ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน - บทที่ 3591
ในขณะที่พูด เฟ่ยเจี้ยนจงก็นึกบางอย่างขึ้นมาได้ และพูดอีกครั้งว่า “ปู่เข้าใจแล้ว! ไม่น่าแปลกใจเลยที่ลูกค้าอยู่เบื้องหลังของยาอายุวัฒนะคนนี้มีความมั่นใจมากขนาดนี้! เขาได้วางแผนทุกคนไว้ตั้งแต่แรกแล้ว! เมื่อถึงเวลายาอายุวัฒนะจะถูกประมูลได้ราคาที่สูงอย่างแน่นอน!”
เฟ่ยเข่อซินรีบถามว่า “ท่านปู่ วางแผนรอบทุกคนอยู่แล้วหมายความว่าอย่างไร ฉันไม่เข้าใจ”
เฟ่ยเจี้ยนจงกล่าวว่า “คุณลองคิดดู ทำไมพวกเขาถึงต้องตั้งกฎว่า ให้ผู้ชนะการประมูลจะต้องรับประทานยยาอายุวัฒนะลงไปทันที?”
เฟ่ยเข่อซินกล่าวว่า “อันนี้ฉันพอจะเข้าใจได้ ก่อนอื่นพวกเขาอยากจะใช้ข้อกำหนดประเภทนี้ เพื่อรับประกันว่าทุกคนที่มีหน้ามีตาทั้งหมดไม่สามารถส่งตัวแทนมาได้ และก็ไม่สามารถมอบหมายการประมูลทางโทรศัพท์ได้ และจะต้องมาด้วยตัวเอง ประกันที่สอง น่าจะเป็นเพราะต้องการให้แน่ใจว่า สิ่งนี้จะไม่ถูกนำไปสร้างกระแสครั้งที่สองโดยผู้คนไม่หวังดี ประการที่สาม ต้องเพราะว่ามีความมั่นใจต่อยาตัวนี้อย่างเต็มที่ และอยากให้ผู้เสนอราคาอีกร้อยเก้าสิบเก้าราย เป็นพยานถึงประสิทธิภาพพิเศษของยาตัวนี้ด้วยตาของตนเอง”
“ใช่!” เฟ่ยเจี้ยนถอนหายใจและกล่าวว่า “การวิเคราะห์ของคุณถูกต้องมก แต่มีสิ่งเดียวที่ขาดหายไป”
เฟ่ยเข่อซินถามอย่างไม่เข้าใจว่า “คุณปู่ มีอะไรอีกเหรอที่ฉันหล่นไป?”
เฟ่ยเจี้ยนจงเอ่ยปากพูดว่า “ลองคิดดู ทำไมลูกค้าคนนั้น ถึงเอายาอายุวัฒนะออกมาสองเม็ด? อีกอย่าง ทำไมทั้งสองเม็ดไม่ขายรวมกัน หรือขายทีละเม็ด แต่แบ่งขายหนึ่งในนั้นออกเป็นสี่ส่วน?”
เฟ่ยเข่อซินลังเลอยู่ครู่หนึ่งที่ปลายสายโทรศัพท์ แล้วพูดโพล่งออกมาว่าอย่าง “คุณปู่ คุณหมายถึง เขาอยากจะใช้ยาอายุวัฒนะที่แบ่งออกเป็นสี่ส่วนเพื่อปูทางสำหรับยาอายุวัฒนะเม็ดสุดท้าย!”
“ถูกต้อง!” เฟ่ยเจี้ยนจงกล่าวอย่างชื่นชมว่า “เข่อซินคุณเป็นคนที่เข้าใจอะไรง่ายมาก สมกับเป็นคนที่มีอนาคตมากที่สุดของตระกูลเฟ่ยของเราจริงๆ!”
