ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน - บทที่ 3658
เย่เฉินพอมั่นใจได้ว่า แรงจูงใจที่จานเฟยเอ๋อร์เข้าใกล้ตัวเอง ต้องเป็นยาอายุวัฒนะแน่นอน
ดังนั้น ในข้อสันนิษฐานนี้ ไม่ว่าจานเฟยเอ๋อร์จะมอบน้ำใจอะไรให้ ในใจเขาไม่หวั่นไหวสักนิด
เพราะมูลค่าของยาอายุวัฒนะหนึ่งเม็ด น้ำใจเล็กน้อยของเธอ เป็นเพียงส่วนเล็กน้อยในปริมาณมหาศาล
แต่เซียวชูหรันกลับรู้สึกผวา พูดออกมาว่า “ฉันไม่รับดีไหม……”
เย่เฉินเห็นเซียวชูหรัน เหมือนจะแอบสิ้นหวังเล็กๆ จึงถามว่า “ที่รัก ใจคุณอยากรับโปรเจคนี้ใช่หรือเปล่า”
เซียวชูหรันลังเลอยู่นาน พยักหน้าเบาๆ แล้วพูดว่า “ใช่……”
พูดจบ เธอรีบอธิบายกับเย่เฉินอีก “อันที่จริง หลักๆ แล้วไม่ใช่เพราะอยากได้เงิน แต่เพราะคฤหาสน์ของเธอ มีกรอบพื้นฐานดีมาก เป็นการรวมคฤหาสน์สองหลังไว้ด้วยกัน ต่อไปที่พักรูปแบบนี้ จะไม่มีในจินหลิงอีก อีกทั้งงบประมาณการตกแต่งของเธอสูงมาก สำหรับการออกแบบ ยิ่งงบประมาณสูง ก็จะยิ่งพัฒนาได้เยอะ เมื่อเป็นเช่นนี้ จะได้สร้างผลงานการตกแต่งภายในระดับสูง……”
เมื่อพูดถึงตรงนี้ เซียวชูหรันมองเย่เฉินอย่างกล้าๆ กลัวๆ พูดเบาๆ ว่า “ที่รัก……การเป็นนักออกแบบภายใน สิ่งสำคัญก็คือทำผลงานที่มีความเป็นตัวแทนออกมา ถ้าสามารถได้รางวัล ด้านการตกแต่งภายใน จากผลงานที่มีความเป็นตัวแทน จะมีส่วนช่วยนักออกแบบ รวมไปถึงสตูดิโอออกแบบได้เป็นอย่างมาก แต่จนถึงตอนนี้ ฉันยังไม่เคยทำโปรเจคใหญ่ ที่ออกแบบด้วยตัวเองเลย ดังนั้นจึงไม่มีผลงานไปเข้าร่วมการแข่งขัน……”
เย่เฉินพยักหน้าอย่างเข้าใจ แล้วถามเธอว่า “ใช่สิที่รัก การออกแบบภายในของตี้เหากรุ๊ป โรงแรมหกดาว เป็นฝีมือคุณหรือเปล่า”
“ไม่ใช่……” เซียวชูหรันอธิบายว่า “การออกแบบโดยรวมของตี้เหากรุ๊ป โรงแรมหกดาว ล้วนเป็นฝีมือของสตูดิโอออกแบบที่มีชื่อเสียงในต่างประเทศ โปรเจคใหญ่ขนาดนี้ ต้องคู่กับนักออกแบบที่มีชื่อเสียง ถึงจะสมเหตุสมผล ตอนนั้นตระกูลเซียวได้การตกแต่งภายในส่วนหนึ่งจากผู้รับจ้างโครงการ ต่อมาฉันสร้างสตูดิโอ รับผิดชอบโครงการที่เป็นพวกเอาท์ซอร์ส เราดำเนินการตามการออกแบบของเขา”
เย่เฉินยิ้มบางๆ “ผมเข้าใจแล้วที่รัก คุณอยากมีผลงานการออกแบบด้วยตัวเองทั้งหมด และเป็นตัวแทนผลงานที่โดดเด่นด้วย”
“ใช่……” เซียวชูหรันพยักหน้าเบาๆ แล้วพูดว่า “ที่รัก ฉันเคยเห็นภาพคฤหาสน์หลังนั้นแล้ว เหมาะแก่การให้นักออกแบบโชว์ฝีมือ ถ้านายกลัวว่าเรื่องนี้จะทำให้ติดหนี้น้ำใจคนอื่น ฉันไม่รับเงินค่าออกแบบจากพวกเขาก็ได้ รวมไปถึงการดำเนินงานโดยรวมในภายหลัง ฉันก็จะไม่เข้าไปแตะต้อง รับโปรเจคนี้เพราะเป็นหน้าที่เท่านั้น เมื่อเป็นเช่นนี้ ฉันตั้งใจทำโปรเจคนี้จนเสร็จ ปีหน้าจะได้ใช้โปรเจคนี้ สมัครเข้าร่วมรางวัลการออกแบบตกแต่งภายในแห่งชาติ……”
เมื่อพูดสิ่งเหล่านี้จบ เธอเงยหน้ามองเย่เฉิน ถามอย่างหมดหนทาง “ที่รัก นายว่าแบบนี้ได้ไหม”
เย่เฉินได้ยินดังนั้น เข้าใจสิ่งแท้จริงที่ใจของเซียวชูหรันแสวงหา
เซียวชูหรันก็เหมือนผู้กำกับใหม่ ในวงการละครและภาพยนตร์ แต่เธอยังไม่เคยกำกับผลงานใหญ่ที่โดดเด่นอย่างแท้จริง
ดังนั้น ตอนนี้เธอจึงทำได้แค่เป็นลูกน้อง ในผลงานใหญ่ของผู้กำกับคนอื่น อย่างเช่น ผู้ควบคุมงานสร้าง หรือไม่ก็เป็นผู้อำนวยการด้านเครื่องแต่งกาย แต่งหน้า รวมไปถึงฉาก
ส่วนโปรเจคที่เธอเป็นผู้รับผิดชอบเอง ส่วนใหญ่เหมือนบ้านหลังเล็กๆ ที่ปรับปรุงใหม่ ที่พ่อแม่ของตู้ไห่ชิงเคยอยู่ ทั้งโปรเจค มีปริมาณงานค่อนข้างน้อย เหมือนกับภาพยนตร์งบประมาณต่ำหรือมือสมัครเล่น ถึงแม้เป็นผลงานชิ้นหนึ่ง แต่ก็ไม่สามารถเข้าร่วมเทศกาลภาพยนตร์ไหนได้ รวมไปถึงไม่สามารถรับเลือกในงานแจกรางวัลภาพยนตร์
ตอนนี้จานเฟยเอ๋อร์ใช้งบประมาณ 50 ล้าน กับคฤหาสน์ของฉินกางเมื่อก่อน เท่ากับให้งบประมาณที่มากพอกับเซียวชูหราน อีกทั้งยังให้เธอเป็นนักแสดงที่สร้างภาพยนตร์เรื่องนี้ แค่เซียวชูหรันตอบตกลง ก็จะสามารถสร้างมันเป็นผลงานชิ้นใหญ่ ชิ้นแรกของตัวเอง
ดังนั้น นี่จึงดึงดูดเซียวชูหรันได้เป็นอย่างมาก