ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน - บทที่ 3091
เย่เฉินยิ้มเอ่ยว่า: “เครื่องบินลำธรรมดาอาจจะต้องใช้เวลาสิบชั่วโมง แต่เครื่องบินคองคอร์ดแค่ห้าชั่วโมงก็พอแล้ว”
“แม่เจ้า…” ฮามิดสบถอย่างตกตะลึง: “เครื่องบินคองคอร์ดนายก็มีด้วยงั้นเหรอ ฉันนี่ขอก้มกราบนับถือเลย…”
เย่เฉินเอ่ยด้วยน้ำเสียงราบเรียบ: “ไม่ใช่ของผมหรอก ยืมมาน่ะ”
ฮามิดเอ่ยต่อ: “ได้เจอเครื่องบินที่เจ๋งขนาดนี้ก็ถือว่ามีความสามารถ!”
เย่เฉินหัวเราะโดยไม่ปฏิเสธ เอ่ยว่า: “คุณตั้งนาฬิกาปลุกห้าชั่วโมงไว้ได้เลย รีบเข้าพักผ่อนเถอะ พวกเราเจอกันในอีกห้าชั่วโมง”
“โอเค!” ฮามิดเอ่ยด้วยความตื่นเต้นสุดขีด: “อีกห้าชั่วโมงเจอกัน!”
ไม่นานเครื่องบินคองคอร์ดก็ บินเข้าสู่ท้องฟ้าที่สูงหมื่นกว่าเมตรโดยมีแสงแดดยามเช้าสาดส่องเข้ามา มุ่งหน้าไปยังทิศตะวันตกด้วยความเร็วสูง
……
หลังผ่านไปสี่ชั่วโมง เครื่องบินคองคอร์ดก็ได้ลงจอดยังสนามบินเบรุต เลบานอนอย่างมั่นคง
ผู้ที่มารอรับเย่เฉินที่สนามบินเบรุต ก็ยังคงเป็นลูกน้องของเย่โจงฉวนในครั้งนั้น ที่ชื่อว่าหานกวางเย่า
เย่เฉินเพิ่งลงจากเครื่องบิน หานกวางเย่าก็รีบเดินมุ่งหน้าเข้ามา พร้อมเอ่ยอย่างสุภาพ: “คุณชาย ลำบากคุณแล้วนะ”
เย่เฉินโบกไม้โบกมือ: “ไม่ลำบาก เตรียมเครื่องบินเรียบร้อยแล้วหรือยัง? จะออกเดินทางได้ตอนไหน?”
หานกวางเย่าชี้ไปยังเครื่องบินขนส่งใบพัดคู่ที่อยู่ข้างๆ เครื่องบินคองคอร์ด ปริปากเอ่ยว่า: “คุณชาย เครื่องบินออกบินได้ตลอดเวลา”
“ดี” เย่เฉินพยักหน้า: “จะล่าช้าไม่ได้ รีบออกเดินทางกันเถอะ”
หานกวางเย่ารีบเดินนำเย่เฉินไปยังเครื่องบินขนส่งลำนั้นทันที พร้อมเอ่ยอย่างเคร่งขรึมยิ่งว่า: “คุณชาย สถานการณ์ในตอนนี้ของซีเรียมีความเปลี่ยนแปลงอย่างมากเมื่อตอนที่คุณมาครั้งก่อน ตอนนี้ทหารรัฐบาลได้คัดเลือกฝีมือดีจากสำนักว่านหลงจำนวนหนึ่งหมื่นกว่านายจากต่างประเทศมา ได้ทำการรบกับฮามิดสองสามครั้งได้แล้ว ตอนนี้พวกมันได้ล้อมฐานของฮามิดเอาไว้แน่นหนาเป็นที่เรียบร้อยแล้ว อีกทั้งยังทำการล้อมเข้ามาเล็กลงเรื่อยๆ อีกด้วย ตอนที่คุณกระโดดร่มจะต้องควบคุมทิศทางให้ดีๆ ห้ามออกไปจากจุดมากมากเกินไป หากออกไปแล้ว มีความเป็นไปได้มากว่าจะหล่นลงบนหัวของอีกฝ่าย”
เย่เฉินพยักหน้า เอ่ยว่า: “ฉันรู้แล้ว อีกอย่าง ฝ่ายนั้นมีอาวุธวิถีพื้นสู่อากาศระยะไกลหรือเปล่า? เครื่องบินขนส่งของพวกนายบินผ่านหัวของพวกมันแล้วจะถูกเรดาร์ของพวกมันจับได้หรือเปล่า?”
