ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน - บทที่ 3614
ตราบใดที่เครื่องมือทางธรรม ความแข็งแกร่งของประสิทธิภาพของมันก็สัมพันธ์อย่างใกล้ชิดกันสามด้าน
ประการแรกคือ วัสดุสำหรับการกลั่นเครื่องมือ
วัสดุยิ่งดี เครื่องมือทางธรรมก็จะยิ่งทรงพลัง เหมือนกับการตีดาบ ยิ่งใช้เหล็กดีเท่าไหร่ ดาบก็จะยิ่งคมและแข็งขึ้นเท่านั้น
ประการที่สองคือความสามารถของผู้กลั่นเอง
ยิ่งคนที่มีปราณทิพย์ และผลการฝึกฝนแข็งแกร่งเท่าไหร่ เครื่องมือทางธรรมที่กลั่นออกมาก็จะยิ่งแข็งแกร่งขึ้น เช่นเดียวกับช่องว่างระหว่างคนธรรมดาและปรมาจารย์ตีดาบ ผ่านไม่ได้
ประการที่สาม ก็คือกำลังของผู้ใช้เองโดยธรรมชาติ
เครื่องมือทางธรรมทั้งหมด ไม่ใช่เครื่องจักรเคลื่อนที่ถาวรที่สามารถใช้ได้อย่างไม่มีกำหนด
อย่างเช่นยันต์ฟ้าร้อง มีเครื่องมือทางธรรมสองประเภท ประเภทที่หนึ่งคือ ผู้กลั่นจะฉีดปราณทิพย์เข้าไปในยันต์ฟ้าร้องโดยตรง ยันต์ฟ้าร้องแบบนี้ แม้แต่ผู้ที่ไม่มีผลการฝึกฝน ตราบใดที่เขารู้คาถา ก็สามารถใช้ได้
แต่ด้วยวิธีนี้ สามารถใช้ได้นานแค่ไหน และกี่ครั้งนั้น ขึ้นอยู่กับปริมาณปราณทิพย์ที่บรรจุอยู่ในยันต์ฟ้าร้องนี้
เหมือนหลักการของปืนฉีดน้ำ จะฉีดน้ำได้มากน้อยเพียงใด ไม่ได้อยู่ที่ว่าใครใช้ แต่ขึ้นอยู่กับว่าเก็บน้ำไว้เท่าไหร่
อีกประเภทหนึ่งคือผู้กลั่นใช้ปราณทิพย์กลั่นในยันต์ฟ้าร้อง ทุกครั้งที่ใช้ จะต้องฉีดปราณทิพย์เข้าไป เพื่อใช้งาน
เย่เฉินในตอนนี้ ปราณทิพย์ในร่างกายค่อนข้างบริสุทธิ์ ดังนั้นเขาจึงวางแผนที่จะใช้วิธีที่สองเพื่อกลั่นมีดทะลุวิญญาณ
ด้วยวิธีนี้ มีดทะลุวิญญาณนี้ เขาสามารถใช้เพียงคนเดียวเท่านั้น และจะไม่มีใครใช้งานมันได้
แต่ว่า วัสดุการกลั่นที่ดีที่สุดที่เย่เฉินสามารถทำได้ในตอนนี้ ก็คือวงศ์ย่อยหอยมือเสือที่เหลืออยู่
นอกจากนั้น ก็ไม่มีตัวเลือกอื่นแล้ว
ดังนั้น เย่เฉินจึงใช้ส่วนที่เหลือของวงศ์ย่อยหอยมือเสือเพื่อกลั่นมีดทะลุวิญญาณสำหรับตัวเขาเอง
ในมีดทะลุวิญญาณ เย่เฉินพับยันต์มีดบินสิบชั้นเพื่อให้พลังของมีดทะลุวิญญาณสามารถควบคุมได้ค่อนข้างมากยิ่งขึ้น
หลังจากทำมีดทะลุวิญญาณแล้ว ความยาวโดยรวมก็ยาวเกือบๆเท่าลิปสติกของเซียวชูหรัน เหมือนมีดบินที่แกะสลักจากเปลือกหอย รวมๆแล้ววงศ์ย่อยหอยมือเสือเป็นสีมุก สวยงามมาก
ใครเห็นก็จะคิดว่ามันเป็นแค่งานฝีมือเล็กๆ จะไม่มีใครคิดว่ามันเป็นอาวุธแน่นอน
เพื่อทดสอบพลังของมีดทะลุวิญญาณนี้ เย่เฉินขับรถไปช็องเซลีเซียนสปาคนเดียว อ้อมจากคฤหาสน์กลางเขาไปด้านหลัง หลังจากปีนภูเขาสองสามลูก และมาถึงหุบเขาไร้คนที่เขียวชอุ่ม
ในหุบเขาแห่งนี้ เย่เฉินแค่ใช้ยันต์มีดบินหนึ่งชั้น ก็รู้สึกว่ามีดไร้เงาที่ทำจากปราณทิพย์ออกมาจากปลายนิ้วของเขา ตัดต้นไซเปรสที่หนาราวกับกะละมังตรงหน้าเขาทันที!
เมื่อเห็นต้นไม้หนาทึบถูกตัดขาดในแนวทแยง จากนั้นครึ่งบนของลำต้นที่มีกิ่งหนาทึบก็ล้มลงอย่างกะทันหัน และทันใดนั้น นกจำนวนมากก็บินออกจากต้นไม้ กระรอกสองสามตัวก็วิ่งหนีไปด้วยความตกใจ
เย่เฉินเองก็ตกใจกับพลังอันยิ่งใหญ่นี้ แต่ว่ามันยังไม่จบ!
หลังจากที่ใบมีดคมตัดต้นไซเปรสต้นแรก มันก็จะไปต่อ และตัดต้นไม้ใหญ่สามต้นติดต่อกัน เมื่อมันไปถึงต้นไม้ใหญ่ต้นที่ห้า พลังของมีดทะลุวิญญาณก็ลดลงอย่างมาก และลำต้นของต้นไม้นี้ถูกผ่าครึ่ง ในที่สุดก็สลายไป!
ตรงหน้าเย่เฉิน ต้นไม้ใหญ่สี่ต้นล้มลงอย่างกะทันหัน และมีพื้นที่ขนาดใหญ่ว่างในป่าทึบในทันที!
เย่เฉินมองไปที่ฉากข้างหน้าเขา จากนั้นมองไปที่มีดเล็บหอยที่ไม่เป็นอันตรายในมือของเขา และพึมพำกับตัวเองว่า:”สิ่งนี้ แค่หนึ่งชั้นยังทรงพลังมากขนาดนี้ ถ้าสิบชั้นล่ะก็ คงจะโค่นต้นไม้ใหญ่หลายสิบต้นในคราวเดียวนั่นสิ? ! ”
เย่เฉินไม่รู้ว่าพลังของการตัดต้นไม้ใหญ่หลายสิบต้นจะเป็นอย่างไร หากใช้กับโลหะและหิน