ผมย้อนอดีตมาเปลี่ยนชะตายุค 80 (นิยายแปล) - ตอนที่ 629 : ผลิตเพิ่มอีกหลายสิบอัน
ตอนที่ 629 : ผลิตเพิ่มอีกหลายสิบอัน
ไม่ใช่ยอดขาย 5 ล้านที่นับเป็นรายเดือน แต่เป็นรายได้ 5 ล้านภายในสามวัน และนอกจากนี้มีเวลาเตรียมตัวเพียงไม่กี่วันเท่านั้น
เย่กวงโต้วมองเจียงเสี่ยวไป๋ด้วยดวงตาเบิกกว้าง คิดว่าเขากำลังพูดเรื่องตลก
เจียงเสี่ยวไป๋ยิ้มและพูดว่า “ความทะเยอทะยานของคนกว้างใหญ่พอกับผืนดิน ไม่มีอะไรที่นายไม่สามารถบรรลุได้ หากนายต้องการมัน”
เขามองเย่กวงโต้วอย่างลึกซึ้ง และเสริมว่า “ลองคิดดูอย่างจริงจัง ! ”
หลังจากพูดอย่างนั้น เขาก็พาเจียงชานออกจากแผนกโฆษณา เหลือเพียงเย่กวงโต้วเท่านั้นที่ยังคงตะลึงอยู่ที่เดิม
“ป่าป๊า เราจะไปบ้านลุงจางตอนนี้เลยไหม ? ”
เจียงชานถาม หลังจากขึ้นรถจี๊ปแล้ว
เจียงเสี่ยวไป๋กล่าวว่า “ไปที่โรงงานฟิล์มพลาสติกก่อน แล้วค่อยไปรับลุงจางเพื่อทานอาหารด้วยกัน หลังจากนั้นเราจะไปที่เหมียวหวาน หนูไม่อยากดื่มชาเหรอ ? เราจะไปดื่มชาที่นั่น”
“ตกลงค่ะ ! ” เจียงชานเห็นด้วยอย่างมีความสุขและถามว่า “แล้วป่าป๊าล่ะ ป่าป๊าไม่ดื่มชากับหนูหน่อยเหรอ ? ”
เจียงเสี่ยวไป๋กล่าวว่า “พ่อจะนวดเท้าแล้วคุยกับลุงจางที่นั่น”
“อ้อ ! ”
เด็กน้อยดูผิดหวังเล็กน้อย
ไม่นานหลังจากมาถึงโรงงานฟิล์มพลาสติก เจียงเสี่ยวไป๋ก็จอดรถและพาเจียงชานไปที่สำนักงานของหวังชิ่งซีโดยตรง
นี่เป็นครั้งแรกที่เจียงชานมาที่โรงงานฟิล์มพลาสติก เธอมองดูรอบ ๆ ไปตลอดทาง และดวงตาของเธอก็เต็มไปด้วยความแปลกใหม่
ไม่นาน พวกเขาก็มาถึงห้องทำงานของหวังชิ่งซี เมื่อเขาเห็นเจียงเสี่ยวไป๋ เขาก็ยืนขึ้นทันทีและกล่าวสวัสดี “สวัสดีครับ เถ้าแก่เจียง ทำไมวันนี้คุณว่างมาที่นี่ได้ ? ”
เจียงเสี่ยวไป๋ยิ้มรับและยื่นบุหรี่ให้เขา
หวังชิ่งซีรับมันไว้ เขามองดูเจียงชาน แล้วพูดด้วยรอยยิ้ม “นี่คือชานชาน ลูกสาวของคุณสินะ ! ”
เจียงเสี่ยวไป๋พยักหน้าและพูดกับเจียงชาน “ชานชานทักทายลุงหวังหน่อย”
“สวัสดีค่ะลุงหวัง ! ” เจียงชานทักทายอย่างสุภาพ
หวังชิ่งซีหัวเราะเสียงดัง และชมเชยเธอที่เป็นเด็กรู้ความ
หลังจากการพูดคุยอย่างสนุกสนาน เจียงเสี่ยวไป๋ก็พูดออกมาตามตรงว่า “ผู้จัดการหวัง ผมมาครั้งนี้เพื่อดูว่าคุณยังมีไฟแช็กแบบใช้แล้วอยู่อีกไหม ? ”
หวังชิ่งซีเหลือบมองที่เจียงเสี่ยวไป๋ “สิบกว่าอันก่อนหน้านี้แจกจ่ายหมดแล้วเหรอครับ ? ”
เจียงเสี่ยวไป๋พยักหน้า
หวังชิ่งซียิ้มและพูดว่า “ผมรู้ว่าวันนี้จะมาถึง ผมได้ทำไว้ให้คุณอีกนับสิบอัน เอาไปสิครับ ! ”
