นของหลินเฉิงทันที!
　　“หนีหรอ?”
　　หลินเฉิงเห็นแบบนั้นเขาก็ได้แต่รู้สึกดูถูกอีกผ่ายในใจเขารีบเปลี่ยนเป้าหมายเป็นการตามล่าทันที
　　ไม่ว่าชายแก่คนนั้นจะวิ่งได้เร็วขนาดไหนหลินเฉิงก็มีข้อได้เปรียบที่ตัวเองสามารถบินได้อยู่ ไม่นานนักเขาก็จะสามารถไล่ตามอีกฝ่ายได้ทัน!
　　เห็นชายแก่กำลังวิ่งอยู่เบื้องล่างหลินเฉิงก็ล่อนตัวลงไปหาเป้าหมายทันที!
　　ปั้ง!
　　เห็นหลินเฉิงตามาได้เร็วขนาดนี้ชายแก่ไว้หนวดขาวคนนี้ก็หน้าเสีย เขายกแขนซ้ายขึ้นมาปัดป้อง คมดาบนั้นสร้างบาดแผลไว้บนแขนซ้ายของเขาทันที!
　　หลังจากที่ล้มลงไปบนพื้นอย่างแรงสีหน้าของชายแก่ก็เต็มไปด้วยความเจ็บปวด เขาหายใจรัวก่อนที่จะยกแขนซ้ายมาดูบาดแผลของตน
　　“ไหนบอกว่าพลังกายของเผ่านายนั้นแกร่งนักหละ?”
　　หลังจากที่เตะชายแก่หลินเฉิงก็ยังคงลอยตัวอยู่บนอากาศ
　　ได้ยินแบบนั้นชายแก่ก็บ่นพึมพัมกับตัวเองร่างกายของเขานั้นสั่นเทา หลินเฉิงเห็นร่าง 3 ร่างแยกออกมาจากตัวของชายแก่แล้วเข้าล้อมหลินเฉิงในทันที!
　　“ชอบรังแกคนอื่นนักใช่ไหม?” 　　หลินเฉิงไม่ได้กังวลใจเลยสักนิดเขาเล็งเป้าหมายไปยังร่างที่อยู่ใกล้ที่สุดก่อน!
　　ฟิ้ว!
　　ปั้ง!
　　แกร็กแกร็ก!
　　ก่อนที่จะถึงตัวของหลินเฉิงธนูน้ำแข็งนับร้อยก็พุ่งไปยังร่างปลอมร่างนั้น แต่ร่างปลอมก็ไม่ได้รู้สึกอะไรเลย ก่อนที่ทมันจะเริ่มหมุนตัวอย่างรวดเร็ว!
　　“ใต้ฝุ่นมนุษย์?”
　　เห็นท่าโจมตีของอีกฝ่ายหลินเฉิงก็เร่งความเร็วของธนูที่กำลังยิงออกไปทันที แต่ทันใดนั้นเขาก็ได้ยินเสียงจากด้านหลังอีกครั้ง!
　　ฟิ้ว!
　　รับรู้ถึงการโจมตีทั้งสองทางจากด้านหลังอีกฝ่ายรู้อยู่แล้วว่าหลินเฉิงนั้นแข็งแกร่งมาก จึงต้องเก็บแรงเอาไว้ แต่เมื่ออีกฝ่ายสยายปีกไล่ตามหลังมา ทางที่เหมาะกับการหนีที่สุดคือการลอบโจมตีจากทุกทิศทาง!
　　อย่างไรก็ตามการแยกร่างทั้งสามร่างนั้นกินแรงของเขาพอสมควรเมื่อได้จังหวะแล้วก็ปิดล้อมแล้วจู่โจมทันที สายตาของเขาเห็นจังหวะที่หลินเฉิงเปิดช่องว่างทันทีและเขาก็จะไม่ปล่อยโอกาสนั้นให้เสียเปล่า!
　　“บ้าชิบ!”
　　เมื่อเห็นว่าตัวเองกำลังจะถูกล้อมหลินเฉิงก็ได้แต่สบถออกมา และเรียกกำแพงน้ำแข็งขึ้นมารอบทิศทันที และเรียกพายุน้ำแข็งโจมตีสวนกลับไปด้วย ภายในพริบตาเดียวร่างทั้งหมดก็ถูกแช่แข็งทันที!
　　หลังจากที่ทุกอย่างสงบลงหลินเฉิงก็ลดกำแพงพร้อมกับสยายปีกออกทำลายร่างทั้งสามทันที!
　　ตู้ม!ตู้ม! ตู้ม!
　　เพล้ง!
