ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน - บทที่ 3235 - novel-lucky | นิยาย นิยายออนไลน์ นิยายวาย นิยาย PDF

เมื่อเย่เฉินเห็นทั้งสองคนต่อสู้กันชุลมุนวุ่นวาย จึงเดินไปปข้างหน้าทันที ลากเย่เฟิงออกมา แล้วเตะเขาออกไปเหมือนผู้รักษาประตูที่เตะลูกฟุตบอล

เย่เฟิงถูกเตะ ถึงแม้เขาจะยังไม่หมดสติ แต่เขาเจ็บจนไม่สามารถขยับตัวได้

และก่อนที่เขาจะพูดอะไร เย่เฉินชี้ไปที่เขาและกล่าวอย่างเย็นชาว่า “ถ้าคุณพูดอีกคำเดียว ผมจะให้เครื่องบินไปส่งคุณที่ซีเรียทันที! ผมเย่เฉินพูดคำไหนคำนั้น!”

คราวนี้เย่เฟิงไม่กล้าเสแสร้งกับเย่เฉินอีกต่อไปแล้ว

เขาไม่รู้ว่าเย่เฉินจะส่งตนเองไปซีเรียจริง ๆ หรือไม่? แต่เขารู้สึกว่าเย่เฉินไม่ได้ล้อเล่นกับตนเอง

เมื่อเห็นเย่เฟิงหุบปาก ท่าทางของเย่เฉินอ่อนลงเล็กน้อยและกล่าวอย่างเย็นชา “ทุกคนโปรดจำไว้ว่า พรุ่งนี้เวลาเจ็ดโมงเช้า ไปรวมตัวกันที่ภูเขาเย่หลิงซาน!”

หลังจากนั้น เขามองไปที่ถังซื่อไห่ และกล่าวว่า “พ่อบ้านถัง รบกวนส่งผมกลับไปที่ตระกูลกู้ด้วย”

เย่โจงฉวนรีบกล่าวว่า “เฉินเอ๋อ ช่วงเวลาวิกฤติเช่นนี้ คุณอย่าเพิ่งกลับตระกูลกู้ อยู่พักผ่อนที่นี่คืนหนึ่งเถอะ!”

เย่เฉินกล่าวด้วยน้ำเสียงที่ราบเรียบว่า “คุณไม่ต้องกังวล เพราะอีกฝ่ายได้ปล่อยข่าวออกไปแล้วว่าพรุ่งนี้พบกันที่ภูเขาเย่หลิงซานเวลาแปดโมงเช้า เขาจะไม่เปลี่ยนใจกลางคันอย่างแน่นอน คุณนอนหลับให้สบายเถอะ และพรุ่งนี้เวลาเจ็ดโมงเช้าไปที่ภูเขาเย่หลิงซานก็พอ”

เย่โจงฉวนอายที่จะบอกว่าตนเองหวาดกลัว ดังนั้นคืนนี้จึงต้องการรั้งเย่เฉินให้อยู่ที่ตระกูลเย่ ดังนั้นเขาจึงทำได้เพียงกัดฟันกล่าวว่า “เมื่อเป็นเช่นนี้ งั้นปู่ก็จะไม่รั้งคุณไว้แล้ว”

เฮเลน่าที่นิ่งเงียบมาโดยตลอด ตอนนี้เธอมองไปที่เย่เฉินอย่างเงียบ ๆ ด้วยสีหน้าที่เต็มไปด้วยความลังเล

ขณะที่เธอลังเลว่าจะตามเย่เฉินไปดีไหม? แล้วหาโอกาสคุยกับเย่เฉินตามลำพังสักสองสามประโยค คนรับใช้สองคนของเธอก็วิ่งเข้ามาด้วยความรีบร้อน

เนื่องจากวันนี้เป็นวันที่ตระกูลเย่ปรึกษาหารือเกี่ยวกับงานไหว้บรรพบุรุษอย่างเป็นทางการ ดังนั้นคนรับใช้สองคนนี้เลยไม่ได้ตามเฮเลน่ามาด้วย และได้พักผ่อนอยู่ที่โรงแรมป๋ายจินฮ่านกงตลอด

