ผมย้อนอดีตมาเปลี่ยนชะตายุค 80 (นิยายแปล) - ตอนที่ 623 : ในเมื่อมาแล้ว งั้นก็มาลองดูกัน

ตอนที่ 623 : ในเมื่อมาแล้ว งั้นก็มาลองดูกัน

เจียงเสี่ยวไป๋ไม่คาดคิดว่าจางหงเซี่ยจะมีบ้านในชิงโจว

แต่เมื่อพิจารณาแล้ว หยินซื่อในฐานะผู้อำนวยการสำนักเหมืองถ่านหิน และพ่อตาของเขาทำธุรกิจหมักสุรา ไม่ใช่เรื่องแปลกที่พวกเขาจะสามารถซื้อทรัพย์สินในชิงโจวได้

เป็นไปได้มากว่าเมื่อหยินเจิ้งเข้าศึกษาที่มหาวิทยาลับชิงโจว จางหงเซี่ยมีความคิดที่จะมาอยู่กับเขาในชิงโจว ดังนั้นเธอจึงซื้อบ้านเอาไว้

อย่างไรก็ตาม ไม่มีใครรู้ว่าเหตุใดเธอถึงทำแบบนี้

อย่างไรก็ตาม เจียงเสี่ยวไป๋ไม่สนใจเรื่องนี้และพูดว่า “เอาล่ะ พี่หงเซี่ย หากคุณต้องการอะไร สามารถแจ้งให้เราทราบได้เสมอ”

จางหงเซี่ยยิ้มและพยักหน้ารับ

ขณะที่พวกเขากำลังคุยกัน หวังเยว่ก็เสิร์ฟอาหาร และพวกเขาก็เริ่มกินและพูดคุยกัน

อีกด้านหนึ่ง ที่ร้านนวดเท้าและชงชา

หลังจากที่เจียงเสี่ยวไป๋จากไป จางหงหยูก็พาหลินเจียจวินและหลินเจียหงไปที่ห้อง 011

ห้องนี่เป็นห้องคู่ที่มีโซฟานวดสองตัวอยู่ข้างใน ห่างกันประมาณหนึ่งเมตร ติดกับผนังมีโต๊ะกาแฟเล็ก ๆ พร้อมขวดหยกเล็กและดอกไม้ประดับไว้

ด้านหน้าโซฟานวดมีภาพจุดฝังเข็มที่เท้าสีสันสดใสแขวนอยู่บนผนัง

ทั้งห้องดูสะอาด เรียบง่ายและอบอุ่น

หลังหลินเจียจวินและหลินเจียหงเข้ามา พวกเขาก็สบตากันโดยไม่รู้ว่าต้องทำอย่างไร

จางหงหยูยิ้มและพูดว่า “แขกผู้มีเกียรติทั้งสองท่าน คุณนั่งพักผ่อนบนโซฟาก่อน ฉันจะไปเอาเสื้อผ้าให้พวกคุณเปลี่ยนค่ะ”

หลินเจียหงพูดด้วยความประหลาดใจ “เสื้อผ้าอะไร ? ”

จางหงหยูอธิบายว่า “หลังจากนี้เราจะแช่เท้าของคุณและนวดให้คุณ มันจะสะดวกกว่าถ้าคุณสวมชุดหลวม ๆ เราได้เตรียมไว้แล้ว ชุดของเราเป็นชุดสะอาดค่ะ”

หลินเจียหงมองไปที่หลินเจียจวิน

หลินเจียจวินพยักหน้า “ในเมื่อเราอยู่ที่นี่แล้ว ก็มาลองดูกัน”

“เอาล่ะ แขกผู้มีเกียรติทั้งสองท่าน กรุณารอสักครู่นะคะ”

หลังจากพูดอย่างนั้น จางหงหยูก็ถอยหลังไปสองก้าว หันกลับไปแล้วปิดประตูห้อง 011

“เฮ้ นี่มันบริการนวดเท้าอะไรกันเนี่ย ? ”

ตอนนี้ไม่มีคนนอกแล้ว หลินเจียหงก็อดไม่ได้ที่จะถาม

หลินเจียจวินส่ายหัว “ฉันยังไม่ได้ทำอะไรเลย ฉันจะรู้ได้ไง ! ”

หลินเจียหงคิดอยู่ครู่หนึ่ง และทันใดนั้นเธอก็พูดว่า “สาวสวยคนนั้นคงไม่คิดจะช่วยล้างเท้าให้พี่จริง ๆ ใช่ไหม ? ”

