ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน - บทที่ 3166 - novel-lucky | นิยาย นิยายออนไลน์ นิยายวาย นิยาย PDF

“ดี！”เย่เฟิงพยักหน้า แล้วพูดอย่างพึงพอใจว่า“ฉันจะไม่เอาเปรียบแก”

เย่เห้าในตอนนี้อดที่จะถามด้วยสีหน้าไม่เข้าใจว่า“จริงสิพี่เฟิง พี่ไปรับเย่เฟิงมันก็ไว้หน้าเขามากแล้วนะ ทำไมต้องให้พี่สะใภ้ไปด้วยล่ะ？พี่สะใภ้ยังไงก็เป็นเจ้าหญิงแห่งราชวงศ์ยุโรป ไปรับไอ้ขอทานนั่นด้วย ไม่ต้องไว้หน้าเขาขนาดนั้นก็ได้มั้ง？”

เย่เฟิงหัวเราะอย่างเย้ยหยัน แล้วกล่าวว่า“ฉันจะให้มันเห็นเฮเลน่า ให้มันรู้ว่ามันกับฉันแตกต่างกันแค่ไหน！กู้ชิวอี๋แห่งตระกูลกู้นั่นไม่เลวก็จริง แต่รูปลักษณ์และบุคลิก ยังสู้เฮเลน่าไม่ได้อยู่ดี！”

“แน่นอนอยู่แล้ว！”เย่เห้าอดที่พูดด้วยสีหน้าสะท้อนใจไม่ได้ว่า“เรื่องอื่นไม่ต้องพูดถึง แค่รูปร่างของพี่สะใภ้ ก็เพียงพอที่จะบดขยี้กู้ชิวอี๋ได้แล้ว พูดตรงๆนะพี่ ผู้หญิงยุโรปมีข้อได้เปรียบในรูปร่าง แค่สูงไม่พอ ขายังเรียวเล็กและสูงยาวด้วย ผู้หญิงที่มีขาวเรียวยาวอย่างพี่สะใภ้ งอกออกมาจากอัตราส่วนทองคำ ！”

พูดถึงตรงนี้ เย่เห้าก็มองเย่เฟิงด้วยสีหน้าอิจฉา แล้วพูดอย่างจริงจังว่า“พี่เฟิง จากนี้ไปพี่โชคดีใหญ่แล้วนะ……”

เมื่อเย่เฟิงได้ยินเย่เห้าชื่นชมเฮเลน่าขนาดนี้ ในใจของเขาเองก็รู้สึกยินดีปรีดามาก

ผู้ชายทุกคนล้วนทระนงในเรื่องแบบนี้อยู่แล้ว เมื่อเห็นว่าคู่หมั้นของตัวเองถูกเย่เห้าชื่นชมขนาดนี้ ในใจของเย่เฟิงก็รู้สึกพองโตจนแทบระเบิด

เฮเลน่าเป็นสิ่งมีชีวิตที่ดีที่สุดในโลกจริงๆ เย่เฟิงทายาทเศรษฐีที่นอนกับผู้หญิงมานับไม่ถ้วน พอพบกับเฮเลน่าเป็นครั้งแรก เขาก็ยอมแพ้ในทันที แล้วตกอยู่ในภวังค์

ด้วยเหตุนี้ เย่เฟิงจึงอยากพาเฮเลน่าไปรับเย่เฉินด้วยกัน

แบบนี้ถึงจะทำให้เย่เฟิงที่พึ่งมาถึงเย่นจิง รู้ตัวว่าเขาแตกต่างจากตนเองมากแค่ไหน！

……

ผ่านไปไม่นาน ถังซื่อไห่ก็ได้จัดขบวนรถโรลส์-รอยซ์เสร็จ

หนึ่งในนั้น ยังมีรถเจ้าหน้าที่ดูแลแขกที่ยาวเป็นพิเศษคันหนึ่ง

รถที่เพิ่มความยาว เป็นรถโรลส์-รอยส์ที่ตระกูลเย่สั่งทำเป็นพิเศษ รถยาวเกือบแปดเมตร

และภายในรถนั้น เป็นผับเล็กๆเลยก็ว่าได้ ไม่เพียงแต่มีโซฟาที่ยาวมากๆ ยังมีเครื่องเสียงชั้นดีของผับ แถมยังมีบาร์ที่ไว้สำหรับริมรสของเหล้า

