ผมย้อนอดีตมาเปลี่ยนชะตายุค 80 (นิยายแปล) - ตอนที่ 631 วางแผนจะเพิ่มโครงการเล็ก ๆ

ตอนที่ 631 วางแผนจะเพิ่มโครงการเล็ก ๆ

เจียงเสี่ยวไป๋ไม่รีบร้อนและพูดว่า “เมื่อวานผมได้ยินจากประธานฟู่ว่าทางเทศบาลเมืองได้จัดเตรียมพิธีก่อตั้งเจียงเจียกรุ๊ป โปรดบอกผมเกี่ยวกับการเตรียมการของทางเมืองก่อน จากนั้นผมจะเล่าเรื่องธุรกิจใหม่ให้คุณฟัง”

นายกเทศมนตรีจางยิ้ม “เหล่าฟู่พูดมากจริง ๆ ฉันวางแผนที่จะพูดคุยกับคุณด้วยตนเอง ดังนั้นฉันจึงไม่ได้พูดถึงเรื่องนี้ทางโทรศัพท์กับคุณเมื่อวานนี้”

เจียงเสี่ยวไป๋กล่าวว่า “อย่าต่อว่าเขาเลย ประธานฟู่แค่พูดถึงเรื่องนี้เท่านั้น เขาไม่ได้พูดอะไรเป็นพิเศษ”

นายกเทศมนตรีจางพยักหน้าและบอกแผนงานของเมืองทันที

แผนงานของเมืองนี้ส่วนใหญ่เป็นเพราะหลินต้ากั๋วกำลังจะเข้าร่วมในพิธีก่อตั้งเจียงเจียกรุ๊ป ดังนั้นจึงได้จัดกิจกรรมและการกล่าวสุนทรพจน์อย่างเป็นทางการหลายชุด และยังจัดการเชิดสิงโต การแสดงขับร้องบทเพลงและการเต้นรำ และโปรแกรมอื่น ๆ กล่าวโดยสรุป การเฉลิมฉลองจะน่าตื่นเต้น มีชีวิตชีวา คนทั้งเมืองเฉลิมฉลองด้วยกัน ทุกคนจะมาสนุกด้วยกัน

เจียงเสี่ยวไป๋อดไม่ได้ที่จะยิ้มอย่างขมขื่นเมื่อได้ยินสิ่งนี้ แบบนี้มันแทบจะเหมือนงานของเทศบาล ดูเหมือนจะไม่เกี่ยวข้องกับเจียงเจียกรุ๊ปเลย

ที่ดีที่สุดก็แค่ขอใช้ชื่อเท่านั้น

เหมือนพวกสปอนเซอร์ในยุคหลัง

เจียงเสี่ยวไป๋กล่าวว่า “นายกเทศมนตรีจาง ผมจะไม่ยุ่งเกี่ยวกับวิธีที่พวกคุณจัดงาน แต่ผมจะไม่ปรากฏตัวแน่นอน นอกจากนี้ภรรยาของผมกำลังตั้งครรภ์ จึงไม่เหมาะให้เธอยืนฟังคนมากมายขนาดนี้กล่าวสุนทรพจน์เป็นระยะเวลานาน มากสุดเธอสามารถปรากฏตัวช่วงสั้น ๆ ในระหว่างกล่าวสุนทรพจน์ของประธานได้”

นายกเทศมนตรีจางรู้สึกกังวลมากหลังจากได้ยินสิ่งนี้ “นี่คือการก่อตั้งเจียงเจียกรุ๊ป แต่คุณจะไม่ปรากฏตัวเหรอ ? นี่มันเรื่องตลกอะไรกัน ? ”

เจียงเสี่ยวไป๋กล่าวว่า “ผมดำรงตำแหน่งผู้ช่วยประธานกรรมการที่เจียงเจียกรุ๊ป แม้ว่าผมจะต้องปรากฏตัว แต่ผมก็ไม่ใช่ประธาน”

นายกเทศมนตรีจางพูดไม่ออกชั่วขณะ เขารู้ว่าหลินเจียจวินเป็นตัวแทนทางกฎหมายของเจียงเจียกรุ๊ป

แต่อย่างที่เจียงเสี่ยวไป๋พูด ตอนนี้หลินเจียอินท้องโต ซึ่งเธอไม่สะดวกที่จะเข้าร่วมงาน

หลังจากเงียบไปนาน เขาได้กล่าวว่า “แม้ว่าคุณจะเป็นเพียงผู้ช่วยของประธาน แต่ทุกคนก็รู้ดีว่าคุณคือผู้คุมบังเหียนที่แท้จริงของเจียงเจียกรุ๊ป และคุณคือผู้ตัดสินใจทั้งหมด ตำแหน่งไม่ใช่ปัญหา และไม่มีใครกล้าว่าคุณได้”

เจียงเสี่ยวไป๋ยิ้มเบา ๆ “ถ้าชื่อไม่ถูกต้อง คำพูดก็จะไม่ถูกต้อง ดังนั้นผมจะไม่พูดถึงเรื่องนี้อีก”

นายกเทศมนตรีจางรู้สึกไม่พอใจเล็กน้อย ในช่วงเวลาที่เทศบาลกำลังวางแผนงานเฉลิมฉลอง และพวกเขาก็เตรียมทุกอย่างแล้ว แต่ไม่คิดว่าเจียงเสี่ยวไป๋จะไม่เห็นด้วย ?

