ผมย้อนอดีตมาเปลี่ยนชะตายุค 80 (นิยายแปล) - ตอนที่ 613 : ข่าวดี

ตอนที่ 613 : ข่าวดี

ฟู่เต๋อเจิงยิ้มแย้ม แน่นอนเขาต้องการให้มู่เสี่ยวชิงกลับไปอยู่ในแผนกประชาสัมพันธ์อยู่แล้ว !

แต่เป็นมู่เสี่ยวชิงเองที่อยากย้ายไปที่แผนกโฆษณา

แบบนี้เขาทำอะไรได้บ้าง ?

“ทำไมล่ะ ? คุณเข้ากับเสี่ยวมู่ในที่ทำงานได้ไม่ดีเหรอ ? ” ฟู่เต๋อเจิงเหลือบมองเย่กวงโต้วแล้วเอ่ยถาม

“ไม่ใช่อย่างนั้น ผมแค่รู้สึกว่ามู่เสี่ยวชิงถูกใช้งานน้อยเกินไปในแผนกโฆษณา ส่วนแผนกประชาสัมพันธ์คือสถานที่ที่เธอสามารถสร้างความโดดเด่นได้อย่างแท้จริง”

ฟู่เต๋อเจิงหัวเราะเบา ๆ “เนื่องจากไม่มีความขัดแย้ง มาร่วมมือกันอย่างดีและทำงานให้สำเร็จด้วยกันจะดีกว่า”

เย่กวงโต้วไม่ได้บอกความจริง แต่ฟู่เต๋อเจิงก็สามารถบอกได้อย่างรวดเร็ว อย่างไรก็ตาม เขาไม่ได้ชี้ให้เห็นและไม่ได้ตั้งใจที่จะเข้าไปแทรกแซง เขาจึงถามว่า “ช่วงนี้ฉันไม่ได้เจอหัวหน้าเจียงเลย คุณรู้ไหมเขาไปอยู่ที่ไหน ? ”

เย่กวงโต้วกล่าวว่า “หัวหน้าเจียงเพิ่งโทรมา และจะมาที่นี่เร็ว ๆ นี้”

“อ้อ” ฟู่เต๋อเจิงพยักหน้า “เมื่อเขามาถึง บอกให้เขาแวะมาที่ห้องทำงานของฉันด้วย”

“ได้ครับ ! ” เย่กวงโต้วพยักหน้าตอบรับ

ฟู่เต๋อเจิงไม่ได้พูดอะไรอีกและหันกลับไปที่ห้องทำงานของเขา

เดิมทีเขาวางแผนที่จะออกไปข้างนอก แต่เมื่อเขาได้ยินว่าเจียงเสี่ยวไป๋กำลังจะมาในไม่ช้า เขาก็ตัดสินใจว่าจะไม่ออกไปข้างนอกในขณะนี้

เย่กวงโต้วสูบบุหรี่เสร็จและเดินเข้าไปในสำนักงานอย่างเงียบ ๆ

ทางด้านเจียงเสี่ยวไป๋ หลังจากโทรหาเย่กวงโต้วแล้ว เขาก็โทรหานายกเทศมนตรีจางด้วย

“หายหน้าหายตาไปหลายวัน หายไปไหนมา ? ”

เจียงเสี่ยวไป๋กล่าวว่า “ผมไปที่เจี้ยนหยางและถู่เฉิงมา ท่านผู้นำมีธุระอะไรอยากจะพูดคุยกับผมหรือเปล่า ? ”

นายกเทศมนตรีจางยิ้มแล้วพูดว่า “ไม่ได้มีอะไรมากหรอก แต่ฉันมีข่าวดีจะบอก”

เจียงเสี่ยวไป๋พูดอย่างมีความสุขว่า “ถ้าท่านผู้นำบอกว่าเป็นข่าวดีก็ต้องดี ผมก็พร้อมรับฟังครับ”

นายกเทศมนตรีจางหัวเราะร่า “เที่ยวบินจากเจียงเฉิงไปยังชิงโจวได้รับการคืนสถานะและจะเปิดตัวอย่างเป็นทางการในวันที่ 1 มกราคม 1984 ! ”

เจียงเสี่ยวไป๋ดีใจมากเมื่อได้ยินสิ่งนี้ เขาพูดด้วยรอยยิ้มว่า “นี่เป็นข่าวดีจริง ๆ ในอนาคตเราจะไปเจียงเฉิงได้สะดวกมากขึ้น”

นายกเทศมนตรีจางกล่าวว่า “การไปเจียงเฉิงไม่เพียงแต่สะดวกยิ่งขึ้นเท่านั้น แต่ยังสะดวกในการไปเทียนจิง จินหลิง กวางตุ้ง เซี่ยงไฮ้ และทุกที่อีกด้วย”