หลินเจียจวินพูดว่า “เป็นไปได้ยังไง เธอไม่ใช่ภรรยาของฉัน เธอจะมานวดเท้าฉันได้ยังไง ? ”

หลินเจียหงได้ยินก็มุ่ยปาก “แม้ว่าเธอจะเป็นภรรยาของพี่ เธออาจจะไม่ล้างเท้าให้พี่ก็ได้ เฮอะ ในอนาคตถ้าฉันแต่งงาน สามีของฉันจะต้องเป็นคนล้างเท้าฉัน ส่วนฉันจะไม่ทำให้เขา ! เพราะมันเหม็นมาก ! ”

หลินเจียจวินพูดว่า “เธอยังไม่มีแฟนด้วยซ้ำ ยังหวังว่าจะมีคนมาล้างเท้าให้อีก ลืมเรื่องฝันเฟื่องไปได้เลย”

“เฮอะ ตัวเองก็หาเมียไม่ได้แล้วยังมาว่าฉันอีก ! ” หลินเจียหงโต้กลับอย่างไม่ยอม

ก๊อก ก๊อก ก๊อก !

พี่น้องทะเลาะกันอยู่บนโซฟา แต่ทันใดนั้นก็มีเสียงเคาะประตูเข้ามาขัดจังหวะพวกเขา

ทั้งสองมองหน้ากันและหยุดเถียงกันทันที หลินเจียจวินกล่าวว่า “เข้ามา ! ”

ประตูก็เปิดออกทันที

จางหงหยูและหยวนหยวนก็เดินเข้ามา

ทั้งคู่สวมชุดทำงานเหมือนกัน มีความสูงใกล้เคียงกัน แต่รูปร่างของหยวนหยวนนั้นดูเย้ายวน และน่าประทับใจมากกว่า ทำให้หลินเจียหงอดไม่ได้ที่จะประหลาดใจ

หลินเจียจวินอดไม่ได้ที่จะมองดูอีกสักหน่อย

จางหงหยูเดินไปที่เก้าอี้โซฟาที่หลินเจียจวินนอนอยู่ โดยถือชุดเสื้อผ้าที่พับไว้อย่างเรียบร้อย ซึ่งชวนให้นึกถึงชุดนอนในยุคหลัง

“สวัสดีแขกผู้มีเกียรติ ฉันพนักงานหมายเลข 88 และรู้สึกเป็นเกียรติที่ได้ให้บริการคุณ ! ”

“นี่คือชุดนวดที่เตรียมไว้สำหรับคุณ คุณสามารถเปลี่ยนชุดได้เลยค่ะ”

จากนั้น เธอก็มอบเสื้อผ้าให้หลินเจียจวินอย่างนอบน้อม

หลินเจียจวินหยิบมันขึ้นมาด้วยความมึนงงเล็กน้อย แล้วพูดขอบคุณ

หลังจากที่จางหงหยูพูดจบ หยวนหยวนก็พูดเช่นกัน

“สวัสดีแขกผู้มีเกียรติ ฉันพนักงานหมายเลข 99 รู้สึกเป็นเกียรติที่ได้ให้บริการคุณ ! ”

“นี่คือชุดนวดสำหรับคุณ คุณสามารถเปลี่ยนชุดได้เลยค่ะ ! ”

เธอพูดสิ่งนี้กับหลินเจียหง หลินเจียหงหยิบเสื้อผ้าด้วยความสับสนพอกับหลินเจียจวิน

“มันต้องเปลี่ยนจริง ๆ เหรอ ? ”

หลินเจียหงก็อดไม่ได้ที่จะถามขึ้นมา

หยวนหยวนกล่าวว่า “หลังจากที่คุณเปลี่ยนมาสวมชุดที่หลวมขึ้นมาหน่อย มันจะทำให้พวกคุณสบายตัวตอนนวด แน่นอนว่าหากคุณไม่อยากเปลี่ยนก็ได้เช่นกัน”

“อ้อ ! ” หลินเจียหงพยักหน้ารับแล้วพูดว่า “งั้นฉันเปลี่ยน ! ”

หยวนหยวนกล่าวว่า “คุณลูกค้าเชิญเปลี่ยนเสื้อผ้าก่อนได้เลยค่ะ ฉันจะไปเอาน้ำก่อน ! ”

