ผมย้อนอดีตมาเปลี่ยนชะตายุค 80 (นิยายแปล) - ตอนที่ 632 ผมไม่ได้พูดเหรอ มาใช้โอกาสนี้กันเถอะ

ตอนที่ 632 ผมไม่ได้พูดเหรอ มาใช้โอกาสนี้กันเถอะ

ตามธรรมชาติของเจียงเสี่ยวไป๋ นายกเทศมนตรีจางจะไม่กังวลเลยถ้าเขาบอกว่าเขาได้เตรียมโครงการไว้แล้ว

แต่เมื่อเจียงเสี่ยวไป๋พูดถึงโครงการเล็ก ๆ นายกเทศมนตรีจางรู้สึกว่าสิ่งต่าง ๆ อาจจะไม่เล็กอย่างที่พูด

มิฉะนั้นเมื่อเขาแสดงท่าทีสนับสนุน อย่างมากสุดเจียงเสี่ยวไป๋จะกล่าวขอบคุณ และจะไม่ทำให้เรื่องพวกนั้นกลายเป็นเรื่องน่าตื่นเต้นอย่างแน่นอน

เจียงเสี่ยวไป๋มองไปที่นายกเทศมนตรีจางแล้วพูดว่า “เจียงเจียกรุ๊ปเปิดตัวทั้งที่ ผมก็ต้องสร้างรายได้ และใช้โอกาสนี้ทำเรื่องที่น่าตื่นเต้นยิ่งขึ้น ! ”

นายกเทศมนตรีจางพยักหน้าและกล่าวว่า “เจียงเจียกรุ๊ปดำเนินธุรกิจอยู่ หากมีรายได้และมีโอกาสทำเงิน ดังนั้นการเปิดตัวอย่างยิ่งใหญ่ถือเป็นสิ่งจำเป็นอย่างยิ่ง”

เจียงเสี่ยวไป๋ยิ้มและพูดว่า “คุณเห็นไหม แม้แต่คุณก็ยังคิดแบบนั้น ทำให้ผมรู้สึกมั่นใจมากยิ่งขึ้นว่าโครงการเล็ก ๆ นี้จะเป็นไปได้ด้วยดี”

นายกเทศมนตรีจางกล่าวว่า “ถ้าคุณมีแผน ก็ลงมือทำเลย คุณตั้งเป้าที่จะทำเงินได้เท่าไหร่ ? ”

เจียงเสี่ยวไป๋พูดอย่างไม่ใส่ใจ “กำไรน่าจะมากกว่า 5 ล้านหยวน ! ”

ตะเกียบในมือของนายกเทศมนตรีจางหล่นลงบนโต๊ะและเด้งลงพื้นไป

“อะไรนะ ? ”

“คุณต้องการสร้างรายได้มากกว่า 5 ล้านในพิธีก่อตั้ง คุณกำลังปล้นชาวเมืองหรือไง ! ”

เจียงเสี่ยวไป๋ก้มลงหยิบตะเกียบที่หล่นลงมา ใช้กระดาษทิชชูเช็ดให้สะอาด แล้วส่งให้นายกเทศมนตรีจาง พลางพูดว่า “การปล้นคนเป็นอาชญากรรม ซึ่งผมจะไม่ทำอะไรผิดกฎหมาย ! ”

นายกเทศมนตรีจางแค่นหัวเราะ “แม้ว่าฉันจะปล่อยให้คุณปล้น แต่ก็ไม่มีเงิน 5 ล้านให้คุณหรอก”

หลังจากมองลึกไปที่เจียงเสี่ยวไป๋ ราวกับว่าจู่ ๆ เขาก็นึกบางอย่างขึ้นได้ เขาพูดว่า “คุณกำลังวางแผนโปรโมตครั้งใหญ่ในงานนิทรรศการ โดยขายสินค้าทั้งหมดของคุณเพื่อสร้างรายได้มากกว่า 5 ล้านใช่ไหม ? ”

เจียงเสี่ยวไป๋กล่าวว่า “การโปรโมตเป็นเรื่องของการสูญเสียเงินสูงแต่ได้กำไรน้อย ผมจะไม่ทำ ! ”

“ยิ่งกว่านั้น ผลิตภัณฑ์เหล่านั้นเป็นของอุตสาหกรรมต่าง ๆ ภายใต้เจียงเจียกรุ๊ป การรวมยอดขายจากอุตสาหกรรมต่าง ๆ เข้าด้วยกันนั้นไม่สมเหตุสมผลนัก”

นายกเทศมนตรีจางพูดอย่างสงสัย “ถ้าคุณไม่ขายผลิตภัณฑ์เหล่านั้น หรือคุณหาเงิน 5 ล้านจากอากาศได้เหรอ!”