　　เสียงน้ำแข็งแตกกระจัดกระจายไปทั่วทุกทิศ เหมือนเห็นหลินเฉิงกลับสู่พื้นดินแล้วร่างอีกสามร่างก็พยักหน้าให้กันก่อนที่จะพุ่งเข้าไปหาเขา!
　　เวลาก็ผ่านไปเกือบจะครึ่งชั่วโมงแล้วตั้งแต่แยกทางกับพวกฉีเซี่ยวฮัน หลินเฉิงก็รู้สึกเป็นห่วงพวกเธอมากขึ้นเรื่อยๆ แม้ว่าหญิงสาวทั้งสองจะแข็งแกร่ง แต่การรับมือผู้ใช้พลังกว่า 100 คน ก็ดูจะเกินความสามารถของมนุษย์ไปหน่อย
　　เวลาของพวกเขาใกล้จะหมดแล้วหลินเฉิงหันไปหาชายแก่ทั้งสามร่าง และพูดกลับไป “ฉันไม่มีเวลามาเล่นตลกแล้ว ไหนๆ นายก็ลุมทำร้ายฉันมาเยอะ พร้อมที่จะโดนเอากลับบ้างแล้วรึยังหละ?”
　　“หืม?”
　　ชายแก่ไม่เข้าใจความหมายที่หลินเฉิงพูดทั้งหมด
　　แต่หลินเฉิงก็ไม่ปล่อยให้เสียเวลาเขาชี้นิ้วขึ้นไปบนฟ้า และแล้วพายุหิมะลูกใหญ่ก็ลอยลงมาอย่างรวดเร็ว ไม่ว่าจะเป็นต้นไม้ใบหญ้าหรือหนองน้ำก็ถูกหิมะปกคลุมทันที! 　　“ให้พวกเขาได้สนุกหน่อยเถอะ”
　　หลินเฉิงไม่ได้เล็งไปยังชายแก่เขาล็อคเป้าไปยังสองพี่น้องหลิงที่กำลังบาดเจ็บอยู่ ก่อนที่จะบินแยกไปหาหยูซานทันที!
　　“จะหนีหรอ?”
　　เห็นหลินเฉิงที่บินออกไปชายแก่ก็ไม่อนุญาติให้เขาทำแบบนั้น ด้วยเสียงตะโกนนั้นร่างแยกทั้งสามก็ไล่ตามหลินเฉิงทันที!
　　เมื่อร่างทั้งสามตามติดหลินเฉิงไปเสียงนกหวีดก็ดังขึ้นจากกองหิมะทั่วทุกหนแห่ง นักรบเหมันต์นับร้อยก็ลุกขึ้นมาจากกองหิมะ ขัดขวางร่างทั้งสามที่ไล่พยายามจะไล่ตามหลินเฉิง!
　　ทหารพวกนี้มีพลังมากในระดับหนึ่งแถมยังสวมเกราะและหมวกเหล็กเสริมการป้องกันอย่างหนาแน่น
　　“หลินเฉิง!”
　　สิ้นเสียงตะโกน‘ร่างแยก’ ของหลินเฉิงก็เรียกดาบน้ำแข็งขึ้นมาปาใส่ร่างแยกของตาแก่ทั้ง 4 ร่าง ทันที!
　　ฟิ้ว!ฟิ้ว! ฟิ้ว! ฟิ้ว!
　　สถานการณ์ในตอนนี้บีบคั้นให้ฝ่ายของชายแก่ต้องถอยไปทันทีแม้ว่าความสามารถของร่างแยกจะอ่อนด้อยกว่าวิชาของชายแก่มาก แต่จำนวนของมันทำให้พวกเขาต้องใช้เวลาในการจัดการ!
　　….
　　ฟังเสียงการต่อสู้ทางด้านหลังไกลออกไปหลินเฉิงก็พยักหน้าพร้อมกับคลายความกังวล แม้จะเป็นกลยุธที่เขาคิดมาเล่นๆ ในเวลาว่า ไม่คิดเลยว่าวันหนึ่งจะได้ใช้ขึ้นมาจริงๆ แม้จะจัดการกับชายแก่ไม่ได้ แต่ก็สามารถซื้อเวลาได้เป็นอย่างดีเลย เขาเองก็ปล่อยให้สาวๆ เสียเวลามากไปกว่านี้ไม่ได้แล้ว!
　　“หลินเฉิงมาแล้ว!”
　　ไม่นานนักหลินเฉิงก็มาถึงจุดนัดพบเสียงของฉีเซี่ยวฮันดังมาถึงหูของเขาก่อนเลย! 　　———————-