ผมมีระบบแคปซูลในวันสิ้นโลก - บทที่ 436 ความสามารถทั้ง5ของฉางเหล่า

　　SC:บทที่436: ความสามารถทั้ง5ของฉางเหล่า
　　แต่หลินเเฉิงจะจัดการกับไอ้โง่นี่ยังไงดี?
　　ในวินาทีต่อมาเสียงกรีดร้องโหยหวนก็ดังขึ้น ร่างทั้งร่างของ “นักบิน” ก็ถูกบีบอัดในวงแหวนน้ำแข็งจนมีขนาดเล็กเท่ากับกำไลข้อมือ และหักออกเป็นสองส่วนสำหรับข้อมือ เลือดแดงฉานไหลออกมาเปรอะเปื้อนใบหน้าของกลุ่มผู้มีพลังที่อยู่บนพื้นราวกับหยาดฝน ซึ่งสร้างความหวาดกลัวให้กับหัวใจของเขาเป็นอย่างมาก!
　　แต่หลินเฉิงก็ไม่ได้เอาวงแหวนน้ำแข็งออกทันที เขากลับสร้างวงแหวนน้ำแข็งขึ้นมาจำนวนมากเพื่อสร้างความตื่นตระหนกให้กับคนที่อยู่ที่พื้น
　　ครู่หนึ่งพวกที่อยู่ข้างใต้เพื่อหลบหลีกจากพายุก็ตกอยู่ในความโกลาหลเหมือนกับที่สำนักงานใหญ่ก่อนหน้านี้ทันที เพราะหลินเฉิงตั้งใจที่จะบ่มความโกรธของพวกเขา เขาจึงไม่แค่สร้างวงเหวนน้ำแข็งคริสตัลออกมาเท่านั้น แต่เขายังสะบัดพวกมันด้วยปีกพายุหิมะของเขาอีกด้วย!
　　“ฟึ่บ!”
　　“ตู้ม!”
　　“ฟึ่บ”
　　ท่ามกลางสิ่งที่เกิดขึ้นคนของฉางเหล่าอู๋ต่างพยายามจะรีบฆ่าเขา หลินเฉิงจะอาศัยชัยชนะครั้งนี้เพื่อฆ่าคนพวกนี้ทั้งหมด แต่ทันใดนั้นหูของเขาก็ได้ยินเสียงฟันพุ่งมาทางเขาด้วยความเร็วสูง เขารีบยกดาบของเขาขึ้นมาป้องกันทันที จากนั้นเขาก็ได้ยินเสียง “คลิ๊ก” ดาบน้ำแข็งในมือของเขาหักลงอีกครั้ง!
　　หลังจากที่กระพือปีกและหลบไปอีกกว่าสิบเมตรหลินเฉิงก็ขมวดคิ้วและก้มมองดาบที่หักในมือของเขา หลังจากที่น้ำแข็งก่อตัวขึ้นอีกครั้ง เขาก็มองไปที่อีกฝ่ายด้วยใบหน้าเย็นชา และก็มีหมอกสีดำปรากฏอยู่เบื้องล่าง! 　　“ฉางเหล่าอู๋?”
　　หลังจากที่เห็นดวงตาคู่นั้นหลินเฉิงก็รู้สึกตัวเขาคุ้นเคยกับคนๆนี้ ดังนั้นเขาจึงเอ่ยถามออกไป
　　หลังจากที่ได้ยินฉางเหล่าอู๋จึงพยักหน้าและเอ่ยตอบ “ไง จำพี่ชายได้แล้วงั้นหรอ?”
　　“ใช่…”
　　เป็นอีกครั้งที่เขามองฉางเหล่าอู๋ที่มีจังหวะหายใจแปลกประหลาดตั้งแต่หัวจรดเท้า หลินเฉิงพยักหน้า “แต่คุณเปลี่ยนไปเยอะมากนะ และสิ่งที่ผมคาดไม่ถึงสุดๆก็คือคุณยังมีพลัง‘รูปแบบพิเศษ’!”
　　“ผมไม่คิดว่า‘รูปแบบสุดท้าย’ จะสร้างความอับอายให้คุณได้!”
