ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน - บทที่ 3295 - novel-lucky | นิยาย นิยายออนไลน์ นิยายวาย นิยาย PDF

ซูเฉิงเฟิงฟังมาถึงนี่ อดที่จะตัวสั่นไม่ได้ พูดออกไปว่า “ฉันไม่ไปซีเรีย! ฉันไม่ไป!”

เย่เฉินพูดอย่างรำคาญว่า “อุดปากของเขาไว้ก่อนเลย แล้วค่อยไปมัดไว้ที่เสาหินอ่อนของประตูสัญญาณ！พรุ่งนี้ค่อยพาตัวซูโสว่เต้าไปพร้อมกันด้วย！”

ซูโสว่เต้าได้ยินอย่างนี้ ตกใจจนหน้าซีด รีบพูดว่า “พ่อครับ！ห้ามไปซีเรียเด็ดขาดเลยนะครับ ที่แห่งนั้นยากจนห่างไกลความเจริญมาก แล้วยังทำสงครามทุกวัน ทรมานยิ่งกว่าติดคุกเป็นหมื่นเท่าเลยนะครับ！”

สำหรับซูโสว่เต้าแล้ว เขาไม่อยากไปอย่างที่สุด

แต่ว่า ในใจเขาก็รู้ดี ไม่ว่าตัวเองจะอ้อนวอนเย่เฉินยังไง เย่เฉินก็ไม่มีทางเปลี่ยนความคิด

วิธีเดียวที่จะไม่ให้เขาต้องกลับไปที่ซีเรียอีก มีเพียงอย่างเดียว นั่นก็คือรีบให้ลูกสาวของเขาซูจือหยูขึ้นเป็นผู้นำตระกูลซู

เพราะว่าเย่เฉินเคยพูด หากซูจือหยูขึ้นเป็นผู้นำตระกูล ซูโสว่เต้าก็สามารถกลับมาได้

เมื่อกี้ เขาได้ยินเย่เฉินบอกให้คุณท่านออกจากตำแหน่ง ในใจเขาคิดถึงความเป็นไปได้อย่างหนึ่ง และก็เป็นความเป็นไปได้เพียงอย่างเดียว นั่นก็คือเย่เฉินอยากได้ซูจือหยูขึ้นเป็นผู้นำตระกูลของตระกูลซู

แต่เมื่อตอนที่เขาคิดว่าโชคชะตาตัวเองจะดีขึ้น ไม่คิดเลยว่าคุณท่านจะกล้าขัดความต้องการของเย่เฉิน นี่มันหาเรื่องใส่ตัวไม่ใช่หรือไง?

ซูเฉิงเฟิงตอนนี้เองก็วุ่นวายไปหมด

ก่อนหน้านี้เขาคิดว่า อย่างน้อยตัวเองก็เป็นผู้นำตระกูลของตระกูลระดับต้นในประเทศ เย่เฉินพูดอะไรก็ไม่สามารถนำเอาตัวเองไปต่างประเทศได้ ไม่อย่างนั้นถ้าลือกันออกไป ตระกูลเย่จะต้องกลายเป็นฝ่ายที่ถูกโจมตีแน่นอน

แต่ว่า เย่เฉินเองก็ไม่ใช่คนโง่ ตัวเขาเองไม่มีทางเปิดเผยว่าจับตัวซูเฉิงเฟิง ดังนั้นจึงให้สำนักว่านหลงลงมือ

สำนักว่านหลงที่เป็นองค์กรทหารแบบนี้ แม้แต่สงครามในประเทศของประเทศอื่นยังกล้าสู้ ยังจะสนใจซูเฉิงเฟิงแค่คนเดียวหรือยังไง

