ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน - บทที่ 3346 ให้คุณตายอย่างซะใจ
ตามมาด้วยไพ่ตานี้ ก็มีความสนุกใหม่เพิ่มเข้ามา
ในตอนที่แจกจนถึงไพ่ใบที่สี่ เย่เฉินก็ได้ตองAมาอย่างรวดเร็ว สองใบในนั้นล้วนอยู่ที่ไพ่บอร์ด
ส่วนวิลเลียมยิ่งสุดยอด ไพ่ของเขาคือ10,J,Q,K อีกอย่างยังเป็นโพดำทั้งหมดอีกด้วย
เมื่อเห็นไพ่นี้แล้ว ในใจวิลเลียมก็รู้ว่า เพื่อนเจ้ามือของตัวเองคนนี้ น่าจะคิดจะให้ไพ่สเตรทฟลัชกับตัวเอง จากนั้นก็ให้โฟร์การ์ดAกับเย่เฉิน
สเตรทฟลัชเป็นไพ่ประเภทที่ใหญ่ที่สุดของเท็กซัส โฮลเอ็ม ฆ่าได้ทั้งหมดที่มี
ส่วนเย่เฉินนั้นได้แสดงไพ่Aสองใบออกมาแล้ว ไพ่ที่ดีที่สุดก็มีแค่โฟร์การ์ดAแล้ว
แม้ว่าเขาจะเป็นโฟร์การ์ดA ก็ไม่สามารถเอาชนะสเตรทฟลัชได้
ดังนั้น วิลเลียมจึงไม่สงสัยเลยสักนิด ตานี้เย่เฉินแพ้แน่นอน ส่วนตัวเองก็ชนะแน่นอน
แต่ว่าเย่เฉินเหมือนว่าจะไม่เชื่อดวงซวย เพียงไม่กี่รอบ ก็วางชิปทั้งหมดที่มีอยู่ไปจนเกือบหมด
เมื่อเห็นว่าแจกไพ่ใบสุดท้าย เย่เฉินก็พูดยิ้มๆขึ้นมาว่า “คุณวิลเลียม ตานี้ถ้าหากผมแพ้ เครื่องบินเป็นของคุณ ส่วนเงินพันล้านยูโรก็ให้ทางฝ่ายบัญชีโอนเงินให้ทันที”
วิลเลียมดีใจสุดๆ ใจเต็นเร็วมาก พูดออกไปว่า “ขอโทษด้วยนะครับ คุณเย่ ดูท่าทางไพ่นี้แล้ว วันนี้คงทำให้คุณเสียเงินแล้วละครับ!”
“เฮ้อ!” เย่เฉินโบกมืออย่างไม่แคร์ พูดอย่างนิ่งเฉยว่า “เงินแค่นี้เท่านั้นเอง? สำนักว่านหลงแค่เอ่ยปากมาก็ขอจากตระกูลเย่ไปตั้งหลายแสนล้าน พวกเราเองก็ให้ไปอย่างง่ายดายไม่ใช่หรือไง?”
พูดแล้วเย่เฉินก็หัวเราะออกมา ใช้น้ำเสียงแบบคนสนับสนุนพูดว่า “ฉันเนี่ย วันนี้เป็นเทพแห่งโชคลาภของนาย เดินทางมาตั้งไกล ก็เพื่อมาให้เงินค่าขนมกับนายเล็กน้อย สามารถชนะไปได้เท่าไหร่ ดูจากความสามารถของตัวนายเอง!”
พูดแล้ว เย่เฉินก็เหลือบมองเจ้ามือ พูดยิ้มๆว่า “มา แจกไพ่!”
เจ้ามือรีบเริ่มแจกไพ่ใบสุดท้าย
ไพ่บอร์ดที่ให้กับเย่เฉิน เป็นไพ่Aโพดำ
เมื่อเห็นว่าเย่เฉินได้ไพ่Aโพดำ วิลเลียมไม่ตกใจเลยสักนิด
ดูแล้ว เพื่อนคนนั้นของตัวเองจะให้โฟร์การ์ดAกับเย่เฉิน นี่เป็นไพ่ที่รองจากสเตรทฟลัชเท่านั้น
แต่ว่า วิลเลียมเชื่อว่า เพื่อนคนนี้ของตัวเองจะต้องให้ไพ่สเตรทฟลัช 9,10,j,Q,K กับตัวเองแน่นอน
เพียงแค่ได้สเตรทฟลัชมา ก็ชนะโฟร์การ์ดAของเย่เฉินแน่นอน
ดังนั้น เขามั่นใจอย่างมาก ว่าไพ่ใบสุดท้ายของตัวเอง จะต้องเป็นไพ่9โพดำแน่นอน!
