ผมมีระบบแคปซูลในวันสิ้นโลก - บทที่ 57
หลินเฉิง นอนหลับเขากำลังฝันถึง ป้าฉิน ที่อยู่ในเมืองเซียงโจว ทันใดนั้นเขาก็รู้สึกว่าร่างกายของเขากระเด้งและชนกระจกอย่างรุนแรง
หลินเฉิง กุมหน้าผากที่เจ็บปวดของเขาและหันไปมอง มู่หยิงเสวี่ย ที่เป็นคนขับอยู่ในตอนนี้ เธอหมดสติบนพวงมาลัยหากเธอไม่ได้คาดเข็มขัดนิรภัยเธอคงชนกับกระจกเช่นเดียวกับ หลินเฉิง อย่างแน่นอน
โคล่ายังไม่มีทีท่าว่าจะตื่นขึ้นมา มันยังคงครางเสียงต่ำอย่างหงุดหงิด
เมื่อเห็นว่ามู่หยิงเสวี่ยและโคล่าปลอดภัย หลินเฉิง รีบเอามีดออกมาจากเบาะหลังและเปิดประตูออกไปเพื่อดูว่าพวกเขาชนกับอะไร แต่เมื่อเขามาถึงหน้ารถกลับไม่มีสิ่งใดนอกจากหิมะ ทันใดนั้นเขาก็ได้ยินเสียงจากระยะไกล
“เด็กน้อยมองหาแม่อยู่อย่างนั้นหรอ! ฮ่าฮ่ารถคันนี้ไม่เลว ไม่มีร่องรอยการเสียหายเลย!ดีมาก!”
เมื่อได้ยินเสียงแหบเหมือนเป็ดตัวผู้ หลินเฉิง หันหน้าไปมองและพบกลุ่มหนุ่มสาวอยู่ที่นั่น พวกเขาสวมแจ็คเก็ตสีดำแบบเดียวกันพร้อมกับผมที่ย้อมสีฉูดฉาด พวกเขากำลังจ้องมอง หลินเฉิง ด้วยสายตาชั่วร้าย ในขณะที่พูดชายหนุ่มคนหนึ่งที่มีผมสีแดงก็เดินออกมาด้านหน้า
“พวกนายทำอะไร?”
เมื่อมองไปที่ชายผมแดง หลินเฉิง ขมวดคิ้วและถามอย่างเย็นชา
“โอ้เด็กน้อย นายช่างไร้เดียงสาจริงๆ!ก็ได้กูจะบอกอะไรบางอย่าง… โอ๊ะเกิดอะไรขึ้นกัน?อะไรกันนะ? ฮ่าฮ่าฮ่า ทำไม?นายโมโหอย่างนั้นหรอ ฮ่าๆๆๆ!”
ด้านหลังของชายหนุ่มผมแดงกลุ่มผู้คนกำลังเริ่มหัวเราะเยาะ หลินเฉิง เมื่อเห็นกลุ่มคนที่น่ารังเกียจเหล่านี้ หลินเฉิง ดึงมีดออกมาและเตรียมที่จะสอนบทเรียนให้กับพวกเขา
โคล่าก็ลงมาจากรถและพุ่งตรงไปหาชายผมแดง มันเห่า 1 ครั้งก่อนที่จะพุ่งเข้ากัดแขนของชายผมแดง แต่ทันใดนั้นก็มีกำแพงดินปรากฏขึ้นความสูงประมาณ 2 เมตร มันพุ่งออกมาจากพื้นดิน โคล่าไม่สามารถหลบได้ทันและถูกกระแทกออกมาทันที
พวกกลายพันธุ์?!