เจียงเสี่ยวไป๋กล่าวว่า “ใช่ครับ บินไปที่เจียงเฉิงก่อน แล้วค่อยเปลี่ยนเครื่องทีหลังได้ การคืนสถานะเที่ยวบินนี้จะทำให้ระยะทางระหว่างชิงโจวและคนทั้งประเทศสั้นลง”

พวกเขาพูดคุยกันสักพัก และนายกเทศมนตรีจางก็พูดว่า “มีข่าวอีกข่าวที่เกี่ยวข้องกับเรื่องนี้ คุณพอจะเดาได้ไหม ? ”

เจียงเสี่ยวไป๋คิดอยู่พักหนึ่งแล้วพูดว่า “นายกเทศมนตรีจาง คุณกำลังพูดถึงการสร้างสนามบินใหม่หรือเปล่า ? ”

นายกเทศมนตรีจางหัวเราะ “ก็อย่างที่คุณพูดนั่นแหละ เมื่อพิจารณาว่าสนามบินปัจจุบันในชิงโจวอยู่ใกล้กับเขตเมืองมากเกินไป สำนักงานการบินพลเรือนของมณฑลจีนตอนกลางจึงตัดสินใจเลือกสถานที่ใหม่เพื่อสร้างสนามบินใหม่ ความตั้งใจในปัจจุบันคือเพื่อสร้างสนามบินการบินพลเรือนระดับ 3C สำหรับสถานที่ตั้งนั้น ผู้นำของการบินพลเรือนประจำจังหวัดจะมาที่ชิงโจวในวันปีใหม่เมื่อเที่ยวบินกลับมาให้บริการอีกครั้ง และจะมีการหารือในการประชุมครั้งนั้น”

เจียงเสี่ยวไป๋ยิ้มในใจ สนามบินในชิงโจวในชาติที่แล้วก็ถูกสร้างขึ้นใหม่หลังจากการกลับมาของเที่ยวบิน ตั้งอยู่ที่หวงเจียป้าเขตชานเมือง

คราวนี้ประวัติศาสตร์อยู่ข้างหน้าเพียงไม่กี่ปี

เจียงเสี่ยวไป๋ไม่ได้พูดอะไรมากเกี่ยวกับเรื่องนี้ เขาไม่สามารถแทรกแซงความคิดของเหล่าผู้นำ

ดังนั้น เขาจึงยิ้มและพูดว่า “นี่เป็นข่าวดีเช่นกันครับ ! ”

นายกเทศมนตรีจางกล่าวว่า “ใช่แล้ว ขณะนี้มีข่าวดีอย่างต่อเนื่องในชิงโจว ลองหาเวลามารวมตัวกันสิ มาเฉลิมฉลองด้วยกัน ! ”

เจียงเสี่ยวไป๋คิดอยู่ครู่หนึ่งแล้วพูดว่า “บ่ายนี้ผมมีเรื่องต้องจัดการ งั้นพรุ่งนี้ได้ไหม ผมจะเลี้ยงคุณพรุ่งนี้ ! ”

“ตกลง ! ” นายกเทศมนตรีจางก็ตอบตกลงทันทีว่า “พรุ่งนี้ไปกินข้าวต้มหัวปลากันเถอะ”

“ไม่มีปัญหาครับ”

“ถ้าอย่างมันก็ตามนี้ แค่นี้ก่อนนะ ! ”

“สวัสดีครับนายกเทศมนตรีจาง ! ”

หลังจากที่เจียงเสี่ยวไป๋วางสายโทรศัพท์ ใบหน้าของเขาก็เต็มไปด้วยรอยยิ้ม

หลินเจียอินเห็นจึงพูดด้วยรอยยิ้มเช่นกัน “มีอะไรหรือ ? ฉันเห็นคุณดูมีความสุขมากหลังจากคุยโทรศัพท์แล้ว ! ”

เจียงเสี่ยวไป๋ก็เล่าการกลับมาให้บริการเที่ยวบินใหม่และการก่อสร้างสนามบินแห่งใหม่ให้หลินเจียอินฟัง เธอไม่ได้แสดงความสนใจมากนักในเรื่องนี้ เธอเพียงพูดว่า “มันทำให้เราเดินทางได้สะดวกขึ้นนิดหน่อย”

เจียงเสี่ยวไป๋กล่าวว่า “เมียจ๋า นี่ไม่ใช่แค่สะดวกนิดหน่อยนะ ผมคาดว่าเมื่อสนามบินแห่งใหม่สร้างเสร็จ โครงการอาคารชิงโจวของเราก็จะเสร็จสมบูรณ์พอดี ด้วยความสะดวกสบายของสนามบินจะช่วยเร่งการดำเนินงานของโครงการได้อย่างมาก”

