ผมย้อนอดีตมาเปลี่ยนชะตายุค 80 (นิยายแปล) - ตอนที่ 643 ในใจของเฝิงเยี่ยนหงเหมือนภูเขาไฟที่พร้อมปะทุ

ตอนที่ 643 ในใจของเฝิงเยี่ยนหงเหมือนภูเขาไฟที่พร้อมปะทุ

จางหงหยูพูดอย่างตื่นเต้น “พวกเราไม่มีใครไม่รู้จักอาจารย์หวัง อาจารย์หวังสอนพวกเราทุกคนชงชา”

“นอกจากนี้ ตอนที่เราเรียนนวดเท้า อาจารย์หวังก็มาเป็นคู่ฝึกกับเราเสมอ”

“ใช่ ถ้าไม่ใช่เพราะอาจารย์หวัง……”

ขณะที่เธอพูด จู่ ๆ เธอก็รู้สึกว่ามีบางอย่างผิดปกติกับใบหน้าของเฝิงเยี่ยนหง เธอจึงรีบพูดว่า “ผู้จัดการเฝิง คุณเป็นอะไรหรือเปล่าคะ ? ”

เฝิงเยี่ยนหงสูดหายใจเข้าลึก ๆ บังคับตัวเองให้สงบสติอารมณ์ แล้วพูดว่า “ฉันสบายดี คุณบอกว่าอาจารย์หวังสอนวิธีชงชาให้พวกคุณเหรอ ? ”

จางหงหยูพยักหน้า “ใช่ค่ะ ! ”

เฝิงเยี่ยนหงถามอีกครั้ง “แล้วเขามาสอนเมื่อไหร่ ? ”

จางหงหยูกล่าวว่า “ตั้งแต่วันที่เราเริ่มทำงานอย่างเป็นทางการ เขามาที่นี่เวลาประมาณแปดโมงเช้า และกลับประมาณสิบเอ็ดโมง เป็นเวลานี้ที่เขาสอนเรา ! ”

เฝิงเยี่ยนหงพยักหน้าและถามอีกครั้ง “แล้วการเป็นคู่ซ้อมล่ะ ? อยู่ในช่วงเวลาเดียวกันหรือเปล่า ? ”

จางหงหยูกล่าวว่า “ใช่ อาจารย์หวังเป็นคนดีมาก บางครั้งเขาก็สอนเราชงชา และบางครั้งเขาก็ทำหน้าที่เป็นคู่ฝึก ตอนที่เราเพิ่งเรียนรู้และเทคนิคของเราไม่ดี แม้ว่าเราจะเผลอทำให้เขาเจ็บตัวโดยไม่ได้ตั้งใจก็ตาม เขาก็ไม่โกรธเราเลยค่ะ”

เฝิงเยี่ยนหงถอนหายใจและพูดต่อ “ในฐานะคู่ซ้อม เขาต้องทำอะไรบ้าง ? ”

จางหงหยูกล่าวว่า “คู่ซ้อมไม่ได้ทำอะไรเลย เขาแค่นอนบนโซฟานวด เราล้างเท้า นวดเท้า นวดศีรษะ นวดคอ นวดไหล่ นวดเอว นวดหลัง นวดขาของเขา……”

“อ้อ ยังไงซะคู่ซ้อมก็เหมือนหุ่นเชิด เราแต่ละคนผลัดกันนวดส่วนต่าง ๆ ของเขาค่ะ”

เฝิงเยี่ยนหงกล่าวว่า “หมอหลี่ไม่ได้สอนพวกคุณเหรอ ? ทำไมอาจารย์หวังถึงทำหน้าที่เป็นคู่ซ้อมให้ล่ะ ? ”

จางหงหยูกล่าวว่า “หมอหลี่ไม่ค่อยมาที่นี่ค่ะ ปกติเขาจะมาแค่สองหรือสามวันเท่านั้น เขาคงงานยุ่งน่ะค่ะ ! ”

หากความโกรธทั้งหมดในใจของเฝิงเยี่ยนหงถูกถ่ายโอนไปยังลูกโป่งสักลูก ลูกโป่งนั้นคงระเบิดไปแล้ว

หวังผิง คุณบอกฉันเสมอว่าคุณไปรับส่งหมอหลี่ !

หึหึ … อาจารย์หลี่มาแค่สองสามวันต่อสัปดาห์ ส่วนคุณกลับอยู่ที่นี่เป็นครึ่งค่อนวัน สอนการชงชาและทำหน้าที่เป็นคู่ฝึกซ้อม

ไม่สิ ทำตัวเป็นหุ่นเชิด !