แต่หลังจากทราบความแค้นระหว่างสำนักว่านหลงและตระกูลเย่แล้ว ราชวงศ์ยุโรปเหนือก็ออกคำสั่ง ให้พวกเธอพาเฮเลน่าไปที่สนามบินทันที ราชวงศ์ได้จัดเครื่องบินโดยสารสำหรับพวกเธอไว้หนึ่งลำ และจะออกเดินทางคืนนี้เวลายี่สิบเอ็ดนาฬิกา เพื่อพาเฮเลนาบินไปที่รัสเซีย

นอกจากนั้น ราชวงศ์ยังได้กำชับทั้งสองคนห้ามบอกเฮเลน่าถึงจุดหมายปลายทางที่แท้จริง บอกเฮเลน่าเพียงแค่ว่าเครื่องบินกำลังกลับยุโรปเหนือ

ดังนั้น ทั้งสองจึงรีบออกไปจากโรงแรมป๋ายจินฮ่านกง

ทันทีที่พวกเขามาถึง หญิงสาวชาวหัวเซี่ยหนึ่งในนั้นก็เดินมาหาเฮเลน่าทันที และกล่าวด้วยความนอบน้อมว่า “เจ้าหญิงเฮเลน่า เจ้าหญิงโอลิเวียส่งคำสั่งด่วน ให้พวกเราพาคุณไปที่สนามบินทันที และพวกเราจะกลับยุโรปเหนือ!”

“ไปสนามบิน?!” เฮเลน่าถามอย่างประหม่า “ทำไมจู่ ๆ โอลิเวียอยากให้ฉันกลับไปที่ยุโรปเหนือล่ะ?”

หญิงสาวกล่าวด้วยสีหน้าที่เต็มไปด้วยความรู้สึกผิดว่า“ต้องขอโทษด้วย เจ้าหญิงเฮเลน่า ฉันก็ไม่รู้ว่าเป็นเพราะอะไร? รู้แค่ว่าเป็นคำสั่งเร่งด่วน เพราะเครื่องบินจะออกเดินทางคืนนี้เวลายี่สิบเอ็ดนาฬิกา!”

เมื่อเย่ฉางโคงที่อยู่ด้านข้างได้ยินเรื่องนี้ รู้สึกรำคาญทันที จึงถามว่า “ราชวงศ์ยุโรปเหนือของพวกคุณหมายความว่าอย่างไร? รู้ว่าตระกูลเย่ของพวกเรากำลังมีปัญหา ก็ถอนหมั้นทันที และตัดสัมพันธ์กับพวกเราใช่ไหม?”

หญิงสาวชาวหัวเซี่ยคนนั้นมองเย่ฉางโคง และกล่าวอย่างจริงจังว่า “สุภาพบุรุษท่านนี้ ต้องขอโทษจริง ๆ พวกเราเป็นเพียงคนรับใช้ของราชวงศ์ และมีหน้าที่ปฏิบัติตามคำสั่งของราชวงศ์เท่านั้น พวกเราไม่รู้ว่าทำไมราชวงศ์ถึงได้ออกคำสั่งเช่นนี้”

เฮเลน่าเหลือบมองเย่เฉินด้วยความประหม่า แล้วถามหญิงสาวคนนั้นว่า “โอลิเวียอยากให้ฉันไปที่ไหน?”

หญิงสาวรีบกล่าวว่า “เจ้าหญิงเฮเลน่า อย่างที่ฉันพูดไปเมื่อสักครู่ เจ้าหญิงโอลิเวียให้คุณกลับไปยุโรปเหนือทันที”

“ฉันไม่เชื่อ!” เฮเลน่ากล่าวโพล่งออกมา “ก่อนหน้านั้นโอลิเวียเคยพูดว่าเธอจะไม่ให้ฉันกลับไปยุโรปเหนือ! ตอนนี้คุณย่าป่วยหนักกำลังจะตาย ซึ่งมันเป็นช่วงเวลาสำคัญที่เธอจะได้สืบทอดบัลลังก์ เป็นไปไม่ได้ที่เธอจะให้ฉันกลับไป!ต้องมีแผนร้ายที่ไม่สามารถบอกให้คนอื่นรู้อย่างแน่นอน!”