หลินเจียอินเริ่มสนใจเล็กน้อย หลังจากได้ยินสิ่งที่เขาพูด

เจียงเสี่ยวไป๋อธิบายอีกสองสามอย่าง จากนั้นก็โทรหารองนายกเทศมนตรีถัง

ตอนนี้ ถังจิงเทียนเป็นรองนายกเทศมนตรีบริหารที่รับผิดชอบด้านเศรษฐศาสตร์ ตอนนี้เจียงเสี่ยวไป๋กำลังติดต่อกับเขาเหมือนกับที่เขาเคยทำกับรองนายกเทศมนตรีจางมาก่อน

รองนายกเทศมนตรีถังโทรหาเจียงเสี่ยวไป๋เพื่อถามเกี่ยวข้องกับตลาดกลางคืน

พักนี้เจียงเสี่ยวไป๋หายหน้าหายตาไปจากพวกเขา บางคนจึงถามว่าเขาไปอยู่ที่ไหนมา

สิ่งนี้ทำให้เจียงเสี่ยวไป๋รู้สึกละอายใจ

เขารีบรายงานต่อรองนายกเทศมนตรีถังอย่างรวดเร็ว และบอกว่าเขาได้ติดต่อกับเย่กวงโต้วแล้ว และเขาจะจัดการเรื่องนี้ในวันนี้

หลังจากวางสายแล้ว เขาก็รีบไปที่สำนักข่าว

ประมาณยี่สิบนาทีต่อมา เขาก็เข้าไปในสำนักงานแผนกโฆษณา

“สวัสดี หัวหน้าเจียง ! ”

มู่เสี่ยวชิงทักทายด้วยใบหน้าที่ยิ้มแย้ม จากนั้นจึงชงชาให้เจียงเสี่ยวไป๋ ในทางกลับกัน เย่กวางโตวเริ่มหารือเรื่องงานกับเจียงเสี่ยวไป๋ทันที ราวกับกลัวว่าหัวหน้าเจียงจะปรากฏตัวและหายตัวไปอีกครั้ง

หลังจากการสนทนาเจียงเสี่ยวไป๋ก็ได้เรียนรู้รายละเอียดมากมาย

สุดท้าย เขาได้สรุปแผนงานจากขนมว่าง 177 เมนูที่มีอยู่ได้ถูกรวมเข้าด้วยกันตามความสะดวกของส่วนผสมและอุปกรณ์ทำอาหาร กระทั่งในที่สุดก็สร้างเมนูได้ 108 รายการ จากนั้นเขาคัดเลือกพ่อค้าที่มีคุณสมบัติครบถ้วนมาทั้งหมด 365 ร้าน แบ่งเป็น 3 ทีมเพื่อเปิดร้านตามลำดับ

สำหรับพนักงานทำขนมจากที่อื่นที่ยินดีเริ่มต้นธุรกิจ ถนนตลาดกลางคืนจะให้การสนับสนุนผู้ประกอบการ ส่วนผู้ที่ไม่เต็มใจที่จะเริ่มธุรกิจถนนตลาดกลางคืน จะจัดให้ทำงานเป็นพ่อครัวให้กับพ่อค้าที่ตั้งถิ่นฐานในย่านถนน

หลังจากอนุมัติแผนแล้ว ทั้งสามคนก็ทำงานร่วมกันเพื่อสรุปรายชื่อพ่อค้า 100 ร้านแรกออกมา

ตัวอย่างเช่น ซ่งเจี้ยนจวินจากสำนักก่อสร้าง ฉู่หยุนฮุ่ยจากสำนักงานที่ดิน หลิวเฟิ่นโต้วจากสำนักเกษตร มู่ชิงหยางจากสำนักงานปศุสัตว์ เฟ่ยถูจือจากสำนักป่าไม้ หม่าว่านหลี่จากสำนักงานทางหลวง คนกลุ่มนี้ล้วนแต่เป็นคนที่ขอโควต้าไปให้คนในครอบครัวหรือญาติสนิทของพวกเขาตั้งแต่ตอนไปที่บ้านของเจียงเสี่ยวไป๋แล้ว

นอกจากนี้ ในบรรดาผู้สมัครที่ลงทะเบียนแล้ว ยังมีเพื่อนเก่าบางคน เช่นเฉียนฟางอี้จากสำนักงานคลัง หวังเต๋อคุนจากสำนักอุตสาหกรรม จูกั๋วฟู่จากธนาคารเพื่อการเกษตร และคนอื่น ๆ

นอกจากนี้ เขายังสังเกตเห็นชื่อที่คุ้นเคย เช่น เฉิงจิ้ง หลี่กวงเหลียน เฮ่อจิงจิง เป็นต้น

คนเหล่านี้ล้วนเป็นแฟรนไชส์กุ้งอบน้ำมันชิงเหอ พวกเขามีรายได้สูงเพราะเจียงเสี่ยวไป๋ พวกเขาได้ยินมาว่าถนนตลาดกลางคืนเป็นโครงการของเจียงเสี่ยวไป๋ ดังนั้นพวกเขาจึงมาเพื่อแย่งโควต้ารายชื่อไปให้ได้