ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน - บทที่ 3350 ไม่ใช่ลูกชายฉันสักหน่อย
ในตอนนี้วินาทีนี้ เกราะป้องกันหัวใจของวิลเลียมได้พังทลายลงแล้ว
ในใจเขารู้ดี ถ้าหากเรื่องนี้ดังไปถึงการฟ้องร้อง ตัวเองจะต้องคนฝ่ายที่พ่ายแพ้อย่างแน่นอน แล้วยังเป็นการพ่ายแพ้อย่างน่าอนาถด้วย!
อย่าว่าแต่ใบค้างหนี้ที่เขียนด้วยมือตัวเอง อยู่ในมือของเย่เฉินตอนนี้ เพียงแค่ตัวเองเป็นทายาทของตระกูลรอธส์ไชลด์ ขณะเดียวกันก็เป็นว่าที่สามีที่ใกล้จะแต่งงานแล้วของราชินียุโรปเหนือ กลับทำการโกงผู้อื่นในการพนัน เพียงแค่เรื่องนี้ก็มากพอที่จะให้ตัวเขาเองชื่อเสียงป่นปี้ไม่เหลืออะไร
แล้วอีกอย่าง ยังโกงถึงสามพันล้านยูโรบวกกับเครื่องบินอีกหนึ่งลำ!
ถ้าหากว่าลือกันออกไป คงจะได้กลายเป็นการฉ้อโกงที่มีจำนวนเงินมากที่สุดในโลก! และจะต้องเป็นการทำลายชื่อเสียงของตระกูลจนเละเทะไม่เหลือชิ้นดีอย่างแน่นอน!
ราชวงศ์ของยุโรปรวมทั้งตระกูลใหญ่ ให้ความสำคัญแก่ชื่อเสียงมากที่สุด
ถ้าหากว่าบุคคลในราชวงศ์ แม้เขาจะเป็นท่านราชา เพียงแค่เขาทำเรื่องที่ราชวงศ์ไม่อนุญาตให้ทำ แล้วถูกประจานต่อสาธารณชน ทางราชวงศ์จะต้องทำการยึดตำแหน่งราชวงศ์ของเขาไป และขับไล่ออกจากราชวังเพื่อปกป้องเกียรติยศของราชวงศ์อย่างแน่นอน
ประเทศบริเตนใหญ่ก็มีราชาองค์หนึ่ง ได้ถูกราชวงศ์ลบล้างชื่อทิ้งแล้ว
ดังนั้น ถ้าหากเรื่องนี้ถูกเผยแพร่ออกไปละก็ งานแต่งงานของวิลเลียมและโอลิเวียไม่มีทางที่จะได้ทำการจัดขึ้นอย่างแน่นอน
อีกอย่าง เรื่องน่าอับอายขนาดนี้ถ้าหากถูกเผยแพร่ออกไป ก็คือการขายหน้าทั้งตระกูลรอธส์ไชลด์!
พวกเขาผู้เป็นทายาทขั้นที่สามของตระกูล โดยปกติแล้วจะไม่ถูกสมาชิกหลักของตระกูลรอธส์ไชลด์ให้ความสนใจ
แต่ถ้าหากมีเรื่องน่าขายหน้าระดับโลกแบบนี้ลือออกไป สมาชิกหลักของตระกูลรอธส์ไชลด์จะต้องโมโหเป็นอย่างมากแน่นอน!
ถึงตอนนั้น ทั้งตระกูลของวิลเลียม คงจะโดนทำลายล้างอย่างแน่นอน!
นอกจากนี้แล้ว ยังมีอีกเรื่องหนึ่งที่น่ากลัวมากกว่านั้น
ที่ยุโรป การคดโกงขณะเล่นการพนัน ไม่ต่างอะไรกับการฉ้อโกงทุจริต!และจะต้องติดคุกข้อหาทุจริต!
และจำนวนเงินที่วิลเลียมทุจริตเรียกได้ว่ามหาศาล นี่จะต้องเข้าคุกตลอดชีวิตอย่างแน่นอน!
