ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน - บทที่ 2724 ฉันตัดสินใจแล้ว
บทที่ 2724 ฉันตัดสินใจแล้ว
เมื่อได้ยินคำพูดของเหออิงซิ่ว เหอหงเซึ่งก็พูดอย่างไม่ลังเลว่า”ในเมื่อเป็นแบบนี้ งั้นหลังจากที่พ่อจัดการเรื่องที่บ้านเสร็จ จะไปที่จินหลิงกับลูก
นะ เพื่อฟังคำสั่งจากคุณชายเย่”
เหออิงซิ่วพยักหน้า ถึงพ่อของตนจะอายุมากแล้ว แต่ก็ถือว่าเป็นคนที่ฝึกฝนวิชาสูงสุดในตระกูลเหอ ถ้าเขาไม่ไปจินหลิง ไม่รู้ว่าจะอธิบายให้
คุณชายเย่ฟังอย่างไร
หลังจากนั้น เธอก็ถามกับพ่อว่า”พ่อคะ จะทำยังไงกับตระกูลซูดีคะ? ”
เหอหงเซึ่งได้บุกทะลวงเส้นลมปราณเส้นที่สี่สำเร็จแล้ว กลายเป็นปรมาจารย์คนที่สองที่สามารถบุกทะลวงเส้นลมปราณเส้นที่สี่สำเร็จ ใน
ประวัติศาสตร์ร้อยปีของตระกูลเหอ ตอนนี้เขากำลังตื่นต้น เมื่อได้ยินคำถามของเหออิงซิ่ว เขาจึงเริ่มเปลี่ยนการวางแผนตระกูลเหอในอนาคตข้าง
หน้าใหม่
เขาพูดขึ้นมาว่า”ในเมื่อคุณชายเย่ให้การเปลี่ยนแปลงนี้แก่เรา ถ้าอย่างนั้นพ่อก็จะหยุดการร่วมงานกับตระกูลซู อีกทั้งแบ่งเขตแดนกับตระกูล
ซูชัดเจน หลังจากนั้นก็รีบหาคนที่เหมาะสม ไปรับใช้คุณชายเย่ที่จินหลิง”
พูดจบ เขาก็พูดอย่างสะท้อนใจว่า”คุณชายเย่ต้องการแค่ลูก กับคนของตระกูลเหอสิบคนเท่านั้น ถ้าเป็นแบบนี้ ผู้หญิงและคนแก่รวมถึงเด็ก
และคนอ่อนแอก็ไม่ต้องไปไกลจากบ้านเกิด พวกคนรุ่นหลังที่ฝึกฝนยังไม่ถึงไหน สามารถอยู่ฝึกฝนที่เมืองโม่เฉิงต่อไป
เมื่อพูดถึงตรงนี้ เขาก็อดถอนหายใจไม่ได้”เห้อ!เมืองม่เฉิงเป็นธุรกิจที่บรรพบุรุษเหลือไว้ พ่อไม่อยากปล่อยมันไปเลยจริงๆ ก่อนหน้านี้
ตระกูลซูให้เราทั้งตระกูลลงใต้ คฤหาสน์เก่าหลังนี้คงต้องปล่อยรกร้าง เป็นแบบนี้มันก็ดี คนร้อยกว่าคนสามารถทำงานที่เมืองโม่เฉิงได้ต่อไป”
เหออิงซิ่วพยักหน้า แล้วนึกอะไรขึ้นมาได้ จึงเอ่ยปากพูดขึ้นมาว่า”พ่อ หนูขอปรึกษาเรื่องหนึ่งค่ะ”
เหอหงเซิ่งรีบพูดขึ้นมาว่า”ลูกพูดเลย! ”
เหออิงซิ่วกล่าว”การไปจินหลิงครั้งนี้ ไม่ต้องพิจารณาพี่ใหญ่แล้ว ถึงแม้ระดับการฝึกฝนของเขาจะไม่เลว แต่ความคิดและจิตใจของเขา ก็
