ผมย้อนอดีตมาเปลี่ยนชะตายุค 80 (นิยายแปล) - ตอนที่ 547 : คำขอของฉงไห่เยี่ยน

ตอนที่ 547 : คำขอของฉงไห่เยี่ยน

เช้าวันรุ่งขึ้น เจียงเสี่ยวไป๋ก็เข้าไปในเมือง

อันดับแรกเขาไปซื้อผัก บุหรี่ และผลไม้ จากนั้นไปที่โรงงานผลิตและแปรรูปถั่วเหลืองเพื่อซื้อนมถั่วเหลือง ฟองเต้าหู้ และเต้าหู้แท่ง จากนั้นไปที่ร้านพะโล้เพื่อซื้อผักตุ๋น แล้วไปที่ร้านโยวผิ่นเพื่อเอาเมล็ดแตงโมห้ารส ถั่วลิสงปรุงรส ล่าเถียว เค้กที่รัก และเมล็ดฟักทองอบ เขาบรรจุของทุกอย่างไว้เต็มคันรถแล้วขับกลับบ้านที่เจียงวาน

เจียงไห่หยางช่วยขนของแล้วถามว่า “แกจะเข้าเมืองเมื่อไหร่ ? ”

เจียงเสี่ยวไป๋กล่าวว่า “ลุงรองและคนอื่นอาจจะมาถึงตอนบ่าย เที่ยง ๆ ผมจะทำกับข้าวกินที่บ้านก่อน ค่อยเข้าเมือง”

เจียงไห่หยางพยักหน้า “ถ้าอย่างนั้นพ่อจะไปบ้านลุงใหญ่กับแก”

“ครับ ! ”

เจียงเสี่ยวไป๋เห็นด้วย เขาเดินเข้าไปที่บ้านไปหยิบบุหรี่สองแถวแล้วเดินไปที่บ้านเก่ากับเจียงไห่หยาง

“เสี่ยวไป๋มาทำอะไร ! ”

“เสี่ยวไป๋กลับมาเมื่อไหร่ ? ”

“เสี่ยวไป๋ วันนี้ไม่ไปทำงานเหรอ ? ”

“เสี่ยวไป๋ มาสูบบุหรี่สิ ! ”

“เสี่ยวไป๋ ดูสิว่าบ้านของฉันสร้างแล้วเป็นอย่างไรบ้าง ? ”

“เสี่ยวไป๋…”

“……”

ระหว่างทาง ไม่ว่าสองพ่อลูกจะพบกับผู้คนที่ทำงานในทุ่งนาหรือคนที่กำลังสร้างบ้านใหม่ พวกเขาเหล่านั้นก็จะทักทายเจียงเสี่ยวไป๋อย่างอบอุ่นเสมอ

เจียงเสี่ยวไป๋พยักหน้าตอบด้วยรอยยิ้มทุกคน และพูดว่า “ทุกคนทำงานต่อเถอะครับ บ่ายนี้ผู้นำประจำมณฑลจะมาที่เจียงวานของเราเพื่อดูงาน อย่าปล่อยไก่กันเข้าล่ะครับ ! ”

ทุกคนต่างตื่นเต้นเมื่อได้ยินว่าผู้นำมณฑลกำลังมา

“เสี่ยวไป๋ ผู้นำระดับสูงกำลังมาหรือ ? ”

“ผู้นำระดับสูงขั้นไหน ? ”

“เสี่ยวไป๋ ผู้นำระดับสูงมาที่นี่ เราควรทำอย่างไรดี ? ”

“เสี่ยวไป๋ ท่านผู้นำมาทำอะไรที่นี่ ? ท่านผู้นำระดับสูงอยากเห็นเรือนกระจกที่เราสร้างขึ้นใหม่หรือ ? ”

“เสี่ยวไป๋…”

“……”