อารมณ์ของเฟ่ยเข่อซินไม่ได้ผันผวนแม้แต่น้อย และพูดอย่างใจเย็นว่า “คุณปู่คุณชมเกินไปแล้ว ฉันยังคงพยายามทำความเข้าใจโดยไม่มีการชักจูงจากคุณในอนาคต”
ขณะที่เธอพูด เธอยังคงพูดอย่างกังวลเล็กน้อยต่อไปว่า “คุณปู่ ถ้าลูกค้าคนนั้นเป็นอย่างที่คุณพูดจริงๆ และอยากจะใช้ยาอายุวัฒนะที่แบ่งเป็นสี่ส่วนตัวนี้เพื่อปูทาง งั้นก็ ไม่ต้องสงสัยเลยว่า ตราบใดที่ทุกคนเห็นผู้ประมูลที่ประสบความสำเร็จคนแรก หลังจากกินยาอายุวัฒนะเม็ดแรกลงไป ราคาของแต่ละส่วนต่อมา มันก็จะสูงกว่าส่วนที่แล้ว และการประมูลจบลงแต่ละครั้ง สำหรับคนข้างหลังแล้ว มันก็จะเป็นแรงกระตุ้นอย่างใหญ่หลวง ดังนั้นการที่เดินไปทีละขั้นตอนเช่นนี้ เมื่อถึงเวลาประมูลยาอายุวัฒนะเม็ดสุดท้าย เกรงว่ามันคงจะดึงราคาสูงเกินไปจริงๆ!”
เฟ่ยเจี้ยนจงหัวเราะอย่างช่วยไม่ได้ “ในความคิดของปู่ เงินหนึ่งหมื่นล้านเหรียญดอลลาร์ ยังไม่เพียงพอเลย! ต่อให้จะเพิ่มเป็นหนึ่งเท่า สองเท่า หรือสามเท่าตัวก็อาจไม่เพียงพอ”
เฟ่ยเข่อซินลังเล และถามเขาว่า “คุณปู่ ราคาในใจของคุณคือเท่าไหร่เหรอ?”
เฟ่ยเจี้ยนจงไม่ได้พูดเป็นเวลานาน และหลังจากนั้นเป็นเวลานานเขาก็พูดอย่างจริงจังว่า “คุณปู่ไม่มีราคาทางในใจเลย ยาเม็ดนี้ปู่มีความตั้งใจที่จะได้มา แต่บนพื้นฐานนี้ยิ่งใช้เงินน้อยลงเท่าไหร่ก็ยิ่งดีเท่านั้น”
เมื่อพูดถึงเรื่องนี้ เฟ่ยเจี้ยนจงก็อดไม่ได้ที่จะถอนหายใจ และพูดว่า “เพียงแต่ปู่ไม่รู้ว่า มีใครบ้างที่ตั้งใจที่จะเอาชนะยาตัวนี้เหมือนปู่ ถ้าความแข็งแกร่งของคู่ต่อสู้แข็งแกร่งกว่าปู่ งั้นปู่ก็ทำได้แค่ต้องปล่อยมันไปเท่านั้น…….”
เฟ่ยเข่อซินพูดอย่างเคร่งขรึมว่า “คุณปู่ฉันเข้าใจแล้ว……แค่นี้ก่อนนะ คุณก็อย่าเพิ่งรีบมาที่นี่ก่อน ฉันได้ส่งเอกสารการลงทะเบียนให้พวกเขาแล้ว และด้วยความแข็งแกร่งของเรา เราจะสามารถเข้าสู่รายชื่อสองร้อยคนสุดท้ายได้อย่างแน่นอน”
หลังจากพูดแล้ว เฟ่ยเข่อซินก็พูดอีกครั้งว่า “ตั้งแต่นี้ไป จนกว่าการประมูลจะเริ่มอย่างเป็นทางการ ระหว่างช่วงเวลานี้ ฉันจะพยายามอย่างเต็มที่เพื่อค้นหาเจ้าของยาอายุวัฒนะออกมา และพยายามทำข้อตกลงกับเขาเป็นการส่วนตัว ไม่ว่าจะเป็นหนึ่งหมื่นล้านดอลลาร์หรือสองหมื่นล้านดอลลาร์ก็ตาม ฉันจะพยายามอย่างดีที่สุด เพื่อช่วยสรุปเรื่องนี้ก่อนการประมูลให้คุณอย่างแน่นอน!”