　　เมื่อได้ยินคำของหลินเฉิงฉางเหล่าอู๋ก็ไม่ได้ลดความระมัดระวังของเขาลงแต่อย่างใด เขาทำมือสั่งลูกน้องที่อยู่ข้างหลังตนและเอ่ย “ผมไม่ได้คิดจะสู้กับคุณจริงๆจังๆ เพราะอย่างไรแล้วสมุทรสีครามก็อยู่อย่างสงบสุขมาเป็นเวลานาน และมันก็ต้องการให้คุณทิ้งความไม่พอใจในใจของคุณไป! แต่ผมก็ไม่คิดว่าคุณจะเป็นคนที่โหดเหี้ยมขนาดนี้ และคุณก็ฆ่าคนของผมไปมากกว่าสิบคนด้วยซ้ำ! และเมื่อเป็นแบบนี้ ถ้าผมไม่ยืนหยัดขึ้น ผมก็คงไม่สามารถเปิดบริษัทเห่ยซานได้!”
　　“หรอ?”
　　เมื่อรับรู้ถึงเจตนาที่อยู่ในคำพูดของฉางเหล่าอู๋หลินเฉิงก็ยักคิ้วขึ้นอย่างอดไม่ได้ “คุณโทษพวกของคุณที่อยู่ข้างล่างที่โง่เองเถอะ? ถึงแม้ว่าเขาอาจจะไม่รู้ถึงเจตนาของผู้ที่เป็นหัวหน้า แต่เขาก็กล้าสู้กับผม นั่นเป็นข้อดีที่จะฆ่าคนโง่สักคน….”
　　“หยุดพูดไร้สาระได้แล้ว!”
　　เมื่อได้ยินแบบนั้นใบหน้าของฉางเหล่าอู๋ก็เข้มขึ้นทันที แต่เขาก็ไม่กล้าพูดไร้สาระกับหลินเฉิงอีกต่อไปแล้ว เพราะดิงเฮาหยวนกำลังจ้องมองมาที่เขาด้วยสายตาเย็นชา ถ้าหากเขาไม่พยายามมากพอ เขาก็อาจจะสร้างความไม่พอใจแก่ทั้งสองฝ่ายพร้อมกัน! 　　เมื่อคิดได้ดังนั้นฉางเหล่าอู๋ก็กระทืบเท้าลงบนพื้นทันที และร่างของเขาก็เหมือนกับสปริง “ฟึ่บ” และพุ่งตรงไปที่หลินเฉิงที่อยู่ในอากาศ
　　“เข้ามา!”
　　เมื่อมองไปที่ฉางเหล่าอู๋ที่โจมตีมีที่เขาราวกับกระสุนปืนใหญ่หลินเฉิงก็อดไม่ได้ที่จะหัวเราะออกมา ในขณะเดียวกัน แขนของเขาไขว้เข้าด้วยกันและเกิดเป็นโล่น้ำแข็งขึ้นมาป้องกันบริเวณอกของเขา ทันทีที่เกิดเสียงระเบิด ฉางเหล่าอู๋ก็พุ่งมาทางเขา!
　　“ตู้ม!!!”
　　“โอ๊ย!”
　　ภายใต้แรกกระแทกมหาศาลฉางเหล่าอู๋ก็ตกลงไปบนพื้นจากโล่น้ำแข็งที่หลินเฉิงสร้างขึ้น ปากของเขาปล่อยเสียงครางเจ็บปวดออกมา เห็นได้ว่าการสะท้อนการโจมตีของการป้องกันของหลินเฉิงสร้างความเสียหายให้เขามหาศาล　　หลังจากที่บิดแขนขาที่เจ็บปวดอยู่ภายในหลุมฉางเหล่าอู๋ก็ยืนขึ้นและกระโดดออกมาจากหลุมอย่างรวดเร็ว
　　ยังไม่ทันที่จะยืนขึ้นดีๆเขาก็รู้สึกได้ถึงความเจ็บบริเวณท้องของตัวเอง ร่างทั้งร่างเป็นเหมือนกับว่าวหักๆที่ร่วงด้วยความเร็วสูง!
　　“ตู้ม!!”