เมื่อคิดถึงนี่ เขารีบคุกเข่าลงพื้น ร้องไห้ขอร้องอ้อนวอนว่ “เย่เฉิน….ฉันผิดไปแล้ว….ฉันไม่ควรคดโกงนาย…ได้โปรดขอให้นายเห็นแก่ที่ว่าพรุ่งนี้ฉันกำลังจะแต่งงาน ปล่อยฉันไปสักครั้งเถอะนะ….ถ้าหากว่าเรื่องนี้แพร่ออกไป ทั้งชีวิตนี้ของฉันก็จบเห่กันแล้ว!”
เย่เฉินพยักหน้า พูดออกไปว่า “งั้นก็ให้มันจบเห่ไปเถอะ เกี่ยวอะไรกับฉันละ?”
วิลเลียมคุกเข่าอยู่บนพื้นและก้มหัวคำนับไม่หยุด ร้องไห้พูดว่า “เย่เฉิน….ได้โปรดขอร้องเห็นแก่ว่าฉันทำผิดครั้งแรก ให้โอกาสฉันสักครั้งเถอะ….ฉันสำนึกผิดแล้วจริงๆ ฉันเองก็จะให้ตระกูลของฉันหาวิธีช่วยฉันคืนหนี้พนันก้อนนี้ ขอเพียงแค่นายให้ความเมตตา ปล่อยฉันไปสักครั้ง…”
เย่เฉินหัวเราะพูดว่า “นายต้องเข้าใจว่าเรื่องนี้ ตอนนี้ที่นายติดหนี้ฉันสองพันล้านเป็นสัญญาตัวอักษร เพียงแค่ฉันไปฟ้องนายที่ศาล นายเองก็จะต้องคืนให้ฉันแน่นอนอยู่แล้ว ในเมื่อเป็นอย่างนี้ แล้วทำไมฉันยังต้องมีความเมตตาต่อนายด้วยละ?”
วิลเลียมแทบจะสิ้นหวัง ร้องไห้พูดว่า “เย่เฉิน…..นายต้องการจะทำยังไงกันแน่ถึงจะให้อภัยฉัน? นายต้องการจะทำยังไงกันแน่ถึงจะไม่ทำให้เรื่องนี้มันขึ้นไปถึงศาล?”
เย่เฉินยิ้มอ่อนพูดว่า “เรื่องนี้ก็ต้องดูความจริงใจของตระกูลนายแล้วละ”
พูดจบ เขามองไปทางโอลิเวีย เอ่ยปากพูดว่า “โอลิเวีย พ่อแม่ของวิลเลียมน่าจะอยู่ชั้นหนึ่งที่ห้องจัดเลี้ยงดื่มเหล้าอยู่กับพ่อแม่ของเธอ ตอนนี้วิลเลียมสร้างเรื่องใหญ่ขนาดนี้ ฉันดูแล้วเขาคงจัดการเองไม่ได้แล้ว ลำบากเธอไปเรียกพ่อแม่ของวิลเลียมขึ้นมาหน่อยนะ ดูสิว่าเรื่องนี้ครอบครัวของวิลเลียมคิดจะจัดการยังไง”
เวลานี้โอลิเวียเองก็แทบจะคลั่งตายแล้ว
พรุ่งนี้เธอก็จะแต่งงานแล้ว เรื่องนี้ได้ป่าวประกาศไปทั่วแล้ว พรุ่งนี้ประชาชนทั่วประเทศและแม้กระทั่งทั่วยุโรปล้วนจะต้องสนใจงานแต่งงานของตัวเองอย่างแน่นอน
ถ้าหากในเวลานี้ ว่าที่สามีของตัวเองมีข่าวลือน่าเกลียดขนาดนี้แพร่ออกไป แล้วยังถูกทางตุลาการจับตัวไป งั้นชื่อเสียงของราชินีในอนาคตอย่างเธอเองก็จะถูกทำลายทิ้งไปเช่นกัน!
ดังนั้น เธอเหมือนกับวิลเลียม ไม่ว่ายังไงก็ห้ามให้เรื่องนี้ถูกประจานต่อสาธารณชนเด็ดขาด
ฉะนั้น เธอรีบพูดกับเย่เฉินว่า “รบกวนคุณเย่เฉินรอสักครู่ ฉันจะไปเชิญพ่อแม่ของวิลเลียมขึ้นมาเดี๋ยวนี้ค่ะ!”