หลังจากที่หยวนหยวนพูดจบ เธอก็ยังไม่ออกไปทันที เธอหยิบรองเท้าแตะออกมาจากตู้แล้ววางไว้บนพื้นข้างโซฟานวดของหลินเจียหง ก่อนออกไป

อีกด้านหนึ่ง หลังจากจางหงหยูพูดสิ่งเดียวกันและวางรองเท้าแตะ เธอก็โค้งคำนับและออกจากห้องไปเช่นกัน

“พี่ออกไปก่อน ฉันจะเปลี่ยนเสื้อผ้า”

หลินเจียจวินตกตะลึงอยู่ครู่หนึ่ง จากนั้นก็หยิบเสื้อผ้าของเขาขึ้นมา และเดินออกจากห้อง 011 ไป

นอกห้อง เฉินเจียพนักงานอีกคนหนึ่งเห็นหลินเจียจวินออกมา จึงรีบทักทายเขาว่า “สวัสดีค่ะ ไม่ทราบว่าต้องการอะไรเพิ่มเติมคะ ? ”

เสียงไพเราะของเธอราวกับนกขมิ้น

หลินเจียจวินเงยหน้าขึ้นแล้วพร้อมอุทาน ผู้หญิงคนนี้สวยยิ่งกว่าอีก

เขาอดไม่ได้ที่จะรู้สึกโกรธ นี่เจียงเสี่ยวไป๋ไปหาสาวสวยมากมายมาจากที่ไหนกัน ?

“น้องสาวของผมกำลังเปลี่ยนเสื้อผ้าอยู่ในห้อง ผมก็เลยออกมาก่อน ! ”

เฉินเจียตกตะลึงเล็กน้อยและพูดว่า “ฉันต้องขอโทษด้วยค่ะ เป็นทางเราที่คิดไม่รอบคอบเอง เชิญตามฉันมาทางนี้ ฉันจะพาคุณไปเปลี่ยนเสื้อผ้าอีกห้องหนึ่ง”

เมื่อพูดอย่างนั้น เธอจึงพาหลินเจียจวินไปที่ห้อง 012 แล้วออกไปพร้อมกับปิดประตูให้

ภายในห้อง หลินเจียจวินเปลี่ยนเสื้อผ้า และรู้สึกว่าสบายตัวเป็นอย่างมาก

เขาถือเสื้อผ้าที่เขาถอดออกแล้ว ก่อนจะเปิดประตูออกจากห้อง 012 เมื่อเห็นเฉินเจียรออยู่ที่หน้าประตู เขาก็ยิ้ม “ขอบคุณครับ ! ”

เฉินเจียยิ้มและพูดว่า “ยินดีค่ะ เรายินดีให้บริการคุณค่ะ”

หลินเจียจวินไม่สามารถระงับความอยากรู้อยากเห็นของเขาได้ จึงถามว่า “พวกคุณทุกคนที่นี่มีหมายเลขประจำตัวใช่ไหม ? ”

เฉินเจียกล่าวว่า “ใช่ค่ะ พนักงานของเราทุกคนมีหมายเลขเป็นของตัวเอง”

“หมายเลขของคุณคืออะไร ? ” หลินเจียจวินถาม

เฉินเจียตอบว่า “หมายเลขของฉันคือ 66 ค่ะ”

หลินเจียจวินถามอีกครั้งว่า “ที่นี่มีคนเยอะไหม ? ”

เฉินเจียกล่าวว่า “เรามีพนักงานนวดทั้งหมด 20 คนค่ะ”

ดวงตาของหลินเจียจวินเบิกกว้าง ตอนแรกเขาคิดว่ามีเพียงไม่กี่คน ไม่คิดว่าจะมีมากถึง 20 คน

เดิมทีหลินเจียจวินคิดที่จะถามคำถามเพิ่มเติม แต่เฉินเจียก็พาเขามาถึงประตูห้อง 011 แล้ว พร้อมเคาะประตูแล้วพูดว่า “คุณลูกค้าคะ คุณเปลี่ยนเสื้อผ้าเสร็จแล้วหรือยัง ? หากคุณพร้อม ลูกค้าอีกท่านจะเข้าไป”

เสียงของหลินเจียหงดังมาจากข้างใน “เสร็จแล้ว เข้ามาได้เลย”

เฉินเจียเปิดประตู พร้อมบอกหลินเจียจวินว่า “เชิญค่ะ”

“ขอบคุณครับ ! ” หลินเจียจวินขอบคุณเธอ และเข้าไปในห้อง 011 ก่อนจะนอนลงบนโซฟานวด