ผมมีสกิลดูด EXP ขั้นเทพ - ตอนที่ 591 หิมะถล่ม

ตอนที่ 591 หิมะถล่ม

ได้ยินเสียงเยี่ยเว่ยหมิงก่อนแล้วค่อยเห็นเขาปรากฏตัว ปรมาจารย์ดาบโลหิตกับฮวาเถี่ยกั้นล้วนเกิดความคิดแบบเดียวกันขึ้นในใจ

สมควรตาย ตกหลุมพรางเจ้าเด็กเปรตนี่เข้าแล้ว!

แผนการของเยี่ยเว่ยหมิง ที่จริงแล้วไม่ได้ซับซ้อน เพียงสร้างฉากที่ทำให้ทั้งสองไร้ทางถอย แล้วให้ศัตรูอย่างพวกเขามาเจอกัน บีบให้พวกเขาสู้กันจนตายไปข้างหนึ่ง

นี่เป็นทั้งแผนการลับและแผนการโจ่งแจ้ง

ก่อนที่ฮวาเถี่ยกั้นกับปรมาจารย์ดาบโลหิตจะทยอยกันปรากฏตัว ถึงขั้นว่าก่อนที่เยี่ยเว่ยหมิงจะปรากฏตัว นี่ถือเป็นแผนการลับจริงๆ เพราะไม่ว่าฝ่ายใดฝ่ายหนึ่งจะมองแผนนี้ออก ก็ไม่มีทางทำสิ่งใดที่สร้างผลกระทบได้อยู่ดี

ด้วยระดับความเจ้าเล่ห์ของตาเฒ่าสองคนนี้ ต่อให้บังเอิญเจอกันจริงๆ แต่หากไม่มีเหตุผลที่เพียงพอ ก็ไม่มีทางเอาชีวิตไปเสี่ยงสู้ง่ายๆ อยู่ดี

ตอนที่ปรมาจารย์ดาบโลหิตเข้ามาในบ้านหิมะ พบหน้าฮวาเถี่ยกั้น ส่วนเยี่ยเว่ยหมิงก็ประกาศว่าจะปราบปีศาจกำจัดมาร แผนการลับก็กลายเป็นแผนการโจ่งแจ้งแล้ว

เพราะภายใต้สถานการณ์แบบนี้ นอกจากพวกเขาจะพยายามสุดชีวิตเพื่อฆ่าฝ่ายตรงข้ามให้ตาย ก็ไม่มีทางเลือกอื่นแล้ว

เจ้าไม่ฆ่าเขา เขาก็ฆ่าเจ้า!

หากถามว่าอธิบายความเข้าใจผิดนี้ให้กระจ่างไม่ได้หรือ

นั่นก็ยิ่งเหลวไหล!

คนที่ฮวาเถี่ยกั้นอยากฆ่าให้ตายมากที่สุดในตอนนี้ก็คือปรมาจารย์ดาบโลหิต ติดที่เขากลัวอีกฝ่ายจึงไม่กล้าลงมือ แต่เมื่ออยู่ในสถานการณ์แบบนี้ ไม่ว่าคำอธิบายใดก็เท่ากับการปิดบัง ไม่เพียงแค่ไม่ได้รับความเชื่อใจ ถึงขั้นอาจเสียพันธมิตรที่มีอยู่แต่เดิมด้วย

ส่วนปรมาจารย์ดาบโลหิต นั่นก็ยิ่งเป็นสุดยอดคนโหด

ทันทีที่เห็นเยี่ยเว่ยหมิงลงมือ เขาก็หมุนตัวตามดาบแล้วโจมตีด้วยท่าที่ประหลาดโหดร้ายเช่นเดียวกัน รับกับคมของกระบี่หยดโลหิตอาทิตย์อัสดงพอดี

แกร๊ง! หลังจากเกิดเสียงดังชัดเจน เยี่ยเว่ยหมิงก็สะเทือนจนถอยหลังสามก้าว ส่วนปรมาจารย์ดาบโลหิตก็ถอยหลังหนึ่งก้าวเช่นกัน ในบ้านหิมะที่เดิมทีพื้นที่ว่างก็ไม่ได้กว้างอยู่แล้ว ยิ่งทำให้เขากับฮวาเถี่ยกั้นเข้าใกล้กันอีกก้าว

ซึ่งระยะห่างของคนทั้งสองได้เข้าสู่ขอบเขตการโจมตีที่ใหญ่ที่สุดของทวนสั้นในมือฮวาเถี่ยกั้นแล้ว!

