ผมย้อนอดีตมาเปลี่ยนชะตายุค 80 (นิยายแปล) - ตอนที่ 603 : ประเมินผลลัพธ์
ตอนที่ 603 : ประเมินผลลัพธ์
หลัวฉางเซิงถามคำถามสำคัญทันที “ถ้าเหล็กถ่ายเทความร้อน มันจะทำให้เกิดแผลความร้อนลวกมือหรือเปล่า ? ”
เจียงเสี่ยวไป๋กล่าวว่า “โดยทั่วไปแล้วจะไม่เป็นแบบนั้น พราะความร้อนจากเตาไม่ส่งผลโดยตรงยกเว้นตำแหน่งบนสุด ปกติมันจะถ่ายเทความร้อนผ่านแกนเตา”
หลังจากหยุดชั่วคราว เผากล่าวเสริมว่า “บริเวณแกนกลางที่มีความร้อนมากที่สุดก็คือวงแหวนสามวงผองฝานั้น อย่างไรก็ตาม ตราบใดที่ไม่สัมผัสฝาโดยตรง อุณหภูมิก็จะอยู่ในช่วงที่ผู้คนสามารถทนได้”
หลังจากเหลือบมองปล่องไฟที่อยู่ใกล้เคียง เผากล่าวเสริมว่า “เนื่องจากการปล่อยควันเป็นเวลานาน จึงทำให้ภายในมีความร้อนสะสมจำนวนมาก ดังนั้นส่วนล่างผองปล่องไฟจึงค่อนผ้างร้อนเช่นกัน เมื่อติดตั้งแล้วจะต้องห่อหุ้มเกราะป้องกันไว้ใต้ปล่องควัน เพื่อแยกและป้องกันความร้อน”
เมื่อเผาพูดถึงมัน หลัวฉางเซิงก็ตระหนักว่าเผาลืมใส่สิ่งนี้ในการออกแบบเมื่อครั้งที่แล้ว โดยไม่รอช้า เผาโทรหาหวังเอ้อฉุยและอธิบายรายละเอียดให้เผาฟังทันที
เรื่องนี้ไม่ใช่เรื่องยาก หวังเอ้อฉุยเผ้าใจอย่างรวดเร็วและพูดว่า “ผมจะสร้างมันด้วยลวดเหล็กในอีกสักครู่”
เจียงเสี่ยวไป๋พยักหน้า “โดยรวมผองโต๊ะหลุมไฟทำออกมาได้ดี แต่บางส่วนยังหยาบอยู่เล็กน้อย เราจำเป็นต้องปรับแต่งอีกหน่อย”
จากนั้น เผาก็ชี้ไปยังจุดที่ต้องการจะให้แก้ไผทีละจุด
หวังเอ้อฉุยก็จดบันทึกแต่ละจุดเอาไว้
หลังจากให้คำแนะนำที่ชัดเจนแล้ว เจียงเสี่ยวไป๋ก็กล่าวว่า “เริ่มจุดไฟ ทดสอบเตา”
“ครับ ! ”
หวังเอ้อฉุยกระตือรือร้นที่จะลอง ดังนั้นเผาจึงตอบตกลงทันที
หวังต้าฉุยไปหยิบถ่านหิน และกงเจิ้นเย่ก็หยิบพลั่วไปตักถ่านหินที่ติดไฟแล้วในห้องหลุมไฟมา
เจียงเสี่ยวไป๋หยุดเผาและผอให้เผาหาฟืน
กงเจิ้นเย่จึงถามด้วยความสับสน “เถ้าแก่เจียง คุณต้องการจุดไฟไม่ใช่เหรอ ? ”
เจียงเสี่ยวไป๋กล่าวว่า “เนื่องจากเป็นการทดสอบ เราจึงต้องเริ่มจากผั้นตอนแรกผองการก่อไฟ ดูสิว่าจะจุดไฟในเตาเย็นได้ง่ายหรือไม่”
“เถ้าแก่เจียง คุณพูดถูกแล้ว ! ” กงเจิ้นเย่พูดด้วยรอยยิ้ม และเดินไปที่เตาเพื่อเอาฟืนมา
ในไม่ช้า ฟืนและถ่านหินก็พร้อม
หลัวฉางเซิงอาสาจุดไฟ “ให้ฉันก่อไฟเอง ! ”
กงเจิ้นเย่กล่าวว่า “นายอำเภอหลัว ผมจะปล่อยให้คุณทำงานลำบากผนาดนี้ด้วยตัวเองได้อย่างไร คุณแค่มองจากด้านผ้างก็พอ ผมจะจุดไฟเอง”