ขณะที่เขาพูด เขาก็หยิบถุงสะดวกซื้อออกมาจากลิ้นชัก ซึ่งเต็มไปด้วยไฟแช็กแบบใช้แล้วทิ้งและสวยงามกว่าชุดแรก
เจียงเสี่ยวไป๋รู้สึกยินดีมากและพูดด้วยรอยยิ้ม “ผู้จัดการหวัง คุณยอดเยี่ยมมาก ! ”
หวังชิ่งซีกล่าวว่า “คุณชมผมเกินไปแล้ว ผมแค่คิดว่าถ้าคุณมีสิ่งนี้อยู่ในมือ หลายคนจะถามคุณ และคุณไม่สามารถปฏิเสธได้ ดังนั้นผมจึงทำขึ้นมาเพิ่มสำหรับคุณโดยเฉพาะ”
เจียงเสี่ยวไป๋ยิ้มและพูดว่า “ผมต้องขอบคุณจริง ๆ ผมต้องการไฟแช็กแบบใช้แล้วทิ้งพวกนี้จริง ๆ คุณช่วยผมได้มาก”
หวังชิ่งซีโบกมือและชี้ไปที่ใบหน้าของเขาแล้วพูดว่า “คุณไม่ต้องเกรงใจผมหรอก ถ้าไม่ใช่เพราะคุณ ด้วยใบหน้าแก่ ๆ ของผม ผมคงไม่กล้าแสดงมันต่อสาธารณะจนถึงตอนนี้”
เจียงเสี่ยวไป๋รีบพูดว่า “ผู้จัดการหวัง อย่าพูดอย่างนั้น เราทำงานร่วมกันได้ มันเป็นโชคชะตา หากไม่มีคุณ แม้ว่าผมจะมีความคิดที่ดี สิ่งเหล่านั้นก็จะไม่กลายเป็นความจริง”
หวังชิ่งซีรู้สึกสบายใจเมื่อได้ยินสิ่งนี้ เขาพูดว่า “เอาล่ะ ไม่พูดเยินยอกันแล้ว”
เจียงเสี่ยวไป๋ยิ้ม “แบบนั้นสิถึงจะถูก ! ”
หวังชิ่งซีกล่าวว่า “นอกจากคุณแล้ว ก็ไม่มีไฟแช็กแบบใช้แล้วทิ้งสักชิ้นเดียวในมือของผม คนอื่นเอาแต่จับจ้องอันที่ผมใช้ และผมมักจะบอกว่ามันเป็นของขวัญจากคุณ ดังนั้นคุณอย่าเผลอหลุดปากเชียวล่ะ ไม่อย่างนั้นผมคงจัดการได้ลำบากแล้ว”
เจียงเสี่ยวไป๋หัวเราะเสียงดัง: “ผู้จัดการหวัง คุณเก็บความลับได้ดีมาก”
หวังชิ่งซีกล่าวอย่างจริงจังว่า “สำหรับพวกเราที่ทำงานด้านเทคโนโลยี ถ้าเราเผลอเปิดเผยเทคนิคและความลับของผลิตภัณฑ์ออกไป ผลิตภัณฑ์ของเราจะเอาอะไรมาได้เปรียบด้านการแข่งขันล่ะ ? ”
เจียงเสี่ยวไป๋ยิ้มและพูดว่า “วางใจได้ ผมจะไม่เปิดเผยว่าคุณเป็นคนทำไฟแช็กแบบใช้แล้วทิ้ง”
“โอ้ แล้วเรื่องอุปกรณ์เตรียมการไปถึงไหนแล้ว ? ”
หวังชิ่งซีกล่าวว่า “อย่ากังวลไปเลย ผมกำลังดำเนินการอยู่ ในอีกไม่กี่วันคุณสามารถนำอุปกรณ์ชุดหนึ่งไปที่เจี้ยนหยางได้ เราจะเริ่มด้วยการฝึกอบรมเทคโนโลยีการผลิต และเมื่อพวกเขาเรียนรู้ได้แล้ว พวกเขาจะมีความเชี่ยวชาญ อุปกรณ์ที่ตามมาก็จะติดตั้งทีละชิ้นเช่นกัน”
เจียงเสี่ยวไป๋พยักหน้า “ดี แต่ไม่ต้องรีบ เราจะไปที่เจี้ยนหยางหลังจากเสร็จงานเปิดตัวก่อตั้งเจียงเจียกรุ๊ปเสร็จสิ้น”
หวังชิ่งซีกล่าวว่า “เอาล่ะ คุณตัดสินใจแล้ว ผมพร้อมที่จะปฏิบัติตามการเตรียมการของคุณ”
เจียงเสี่ยวไป๋กล่าวว่า “งั้นก็ตกลงตามนี้ ผมมีเรื่องอื่นที่ต้องจัดการ ดังนั้นผมต้องขอตัวก่อน”
“เอาล่ะ ผู้ช่วยเจียง ดูแลตัวเองด้วย ! ”