ชาวบ้านถามคำถามอีกรอบ เจียงเสี่ยวไป๋จึงอธิบายให้พวกเขาฟังอย่างอดทน

ในขณะนี้ ฉงไห่เยี่ยนนายอำเภอหญิงประจำชิงซานมาพร้อมกับกลุ่มเจ้าหน้าที่ประจำเมือง

เมื่อฉงไห่เยี่ยนเห็นเจียงเสี่ยวไป๋ รอยยิ้มปรากฏบนใบหน้าของเธอ เธอถามด้วยความประหลาดใจว่า “เถ้าแก่เจียง ทำไมคุณถึงมาที่นี่ล่ะ ? ”

เจียงเสี่ยวไป๋ตอบ “นายอำเภอฉง ผมเป็นคนเจียงวานนะ ทำไมผมถึงจะมาที่นี่ไม่ได้ ? ”

ฉงไห่เยี่ยนรีบโบกมืออย่างรวดเร็ว “ฉันไม่ได้หมายความแบบนั้น คุณบอกว่าผู้นำระดับสูงจะมาเยี่ยมชมโรงงานของคุณไม่ใช่หรือ ? ทำไมคุณไม่ไปต้อนรับในเมือง มาอยู่ที่เจียงวานทำไม ? ”

เจียงเสี่ยวไป๋ยิ้ม “ผู้นำมณฑลจะมาถึงช่วงบ่าย ตอนนี้ยังเช้าอยู่ ผมจะไปหาลุงใหญ่ก่อน”

ฉงไห่เยี่ยนพูดว่า “ฉันก็กำลังจะไปหาเขาพอดี งั้นเราไปด้วยกันเถอะ”

“ได้ครับนายอำเภอฉง ! ” เจียงเสี่ยวไป๋พูดอย่างสุภาพ

ฉงไห่เยี่ยนไม่ได้ออกมาทันที เธอหันไปพูดกับเจ้าหน้าที่ที่อยู่ข้าง ๆ เธอ “เถ้าแก่เจียงกับฉันกำลังจะไปหาหัวหน้าหมู่บ้านเจียง พวกคุณแยกย้ายกันไปทำงานตามวาระการประชุม อย่าลืมตรวจสอบโรงเรือนทั้งหมด และทุกคนที่กำลังสร้างบ้านใหม่ เราต้องเน้นย้ำเรื่องความปลอดภัยและมั่นใจว่าไม่มีอุบัติเหตุเกิดขึ้น”

“ครับ ! ”

“ไม่มีปัญหา ! ”

“ไม่ต้องห่วงครับนายอำเภอฉง ! ”

“……”

เจ้าหน้าที่ในเมืองต่างก็รับคำสั่ง

หลังจากที่ฉงไห่เยี่ยนอธิบายเสร็จแล้ว เธอก็เดินตามเจียงเสี่ยวไป๋และพ่อของเขาไปที่บ้านของเจียงไห่เทียน

บ้านเก่าของครอบครัวเจียงไห่เทียนถูกรื้อลงแล้ว และเขากำลังสร้างบ้านสองชั้นสไตล์จีนโมเดิร์น 2 หลัง มีคนงาน 30-40 คน บางคนกำลังสร้างกำแพง ผสมปูน ทุกคนต่างกำลังยุ่งอยู่กับงานของตนเอง

“ลุง ! ลุง ! ”

เมื่อพวกเขามาถึง เจียงไห่เทียนกำลังให้คำแนะนำที่สถานที่ก่อสร้าง และเจียงเสี่ยวไป๋ก็ตะโกนเรียกเขาเสียงดัง

เจียงไห่เทียนหันกลับมามอง เมื่อเห็นเจียงเสี่ยวไป๋กับฉงไห่เยี่ยนมาด้วยกัน เขารีบเดินออกไปหาทันที

“นายอำเภอฉง คุณมาได้อย่างไร ? ”

ฉงไห่เยี่ยนพูดว่า “ทางเมืองได้ออกประกาศแจ้งว่าผู้นำมณฑลกำลังมาที่เจียงวาน ฉันมาเพื่อตรวจสอบสถานการณ์ที่นี่ก่อน”

เจียงไห่เทียนตกตะลึงอยู่ครู่หนึ่ง แล้วถามด้วยประหลาดใจเล็กน้อย “ผู้นำมณฑลมาหรือ ? ”