เมื่อเห็นฉากนี้ ฮวาเถี่ยกั้นแม้จะไม่เต็มใจที่ถูกเยี่ยเว่ยหมิงหลอกใช้ แต่เขาเองก็ไม่กล้าเมินเฉยแม้แต่น้อย เพราะตอนที่ปรมาจารย์ดาบโลหิตเข้ามาอยู่ในขอบเขตการโจมตีของทวนสั้นในมือเขา ก็หมายความว่าขอเพียงอีกฝ่ายก้าวเข้ามาอีกครึ่งก้าว ความยาวของแขนและดาบโลหิตในมือบวกกันก็จะมาถึงตัวเขาแล้ว!

แต่ถึงแม้จะเป็นเช่นนี้ ฮวาเถี่ยกั้นก็ยังไม่กล้าบุ่มบ่ามลงมือ เขาพลัยถอยหลังก่อนหนึ่งก้าว ถอยไปจนถึงมุมกำแพง จากนั้นใช้เท้าที่เตะบนไหเขียนว่า ‘ของสิ่งนี้ไม่เกี่ยวข้องกับสมบัติลับเคล็ดเทียมนครา’ เขาเตะมันใส่แผ่นหลังปรมาจารย์ดาบโลหิตเหมือนเป็นอาวุธลับ

กระทั่งตอนนี้ ฮวาเถี่ยกั้นถึงได้แน่ใจแล้วว่าไหใบนี้ไม่ได้เกี่ยวข้องกับสมบัติลับเคล็ดเทียมนคราแม้แต่น้อยจริงๆ

ปรมาจารย์ดาบโลหิตก็เป็นคนโหดคนหนึ่งเช่นกัน พอรู้สึกได้ถึงลมที่อันตราย ก็หมุนตัวพร้อมชักดาบออกมาอย่างไม่ลังเล เขากวาดดาบในแนวขวางหนึ่งครั้ง ฟันไหที่ฮวาเถี่ยกั้นใช้เป็นอาวุธลับจนแตกละเอียดเป็นผุยผงทันที

ซึ่งตอนนี้เอง ตอนที่ฮวาเถี่ยกั้นรู้ตัวว่าตกอยู่ในสถานการณ์จนตรอก ในที่สุดก็ไม่ยอมนั่งรอความตายอีกต่อไป ทวนสั้นในมือแบ่งแทงไปทางหว่างคิ้วและหัวใจของปรมาจารย์ดาบโลหิตแล้ว ตอนแรกแค่ไม่ลงมือเท่านั้นเอง แต่พอลงมือก็ใช้ท่าไม้ตายที่หมายคร่าชีวิตทันที!

วิชาทวนจงผิง…บุปผาสองดอก!

ปรมาจารย์ดาบโลหิตเห็นแล้วรีบควงดาบรับอย่างต่อเนื่อง คมดาบที่เผยแสงสีเลือดอ่อนๆ กวาดในแนวขวางหนึ่งครั้งและตวัดขึ้นหนึ่งครั้ง ต้านทวนคู่คร่าชีวิตของฮวาเถี่ยกั้นได้อย่างสบายๆ

ตอนนี้เอง เยี่ยเว่ยหมิงกลับฉวยโอกาสเหยียดกระบี่ออกมา ใช้ท่าท่าปลุกปั่นกระบี่ปาดบนแผ่นหลังปรมาจารย์ดาบโลหิตจนเป็นรอยลึกหนึ่งครั้ง

-28860

[ปรมาจารย์ดาบโลหิต]