เจียงเสี่ยวไป๋พยักหน้าอย่างจริงจัง “แน่นอน ด้วยไอเดียสร้างสรรค์เพียงหนึ่งเดียว ผมจะสามารถสร้างรายได้กว่า 5 ล้าน ในเวลานั้นอาจมีคนเข้าร่วมงานมากหน่อย ผมอยากให้รัฐบาลประสานงานกับสำนักความมั่นคงสาธารณะ ติดอาวุธตำรวจ เพื่อช่วยรักษาความสงบเรียบร้อย เราต้องป้องกันเหตุการณ์เหยียบกันตายและขจัดอันตรายต่อสาธารณะ”

นายกเทศมนตรีจางจ้องไปที่เจียงเสี่ยวไป๋ด้วยความไม่เชื่อ แต่เขาก็ต้องเชื่อ

เพราะเจียงเสี่ยวไป๋ทำทุกอย่างที่เขาพูดก่อนหน้านี้

“อะไรนะ…คุณกำลังวางแผนอะไรกันแน่ ? ”

“นั่นมันเงิน 5 ล้านนะ ไม่ใช่ 5 หมื่น ! ”

เจียงเสี่ยวไป๋กล่าวว่า “ผมบอกแล้วไม่ใช่เหรอ ? มาใช้โอกาสนี้และทำให้มันน่าตื่นเต้นมากขึ้นกันเถอะ ! ”

นายกเทศมนตรีจางไม่เข้าใจเลย

เจียงเสี่ยวไป๋ไม่ได้ตั้งใจจะอธิบาย เขาพูดว่า “ไม่เป็นไร ถือว่าผมบอกคุณแล้ว บอกไปคุณคงไม่เข้าใจ ดังนั้น คุณช่วยรักษาความสงบเรียบร้อย และผมจะดูแลเรื่องการทำเงิน 5 ล้านเอง”

นายกเทศมนตรีจางมองลึกไปที่เจียงเสี่ยวไป๋อีกครั้งแล้วพูดว่า “เอาล่ะ มาดูกันว่าคุณจะหาเงิน 5 ล้านนี้ได้อย่างไร ! ”

จากนั้น ทั้งสองก็ไม่ได้พูดคุยกันมากนักและมุ่งความสนใจไปที่มื้ออาหารของพวกเขา

หลังจากทานอาหารเสร็จ ขณะที่พวกเขาเดินออกจากร้านอาหาร เจียงเสี่ยวไป๋ยื่นบุหรี่ให้นายกเทศมนตรีจางแล้วพูดว่า “ไปกันเถอะ ผมจะพาคุณไปสัมผัสประสบการณ์ของธุรกิจใหม่”

นายกเทศมนตรีจางดีใจมาก เขารับบุหรี่จากเจียงเสี่ยวไป๋ ก่อนจะหยิบไฟแช็กใช้แล้วทิ้งออกมาแล้วจุดไฟเองอย่างมีความสุข

“อ่า ไฟแช็คนี้สะดวกจริง ๆ ทำไมมันถึงเรียกว่าไฟแช็กแบบใช้แล้วทิ้งล่ะ ? มันฟังดูแปลก ๆ นะ ! ”

นายกเทศมนตรีจางยิ้มและเข้าไปในรถของเจียงเสี่ยวไป๋

ไม่นานหลังจากนั้น พวกเขาก็มาถึงเรือนเหมียวหวาน คลับเฮาส์ดื่มชาสปาเท้า

“ที่นี่บรรยากาศดีและสวยมาก ! ”

นายกเทศมนตรีจางมองไปรอบ ๆ แล้วพูดว่า “เหมาะมากที่จะเปิดร้านน้ำชาที่นี่”

เจียงเสี่ยวไป๋จำได้ว่าตอนที่เขาดื่มชากับติงจวิ้นเจี๋ยในเจียงเฉิง ติงจวิ้นเจี๋ยมีความรู้เกี่ยวกับชาอยู่บ้าง และก่อนหน้านั้นเขาเคยเป็นเลขานุการของนายกเทศมนตรีจาง

แน่นอนว่าในเวลานั้น นายกเทศมนตรีจางยังคงเป็นรองนายกเทศมนตรี

ในขณะนี้ เมื่อเจียงเสี่ยวไป๋ได้ยินคำพูดของนายกเทศมนตรีจางก็เริ่มคาดเดาในใจ เขาจึงพูดว่า “นายกเทศมนตรีจาง คุณมีสายตาที่เฉียบแหลม คุณสามารถบอกได้เลยว่านี่คือโรงน้ำชาก่อนที่จะเข้าไป ดูเหมือนว่าคุณจะชอบดื่มชาด้วยใช่ไหมครับ ? ”

นายกเทศมนตรีจางรู้สึกประหลาดใจ “เป็นโรงน้ำชาจริง ๆ หรือ ! ”

“ใครเป็นเจ้าของ ? ”

“ช่างรู้วิธีเลือกสถานที่จริง ๆ ! ”

“ฉันไม่รู้ด้วยซ้ำว่ามีร้านน้ำชาแบบนี้ในเมืองชิงโจว”

เจียงชานพูดเสียงดังจากด้านข้าง “ลุงจาง ป่าป๊าเป็นเจ้าของที่นี่ แต่ตอนนี้ยังไม่เปิดกิจการค่ะ ! ”

นายกเทศมนตรีจางเหลือบมองเจียงเสี่ยวไป๋ด้วยความประหลาดใจ “คุณชอบดื่มชาด้วยเหรอ ? ”