ฉงไห่เยี่ยนพยักหน้า “ผู้นำมณฑลมาที่เจียงวานเพื่อดูการก่อสร้างพื้นที่ชนบทใหม่ในเจียงวาน คุณเป็นหัวหน้าหมู่บ้านที่นี่ ไปบอกทุกคนในหมู่บ้านสักหน่อยเถอะ”

เจียงไห่เทียนรีบตอบ “ได้เลยครับ ไม่มีปัญหา ผมจะไปตอนนี้เลย”

ขณะที่เขาพูด เขาก็เตรียมจะเดินออกไปโดยไม่สนใจที่จะคุยกับเจียงเสี่ยวไป๋ด้วยซ้ำ

เจียงเสี่ยวไป๋รีบหยุดเขาแล้วพูดว่า “ลุงไม่ต้องกังวล วันนี้พวกเขายังไม่มาดูงานหรอกครับ ค่อยแจ้งพวกเขาในภายหลัง”

ฉงไห่เยี่ยนเหลือบมองเจียงเสี่ยวไป๋ด้วยความประหลาดใจ ขนาดเธอยังไม่รู้ว่าผู้นำมณฑลจะมาถึงเจียงวานเมื่อไหร่ ทางเบื้องบนบอกเพียงให้เธอรอการแจ้งในตอนบ่ายเท่านั้น

แต่ทำไมเจียงเสี่ยวไป๋ถึงแน่ใจว่าผู้นำมณฑลยังไม่มาดูหมู่บ้านวันนี้ ?

เจียงเสี่ยวไป๋เห็นการแสดงออกของฉงไห่เยี่ยน แล้วพูดด้วยรอยยิ้ม “นายอำเภอฉง ในครั้งนี้ผู้นำระดับสูงจากมณฑลจะมาถึงชิงโจวในช่วงบ่าย และจะพักที่บ้านของผมที่เจียงวาน พวกเขาจะเริ่มดูงานวันพรุ่งนี้”

ดวงตาของฉงไห่เยี่ยนเบิกกว้าง ข้อมูลที่เจียงเสี่ยวไป๋เปิดเผยทำให้เธอไม่ทันระวัง

เธอคิดว่าเป็นผู้นำในระดับรองผู้ว่าการ แต่ไม่คิดว่าจะเป็นผู้นำระดับสูงสุด

ที่สำคัญกว่านั้น เจียงเสี่ยวไป๋พูดว่าผู้นำระดับสูงจะพักที่บ้านของเขา

เรื่องนี้ทำให้เธอตกใจ

“เถ้าแก่เจียง คุณพูดจริงหรือเปล่า ? ” ฉงไห่เยี่ยนถามด้วยความไม่เชื่อ

เจียงเสี่ยวไป๋พยักหน้า “ผู้นำคือลุงรองของหลินเจียอิน ภรรยาของผม ผมเพิ่งกลับมาจากเจียงเฉิงเมื่อวานนี้….”

เจียงเสี่ยวไป๋อธิบายให้เห็นอย่างชัดเจน ไม่ต้องให้ฉงไห่เยี่ยนคาดเดา

หลังจากฟังคำพูดของเจียงเสี่ยวไป๋แล้ว ฉงไห่เยี่ยนก็ตกใจอีกครั้ง

เธอไม่คิดมาก่อนว่าคนอย่างหลินต้ากั๋วจะอยู่เบื้องหลังเจียงเสี่ยวไป๋

“เถ้าแก่เจียง ขอบคุณที่บอกฉัน แล้ว…เราจะทำอย่างไรต่อไป ? ” ฉงไห่เยี่ยนรีบขอคำแนะนำทันที

เจียงเสี่ยวไป๋ยิ้มแล้วพูดว่า “นายอำเภอฉง ผมไม่กล้าแสดงความคิดเห็นเกี่ยวกับงานรัฐบาลของคุณ นี่เป็นข้อมูลเดียวที่ผมสามารถบอกคุณได้”

ฉงไห่เยี่ยนพูดอย่างเร่งรีบ “ฉันเข้าใจ ฉันจะจัดการให้ดี”