ถ้าเขาปฏิเสธ แผนทั้งหมดเหล่านั้นก็จะไร้ประโยชน์

พวกเขาก็ต้องเริ่มต้นใหม่

เมื่อมองไปที่นายกเทศมนตรีจาง เจียงเสี่ยวไป๋แนะนำว่า “ท่านผู้นำ ผมแนะนำให้แบ่งกิจกรรมออกเป็นสองส่วน เทศบาลสามารถปฏิบัติตามขั้นตอนของตนเองได้ และเจียงเจียกรุ๊ปของผมก็สามารถปฏิบัติตามของแผนงานของผมได้ ด้วยวิธีนี้ทั้งสองฝ่ายก็จะไม่ล่าช้า ไม่เสียเวลาต่อกัน”

นายกเทศมนตรีจางกลอกตามองเขา การมาเยือนของหลินต้ากั๋วมาเพราะการก่อตั้งเจียงเจียกรุ๊ป หากแยก เจียงเจียกรุ๊ปออก หลินต้ากั๋วจะต้องไม่พอใจอย่างแน่นอน

ดูเหมือนจะสัมผัสได้ถึงความคิดของนายกเทศมนตรีจางได้ เจียงเสี่ยวไป๋จึงกล่าวว่า “ท่านผู้นำ พูดตามตรงนะ ลุงใหญ่ของผมอาจไม่ชอบกิจกรรมที่คุณจัดขึ้นก็ได้”

นายกเทศมนตรีจางตกตะลึงอยู่ครู่หนึ่ง เนื่องจากเกี่ยวข้องกับหลินต้ากั๋ว ดังนั้นเขาจึงต้องระมัดระวังและถามอย่างเร่งรีบ “ทำไมกัน ? ”

เจียงเสี่ยวไป๋กล่าวว่า “เจียงเจียกรุ๊ปไม่มีพื้นที่สำนักงานที่เหมาะสมด้วยซ้ำ ผู้นำจะมาดูอะไรหากพวกเขามาเยี่ยม ? ”

“จัดประชุมที่ห้องประชุมเกสท์เฮ้าส์เหรอ ? ”

“นั่นคงจะดีกว่าถ้าจัดในห้องประชุมของเทศบาลเมือง ! ”

หลังจากมองไปที่นายกเทศมนตรีจางแล้ว เจียงเสี่ยวไป๋ก็พูดต่อ “นอกจากนี้ ลุงใหญ่ปรากฏตัวเพียงครั้งเดียวในพิธีตัดริบบิ้น ตั้งแต่เริ่มจนถึงพิธีตัดริบบิ้น เขาอยู่ในงานเป็นเวลา 3 นาที หลังจากนั้น เขาสามารถกลับไปที่ห้องประชุมของเทศบาล และฟังการนำเสนอของเจียงเจียกรุ๊ปพร้อมกับผู้นำคนอื่นได้”

“ส่วนสุนทรพจน์ อย่ากล่าวในสถานที่จัดงาน ! ”

นายกเทศมนตรีจางจ้องไปที่เจียงเสี่ยวไป๋ด้วยความไม่เชื่อ “ลุงใหญ่ของคุณขึ้นเที่ยวบินพิเศษจากเจียงเฉิงมาทั้งที แต่คุณกำลังจัดสรรเวลาให้เขาแค่ 3 นาทีเท่านั้นน่ะหรือ ? ”

เจียงเสี่ยวไป๋ยิ้ม “3 นาทีก็เพียงพอแล้ว ! ”

หลังจากพูดจบ เขาก็หยุดชั่วคราวและกล่าวเสริมว่า “แน่นอนว่า นอกเหนือจากสุนทรพจน์ที่น่าเบื่อและเป็นทางการแล้ว ลุงใหญ่จะเต็มใจที่จะเดินไปรอบ ๆ งานและชมนิทรรศการของผม นั่นก็คงเป็นสิ่งที่เขาสนใจมากกว่า”

ตอนนั้นเองที่นายกเทศมนตรีจางจำได้และพูดว่า “เมื่อวาน เหล่าฟู่มาหาฉันและบอกว่าคุณกำลังวางแผนจัดนิทรรศการ โดยเชิญนักข่าวจากสถานีโทรทัศน์และหนังสือพิมพ์ทั่วมณฑล คุณกำลังจัดนิทรรศการประเภทไหน ? ”

