ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน - บทที่ 3036
คำพูดของท่านเฮ่อ ทำให้ในใจของซูอานสุ้น วิตกกังวลขึ้นมาในทันที
เขาแทบไม่สนใจว่าจะกอบกู้หน้ากลับมาอย่างไรอีก แต่เร่งรีบเอ่ยปากถามว่า: “ท่านเฮ่อ ถ้าหากความแข็งแกร่งของคนคนนี้เหนือกว่าท่านจริงๆ ถ้าหากเขามีความคิดชั่วร้ายอะไร งั้นพวกเราจะทำยังไงดี?”
ท่านเฮ่อพูดอย่างใจเย็นว่า: “ถ้าหากอีกฝ่ายมีเจตนาไม่ดีจริงๆ งั้นก็อาจจะลงมือตั้งนานแล้ว นายต้องรู้ว่า พวกเขามากันทั้งหมดแปดคัน คนเดียวที่ลงมา ความแข็งแกร่งเหนือกว่าฉัน คนเหล่านั้นที่ไม่ได้ลงมา ไม่แน่ความแข็งแกร่งอาจจะแข็งแกร่งกว่าเขา สถานการณ์แบบนี้ พวกเราสู้คนอื่นไม่ได้ด้วยซ้ำ”
ซูอานสุ้นหดตัวด้วยความหวาดกลัว และรีบถามว่า: “งั้นตอนนี้ไปให้คุณท่านตัดสินใจเหรอ?”
ท่านเฮ่อพูด: “ฉันรู้สึกว่าอีกฝ่ายไม่น่าจะมีเจตนาร้าย ไม่อย่างนั้นก็ไม่มีทางสื่อสารด้วยวิธีการแบบนี้ ดูเหมือนว่าต้องให้คุณท่านพบกับคนที่พวกเขาเรียกว่าประมุขแล้ว…….”
คุณท่านใหญ่ซูในเวลานี้ ไม่รู้เรื่องราวที่เกิดขึ้นข้างนอก
ในช่วงนี้สภาพของเขาไม่ค่อยดีมากนัก เพราะว่าประสบความสูญเสียมากมายอยู่ในมือของเย่เฉิน ไม่เพียงแต่ชื่อเสียงก็พังทลาย แล้วลูกชายสองคนยังหายไป และก็ได้มอบอุตสาหกรรมส่วนหนึ่งให้ซูจือหยู เล่นงานอย่างต่อเนื่อง ทำให้เขาทั้งคนหมดสภาพเป็นอย่างมาก
เขาต้องการหาโอกาสที่จะพลิกแพลงสถานการณ์อยู่เสมอ แต่เมื่อคิดถึงพลังของยอดฝีมือลึกลับคนนั้นแข็งแกร่งมาก ตัวเองขนาดฐานะของอีกฝ่ายก็ตรวจสอบออกมาไม่ได้ เขาก็รู้สึกผิดหวังอย่างมาก
ในเวลานี้ ท่านเฮ่อและซูอานสุ้นบอกสถานการณ์ข้างนอกให้กับเขาอย่างกะทันหัน ทำให้ในใจของเขาหงุดหงิดมากขึ้นในทันที
แต่ว่า หลังจากที่ได้ยินพลังของอีกฝ่ายแข็งแกร่งมาก เขาก็ไม่กล้าที่จะละเลย
ดังนั้นทำได้เพียงทำตัวให้สดชื่น และพูดกับซูอานสุ้นว่า: “อานสุ้น นายไปเชิญประมุขคนนั้นของพวกเขาเข้ามา ฉันจะรออยู่ที่นี่”
“ครับ”ซูอานสุ้นรีบพยักหน้า หันหลังกลับออกไปที่นอกประตู และพูดกับชายหนุ่มคนนั้นว่า: “คุณท่านของพวกเราตกลงที่จะพบเจอกับประมุขของพวกนายแล้ว เชิญประมุขของพวกนายตามฉันมาเถอะ”
ชายหนุ่มไม่ได้พูดอะไร แต่หันหลังเดินไปรถคันที่ห้า
ในเวลานี้ หน้าต่างรถถูกลดระดับลงเล็กน้อย เขาก้มตัวลง และกระซิบพูดกับช่องว่างไม่กี่ประโยค
ต่อจากนั้น เขาได้ยินสิ่งที่คนข้างในสั่งการ ก็ลุกขึ้นยืนตัวตรงในทันที ทำความเคารพ และพูดเสียงดัง: “ปฏิบัติตามคำสั่ง ประมุข!”
พูดแล้ว เขาก็ตะโกนในทันที: “ทั้งหมดก็อยู่ครบ รวมตัวกัน!”
ทันทีที่คำพูดเหล่านี้ออกมา ประตูทั้งสี่ของรถอีกเจ็ดคันก็เปิดออกพร้อมกัน และชายชุดดำยี่สิบกว่าคนก็ลงมาพร้อมกัน
ต่อจากนั้น คนเหล่านี้ต่างก็เดินออกมาคนละสามเมตร ล้อมรอบรถแปดคันเป็นสี่เหลี่ยม และเฝ้ารถคันที่ห้า
ในเวลานี้ ประตูรถโรลส์รอยซ์คันที่ห้าถูกผลักเปิดออก
ชายหนุ่มในชุดดำ และก้าวลงมาด้วยรองเท้าบูตหนังยุทธวิธี
ผู้ชายคนนี้มีรูปลักษณ์ที่หล่อเหลา และดวงตาสีเข้มคู่หนึ่งที่เต็มไปด้วยรัศมีแห่งการสังหาร ซึ่งสามารถนำความรู้สึกกดขี่อันแรงกล้ามาสู่ผู้คนรอบตัวในทันที
คนคนนี้ยืนอยู่นอกรถ และทุกคนก็พูดอย่างเคารพในทันทีว่า: “ยินดีต้อนรับประมุข!”
ชายคนนั้นไม่ตอบ แต่เดินตรงไปที่ประตูคฤหาสน์ของตระกูลซู เดินไปด้วย และพูดอย่างละเอียดถี่ถ้วนเล็กน้อยไปด้วยว่า: “ผู้นำตระกูลซูที่สง่าผ่าเผย จากเย่นจิงมาหลบซ่อนตัวที่ซูหาง ดูเหมือนว่าปัญหาครั้งนี้ของตระกูลซูจะไม่เล็กน่ะ!”
เมื่อซูอานสุ้นได้ยินคำพูดนี้ ในใจก็ไม่พอใจเป็นอย่างมาก แต่ในเวลากลับไม่กล้าพูดจาเหลวไหลมากนัก ทำได้เพียงพูดด้วยความเคารพว่า: “คุณท่านรออยู่ที่ห้องรับแขกแล้ว เชิญตามผมมาครับ”
ชายคนนั้นไม่แม้แต่จะมองเขา และเดินตรงไปที่ประตูคฤหาสน์