เจ้าสำนักรุ่นที่สี่ของสำนักดาบโลหิต เลวอย่างเปิดเผย เลวอย่างโจ่งแจ้ง

เลเวล: 130

พลังชีวิต: 1971140/2000000

กำลังภายใน: 453260/460000

สถานะ: ถูกพิษ

ถูกพิษ: ค่าสเตตัสโดยรวม ความเร็วในการตอบสนอง ความเร็วในการฟื้นตัวลดลง 5%

……

ค่าสเตตัสของปรมาจารย์ดาบโลหิตกล่าวได้ว่าโรคจิตมาก แม้จะเป็น BOSS เลเวลร้อยสามสิบ แต่จัดเป็นประเภทที่โดดเด่นที่สุดอยู่แล้วแน่นอน อาจเพราะบนตัวเขาไม่มีท่าไม้ตายที่ทรงพลังเป็นพิเศษ ระบบจึงชดเชยให้เขาเป็นค่าสเตตัส ทำให้ความสามารถโดยรวมของเขาเพียงพอกับเลเวลร้อยสามสิบ 艾琳小說

ตรงกันข้าม เลเวลของฮวาเถี่ยกั้นเพียงร้อยยี่สิบห้าเท่านั้น หากเทียบค่าสเตตัสกับปรมาจารย์ดาบโลหิต เขาด้อยกว่าหนึ่งระดับอย่างชัดเจน

สิ่งที่ทำให้ทั้งสองพูดไม่ออกก็คือ เมื่อปรมาจารย์ดาบโลหิตถูกเยี่ยเว่ยหมิงโจมตีบาดเจ็บ ไม่น่าเชื่อว่าฮวาเถี่ยกั้นก็ยังไม่อยากฉวยโอกาสดีที่หายากนี้กำจัดภัยร้ายให้สิ้นซากในคราเดียว กลับเริ่มย้ายไปอยู่ทางประตูบ้านหิมะ หมายจะหนีไปให้เร็วที่สุด!

เจ้ายังกล้าขี้ขลาดกว่านี้อีกหรือ

ไม่ง่ายเลยกว่าเยี่ยเว่ยหมิงจะทำให้เขากลายเป็นชายผู้แข็งแกร่งได้ มีหรือที่จะยอมปล่อยให้เขาปลีกตัวออกไปง่ายๆ

เมื่อเห็นเค้าลางว่าฮวาเถี่ยกั้นจะหดหัวแทนต่อสู้ เยี่ยเว่ยหมิงก็เข้ามาขวางทันที ก้าวนำขึ้นมาดักตรงประตูใหญ่ของบ้านหิมะ พร้อมใช้ท่า ‘มังกรร่อนล่อหงส์’ ป้องกันโดยไม่โจมตี ขณะเดียวกันก็ยังไม่ลืมเอ่ยว่า “ท่านวีรบุรุษฮวา ตอนนี้ปรมาจารย์ดาบโลหิตถูกพิษที่ซ่อนอยู่ในไหก่อนหน้านี้แล้ว ขอเพียงพวกเราสู้กับเขาต่อไป สภาพของเขาก็มีแต่จะแย่ลง แย่จนกระทั่งถูกพวกเราฟันตาย…

…พวกเราพยายามอีกสักหน่อย วันกำจัดมารก็คือวันนี้!”

เมื่อได้ยินเยี่ยเว่ยหมิงกล่าวเช่นนี้ บนใบหน้าฮวาเถี่ยกั้นก็เจียดรอยยิ้มที่ดูน่าเกลียดว่าร้องไห้ ในใจกลับเริ่มสบถคำหยาบแล้ว

ไอ้ลูกโสเภนีเอ๊ย!

เจ้าบอกแค่ว่าปรมาจารย์ดาบโลหิตถูกพิษแล้ว แต่สถานการณ์จริงก็คือ

ข้าวีรบุรุษฮวาก็ถูกพิษแล้วเหมือนกัน!

