ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน - บทที่ 3211 - novel-lucky | นิยาย นิยายออนไลน์ นิยายวาย นิยาย PDF

ทันใดนั้นมีเสียงปรบมือที่อบอุ่นดังขึ้นทั่วห้องโถง

ในฐานะผู้นำตระกูลเย่ เย่โจงฉวนรู้สึกถึงความสำเร็จและกล่าวด้วยรอยยิ้มว่า “ทุกคน ตอนนี้ตระกูลซูถูกโจมตีอย่างต่อเนื่อง ลูกชายคนโตและลูกชายคนรองไร้ร่องรอย อำนาจโดยรวมของตระกูลซูนั้นลดลงไปอย่างต่อเนื่อง!”

เมื่อพูดถึงตรงนี้ เย่โจงฉวนกล่าวด้วยรอยยิ้มว่า “ผมเชื่อว่าเมื่อสถิติรายได้ปีนี้ออกมาแล้ว พวกเราตระกูลเย่จะเหนือกว่าตระกูลซู ลบล้างพวกเขา และกลายเป็นตระกูลอันดับหนึ่งในหัวเซี่ย!”

เสียงปรบมือดังสนั่นไปทั่วห้องโถงอีกครั้ง

และขณะที่เย่โจงฉวนกล่าวด้วยความฮึกเหิม มีขบวนรถขนาดใหญ่กำลังแล่นเข้ามา

หัวขบวนรถเป็นรถโรลส์-รอยซ์ สีดำ 20 กว่าคัน ตามด้วยรถออฟโรด แลนด์โรเวอร์มากมายหลายคัน

สิ่งที่น่าตกใจที่สุดคือด้านหลังรถออฟโรด ยังมีรถบรรทุกพื้นเรียบอีกยี่สิบถึงสามสิบคัน!

และบนรถบรรทุกพื้นเรียบแต่ละคัน มีโลงศพราคาถูกวางอยู่มากมาย!

เนื่องจากรถบรรทุกพื้นเรียบไม่มีรั้วกั้น ดังนั้นโลงศพที่ถูกวางอยู่บนรถบรรทุกจึงถูกมัดด้วยเชือกสีแดงสด

ที่เลวร้ายกว่านั้นคือ โลงศพเหล่านี้ไม่เพียงแต่ถูกมัดด้วยเชือกสีแดงสดเท่านั้น แม้กระทั่งโลงศพแต่ละโลงยังถูกแขวนด้วยดอกไม้สีแดงสดที่ทอจากผ้าซาตินสีแดง!

ในประเพณีงานศพของหัวเซี่ย จะใช้สีดำและสีขาวเป็นหลัก เสริมด้วยสีเหลืองและสีม่วง

และสีแดงสดเป็นสีต้องห้ามอย่างยิ่ง!

โลงศพสีดำที่มีเชือกสีแดงและดอกไม้ผ้าซาตินสีแดง ทำให้ผู้คนรู้สึกแปลก ๆ

เมื่อเห็นภาพนี้ บอดี้การ์ดของตระกูลเย่เริ่มตื่นตัว

บอดี้การ์ดหลายร้อยคนเข้าไปขวางหน้าขบวนรถ ขณะเดียวกันก็ปิดประตูคฤหาสน์ทันที

หัวหน้าบอดี้การ์ดยืนขึ้นและตะโกนใส่ขบวนรถโรลส์-รอยซ์ “นี่คือคฤหาสน์ของตระกูลเย่! คนที่ไม่เกี่ยวข้องห้ามเข้าใกล้! หากพวกคุณยังไม่ถอยกลับ อย่ามาโทษว่าพวกเราไม่เกรงใจ!”

ขณะนี้ รถโรลส์-รอยซ์ที่ขับอยู่ด้านหน้าขบวนได้หยุดอย่างช้า ๆ

หลังจากนั้น ประตูรถเปิดออก ลู่เห้าเทียน พญาเสือแพรขาว หนึ่งในสี่ราชันสงครามของสำนักว่านหลง ก้าวลงมาจากรถ

หัวหน้าบอดี้การ์ดของตระกูลเย่ก้าวไปข้างหน้าและถามด้วยน้ำเสียงเย็นชาว่า “คุณเป็นใคร พวกคุณหมายความว่าอย่างไร?”

ลู่เห้าเทียนกล่าวเยาะเย้ยว่า “ผมเป็นใคร คุณเป็นแค่สุนัขคุ้มกันตัวหนึ่งไม่คู่ควรที่จะรู้! ไปบอกสมาชิกของตระกูลเย่ว่าโลงศพที่ประมุขของพวกเราเตรียมไว้ส่งมาถึงแล้ว ให้พวกเขาทุกคนคุกเข่าคลานออกมาเซ็นรับ!”

หัวหน้าบอดี้การ์ดของตระกูลเย่รู้สึกโมโหมากและกล่าวทันทีว่า “บังอาจ คุณช่างกล้านัก! ถ้ายังไม่ไสหัวออกไป ผมจะไม่เกรงใจแล้ว!”

หัวหน้าบอดี้การ์ดของตระกูลเย่เป็นนักบู๊สามดาว และความแข็งแกร่งของเขาสูสีกับท่านเฮ่อของตระกูลซู ในสาขาศิลปะการต่อสู้ที่เขารู้จัก มีนักบู๊สี่ดาวเพียงคนเดียวคือเหอหงเซิ่งของตระกูลเหอ และมันเป็นไปไม่ได้ที่คนอื่นจะเหนือกว่านักบู๊สี่ดาว

และความแข็งแกร่งของลู่เห้าเทียนคือนักบู๊หกดาว ดังนั้นหัวหน้าบอดี้การ์ดตระกูลเย่ จึงไม่สามารถมองเห็นความแข็งแกร่งของเขาได้

ขณะนี้ ลู่เห้าเทียนจ้องเขา ดวงตาเต็มไปด้วยไอสังหาร และกล่าวว่า “สุนัขเช่นคุณคู่ควรที่จะมาจองหองต่อหน้าผมหรือ?”

หลังจากกล่าวจบ เขาขมวดคิ้วและตะโกนด้วยเสียงเย็นชาว่า “ตายเสียเถอะ!”

ทันทีที่กล่าวจบ ลู่เห้าเทียนปล่อยหมัดชกไปที่ท้องของหัวหน้าบอดี้การ์ดตระกูลเย่อย่างรุนแรงทันที

ความเร็วของหมัดเร็วมากจนทุกคนไม่สามารถมองเห็นได้

พริบตาเดียว หัวหน้าบอดี้การ์ดตระกูลเย่กระเด็นออกไปอย่างรวดเร็ว

ขณะเดียวกัน เลือดที่มีแรงกดดันมหาศาลพุ่งออกมาจากปากของเขา ทำให้เกิดละอองเลือดรูปโค้งกลางอากาศ…

หลังจากกระเด็นออกไปสิบเมตร หัวหน้าบอดี้การ์ดที่แข็งแกร่งที่สุดของตระกูลเย่ กระแทกเข้าประตูคฤหาสน์ตระกูลเย่ ดวงตาของเขาเบิกกว้าง ใบหน้าซีดราวกับกระดาษ และท้องเป็นหลุมขนาดใหญ่!

ทันทีนั้น ร่างของเขาตกลงมาจากประตูแล้วกระแทกกับพื้น และเสียชีวิตทันที!