“ขอบคุณมาก ! ”
“แล้วเจอกันนะคะลุงหวัง ! ”
“แล้วเจอกันนะชานชาน ! ”
เจียงเสี่ยวไป๋ถือถุงไฟแช็กแบบใช้แล้วทิ้ง พาเจียงชานมุ่งหน้าไปที่ลานจอดรถ โดยบังเอิญพบกับเมิ่งเสี่ยวเป่ยที่กลับมาจากด้านนอก
“ผู้ช่วยเจียงอยู่ที่นี่ ขออภัย ฉันไม่รู้ว่าคุณจะมา ฉันแค่ออกไปทำธุระข้างนอก”
เจียงเสี่ยวไป๋ยิ้ม “ผู้จัดการเมิ่ง ไม่เป็นไร ผมไม่ได้มาเพื่อพบคุณในครั้งนี้”
เมิ่งเสี่ยวเป่ยยิ้มเจื่อน “ฉันคิดว่าคุณมาหาฉัน ฉันเกรงใจ” เขามองลงไปที่เจียงชาน “นี่คือลูกสาวของคุณใช่ไหม ? ”
เจียงเสี่ยวไป๋ยิ้มแล้วพูดว่า “ใช่แล้วครับ ลูกสาวของผม เธอชื่อเจียงชาน” หลังจากพูดจบ เขาก็พูดกับเจียงชาน “ชานชานทักทายป้าเมิ่งหน่อย”
“สวัสดีค่ะป้าเมิ่ง ! ” เจียงชานทักทายอย่างสุภาพ และมองเมิ่งเสี่ยวเป่ยด้วยตาโต แล้วพูดด้วยน้ำเสียงนุ่มนิ่มว่า “ป้าเมิ่ง คุณป้าสวยมาก เป็นคุณป้าที่สวยที่สุดที่หนูเคยเห็นมาเลย ! ”
เมิ่งเสี่ยวเป่ยหัวเราะ เธอโน้มตัวลงไปบีบแก้มเด็กน้อย “ปากเล็ก ๆ ของหนูช่างหวานจริง ๆ ป้ารู้สึกเขินกับสิ่งที่หนูพูดแล้ว”
เมื่อเธอลุกขึ้น เจียงเสี่ยวไป๋ได้กล่าวว่า “ผู้จัดการเมิ่ง ผมไม่รบกวนคุณแล้ว ผมต้องไปที่เทศบาลเมือง”
เมิ่งเสี่ยวเป่ยพยักหน้า “งั้นคุณไปเถอะ ค่อยมาดื่มชาเมื่อคุณมีเวลา”
ทันทีที่เจียงชานได้ยินเรื่องชา เธอก็พูดทันทีว่า “ป้าเมิ่ง ป้าชอบชาด้วยเหรอคะ ? ”
เมิ่งเสี่ยวเป่ยกล่าวว่า “ใช่ คุณป้าไม่มีงานอดิเรกอื่น ๆ มากมาย แค่ชอบดื่มชานิดหน่อย แล้วหนูล่ะ ชานชาน หนูชอบชาเหมือนกันหรือเปล่า ? ”
เจียงชานพยักหน้าอย่างแรง “หนูก็ชอบค่ะ ป่าป๊าจะพาหนูไปดื่มชาตอนเที่ยง และสอนศิลปะการชงชาให้หนู”
เมิ่งเสี่ยวเป่ยยิ้มและพูดว่า “ถ้าชานชานเรียนรู้การชงชาแล้ว หนูจะชงชาให้ป้าชิมไหม ? ”
เจียงชานกล่าวว่า “ได้เลยค่ะ ! ”
เมิ่งเสี่ยวเป่ยปรบมือให้หนูน้อย “เยี่ยมเลย ถ้าอย่างนั้นเราตกลงกันแล้วนะ ! ”
“ค่ะ ตกลงค่ะ ! ” เด็กน้อยดูเหมือนผู้ใหญ่ตัวน้อยที่พูดด้วยรอยยิ้ม
เมิ่งเสี่ยวเป่ยมองไปที่เจียงเสี่ยวไป๋ แล้วพูดว่า “ผู้ช่วยเจียง ปกติโรงน้ำชาไหนที่คุณไปดื่มชาเป็นประจำคะ ? ฉันอยากจะลองไปดูสักหน่อย”
เจียงเสี่ยวไป๋กล่าวว่า “ผมกำลังจะเปิดโรงน้ำชา แต่ตอนนี้ยังไม่เปิดกิจการอย่างเป็นทางการ เมื่อถึงเวลาผมจะขอให้ผู้จัดการเมิ่งไปให้คำแนะนำสักหน่อย”
ดวงตาของเมิ่งเสี่ยวเป่ยเป็นประกาย “คุณจะเปิดโรงน้ำชาด้วย โอเค ฉันจะลองไปชิมดูค่ะ”
เจียงเสี่ยวไป๋พยักหน้า จากนั้นแยกก็จากเมิ่งเสี่ยวเป่ยและขับรถไปที่เทศบาลเมือง
YOU MAY ALSO LIKE