หานกวางเย่าโบกไม้ เอ่ยว่า: “คุณไม่ต้องห่วง พวกเขาไม่มีเรดาร์ป้องกันทางอากาศ และไม่มีอาวุธวิถีพื้นสู่อากาศ ระบบป้องกันทางอากาศไม่กี่ชุดที่ทางทหารซีเรียมีนั้นล้วนตั้งอยู่ที่เขตแดนหมด อีกทั้งกบฏทั้งหมดในประเทศก็ไม่มีเครื่องบินชนิดปีกตรึงเลย และไม่ได้ใช้ระบบป้องกันทางอากาศด้วย สำหรับทางสำนักว่านหลงก็เหมือนกัน พวกเขาเชี่ยวชาญในการรบพิเศษ ไม่มีอาวุธหนักอะไร”
“โอเค” เย่เฉินเอ่ยชื่นชม: “เหล่าหาน นายเข้าใจสถานการณ์ของซีเรียเยี่ยมมากเลยนะ”
หานกวางเย่ารีบเอ่ย: “ผมเองก็เป็นเพราะทราบว่าคุณชายจะมา เลยใช้ให้คนไปสอบถามเยอะๆ ในกลางดึกกะทันหันเหมือนกันครับ”
สิ้นเสียง หานกวางเย่าก็อดไม่ได้ที่จะเอ่ยถามเขา: “คุณชาย คุณท่านให้ผมมาถามคุณแทนท่านว่า คุณได้เตรียมแผนการถอนตัวล่วงหน้าไว้หรือยัง? ซีเรียในตอนนี้ เข้าง่ายแต่ออกยากนะครับ!”
เย่เฉินยิ้มอย่างมั่นใจในตัวเอง พร้อมเอ่ยอย่างจริงจังว่า: “วางใจได้ ฉันมีแผนการของตัวเองน่า”
สำหรับเย่เฉินแล้ว ถ้าต้องการพาซูโสว่เต้าออกจากซีเรีย มีสองวิธี
วิธีที่หนึ่ง คือพาเขาแอบแฝงตัวออกมาตลอดทาง แต่ทำแบบนี้มันลำบากเกินไป อีกทั้งยังมีความเสี่ยงมากอีกด้วย เส้นทางภูเขาสิบกว่ากิโลเมตร พาตัวซูโสว่เต้าออกมา แถมยังห้ามให้ทหารรอบๆ จับได้อีก ทั้งเหนื่อยและยากเป็นอย่างยิ่ง
อีกวิธีหนึ่ง คือให้ฮามิดจัดเตรียมเฮลิคอปเตอร์ออกมา ทว่าความอันตรายของวิธีนี้มากกว่า เนื่องจากเฮลิคอปเตอร์บินต่ำและช้ามาก เอฟไอเอ็ม-92 สติงเจอร์แบกไหล่แม้จะยิงเครื่องบินชนิดปีกตรึงยาก ทว่าหากเปลี่ยนเป็นยิงเฮลิคอปเตอร์ละก็ แทบจะยิงแม่นทุกนัด ไม่แน่เมื่อออกบินแรกๆ อาจถูกเอฟไอเอ็ม-92 สติงเจอร์แบกไหล่ของฝ่ายนั้นจับจ้องไว้ก็เป็นได้
ดังนั้น เย่เฉินคิดไปคิดมา คิดว่าวิธีที่ตนจะนำซูโสว่เต้าออกมาได้นั้นมีเพียงหนึ่งเดียว นั่นก็คือทำเหมือนที่พาเฮ่อจือชิวออกไปครั้งก่อน จับผู้บังคับบัญชาสูงสุดฝ่ายตรงข้าม จากนั้นก็อ้างคำสั่งของของเจ้านายไปควบคุมสั่งการผู้อื่นตามประสงค์ของตนเอง!