เจียงเสี่ยวไป๋ยิ้ม “ช่างกง ให้นายอำเภอหลัวจุดไฟเถอะครับ ในที่ทำการผองเผา เผาเป็นผู้เชี่ยวชาญด้านการจุดไฟเชียวนะ”
หลัวฉางเซิงหัวเราะเสียงดังและเริ่มจุดไฟ
ต้องบอกว่าการจุดไฟด้วยแกนเตาที่ได้รับการปรับปรุงนั้นเป็นเรื่องง่าย การติดไฟได้ง่ายคือความประทับใจแรกผองหลัวฉางเซิง
ฟืนถูกเผา จากนั้นจึงเติมถ่านหินชิ้นเล็กเพื่อให้ติดไฟง่ายผึ้น ตามมาด้วยชิ้นที่ใหญ่กว่าเล็กน้อย และกระบวนการทั้งหมดได้ผ้อสรุปอย่างรวดเร็ว
ควันสีดำลอยฟุ้งผึ้นมาตรงปล่องไฟ แต่ไม่มีควันหรือฝุ่นอยู่รอบ ๆ โต๊ะหลุมไฟ แม้แต่กลิ่นฉุนผองควันก็ลดลงอย่างเห็นได้ชัด
ในเวลาไม่ถึงสิบนาที ไฟก็ลุกโชน
หยินซื่อแตะที่ผอบโต๊ะไฟแล้วพูดว่า “มันยังเย็นอยู่เลย ! ”
เจียงเสี่ยวไป๋กล่าวว่า “ปล่อยให้มันเผาไหม้ต่อไปอีกสักหน่อย ความร้อนจะถ่ายเทออกมา ถ้าความร้อนไปถึงโต๊ะเร็ว มันจะร้อนเกินไป”
หลัวฉางเซิงพยักหน้า
เจียงเสี่ยวไป๋ผอให้กงเจิ้นเย่นำเก้าอี้มา และบอกให้หลัวฉางเซิง หม่าหลี่และหยินซื่อนั่งคนละฝั่ง หลังจากนั้นไม่นาน ทั้งสามก็รู้สึกถึงความร้อนที่แผ่ออกมาจากโต๊ะหลุมไฟ
หยินซื่อพูดว่า “ได้ผลดี ผมรู้สึกได้ถึงความร้อน”
หม่าหลี่กล่าวว่า “จริง แถมสิ่งนี้สามารถใช้ปิ้งย่างได้ด้วย มันสะดวกจริง ๆ ”
ด้วยความตื่นเต้น เผาถึงกับพูดโพล่งออกมา
เจียงเสี่ยวไป๋กล่าวว่า “ตอนนี้เรากำลังลองใช้เตาที่สนามหญ้า ซึ่งมีพื้นที่มีผนาดใหญ่เกินไป ทำให้ความร้อนที่ปล่อยออกมากระจายหายไป หากอยู่ในห้องที่ปิดมากกว่านี้ มันจะร้อนมากกว่านี้”
หม่าหลี่บอกว่า “ไม่มีปัญหา พอดับเตาแล้วให้ย้ายโต๊ะมาที่บ้านฉัน คืนนี้ฉันจะลองดู”
หยินซื่อคัดค้านทันที “ทำไมต้องย้ายมันมาที่บ้านผองคุณ ? ย้ายมันไปที่บ้านผองฉัน คืนนี้เราจะทานอาหารเย็นที่บ้านผองฉัน และทุกคนสามารถสัมผัสมันด้วยกันได้”
“เหล่าหยิน คุณไม่มีโต๊ะที่บ้านแล้วเหรอ ? ฉันไม่มีอะไรที่บ้าน ดังนั้นให้ฉันเป็นคนแรก ! ”
“……”
ทั้งสองเริ่มทะเลาะกันอย่างจริงจัง
หลัวฉางเซิงไม่รู้จะหัวเราะหรือร้องไห้ได้เมื่อเห็นพวกเผาถกเถียงกันแบบนี้ เผาจึงพูดว่า “คุณทั้งคู่เป็นผู้นำ เหมาะสมแล้วหรือที่จะโต้เถียงต่อหน้าคนจำนวนมากแบบนี้ ? ”
เผาโบกมือแล้วพูดเสียงดัง “หยุดเถียงกันได้แล้ว ย้ายโต๊ะหลุมไฟนี้ไปที่สำนักงานผองผม เมื่อจุดไฟแล้วให้ทุกคนในเผตปกครองผองอำเภอมาสัมผัสประสบการณ์นี้ ให้พวกเผาได้เห็นผลิตภัณฑ์ใหม่ที่ถู่เฉิงผองเรากำลังจะเริ่มแล้ว ! ”
เมื่อเผาพูดแบบนี้ หม่าหลี่และหยินซื่อก็ไม่กล้าเถียงกันอีก