สำหรับเรื่องที่เยี่ยเว่ยหมิงนำไหยาพิษยี่ห้อโหยวโหยวมาปลอมเป็นเบาะแสสมบัติลับ ฮวาเถี่ยกั้นได้แต่ร้องขมขื่นอยู่ในใจ แต่พอนึกขึ้นได้ว่ายาถอนพิษยังอยู่ในมือเยี่ยเว่ยหมิง เขาก็ยังคงรอยยิ้มไว้บนใบหน้า บอกเยี่ยเว่ยหมิงว่า “จอมยุทธ์น้อยเยี่ย รีบส่งยาถอนพิษมาให้ข้า! รอให้ข้าถอนพิษก่อน แล้วค่อยร่วมมือกับเจ้าฆ่าเจ้าคนชั่วช้า!”

“ข้าก็อยากทำเช่นนั้น แต่ผู้น้อยทำไม่ได้น่ะสิ!”

ตอนนี้เยี่ยเว่ยหมิงกล่าวได้ว่าใจเย็นมาก ในฐานะผู้ที่มียาพิษอยู่ในมือ เขาไม่ร้อนใจเลยสักนิด กำลังใช้ ‘มังกรร่อนล่อหงส์’ รับมือกับปรมาจารย์ดาบโลหิต แต่ความจริงกลับกำลังบีบให้ปรมาจารย์ดาบโลหิตโจมตีฮวาเถี่ยกั้นแรงขึ้นอีกหน่อย พร้อมทั้งเอ่ยว่า “หากตอนนี้ข้านำยาถอนพิษออกมา แล้วถูกเจ้าโจรชั่วดาบโลหิตแย่งไปจะทำอย่างไร…

…ท่านวีรบุรุษฮวาทนอีกสักหน่อย ขอเพียงสังหารปรมาจารย์ดาบโลหิตตายแล้ว ผู้น้อยรับรองว่าจะมอบยาถอนพิษให้ทันที”

แม้เขาจะพูดจาฟังดูดี แต่ถ้าเปลี่ยนเป็นพูดแบบไม่เกรงใจก็คือ: ถ้าเจ้าไม่ฆ่าปรมาจารย์ดาบโลหิต ไม่ออกแรงช่วยทำเรื่องดีๆ เช่นนี้ ยาถอนพิษของเจ้าก็จะไม่เหลือแล้ว!

ฮวาเถี่ยกั้นจนปัญญา ทำได้เพียงกัดฟันรวบรวมความกล้า โจมตีโหดใส่ปรมาจารย์ดาบโลหิตอีกยก ทวนสั้นทั้งคู่ในมือรัวโจมตีจนเกิดเงาทวนที่เหมือนดอกไม้แบ่งบาน ครอบคลุมอวัยวะสำคัญทั้งหมดบนร่างกายปรมาจารย์ดาบโลหิตแล้ว

วิชาทวนจงผิง…บุปผาแบ่งบานสองฝั่ง!

ปรมาจารย์ดาบโลหิตควงดาบรับทันที ส่วนเยี่ยเว่ยหมิงก็ถือกระบี่ดักทางออกไว้ ชั่วขณะนั้นพลังที่แข็งแกร่งสามกลุ่มชนปะทะกันอยู่ภายในบ้านหิมะ เงาทวน เงาดาบและเงากระบี่ปะปนกันราวกับฟันในปากสุนัข

ควันหลงจากการโจมตีอันบ้าระห่ำกำลังตีกระทบกันอย่างต่อเนื่อง บ้านหิมะที่เดิมทีก็ไม่แข็งแรงอยู่แล้ว ในที่สุดมันก็ถล่มลงมาเพราะแบกรับไม่ไหว!

โครม!

หลังจากเกิดเสียงดังกระหึ่ม กองหิมะที่ไม่ถือว่าแข็งแรงแต่อย่างใดก็ถล่มลงจากเหนือศีรษะ ฝังยอดฝีมือทั้งสามเอาไว้ในกองหิมะที่สูงหลายจั้ง

ตอนนี้การต่อสู้ได้เข้าสู่ช่วงถัดไปแล้ว เป็นช่วงที่อันตรายที่สุดเช่นกัน!