เจียงเสี่ยวไป๋จึงรายงานรายละเอียดเกี่ยวกับนิทรรศการทันที

หลังจากได้ยินสิ่งนี้ นายกเทศมนตรีจางก็เกิดความสนใจและถามว่า “คุณทำได้ ไม่น่าแปลกใจเลยที่คุณต้องการเชิญสื่อทั้งหมดจากทั่วทั้งมณฑล นี่เป็นโอกาสที่ดีในการจัดแสดงและประชาสัมพันธ์”

เจียงเสี่ยวไป๋ยิ้มและพูดว่า “คุณช่วยนำคณะผู้แทนไปเยี่ยมชมนิทรรศการได้ไหม มันมีความหมายมากกว่าการกล่าวสุนทรพจน์บนเวทีเสียอีก คุณว่าไหม ? ”

นายกเทศมนตรีจางครุ่นคิดอยู่ครู่หนึ่ง แล้วหัวเราะเสียงดัง “เจ้าเด็กเจ้าเล่ห์ แต่สิ่งที่คุณพูดนั้นถูกต้อง”

เจียงเสี่ยวไป๋ยิ้มและพูดว่า “ถ้าอย่างนั้นก็เรียบร้อย ลบเนื้อหาคำพูดของผู้นำทั้งหมดออก”

นายกเทศมนตรีจางกล่าวว่า “ตกลง ฉันจะจัดการหลังจากกลับไปแล้ว”

หลังจากพูดจบ เขาก็มองไปที่เจียงเสี่ยวไป๋แล้วพูดว่า “ฉันได้ยินเหล่าฟู่บอกว่าวันที่ 12 เป็นวันเกิดของประธานหลินใช่ไหม ? ”

เจียงเสี่ยวไป๋พยักหน้า ไม่มีอะไรต้องปิดบัง

นายกเทศมนตรีจางกล่าวว่า “คุณจัดงานในระยะเวลาสั้น ๆ เพียงเพื่อฉลองวันเกิดภรรยาคุณเหรอ ? ”

เจียงเสี่ยวไป๋ยิ้ม “ไม่ใช่เรื่องปกติเหรอครับที่สามีจะฉลองวันเกิดให้ภรรยาของเขา ? ”

มุมปากของนายกเทศมนตรีจางกระตุกอย่างรุนแรง มีเพียงคุณเท่านั้นที่จะพบว่าเป็นเรื่องปกติที่จะละทิ้งธุรกิจที่สำคัญเช่นนี้

อย่างไรก็ตาม ไม่ว่าจะเป็นเจียงเจียกรุ๊ปหรือหลินเจียอิน ทุกสิ่งล้วนเป็นของเจียงเสี่ยวไป๋ เขาไม่มีสิทธิ์พูดอะไร ดังนั้นเขาจึงไม่พูดถึงเรื่องนี้อีก

ในเวลานี้ อาหารได้ถูกเสิร์ฟแล้ว และนายกเทศมนตรีจางก็บอกให้เจียงชานมาทานอาหาร

เจียงเสี่ยวไป๋ไม่ดื่ม ดังนั้นนายกเทศมนตรีจางก็ไม่ดื่มเช่นกัน ในขณะที่รับประทานอาหาร เขาได้พูดคุยเกี่ยวกับรายละเอียดบางอย่างของนิทรรศการกับเจียงเสี่ยวไป๋

เมื่อเขาได้ยินว่าเจียงเสี่ยวไป๋ได้สร้างแบบจำลองทรายและแผนผังโครงการอสังหาริมทรัพย์ เขาก็อดไม่ได้ที่จะตื่นเต้นและตั้งตารอ

จะเกิดอะไรขึ้นถ้าหลินต้ากั๋วเห็นอาคารชิงโจวบนโต๊ะผังทราย ?

“เสี่ยวเจียง คุณต้องทำให้ดีที่สุดสำหรับนิทรรศการนี้ เทศบาลของเราจะร่วมมืออย่างเต็มที่ ! ” นายกเทศมนตรีจางกล่าวอย่างเคร่งขรึม

เจียงเสี่ยวไป๋ยิ้ม “หากผู้นำยินดีสนับสนุน นั่นเป็นเรื่องดีมาก ผมวางแผนที่จะเพิ่มโครงการเล็ก ๆ ในระหว่างนิทรรศการนี้เพื่อความบันเทิง”

นายกเทศมนตรีจางตกตะลึงอยู่ครู่หนึ่ง แล้วจ้องมองที่เจียงเสี่ยวไป๋อย่างระมัดระวัง เขามักจะรู้สึกเสมอว่าการแสดงออกของชายคนนี้ดูแปลกไปเล็กน้อย หากเขาประมาท เขาอาจตกหลุมพรางของชายคนนี้อีกครั้ง

“โครงการ ‘เล็ก’ ๆ แบบไหนล่ะ ? ”

นายกเทศมนตรีจางถามด้วยน้ำเสียงจริงจัง โดยเน้นเสียงที่คำว่า ‘เล็ก’