ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน - บทที่ 2646
บทที่ 2646
เนื่องจากเย่เฉินเป็นคนที่มีประสาทสัมผัสที่ไว ทำให้เสียงที่ดังขึ้น มันเหมือนเสียงยางยิดที่รัดจนแน่นและหลุดต่อหน้ต่อตาเขา
ดังนั้นเขาตระหนักได้ในทันที น่าจะเป็นชุดชั้นในของเฮ่อจือชิวมีปัญหาแน่นอน
เขาไม่เข้าใจจริงๆ:”นี่มันเดเรื่องอะไรขึ้นกันแน่? หรือว่าเสื้อผ้าที่ฉันซื้อให้เธอมีคุณภาพต่ำจนเก้นไป?”
“แต่มันก็ไม่ควรเป็นอย่างนี้! ถึงแม้คุณภาพจะไม่ดี เสื้อผ้าพวกนี้ก็คงมีแค่เส้นด้ายหลุด ทำไมมันถึงขาดออกจากกันละ?”
“หรือว่า……”
ทันใดนั้นก็มีความเป็นไปไต้อย่างหนึ่งเกิดขึ้นในสมองของเย่เฉิน ทำให้เขาตกใจมากๆ!
เขามองเฮ่อจือซิโตยไม่รู้ตั จู่ๆเขาก็พบว่า ร่างกายช่วงมนที่มีส่วนโค้งส่วนว้าวที่ถูกปิดโดยซุตกระโปรง เขารู้สึกว่ามันนูนขึ้นมาทันที
“ฉันซื้อขนาดไซส์เล็กเกินไปเหรอ?!’
เย่เฉินภัตระหนักได้ทันทีถึงปัญหาที่เกิดขึ้น
ชุดกระโปรงที่เขาซื้อ เป็นชุดที่สั่งทำระดับไฮเอนด์ และชุดนี้กิสามารถโชว์รูปร่างสัดส่วนได้ดิมากๆ
ถ้าพูดกันตามตรง ถ้าสามใส่ชุดนี้ ลักษณะข้อดีและข้อเสียของรูปร่าง จะดูออกอย่างขัดเจน
ก่อนหน้นี้เห็นเช่อจือชิวสามใส่ชุดกระโปรงนี้ ก็ดูออกทันทีว่ารูปร่างของเธอไม่ค่อยสมส่วนเหาไหร่ ไม่กล้าพูดว่ารูปร่างของเธอเป็นไม
กระดาน แต่ก็พูดได้ว่ารูปร่างของเธอไม่ต่างจากไม้กระดานเช่นกัน
แต่เมื่อดูตอนนี้ กัพบว่ารูปร่างของเธอก็อิ่มขึ้นมาทัน!
ก็หมายความว่า รูปร่างของเฮ่อจื่อซิวก็เซ็กซี่และอิ่มเหมือนกัน แต่ก่อนหน้านี้มันถูกซ่อนไว้ต่างหาก
และเมื่อบวกกับเสียงที่ดังขึ้นเมื่อสักครู่……
เย่เฉินก็เข้าใจได้ทันทีว่าเกิดเรื่องอะไรขึ้นกันแน
ในเวลานี้ เย่เฉินรู้สึกอายมากๆอยู่ในใจ
เขาหวังดีก็เลยซื้อชุดชั้นในให้เธอ เดิมที่เขาคิดว่ามันจะสะดวกกับเธอ แล้วตอนนี้ละ?
ไม่เพียงทำให้เธอรู้สึกอึดอัดและเดือดร้อน ตอนนี้ยังเกิดเรื่องน่าอายขึ้นอีก
หลังจากนี้ยังต้องไปทานอาหารร่วมกัน จะให้เฮ่อจื่อซิวไปในสภาพแบบนี้เหรอ?