เมื่อมองไปที่กำแพงดินที่จู่ๆก็โผล่ขึ้นมาต่อหน้าชายผมแดง หลินเฉิง จ้องมองอย่างน่าทึ่ง เขามักจะคิดอยู่เสมอว่า มีเพียงตัวกินคนเท่านั้นที่จะกลายพันธุ์แต่ชายผมแดงที่อยู่ด้านหน้าเขาในตอนนี้เห็นได้ชัดว่าเกิดการกลายพันธุ์เช่นเดียวกัน
หลังจากเห็นกำแพงดินที่กั้นโคล่าสลายตัวไปในทันทีรู้สึกอึดอัดเล็กน้อย สิ่งที่เขาไม่สบายใจนั้นไม่ใช่การที่ชายผมแดงสามารถปิดกั้นการโจมตีของโคล่าได้ แต่เป็นความจริงที่ว่ามนุษย์สามารถกลายพันธุ์ได้!
หลินเฉิง ผิวปากเพื่อเรียกโคล่ากลับมา จากนั้น หลินเฉิง ก็หันไปมอง มู่หยิงเสวี่ย ผู้ที่กำลังตื่นจากอาการโคม่า หลังจากเห็นว่าหญิงสาวไม่เป็นอะไรมากเขาก็รู้สึกวางใจและหันไปหาชายผมแดงอีกครั้ง
“นายเป็นคนสร้างกำแพงเพื่อให้รถของพวกเราชนก่อนหน้านี้ใช่ไหม?”
ชายผมแดงรู้สึกประหลาดใจเมื่อเห็นว่า หลินเฉิง ยังคงสงบสติอารมณ์ได้ในเวลานี้
“โย่ ใช่แล้ว ปู่ของแกคนนี้เป็นคนทำเอง อย่าหวังว่าแกจะสามารถไปจากที่นี่ได้ พวกเรามองเห็นว่าแกบรรทุกอาหารมาเป็นจำนวนมากตั้งแต่ซุปเปอร์มาเก็ตนั่น ดังนั้นอาหารที่อยู่ในรถแกทั้งหมดจะต้องเป็นของฉัน!”
เมื่อชายผมแดงพูดว่าพวกเขาสามารถมองเห็นอาหารที่อยู่ในรถของ หลินเฉิง จากระยะไกล ทำให้จิตใจของ หลินเฉิง หงุดหงิดอีกครั้ง ดูเหมือนว่าพวกกลายพันธุ์ที่สามารถมองเห็นจากระยะไกลได้ มีพวกกลายพันธุ์มากเท่าไหร่กัน?
เมื่อชายผมแดงเห็น หลินเฉิง เงียบเขารู้สึกร้อนใจนิดหน่อยและโบกมือให้ลูกน้องของเขาออกมาจัดการกับ หลินเฉิง พร้อมกับอาวุธครบมือ
ย้าก!
ชายอ้วนคนหนึ่งที่ย้อมผมสีเขียวพยายามเริ่มต้นแทง หลินเฉิง แต่ก่อนที่ชายคนนั้นจะได้ทันทำอะไรหลินเฉิงปาดคอของชายอ้วนอย่างรวดเร็ว ชายอ้วนรู้สึกหายใจไม่ออกเขาทำได้เพียงแต่เอามือคว้าที่คอของเขาก่อนที่จะล้มลงไปจมกองหิมะที่เปื้อนเลือด
หลังจากที่ หลินเฉิง จัดการกับชายอ้วนผมสีเขียวเพียงชั่วพริบตา ชายผมแดงกรีดร้องออกมา
“ไอ้เวรเอ้ย!จัดการมัน!”
หลังจากที่เขาตะโกนออกมา หลินเฉิง ก็เห็นกำแพงดินโผล่ออกมาด้านหลังของเขาเพื่อสกัดกั้นไม่ให้เขาถอยหนี จากนั้นชายผมแดงก็ตะโกน
“ฆ่ามัน!”วัยรุ่นหลายคนถืออาวุธหลายชนิดและวิ่งตรงเข้ามาหา หลินเฉิง!