คุณซ่อนเรื่องนี้จากฉันมานานมาก !

คุณมันใจร้ายมาก !

ในขณะนี้ หัวใจของเฝิงเยี่ยนหงเหมือนภูเขาไฟที่พร้อมจะปะทุทุกเมื่อ

เธอพยายามระงับมันไว้และพูดว่า “ฉันอยากจะดูว่าพวกคุณนวดเท้ากันยังไง ! ”

จางหงหยูกล่าวว่า “ได้สิ ผู้จัดการเฝิง ไปที่ห้อง 999 แขกผู้มีเกียรติสองท่านกำลังนวดเท้าอยู่ในห้องนั้น”

ในความเห็นของเธอ หลินเจียจวินและหลินเจียหงมากับเฝิงเยี่ยนหง ดังนั้นจึงไม่น่าจะเป็นปัญหาอะไรหากจะให้เธอไปดูพวกเขานวด

เฝิงเยี่ยนหงตอบตกลงและเดินไปที่สวนหลังบ้านด้วยตัวเอง

ระหว่างทางเธอสูดหายใจเข้าลึก ๆ อยู่หลายครั้ง แต่สุดท้ายเธอก็ระงับอารมณ์ได้และไม่ระเบิดออกมา

เมื่อมาถึงห้อง 999 เธอก็เคาะประตูและได้ยินเสียงของหลินเจียอินพูดว่า “เข้ามา” และเฝิงเยี่ยนหงก็เดินเข้าไป

สิ่งที่เขาเห็นคือหลินเจียจวินกำลังนอนอยู่บนสิ่งที่ดูเหมือนเตียง สาวสวยคนหนึ่งสวมเสื้อผ้ารัดรูปแบบเดียวกับจางหงหยูกำลังคุกเข่าบนหลังของเขา และถูเข่าของเธอกับหลังของเขา

หลังจากล้างเท้า นวดฝ่าเท้าแล้ว จะเป็นการนวดหลัง

เมื่อเห็นฉากนี้ เฝิงเยี่ยนหงก็นึกถึงหญิงสาวสวยที่กำลังคุกเข่าบนแผ่นหลังของสามีเธอและทำการถูแบบเดียวกัน

ในเวลานี้ หลินเจียจวินกำลังเพลิดเพลินกับตัวเองอย่างเห็นได้ชัด พร้อมเปล่งเสียงพึงพอใจออกมาเป็นครั้งคราว

สีหน้าของเฝิงเยี่ยนหงเปลี่ยนเป็นเย็นชาขึ้นมาทันทีเมื่อเธอจินตนาการว่าหวังผิงทำเสียงคล้ายกัน

“เยี่ยนหง ทำไมถึงมาที่นี่ล่ะ ? ” หลินเจียอินไม่ได้สังเกตเห็นสีหน้าของเฝิงเยี่ยนหง จึงถามขึ้น

เฝิงเยี่ยนหงกล่าวว่า “ฉันแค่มาดู นี่พวกเธอนวดเท้ากันแบบนี้เหรอ ? ”

หลินเจียอินพยักหน้า “ใช่ มันดูสบายมาก ! ”

เมื่อหลินเจียหงเห็นเฝิงเยี่ยนหงเข้ามา เธอก็ยิ้มและพูดว่า “เยี่ยนหง การนวดเท้าสบายมาก น่าเสียดายที่ทั้งคุณและอินอินกำลังตั้งครรภ์ ไม่เช่นนั้นคงจะได้สัมผัสประสบการณ์ที่สบายแบบนี้แล้ว”

“ตั้งแต่ครั้งนั้นที่ฉันได้ลอง ฉันก็ตกหลุมรักการนวดเท้าไปโดยสิ้นเชิง”

“เฮ้อ… ฉันไม่อยากกลับไปที่เจียงเฉิงด้วยซ้ำ ! ”

“หลังจากที่ฉันกลับไป ฉันก็จะไม่ได้นวดเท้าเป็นเวลานาน ! ”

หลินเจียอินพูดขึ้นว่า “ถ้าอย่างนั้นพี่ก็อยู่ต่ออีกสักสองสามวัน และนวดเท้าอีกสองสามครั้งก่อนค่อยเดินทางกลับ”