ดังนั้น ซูเฉิงเฟิงในเวลานี้ ในใจได้ตื่นตระหนกจนถึงที่สุดแล้ว

ในเวลานี้ซูโสว่เต้ากลัวว่าซูเฉิงเฟิงจะทำให้เย่เฉินโกรธ แล้วสุดท้ายจะแก้ไขอะไรไม่ได้ ฮะนั้นจึงได้ตะโกนออกไปว่า “พ่อครับ！ท่านอย่าได้คิดว่าเย่เฉินล้อเล่นกับท่านเด็ดขาดเลยนะ！ผมเคยถูกเขาส่งไปอยู่ที่ซีเรียมาเป็นเวลานานมากแล้ว！ท่านดูตอนนี้ผมแม่งผอมแห้งขนาดนี้！อีกอย่างเขาไม่เพียงแต่จับผมไว้ แล้วโสว่เต๋อเองก็ถูกเขาจับขังไว้ในลานเลี้ยงหมา อยู่ในกรงหมามานานหลายเดือนแล้ว จนตอนนี้ก็ยังไม่มีโอกาสถูกปล่อยตัวออกมา！ถ้าหากว่าท่านยังไม่ยอมแพ้ เย่เฉินจะต้องส่งตัวท่านไปที่ซีเรียแน่นอน ท่านที่อายุปูนนี้แล้ว ถ้าหากว่าถูกส่งไปซีเรียจริงๆ สามารถมีชีวิตอยู่รอดเกินปีก็ถือว่าบุญมากแล้วนะครับ！”

ซูเฉิงเฟิงฟังพวกนี้แล้ว รู้สึกเพียงแค่ว่าหวาดกลัวเป็นอย่างมาก

เวลานี้ในที่สุดเขาก็คิดได้ แม้แต่สำนักว่านหลงเย่เฉินยังสามารถจัดการได้ แม้แต่ลูกชายสองคนของตัวเองยังถูกจับไป ไม่มีทางที่แค่ข่มขู่ตัวเองแน่นอน

ถ้าหากว่าถูกส่งไปซีเรียจริงๆ อย่างนั้นถึงแม้จะมีความอดทนสูงมากแค่ไหนก็หนีออกมาไม่ได้ ความสามารถของคามมิตเขาเองก็เคยได้ยินมาบ้าง แม้แต่สำนักว่านหลงยังทำอะไรเขาไม่ได้ ถ้าหากว่าตัวเองถูกส่งไปที่นั่นจริงๆ จากความสามารถที่แค่สามารถปกป้องตระกูลได้แค่นั้น ไม่สามารถช่วยตัวเองออกมาได้แน่ๆ

ถ้าเป็นอย่างนั้น สิ่งที่รอตัวเองอยู่ ก็มีเพียงแค่ความตายเท่านั้น！

ในเวลานี้ พลทหารพวกนั้นของสำนักว่านหลง ได้จับทั้งสองแขนของเขาไว้อย่างแน่นหนาแล้ว หนึ่งในนั้นได้ล้วงเอาผ้าเช็ดหน้าที่ไม่รู้เอาไว้ใช้ทำอะไรออกมาผืนหนึ่ง แล้วก็ยัดเข้าปากตัวเอง

วินาทีนี้ ซูเฉิงเฟิงตกใจจนหน้าซีดเซียว ดวงตาเบิกโพลง พูดอย่างสิ้นหวังว่า “อย่ามัดฉัน！ฉันเลือกข้อแรก！ฉันเลือกข้อแรก！”

พูดจบ เขาก็มองไปทางเย่เฉิน สะอื้นพูดว่า “คุณเย่ ฉันยินดีมอบตำแหน่งผู้นำตระกูลให้กับซูจือหยู ได้โปรดขอให้คุณเมตตา ปล่อยฉันไปสักครั้ง！ฉันจะเซ็นเอกสารทั้งหมดให้ครบเดี๋ยวนี้เลย จากนั้นก็ย้ายไปที่มัลดีฟส์！”

“ยังจะมัลดีฟส์อีก….” เย่เฉินพูดเสียงเย็นชา “ให้นายเลือกแต่แรกแล้วนายไม่เลือก ตอนนี้เงื่อนไขเปลี่ยนแล้ว！มัลดีฟส์นายไม่ต้องคิดแล้ว ที่ยุโรปมีประเทศหนึ่งชื่อว่ามาดากัสการ์ นายอยากจะทำความเข้าใจก่อนสักหน่อยมั้ย?！”