ในเวลานี้ เย่เฉินเปิดไพ่โฮลของตัวเองออกมา พูดนิ่งๆว่า “คุณวิลเลียม ของฉันคือโฟร์การ์ดA ดูแล้วนายทำได้แค่ได้ไพ่สเตรทฟลัชเท่านั้นถึงจะชนะฉันได้ แต่สเตรทฟลัช ไม่ใช่ว่าจะได้ง่ายๆนะ”
วิลเลียมพูดอย่างมั่นใจว่า “คุณเย่ครับ วันนี้ผมโชคดีมากๆเลย เพราะงั้นผมกล้ามั่นใจ ว่าไพ่ใบสุดท้ายของผมนี้จะต้องเป็นไพ่9โพดำแน่นอนครับ!”
เย่เฉินเบะปาก “อย่ามาเล่นมุกนี้กับฉัน กูไม่เชื่อนายหรอกนะ!”
วิลเลียมยักคิ้ว ถามยิ้มๆว่า “ในเมื่อคุณเย่ไม่เชื่อ งั้นก็ให้เจ้ามือแจกไพ่เลยสิครับ พวกเรารีบมาดูผลแพ้ชนะกันเถอะครับ!”
“อย่า!” เย่เฉินยื่นมือออกไปขวางไว้ พูดยิ้มๆว่า “ในเมื่อเล่นแล้ว งั้นพวกเรามาเล่นใหญ่กันหน่อยมั้ยละ ไพ่รอบนี้ พวกเราเพิ่มเข้าไปอีกคนละสองพันล้านยูโร เล่นให้มันตื่นเต้นหน่อย ว่ายังไง?”
ทุกคนในเหตุการณ์ต่างก็บ้ากันไปแล้ว
มีคนหนึ่งพูดออกมาว่า “เพิ่มกันอีกคนละสองพันล้านยูโร?! นี่…นี่เล่นเอาชีวิตแล้ว!”
อีกคนหนึ่งพูดเสริมอยู่ด้านข้าง “ฉันแม่งโตมาขนาดนี้ ยังไม่เคยเห็นการพนันที่สูงมากขนาดนี้มาก่อน…..”
“ใช่แล้ว…มัน…มันน่าตื่นเต้นเกินไปแล้ว!”
วิลเลียมเองก็อึ้งไปแล้วเช่นกัน
ถ้าจะบอกว่าก่อนหน้านี้การกระทำของเย่เฉินเป็นกุมารแจกเงินที่ผ่านเกณฑ์ งั้นการกระทำในตอนนี้ของเย่เฉิน ในสายตาของเขาก็ใกล้จะเป็นเยซูแจกเงินแล้ว
เคยเห็นคนให้เงิน แต่ไม่เคยเห็นคนให้เงินแบบนี้
เพิ่มไปอีกสองพันล้าน?
เงินนี้ให้มาเยอะขนาดนี้ เยอะจนวิลเลียมตัวเขาเองไม่ค่อยกล้ารับแล้ว!
ฉะนั้น เขาจึงพูดอย่างประหม่าว่า “คุณ….คุณเย่ครับ…จากที่ผมดูแล้ว ตานี้ของพวกเราอย่าได้เพิ่มอีกแล้วเลยครับ….สองพันล้านยูโรมันมากเกินไปจริงๆ ถึงแม้คุณจะไม่สนใจเงินยังไง ก็ไม่ควรทิ้งเงินอย่างนี้นะครับ….”
เย่เฉิพูดยิ้มๆ “ไพ่ใบนี้ของนายยังไม่เปิดเลย นายรู้ได้ไงว่าฉันจะเป็นการทิ้งเงินจริงๆ?”
วิลเลียมพูดอย่างอึดอัดว่า “คุณเย่ครับ ผมไม่ได้ล้อเล่นกับคุณ ผมรู้สึกจริงๆว่ารอบนี้โอกาสในการชนะของผมเยอะกว่าของคุณมาก พวกเราเปิดไพ่เลยดีกว่ามั้ยครับ นับจากชิปบนโต๊ะพวกนี้ ใครชนะก็ใครเอาไป ไม่ได้ต้องเพิ่งเงินส่วนนอกอีก โอเคมั้ยครับ?”