ปล่อยให้มันสิ้นเปลืองไปโดยไม่ได้ใช้กับด้านนี้ อย่าให้เขาเข้าใกล้กับคุณชายเยดีกว่า ลูกชายของเขาทั้งสองคนก็เหมือนกัน ไม่ได้อยู่นดับยี่สิบของ
ตระกูลด้วยซ้ำ”
“ใช่”เหอหงเซิ่งพยักหน้าอย่างจริงจัง”พี่ใหญ่ของลูกก็คิดแต่จะหาเงิน ครั้งนี้ซูอานนมาพร้อมกับเช็กหนึ่งพันล้าน ไม่รู้ว่าเขาดีใจขนาดไหน น่า
ผิดหวังจริงๆ
พูดจบ เขาก็ถอนหายใจกล่าวว่า”เดิมทีพ่อคิดว่าร้อยปีหลังจากนี้ อยากจะมอบตระกูลเหอให้ขากับเขา แต่จากการสังเกตหลายปีมานี้ พี่ใหญ่
ของลูกไม่ใช่ตัวเลือกที่ดี
เหออิงซิ่วรีบพูดขึ้นมาว่า”พ่อคะ เรื่องพวกนี้พ่อไม่ต้องคิดมากหรอกค่ะ จากที่หนูดู ตระกูลเหออีกยี่สิบปีข้างหน้า ตระกูลเหอจะเจริญรุ่งเรือง
ภายใต้การปกครองของคุณพ่อ! สำหรับการเลือกผู้สืบทอดตำแหน่งผู้นำในอนาคต ตอนนี้พ่ออย่าพึ่งเป็นห่วงเรื่องนี้เลย มีพ่อออกนั่งบัญชาการรักษา
การณ์ด้วยตัวเอง ประกอบกับมีการหนุนหลังจากคุณชายเ อนาคตยี่สิบปีข้างหน้า ตระกูลเหอจะต้องมีคนรุ่นใหม่ที่ดีขึ้นกว่าเดิมอย่างแน่นอน และจะ
ต้องมีผู้นำตระกูลที่เหมาะสมอย่างแน่นอน! ”
เหอหงเซึ่งที่ได้ยินแบบนั้น จึงรู้ดีดีใจมาก พยักหน้าเบาๆ มีความคาดหวังตระกูลเหอในอนาคตมากขึ้น
แต่เมื่อนึกถึงซูรั่วหลี เขาก็อดถอนหายใจไม่ได้”เห้อ! ถ้ารั่วหลีอยู่ก็ดีสินะ เมื่อมองดูทั้งตระกูลเหอ พี่ใหญ่ของลูกมุ่งมั่นเพื่อความสุขภายนอก
พี่รองของลูกก็มีความสามารถทั่วไป แต่สถานการณ์ของลูกก็ค่อนข้างพิเศษ คนรุ่นใหม่ไม่มีความทะเยอทะยาน มีความสามารถเด็ดขาด คนที่มี
ลักษณะเหมือนผู้นำจริงๆ กลับมีแค่รั่วหลีคนเดียว ทั้งตระกูลเหอ อหาคนที่เหมาะสมจะเป็นผู้นำตระกูลเหอคนที่สองไม่ได้อีกแล้ว.
เหออิงซิ่วรู้สึกดีใจ แต่กลับอดพูดไม่ได้ว่า”พ่อคะ รั่วหลีเป็นแค่เด็กผู้หญิงคนหนึ่ง ยังเป็นคนแซ่อื่นอีก ถึงเธอจะอยู่ที่นี่ ให้เธอเป็นผู้นำตระกูล
เหอ จะมีคนไม่พอใจเยอะมากเลยนะคะ”
“ไม่พอใจ? “เหอหงเชิ่งหัวเราะอย่างเย้ยหยัน แล้วพูดว่า”ดูท่าคนเป็นแม่อย่างลูก จะไม่เข้าใจถั่วหลีดีพอ จากลักษณะนิสัยของรั่วหลี ใน
ครอบครัวนี้ถึงใครจะไม่พอใจก็ไม่มีประยชน์หรอก เธอจะต้องหักหนามออกจากบนตัวมันจนสะอาดหมดจด ถึงจะเป็นพี่ใหญ่ของลูก ก็ไม่ใช่คู่ต่อสู้
ของรั่วหลีหรอก”