หลินเจียหงยิ้มและพูดว่า “เมื่อวานตอนที่ฉันอยู่ที่บ้านของเธอ ฉันโทรไปที่ทำงานเพื่อขอลางานต่อแล้ว คราวนี้ฉันอยากอยู่ที่นี่ต่ออีกสักสองสามวัน แล้วค่อยกลับไปหลังวันเกิดของเธอ”

หลินเจียอินพูดด้วยรอยยิ้ม “เอาล่ะ ฉันจะพาพวกพี่มานวดเท้าทุกวัน ! ”

“ดีเลย เยี่ยม ! ” หลินเจียหงพูดอย่างมีความสุข “ฉันแค่อยากจะสัมผัสการนวดเท้าให้มาก ๆ เจียงเสี่ยวไป๋เขาบอกว่าจะเปิดร้านนวดเท้าในเจียงเฉิง เมื่อถึงเวลานั้นฉันจะได้รู้วิธีบริหารร้าน”

หยวนหยวนเป็นคนล้างเท้าให้หลินเจียหง เธอเองก็รู้สึกทึ่งและถามว่า “แขกผู้มีเกียรติ คุณบอกว่าผู้ช่วยเจียงกำลังจะเปิดร้านนวดเท้าในเจียงเฉิงหรือคะ ? ”

หลินเจียหงกล่าวว่า “ใช่ เขาขอให้ฉันและพี่สามหาที่ทำเลดีในเจียงเฉิง เขาวางแผนที่จะเปิดร้านนวดหลายแห่งพร้อมกัน”

หลินเจียหงยิ้มให้กับหยวนหยวนและพูดว่า “คุณอยากไปเจียงเฉิงไหม ฉันให้คุณเป็นผู้จัดการร้านที่นั่น”

นี่คือสิ่งที่หยวนหยวนกำลังคิด เธอจำได้ว่าผู้ช่วยเจียงเคยบอกไว้ว่าตราบใดที่พวกเธอทำได้ดี พวกเธอทุกคนก็สามารถเป็นผู้จัดการร้านได้

เธอคิดว่าเธอจะต้องรอสองสามเดือนหรือหนึ่งปีหรือสองปี แต่เธอไม่คิดว่าโอกาสจะมาถึงเร็วขนาดนี้

ด้วยความตื่นเต้นในใจ แต่ยังคงควบคุมตัวเองอยู่ เธอกล่าวว่า “เรื่องนี้ขึ้นอยู่กับว่าผู้ช่วยเจียงจะจัดการอย่างไรค่ะ”

หลินเจียหงยิ้มและพูดว่า “การเปิดร้านในเจียงเฉิงจะต้องมีพนักงานที่มีประสบการณ์หลายคนมาเป็นผู้สอน ฉันคิดว่าคุณเหมาะสม หากคุณเต็มใจ ฉันจะถามเขาให้”

หยวนหยวนกล่าวว่า “ขอบคุณสำหรับโอกาสนี้นะคะ ไม่ว่าผู้ช่วยเจียงจะจัดการอย่างไร ฉันจะทำตามนั้นค่ะ”

หลินเจียหงหัวเราะเสียงดัง “คุณยังเกรงใจอยู่อีก ไม่มีปัญหา หลังจากที่ฉันพบเขา ฉันจะถามเขาให้” จากนั้น เธอก็เหลือบมองหลินเจียอินแล้วพูดว่า “อินอิน ถ้าเขาไม่ไว้หน้าฉัน เธอก็ไม่จำเป็นต้องไว้หน้าเขา ปล่อยให้กฎของครอบครัวจัดการเขาไป ! ”

หลินเจียอินยิ้มและเห็นด้วย “พี่เป็นพี่ของเขา เขาจะไม่ไว้หน้าได้อย่างไร ! ”

ในขณะที่พูด พวกเขาสังเกตเห็นว่าเฝิงเยี่ยนหงยืนอยู่ที่นี่ตลอดเวลา หลินเจียอินจึงพูดออกมาว่า “เยี่ยนหง นั่งลงสิ มัวแต่ดูจะไปน่าสนใจอะไร ! ”

“ใช่แล้ว หลังจากที่พวกเราสองคนคลอดลูก เราต้องมานวดเท้า”

เฝิงเยี่ยนหงตอบอย่างเหม่อลอย ตอนนี้เธอไม่สามารถเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การนวดเท้าที่น่ารื่นรมย์ได้ ในใจของเธอกำลังคิดว่า: หลังจากที่ฉันตรวจดูให้ดีแล้ว ฉันจะจัดการกับหวังผิงอย่างไรในตอนเย็นนี้

นี่มันจะกล้าหาญเกินไปแล้ว !