เจียงเสี่ยวไป๋พูดว่า “ที่ผมมาหาลุง ตอนแรกผมวางแผนจะขอให้ลุงบอกชาวบ้านเกี่ยวกับคณะเดินทางจากมณฑล แต่เนื่องจากนายอำเภอฉงได้เตรียมการไว้แล้ว ผมไม่จำเป็นต้องพูดอะไรอีก”

เมื่อพูดอย่างนั้น เขาก็ยื่นบุหรี่สองแถวในมือให้เจียงไห่เทียนแล้วพูดว่า “ลุงใหญ่ ผมเอาบุหรี่มาให้สองแถว ! ”

เจียงไห่เทียนตกตะลึงอยู่ครู่หนึ่งแล้วรับมันไป

ถ้าเป็นเรื่องปกติเขาจะไม่รับอย่างแน่นอน แต่ในขณะนี้เขาก็เข้าใจด้วยว่าผู้นำมณฑลมาที่เจียงวานเพื่อตรวจสอบการก่อสร้างพื้นที่ชนบทใหม่ เขาเป็นหัวหน้าหมู่บ้านเจียงวาน และเขาจะต้องพูดคุยกับท่านผู้นำอย่างหลีกเลี่ยงไม่ได้ หลานชายของเขาได้เตรียมบุหรี่ให้เขาเป็นพิเศษ

ฉงไห่เยี่ยนเข้าใจเมื่อเห็นสิ่งนี้ เธอพูดทันทีว่า “เถ้าแก่เจียง คุณต้องการให้รัฐบาลของเราซื้อผลไม้ บุหรี่ เหล้า และอื่น ๆ แล้วส่งไปที่บ้านของคุณไหม ? ”

เจียงเสี่ยวไป๋โบกมือ “นายอำเภอฉง เมื่อเช้าผมเข้าไปซื้อจากในเมืองมาแล้ว ตอนนี้เราเตรียมพร้อมหมดแล้วครับ”

ฉงไห่เยี่ยนพูดอย่างไม่เห็นแก่ตัว “ถ้าอย่างนั้นค่าใช้จ่ายที่คุณใช้ในครั้งนี้ เราจะคืนเงินให้คุณ ! ”

เจียงเสี่ยวไป๋ยิ้มแล้วพูดว่า “ผมให้ความสุขกับลุงรองของผม หากต้องการเงินคืนจริง ๆ ผมจะไปหานายกเทศมนตรีจางโดยตรงครับ”

ฉงไห่เยี่ยนยิ้ม ด้วยการต้อนรับระดับนี้ ไม่ใช่คราวที่สำนักงานอำเภอชิงซานจะต้องออกค่าใช้จ่าย

อย่างไรก็ตาม มุมมองที่เธอมองเจียงเสี่ยวไป๋เริ่มแปลกไปเล็กน้อย ในที่สุดเธอก็กัดฟันแล้วพูดว่า “เถ้าแก่เจียง โปรดช่วยฉันหน่อย ! ”

เจียงเสี่ยวไป๋พูดติดตลก “นายอำเภอฉง หากคุณมีอะไรจะพูด พูดมาได้เลย ทำไมคุณต้องขอความช่วยเหลือด้วย ผมเป็นคนใต้การปกครองของคุณ”

ฉงไห่เยี่ยนพูดว่า “เถ้าแก่เจียง คุณตั้งโรงงานผักดองในภูเขาหว่าอูทางตะวันออกของอำเภอชิงซานไม่ใช่หรือ ? ถึงเวลานั้นคุณพาลุงรองของคุณไปที่นั่นด้วยได้ไหม ! ”

เจียงเสี่ยวไป๋รู้สึกขบขัน ก็ว่าเรื่องอะไรที่ทำให้นายอำเภอหญิงคนนี้ถึงกับพูดอย่างเป็นทางการขนาดนี้ ที่แท้ก็เรื่องนี้นี่เอง

เขายิ้มแล้วพูดว่า “ไม่ต้องกังวลนายอำเภอฉง ผมจะพาลุงรองไปดูโรงงานผักดองอย่างแน่นอน!”

ฉงไห่เยี่ยนดีใจมาก เธอดีใจจนเกือบจะกระโดดกอดเจียงเสี่ยวไป๋แล้ว