　　“ครืนครืน…”
　　เขาถูกหลินเฉิงเตะอีกครั้งจนปลิ้วออกไป ครั้งนี้ฉางเหล่าอู๋ทำต้นไม้หักไปประมาณ3-4ต้นกว่าที่เขาจะหยุดลง เพราะเขาถูกกระแทกถึงสองครั้ง เขาจึงกระอักเลือดออกมาอย่างห้ามไม่ได้ การเคลื่อนไหวของร่างทั้งร่างเริ่มหยุดลง
　　หลังจากที่กระอักเลือดออกมาอีกครั้งฉางเหล่าอู๋ก็ต้องประหลาดใจเมื่อพบว่าทักษะร่างกายของหลินเฉิงนั้นแข็งแกร่งกว่าพลังรูปแบบพิเศษของเขาเสียงอีก ในฐานะของคนอายุมากที่พลังรูปแบบพิเศษเพิ่งตื่นขึ้นหลังจากวันสิ้นโลก เขารู้ดีว่าการที่ฝึกฝนรูปแบบพิเศษจนอยู่ในระดับที่สูงกว่าคนอื่นมันน่ากลัวแค่ไหน มันไม่เกินจริงเลยหากจะบอกว่าแม้ว่าอีกฝ่ายจะอยู่ในสภาวะที่มีร่างกายที่ทรงพลังมาก แต่มันก็ยากที่จะได้เปรียบเมื่อสู้กับผู้ที่มีพลังรูปแบบพิเศษระดับเดียวกัน!
　　แต่ชายหนุ่มกลับไม่ได้ตกตะลึงกับการใช้พลังควบคุมน้ำแข็งที่ทรงพลังเพียงอย่างเดียวแต่ยังมีเรื่องทักษะทางร่างกายที่สูงกว่าพลังรูปแบบพิเศษที่แท้จริงของเขา ไม่ว่าจะมองมุมไหนมันก็เป็นเรื่องที่ไม่สมเหตุสมผลเอาซะเลย!
　　เมื่อคิดมาถึงตรงนี้ฉางเหล่าอู๋ก็ยืนขึ้นพร้อมกับความเจ็บที่ท้องของเขาลดลง และทำมือไม่ให้พวกที่อยากจะช่วยเขาแก้แค้นหยุดลง จากนั้นเขาจึงขมวดคิ้วและเอ่ยถามหลินเฉิง “คุณเป็นใครกันแน่?! ความแข็งแกร่งที่คุณแสดงออกมาจนถึงตอนนี้มันไม่ใช่ความน่ากลัว แต่มันไร้เหตุผลที่สุด! ผมเองก็เป็นคนแก่ที่มีประสบการณ์สูง และตอนนี้ผมก็ยังไม่ลดการป้องกันลง แต่ถึงอย่างนั้นผมก็ยังไม่ใช่คู่ต่อสู้ของคุณ! มีผู้มีพลังหลายคนที่เก่งกว่าผม และถ้าหากผมเดาถูก มันก็คงไม่ใช่เรื่องยากเลยที่จะฆ่าคนทั้งหมดด้วยพลังที่แท้จริงของคุณ!”
　　หลังจากที่ได้ยินแบบนั้นหลินเฉิงก็กำลังจะโจมตีฉางเหล่าอู๋อีกครั้งก็ยักคิ้วขึ้น ดาบน้ำแข็งในมือของเขาที่อยู่ห่างจากลำคอของอีกฝ่ายเพียงแค่หนึ่งเซนติเมตรหยุดลงอย่างกระทันหัน หลังจากที่หรี่ตามองอีกฝ่ายอยู่ครู่หนึ่ง ฉางเหล่าอู๋ก็เอ่ยถามด้วยรอยยิ้มบางเบา “ทำไม หมายความว่าคุณจะยอมรับงั้นหรอ?”
　　“ไม่!”
　　หลังจากที่ได้ยินคำถามของหลินเฉิงฉางเหล่าอู๋ก็ส่ายหน้าช้าๆ “ผมแค่อยากรู้ว่าทำไมคุณถึงมาอยู่ที่นี่และล้อมรอบไปด้วยกลุ่มคนที่เห็นได้ชัดว่าไม่ใช่คู่ต่อสู้ของคุณ ในฐานะที่เป็นคนที่เป็นคนที่เกือบจะข่มความสามารถทั้งหมดได้?”
　　”มันจำเป็นหรอที่ผมจะต้องบอกคุณ?”
　　เมื่อเห็นว่าฉางเหล่าอู๋ไม่เต็มใจที่จะยอมรับความพ่ายแพ้หลินเฉิงก็หมดความอดทนทันที หลังจากที่เขาถูกขัดจังหวะด้วยพายุในมือของเขา ดาบน้ำแข็งก็สั่นไหวและพุ่งไปที่คอของฉางเหล่าอู๋อีกครั้ง!
　　—————————–