ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน - บทที่ 3467
เย่เฉินกล่าวด้วยรอยยิ้มว่า “นั่นเป็นเรื่องดีที่สุด!”
หลังจากนั้น เย่เฉินกล่าวเสริมว่า “ท่านล่าย ตอนที่คุณพูดเรื่องยาอายุวัฒนะกับคนภายนอก อย่าพูดถึงสถานะของผม แค่บอกพวกเขาว่าตอนคุณอยู่ที่หัวเซี่ยมีโอกาสได้ยาอายุวัฒนะมา และครั้งนี้ได้ยินว่ามีคนลึกลับกำลังจะนำยาอายุวัฒนะออกมาประมูลที่เมืองจินหลิง แล้วคุณก็ไม่ต้องพูดอะไรอีก ปล่อยให้พวกเขาสงสัยกันไปก่อน แล้วอีกไม่กี่วัน ผมจะประกาศข่าวอย่างเป็นทางการผ่านช่องทางอื่น”
“ครับ!” ล่ายชิงหวากล่าวโดยไม่ลังเล “คุณชายเย่วางใจเถอะ เรื่องนี้มอบให้เป็นหน้าที่ของผม!”
เย่เฉินกล่าวว่า “ขอบคุณท่านล่าย เมื่อถึงเวลาประมูลแล้ว ผมจะจองที่นั่งวีไอพีสำหรับท่านล่าย และขอเชิญท่านล่ายมาช่วยชี้แนะการทำงานของรุ่นน้องด้วย!”
ล่ายชิงหวากล่าวด้วยรอยยิ้มอบอุ่นว่า “คุณชายเย่ บอกตามตรง ผมสามารถเดาราคาของยาอายุวัฒนะในครั้งนี้ได้โดยไม่ต้องทำนาย และเกรงว่ามันจะสร้างสถิติการประมูลของโลกอย่างแน่นอน ถึงแม้ชีวิตของผมจะหาเงินได้ไม่น้อย แต่ถ้าเทียบกับคนเศรษฐีที่ร่ำรวยที่สุดในโลกแล้ว มันก็เป็นแค่เศษเสี้ยวเท่านั้น คาดว่าเมื่อถึงตอนนั้น ราคาที่ประมูลออกมานั้นไม่ใช่ตัวเลขที่ผมสามารถซื้อได้……”
เย่เฉินกล่าวด้วยรอยยิ้มว่า “ท่านล่าย การประมูลครั้งนี้มีจุดประสงค์เพื่อเก็บเกี่ยวผลประโยชน์ แล้วคุณจะร่วมการประมูลได้อย่างไร! เมื่อถึงเวลานั้นคุณแค่มาร่วมงานประมูลก็เพียงพอ แล้วรุ่นน้องจะมอบของขวัญล้ำค่าให้แก่คุณ!”
เมื่อล่ายชิงหวาได้ยินสิ่งนี้ กล่าวด้วยความประหม่าทันทีว่า “คุณชายเย่…..ผม…..ผมไม่ได้หมายความเช่นนั้น…..คุณต้องการการสนับสนุนจากผม และผมจะไม่ปฏิเสธแม้จะต้องตายเป็นหมื่น ๆ ครั้ง! ถึงเวลานั้นผมจะไปอย่างแน่นอน แต่ผมไม่กล้ารับของขวัญใหญ่ของคุณ…..”
เย่เฉินไม่อธิบายอะไรมาก แต่กล่าวด้วยรอยยิ้มว่า “ท่านล่าย พวกเรานั้นถือเป็นเพื่อนกัน และผมนั้นก็ไม่ได้เห็นคุณเป็นคนอื่นคนไกล เมื่อถึงเวลานั้นผมจะส่งจดหมายเชิญไปให้คุณ ถ้าคุณมีเวลา ก็ขอรบกวนลำบากคุณมาร่วมงานประมูลด้วย!”