เมื่อมองเห็นกลุ่มคนที่กำลังพุ่งเข้ามาสายตาของ หลินเฉิง แสดงออกอย่างเย้ยหยันเขายกมีดขึ้นและพุ่งสวนกับกลุ่มคนที่กำลังพุ่งเข้ามา ไม่จำเป็นต้องใช้ทักษะใด มีดของ หลินเฉิง สามารถฟันหัวของพวกเขาแยกออกเป็น 2 ส่วนทันที!
เพียงแค่ หลินเฉิง ขยับตัวเขาก็สามารถจัดการมนุษย์ลงได้อย่างง่ายดายในเวลานี้เขาเหมือนภูตผีที่ร่องลอยไปมาทุกครั้งที่เขาขยับตัวจะต้องมีคนตาย เพียงไม่นานฝูงชนที่มีมากกว่า 1 โหล ก็ไม่ใช่คู่มือของเขาอีกต่อไปเพียงไม่กี่นาทีคนเหล่านั้นก็ถูกฆ่าลงไปกองกับหิมะ สายเลือดของพวกเขายอมลงบนหิมะราวกับน้ำแข็งใส พวกเขาต่างตกตายด้วยการฟันเพียงครั้งเดียว
หลังจากจัดการคนเหล่านี้แล้ว หลินเฉิง สะบัดคราบเลือดที่ติดอยู่บนมีดและจ้องมองไปที่ชายผมสีแดงพร้อมกับรอยยิ้มที่โหดร้าย หลินเฉิง พุ่งมีดไปยังชายผมแดง ใบหน้าของชายผมสีแดงแสดงออกถึงความหวาดกลัวเขาพยายามที่จะหลบหนีอย่างรวดเร็วแต่ดูเหมือนว่าหิมะที่อยู่บนพื้นนั้นทำให้เขาเคลื่อนไหวไม่สะดวก
ปัง!
ทันใดนั้นกำแพงดินก็ขึ้นมาขัดขวางใบมีดของ หลินเฉิง ด้วยความสามารถของชายผมแดงทำให้เขาสามารถรอดชีวิตได้อีกครั้ง หลินเฉิง ไม่มีทางเลือกอื่นนอกจากต้องผ่านกำแพงดินที่กว้างกว่า 2 เมตรนี้และไล่ตามชายผมแดงที่กำลังวิ่งหนีไปเรื่อยๆ ทุกครั้งที่ หลินเฉิง จะโจมตีกำแพงดินจะขึ้นมาขัดขวางอยู่เสมอ
หลังจากที่ชายผมแดงเรียกกำแพงดินขึ้นมาอีกครั้ง หลินเฉิง พยายามถีบกำแพงดิน 2- 3 ครั้ง เขารู้สึกได้อย่างชัดเจนว่ากำแพงดินดูเหมือนจะไม่แข็งแรงเหมือนตอนแรก
ชายผมแดงเห็นได้ชัดว่ากำแพงดินของเขาไม่อาจใช้ออกมาได้ตลอดอีกทั้งเขายังถูกไล่ล่าจากยมทูตอย่าง หลินเฉิง เขากระเสือกกระสนหนีไปและล้มลงกับพื้นยังไม่ตั้งใจ เขารีบเรียกกำแพงดินขึ้นมาอีกครั้งแต่ หลินเฉิง ไม่ปล่อยให้เป็นแบบนี้อีกต่อไปเขากระโดดข้ามกำแพงดินที่สูงกว่า 2 เมตรด้วยการกระโดดเพียงครั้งเดียว เมื่อลงมาจากกำแพงดิน หลินเฉิง กระทืบลงบนชายผมแดง จนชายพรมแดงแทบจะคายของเก่าออกมาจากท้องของเขา จากนั้น หลินเฉิง ยกมีดขึ้นแล้วชี้ไปที่หน้าผากของชายผมแดงจนทำให้เขา ฉี่แตกด้วยความหวาดกลัว…
YOU MAY ALSO LIKE