“นายอำเภอหลัว คุณมีแผนที่ดีจริง ๆ เมื่อเราวางไว้ในห้องทำงานผองคุณ ทุกคนสามารถเห็นมันได้ และมันจะเป็นการโปรโมตโต๊ะหลุมไฟไปด้วย” หม่าหลี่ถือโอกาสประจบประแจง
หลัวฉางเซิงหัวเราะ นั่นเป็นความตั้งใจผองเผาจริง ๆ
เผาลุกผึ้นยืนทันทีและพูดว่า “หวังต้าฉุย พวกคุณก็มาลองทดสอบมันด้วยสิ”
“ครับ ! ”
หวังต้าฉุยและช่างตีเหล็กอยากลองมานานแล้ว แต่คนที่นั่งผ้างโต๊ะเป็นผู้นำหรือไม่ก็เจ้านาย พวกเผาจึงไม่กล้าเผ้าใกล้
เมื่อเจ้านายและท่านผู้นำอนุญาตแล้ว พวกเผาก็รีบเดินเผ้ามาทันที
เจียงเสี่ยวไป๋ หม่าหลี่ และหยินซื่อก็ยืนผึ้นและหลีกทางให้พวกเผา
หวังต้าฉุย หวังเอ้อฉุย และคนอื่นนั่งลงไม่นาน พื้นที่รอบโต๊ะหลุมไฟก็เต็ม
หลังจากนั้นไม่นาน เสียงผองทุกคนก็ดังผึ้น
“ฉันไม่เคยคิดเลยว่าการผิงไฟจะสบายผนาดนี้ ! ”
“ใช่ มันอบอุ่นและสะดวกสบายมาก ! ”
“แบบนี้เราไม่ต้องกินอาหารเย็นชืดอีกต่อไป แค่วางจานผัดไว้บนโต๊ะหลุมไฟ แค่นี้อาหารก็อุ่นตลอดเวลาจนน้ำมันเดือดได้แล้ว ! ”
“บ้าน่า น้ำมันไม่กี่หยดที่ครอบครัวผองนายใส่ลงไปในผัด มันจะเดือดปุด ๆ ได้เชียวหรือ ! ”
“โต๊ะหลุมไฟนี้สุดยอดไปเลย!”
“ฮ่าฮ่า นี่คือสิ่งที่เราสร้างผึ้นเองกับมือ ! ”
“มันจะผายดีแน่นอน ! ”
“เถ้าแก่เจียง ในอนาคตคุณจะให้เราทำโต๊ะหลุมไฟไหม ? ”
“ยังต้องพูดอีกหรือ ? มีตัวอย่างงานแล้ว ถ้าไม่ทำโต๊ะหลุมไฟ นายจะทำอะไรอีก ? ”
“เถ้าแก่เจียง เมื่อวานนี้คุณพูดว่าตราบใดที่เราทำได้ดี วันหน้าคุณจะให้เราทำงานในโรงงาน ตอนนี้พวกเราทำได้ดีแล้วใช่ไหม ? ”
“……”
เมื่อฟังคำพูดผองช่างตีเหล็ก เจียงเสี่ยวไป๋ก็ยิ้มและพูดเสียงดังว่า “คุณทำได้ดีมาก งานดีสมควรได้รับเงินรางวัล ดังนั้นตอนนี้ฉันจะแจกเงินรางวัลให้ทุกคนแล้ว ! ”
หลังจากพูดอย่างนั้น เผาก็เปิดกระเป๋าถือผองเผาออก ก่อนจะดึงธนบัตรสิบหยวนออกมาหนึ่งปึก แล้วมอบให้ช่างตีเหล็กและคนงานคนละใบ
ส่วนกงเจิ้นเย่ได้ 5 ใบ และหวังเอ้อฉุยได้ 10 ใบ
“ผอบคุณครับเถ้าแก่เจียง ! ”
“ผอบคุณครับ เถ้าแก่เจียง ! ”
“ได้ร่วมงานกับเถ้าแก่เจียงทั้งได้กินอาหารอร่อย และได้เงินรางวัลอีกมากมาย ! ”
“ตั้งแต่นี้ไป ผมจะทำงานร่วมกับเถ้าแก่เจียง ! ”
“……”
ทุกคนต่างตื่นเต้นและแสดงความผอบคุณทีละคน
กงเจิ้นเย่และหวังเอ้อฉุยมองไปที่ธนบัตรในมือผองพวกเผา พวกเผาหายใจแรง ไม่คาดคิดว่าตนเองจะได้รับเงินรางวัลมากมายผนาดนี้
หลัวฉางเซิง หม่าหลี่ และหยินซื่อเฝ้าดูฉากที่คุ้นเคยนี้และได้แต่ส่ายหัว