ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน - บทที่ 3351
พูดจบ ก็รีบวิ่งออกไป
ภายในห้องจัดเลี้ยงในเวลานี้
ริชาร์ด อีเลียด กำลังดื่มเหล้าด้วยกันกับจอร์จ รอธส์ไชลด์
โอมาน ราโมวิชที่ถูกเย่เฉินตบหน้าไปหนึ่งทีได้กลับเข้าห้องไปด้วยความไม่พอใจตั้งนานแล้ว ภรรยาของทั้งสองคนเองก็กลับห้องก่อนแล้วเนื่องจากที่ว่าดื่มไม่เก่ง
ในห้องจัดเลี้ยง เหลือเพียงผู้ชายสองคนกำลังนั่งดื่มด้วยกัน
อารมณ์ของทั้งสองคนดีมาก เพราะยังไงพรุ่งนี้ก็เป็นวันแต่งงานของเด็กทั้งสองคน หลังจากแต่งงานไม่นาน โอลิเวียก็จะได้ขึ้นครองราชย์เป็นราชินี
ถึงตอนนั้น วิลเลียมที่เป็นสามีของเธอ ก็จะถูกแต่งตั้งขึ้นเป็นเจ้าชายอย่างเป็นทางการ
ถึงตอนนั้น วิลเลียมที่มียศเป็นเจ้าชาย จะต้องมีชื่อเสียงโด่งดังไปทั่วในตระกูลรอธส์ไชลด์แน่นอน
ไม่แน่ ทั้งตระกูลของพวกเขาอาจจะสามารถผลักดันขึ้นขั้นที่สองของตระกูลรอธส์ไชลด์ก็ได้
ในขณะที่ทั้งสองคนกำลังดื่มด้วยกันอย่างมีความสุข โอลิเวียก็วิ่งเข้ามาด้วยความรวดเร็ว พูดเสียงหอบเหนื่อยว่า “พ่อคะ！คุณลุงจอร์จคะ！พวกคุณรีบขึ้นไปที่ชั้นสองเร็วค่ะ！วิลเลียมก่อเรื่องใหญ่แล้วค่ะ！”
“ก่อเรื่อง?” จอร์จพ่อของวิลเลียมถามด้วยสีหน้าประหลาดใจ “กลุ่มหนุ่มสาวพวกเธอขึ้นไปเล่นไพ่กันไม่ใช่หรือไง? วิลเลียมจะไปก่อเรื่องอะไรได้ละ?”
โอลิเวียร้องไห้พูดว่า “วิลเลียมเอาแต่คิดอยากจะวางกับดักใส่เย่เฉิน เลยรวมหัวกับเพื่อนของเขาคนหนึ่งมาโกงเพื่อจะหลอกเย่เฉิน ปรากฏว่าถูกเย่เฉินจับได้ แล้วยังแพ้เสียเงินให้กับเย่เฉินอีกสองพันล้านยูโร ตอนนี้เย่เฉินโวยวายบอกจะขึ้นศาลค่ะ….”
“อะไรนะ?！” จอร์จรู้สึกเวียนหัวจะเป็นลม พูดออกไปว่า “มันไปเอาความใจกล้ามาจากไหน ถึงได้คิดจะโกงหลอกเย่เฉิน? แล้วยังเล่นใหญ่ขนาดนั้นด้วย….ฉันบอกกับมันไปแล้วไม่ใช่หรือไงว่าอย่าไปหาเรื่องไอ้คนแซ่เย่นั่น?”
โอลิเวียเองก็พูดอย่างรู้สึกผิดเป็นอย่างมากว่า “วิลเลียมคิดว่า เรื่องนี้จะต้องทำได้อย่างแนบเนียนแน่นอนค่ะ ทั้งสามารถชนะเงินเย่เฉินมาก้อนหนึ่ง แล้วยังมีโอกาสที่จะชนะเครื่องบินคองคอร์ดของเย่เฉินมาอีกด้วย แต่ไม่คิดเลยว่าสุดท้ายแล้วจะมาแพ้เสียให้กับเย่เฉินอีกสองพันล้านค่ะ…..”
จอร์จฟังจบก็แทบจะเสียสติ
สองพันล้านยูโรเป็นเงินก้อนใหญ่มหาศาลขนาดไหนคงไม่ต้องพูดถึง ที่สำคัญที่เรื่องนี้วุ่นวายมาจนถึงขั้นนี้ ถ้าหากว่าเย่เฉินคิดจะแฉเขาออกไปจริงๆ งั้นลูกชายของตัวเองก็จบเห่แล้วแน่นอน
ในยุโรป ถ้าหากความน่าเชื่อถือชื่อเสียงของคนๆหนึ่งพังทลายลง งั้นทุกๆอย่างของเขาเองก็จะพังทลายลงตามไปด้วยเช่นกัน
อีกอย่าง จำนวนเงินมหาศาลขนาดนี้ ติดคุกคงจะต้องติดตั้งแต่ตอนนี้จนถึงอายุแปดสิบ！
ตัวเองก็มีเพียงลูกชายคนนี้คนเดียว ไม่ว่ายังไงก็ปล่อยให้เขาเข้าคุกไม่ได้！
ดังนั้น จอร์จรู้ได้ในทันทีว่าสิ่งที่สำคัญที่สุดในตอนนี้ก็คือ ไม่ว่ายังไงก็ห้ามให้เย่เฉินแฉเรื่องนี้ออกไปเด็ดขาด！
จะต้องพยายามคิดหาวิธีที่จะประนีประนอมกับเย่เฉิน！
ฉะนั้น เขารีบลุกขึ้นยืน พูดว่า “พาฉันไป！ฉันไปคุยกับเย่เฉินเอง！”
ริชาร์ดเองก็ร้อนรนอย่างมาก “ฉันไปกับนายด้วย！”
ไม่นาน ทั้งสองก็วิ่งเข้าห้องหมากรุกในชั้นสองมาพร้อมกับโอลิเวีย
เมื่อเข้าไปในห้อง ก็เห็นวิลเลียมที่มือหักไปข้างหนึ่งแล้ว และตอนนี้กำลังคุกเข่าร้องไห้อยู่บนพื้น
ส่วนเย่เฉินในตอนนี้ กำลังกอดแขนยืนอยู่ตรงหน้าของเขาด้วยสีหน้าหยิ่งยโส
จอร์จเข้าไปถึงในห้อง ยังไม่กล้าเข้าไปเป็นห่วงลูกชาย แต่รีบไปตรงหน้าของเย่เฉิน พูดอย่างต่ำต้อยว่า “คุณเย่ครับ เรื่องนี้เป็นผมที่สอนลูกชายไม่ดีเองครับ ไม่คิดเลยว่าไอ้เด็กเลวคนนี้มันจะทำเรื่องชั่วร้ายขนาดนี้ขึ้นได้ หวังว่าคุณจะเมตตาให้อภัยนะครับ….”
เย่เฉินถามกลับใส่เขาว่า “เขาเป็นลูกชายของนาย ไม่ใช่ลูกชายของฉันสักหน่อย ทำไมฉันจะต้องเมตตาให้อภัยด้วยละ?”
YOU MAY ALSO LIKE