ตอนนี้เฮเลน่าเดินออกมาจากคฤหาสน์พอดี เย่เฟิงก้าวเข้าไปหาเธอหนึ่งก้าว แล้วพูดอย่างเป็นสถภาพบุรุษว่า“เฮเลน่า เรานั่งรถคันยาวคันนี้เถอะครับ ด้านในสบายหน่อย”

เมื่อเฮเลน่าเห็นรถโรลส์-รอยส์คันยาว คิ้วก็เธอก็ขมวด แล้วกล่าวว่า“ขอโทษนะคะ หลายวันนี้มานี้เพราะเรื่องของเวลา เลยไม่ได้พักผ่อน ฉันต้องการอยู่คนเดียวน่ะค่ะ ถ้าคุณไม่ถือสาอะไร รบกวนคุณไปนั่งกับเย่เฟ้าเถอะนะคะ ฉันขอนั่งรถคันด้านหลังเอง”

เย่เฟิงคิดไม่ถึงว่าเฮเลน่าจะไม่ไว้หน้าเขาขนาดนี้ ไม่นั่งรถคันยาวก็ช่างเถอะ อย่างน้อยก็ต้องนั่งกับตนรึเปล่า？ให้ตนไปนั่งเป็นเพื่อนไม่ได้หรอ？

แต่ว่า เฮเลน่าได้พูดออกมาแล้ว จึงทำให้เย่เฟิงไม่สามารถปฏิเสธอะไรได้

ดังนั้น เขาจึงทำได้เพียงแค่ส่งเฮเลน่าไปนั่งยังรถคันหลัง แล้วเข้าไปนั่งรถโรลส์-รอยส์ที่เพิ่มความยาว กับเย่เฟ้าอย่างไม่สบอารมณ์

……

ขบวนรถเดินหน้ามายังสนามบิน ภายในรถโรลส์-รอยส์เพิ่มความยาว เย่เฟิงพูดกับเย่เห้าอย่างหงุดหงิดว่า“ไปเปิดไวน์แดง แล้วรินให้ฉันแก้วหนึ่ง”

เย่เห้าเห็นสีหน้าของเย่เฟิงไม่สบอารมณ์ เขาหยิบไวน์แดงชั้นดีมาจากบาร์ แล้วถามเขาอย่างกล้าๆกลัวๆว่า“เอ่อคือ……พี่เหิงครับ ว่าที่พี่สะใภ้ของผม……ดูเย็นใจไปหน่อยรึเปล่าครับ？”

เย่เฟิงคิดไม่ถึงว่า คำพูดของเย่เห้าจะพูดแทงใจดำตนเอง

เขาจึงพูดอย่างทุกข์ใจว่า“เฮเลน่าผู้หญิงคนนี้ เย็นชาไปหน่อยก็จริง ได้ยินมาว่าปกติเธอทำอะไรไม่ค่อยถูกต้องถูกวิธีเท่าไร เลยไม่เป็นที่โปรดปรานของคนอื่น จนเธอถูกถอดยศมกุฎราชกุมารไป”

เย่เห้าพยักหน้าตาม แล้วกล่าวว่า“เห้อ ความจริงแบบนี้ก็ดี ถ้าพี่สะใภ้ยังเป็นมกุฎราชกุมาร ก็คงไม่ได้เกี่ยวดองกับตระกูลเย่แล้ว พี่อย่าใจร้อนไปนะครับ เพราะใจร้อนก็กินเต้าหู้ร้อนไม่ได้อยู่ดี”