เมื่อคิตถึงเรื่องนี้ เย่เฉินถอนหายใจและตอยู่ในใจ:”เห้อ! ตัวเองทำเรื่องผิดพลาต คงต้องหาวิธีช่วยเธอจริงๆ”
ตังนั้น เขาทำสิหนัปกติและพูตว่า:” ถยนต์ของฉันจอดอยู่ด้นล่าง พวกเราไปที่ร้านอาหารก่อน ฉันยังมีธุระต้องไปจัตการ อาจจะต้อง
ใช้เวลาสิบนาที รบกวนคุณอาเฮ่อกับจือซิวรอฉันที่ร้านอาหารสักครู่”
เฮ่อหย่วนเจียงพูดตัวยรอยยิ้ม:”ไม่เป็นไร ไม่เป็นไร ถ้าคุณมีธุระก็ไปจัตการเลย พอดีช่วงบ่ายฉันก็ไม่มีตาบเรียนที่ต้องสอน ฉันไม่รีบ”
เฮ่อจือซิวที่อยู่ข้างๆ เนื่องจากตอนนี้เธอรู้สึกน่อายมากๆ และในสมองก็คิดอยู่อย่างเดียวว่าต้องทำยังไงต่อจากนี้ ดังนั้นเธอก็เลยไม่
สนใจกับคำพูดของเย่เฉินเลย
ตอนนี้เธออยากจะหาเหตุผลสักข้อเพื่อขอตัวจากไปก่อน จากนั้นก็ไปซื้อซุดชั้นในที่เหมาะสมแล้วเปลี่ยนมันทันที
แต่เธอก็เปลี่ยนความคิดทันที!”ตอนนี้ฉันพูดยังไงก็คงจากไปไม่ได้……เพราะเกิดเรื่องน่าอายบนร่างกายของเธอ ถ้ตอนที่นั่งรถแท้กซี่
หรือตอนซื้อของและถูกคนอื่นสังเกตเห็นขึ้นมา เธอคงต้องอายมากๆแน่นอน? เอ……ฉันคงต้องทานอาหารกับพ่อและเย่เฉินให้เสร็จก่อน เมื่อ
ทานอาหารเสร็จก็กลับไปที่บ้านกับพ่อทันที่ เมื่อถึงบ้านก็ใช้เข็มและเส้นต้ายเย็บตะขอที่หลุดก่อน จากนั้นค่อยออกไปซื้อซุดชั้นในตัวใหม่!”
เมื่อคิดถึงเรื่องนี้ เขารู้สึกอกสั่ขวัญแขวนและเดินอยู่ข้งหลังพวกเขาสองคน ในเวลาเดียวกันก็ไม่สามารถควบคุมสายตาของตัวเอง เธอ
มองซ้ายมองขวาตลอต เพราะกล้วว่าจะถูกคนอื่นสังเกดเห็นสิ่งผิดปกติบนร่างกายของเธอ
ยังตีที่เป็นตอนเที่ยง นักศึกษาและอาจารย์ในมหาลัยไปกินข้าวเที่ยงกันหมด ทำให้ระหว่างทางพวกเธอไม่เจอใครเลย
หลังจากขึ้นไปนั่งบนเบาะหลังของรถยนต์รลส์รอยซ์แล้ว เฮ่อจือซิวกี้รู้สึกโล่งใจทันที
ย่เฉินกำลังคิดอยู่ตลอดเวลาว่าจะชดเซยความผิดพลาดของตัวเองยังไง ด้งนั้นในขณะที่เขาขับรถยนต์อยู่ เขาก็คอยสังเกตห้างสรรพ
สินค้าที่อยู่ระหว่างทาง เพื่อดูว่ามีร้านที่ขายชุดชั้นในหรือเปล่า และเดี๋ยวเขาจะกลับมาซื้อชุดชั้นในตัวใหม่ให้เฮ่อจือซิว
เมื่อใกล้ถึงเทียนเซียงฝู เขาก็เห็นห่างสรรพสินค้าที่อยู่ข้างทาง และหนัาประตูห้างสรรพสินค้ามิป้ายโฆษณายนาดใหญ่ และหนึ่ง ในนั้น
เป็นแบรนด์ยี่ห่อชุดชั้นในสตรี ทำให้เขารู้สึกโล่งอกทันที
และในเวลานี้ เฮ่อจือขั้วก็มองเห็นปัายโฆษณาของห้างสรรพสินค้า เธออดไม่ได้ที่จะถอนหายใจอย่างเงียบๆ”เอ……นอยากเป็นซูเปอร์
ฮีโร่ในภาพยนตร์มากๆ มีพลังวิเศษที่สามารถไปร้านาต่างๆในชั่วพริบตา ซื้อซุดชั้นในที่เหมาะสมกับตัวเอง เปลี่ยนขุดชั้นในเสร็จและกลับมาใน
ชั่วพริบตา…..