“โอเค!” ล่ายชิงหวากล่าวโดยไม่ลังเล “คุณชายเย่ โปรดวางใจเถอะ เมื่อถึงเวลานั้นผมจะไปอยู่ที่นั่นอย่างแน่นอน! และเรื่องการโปรโมตยาอายุวัฒนะนั้นปล่อยให้เป็นหน้าที่ของผม ผมรับรองว่าภายในสองวัน เศรษฐีทั้งหมดในสหรัฐอเมริกาจะต้องอยากรู้ว่ายาอายุวัฒนะคืออะไร?!”
คำพูดของล่ายชิงหวา ทำให้เย่เฉินรู้สึกตื่นเต้นเล็กน้อย
ยิ่งไปกว่านั้น เย่เฉินยังรู้สึกซาบซึ้งท่านล่ายมาก
แม้ว่าตนเองและเขานั้นจะเป็นเพียงวาสนาที่นำมาพบเจอกันแค่ครั้งเดียว แต่โชคชะตาก็ปล่อยให้ล่ายชิงหวาใช้เวลาสี่ปีเพื่อช่วยตนเองหลุดพ้นจากสถานการณ์เลวร้าย
แม้ว่าล่ายชิงหวาจะทำเพื่อให้ตนเองมีชีวิตรอด แต่ล่ายชิงหวาได้ช่วยเหลือตนเองไว้นั้นเป็นเรื่องจริง ดังนั้นเย่เฉินจึงรู้สึกขอบคุณเขาจากใจจริง
ยาอายุวัฒนะหนึ่งเม็ด สามารถทำให้คนชราที่มีสุขภาพดีอ่อนเยาว์ลงไปยี่สิบปี และสามารถเพิ่มอายุขัยไปอีกยี่สิบปี และสำหรับคนชราอายุนับร้อยปีอย่างล่ายชิงหวาที่มีโรคต่าง ๆ สะสมอยู่ในร่างกายมากมาย คราวที่แล้วเขากินยาอายุวัฒนะหนึ่งเม็ด และฤทธิ์ยาเกือบครึ่งใช้รักษาโรคเก่าเหล่านั้น ดังนั้นอย่างน้อยก็ทำให้เขาสามารถมีชีวิตอยู่ได้อีกสิบปี
ถ้ามอบยาอายุวัฒนะให้เขาอีกหนึ่งเม็ด อย่างน้อยก็จะทำให้เขามีชีวิตอยู่ได้อีกสิบหรือยี่สิบปี
ดังนั้น เย่เฉินจึงตัดสินใจว่าคราวนี้ล่ายชิงหวามาที่เมืองจินหลิงแล้ว ตนเองจะมอบยาอายุวัฒนะให้เขาอีกหนึ่งเม็ด
เพราะอย่างไรเสีย สำหรับเขาแล้วยาพวกนี้ไม่มีค่าอะไรมากนัก
เมื่อก่อนยาอายุวัฒนะมีค่าสำหรับเย่เฉินไม่มากก็น้อย และอาศัยยาอายุวัฒนะทำให้ร่างกายของเขาดีขึ้นมาก
แต่หลังจากเขากลั่นยาเสริมชี่ปราณออกมาแล้ว และยาอายุวัฒนะกลายเป็นยาธรรมดาไปแล้วสำหรับเขา และมันธรรมดาเสียจนยาอายุวัฒนะไม่มีประโยชน์สำหรับร่างกายของเขาอีกต่อไปแล้ว
และการกลั่นยาอายุวัฒนะมากขึ้นอีกหน่อย ไม่ใช่เรื่องยากสำหรับเขา
ตอนนี้ร่างกายของเขามีปราณทิพย์มากมาย การกลั่นยาอายุวัฒนะนั้นเป็นเรื่องเล็กน้อยเท่านั้น
แม้ว่าวัตถุดิบที่จำเป็นสำหรับยาอายุวัฒนะนั้นหายากและมีค่า แต่ก็ยังไม่ถึงจุดที่เงินซื้อไม่ได้
หากมอบเงินเศษหนึ่งส่วนสี่ที่ได้จากการประมูลยาอายุวัฒนะหนึ่งเม็ดให้กับฉินกาง เกรงว่าเขาอาจจะสามารถซื้อวัตถุดิบจากทั่วทุกมุมโลกกลับมาเพียงพอที่จะกลั่นยาอายุวัฒนะหลายพันเม็ด!