ในยุคนี้ไม่ค่อยมีคนชอบดื่มชา

ผู้ที่สามารถเปิดโรงน้ำชาได้ย่อมเป็นคนที่ชอบดื่มชาอย่างแน่นอน

เจียงเสี่ยวไป๋ยิ้มและพูดว่า “ผมไม่คิดว่าผมกับท่านผู้นำจะมีงานอดิเรกเหมือนกัน ! ”

นายกเทศมนตรีจางกล่าวด้วยความสนใจว่า “ฉันไม่ได้คาดหวังให้คุณเปิดโรงน้ำชา เข้าไปดูกันเถอะว่าโรงน้ำชาของคุณดีแค่ไหน ? ”

“จริงสิ ถึงเวลาน้ำชาแล้ว อย่าทำให้ฉันผิดหวังกับธุรกิจนี้ล่ะ”

เจียงเสี่ยวไป๋กล่าวว่า “โครงการที่ว่านี้อยู่ตรงนี้แล้ว ทำไมไม่ลองสัมผัสด้วยตัวเองดูล่ะ ? ”

นายกเทศมนตรีจางตกตะลึงและหยุดเดินแล้วถามว่า “ธุรกิจที่คุณกำลังพูดถึงคงไม่ใช่โรงน้ำชาใช่ไหม ? ”

ทุกวันนี้ การเปิดร้านน้ำชาก็ถือว่าดีพอที่จะเลี้ยงชีพได้

แต่ไม่สามารถทำเงินได้มากขนาดนั้น

นายกเทศมนตรีจางมักจะไปโรงน้ำชา และรู้เรื่องอุตสาหกรรมนี้อยู่บ้าง

เขาไม่มองโลกในแง่ดีเกี่ยวกับการเปิดโรงน้ำชา

ต่อให้เจียงเสี่ยวไป๋จะบอกว่าธุรกิจนี้จะขายคล้ายกับแฟรนไชส์กุ้งอบน้ำมัน แต่เขาก็ไม่คิดว่ามันจะดี

เจียงเสี่ยวไป๋ยิ้ม และไม่ตอบโดยตรง เขาเพียงแค่กระตุ้นให้นายกเทศมนตรีจางเข้าไปด้านใน

พวกเขาสามคน ผู้ใหญ่สองคนและเด็กหนึ่งคนเดินเข้าประตูผ่านผนังฉาก มาถึงลานแรกซึ่งในขณะนี้ไม่มีใครอยู่เลยสักคน

“จางหงหยู ! ”

เจียงเสี่ยวไป๋ตะโกน

ในไม่ช้า จางหงหยูก็รีบออกมาจากลานด้านใน เมื่อเห็นเจียงเสี่ยวไป๋จึงพูดอย่างเร่งรีบว่า “สวัสดีค่ะผู้ช่วยเจียง ! ”

จากนั้น เธอก็ทักทายนายกเทศมนตรีจางด้วยรอยยิ้ม “ยินดีต้อนรับแขกผู้มีเกียรติ ! ”

เธอไม่รู้จักนายกเทศมนตรีจาจาง แต่คิดว่าคงเหมือนแขกสองคนที่เจียงเสี่ยวไป๋พามาเมื่อวานเพื่อนวดเท้า ดังนั้นเธอจึงปฏิบัติต่อพวกเขาเหมือนแขก

นายกเทศมนตรีจางมองดูจางหงหยูและแอบชมเธอในใจ เขาคิดว่าเจียงเสี่ยวไป๋ได้พบผู้จัดการโรงน้ำชาที่เหมาะสมแล้ว ไม่เหมือนตอนที่เขาไปโรงน้ำชาอื่น ๆ ผู้เชี่ยวชาญด้านชาเป็นชายชราหรือไม่ก็ชายวัยกลางคน แม้ว่าจะมีพนักงานหญิง แต่เขาก็ไม่เคยเห็นหญิงสาวที่สวยและอายุน้อยแบบนี้เลย

เจียงเสี่ยวไป๋กล่าวว่า “จัดห้อง และให้หยวนหยวนและเฉินเจียนวดเท้าให้ผมและแขกผู้มีเกียรติท่านนี้หน่อย ส่วนคุณรบกวนช่วยดูแลลูกสาวของผมให้หน่อย เธอชอบดื่มชา คุณช่วยชงให้เธอหรือสอนเธอก็ได้”

เดิมทีจางหงหยูรู้สึกผิดหวังเล็กน้อย เมื่อเจียงเสี่ยวไป๋เรียกใช้หยวนหยวนและเฉินเจียให้นวดเท้า แต่ไม่ให้เธอทำ

แต่เมื่อเธอได้ยินว่าเธอถูกขอให้ดูแลเจียงชาน เธอก็มีความสุขอีกครั้ง

นี่คือลูกสาวเจ้านาย การสร้างความสัมพันธ์ที่ดีกับหนูน้อยย่อมดีกว่าสร้างความสัมพันธ์กับคนอื่นเป็นไหน ๆ