ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน - บทที่ 3716
เมื่อเฉินอิ่งซานได้ยินคำพูดเหล่านี้ของเฟ่ยเข่อซิน เธอก็พูดอย่างประหม่าในทันทีว่า “คุณหนู ถ้าคุณพาคุณท่านไปทานอาหารกับเย่เฉิน งั้นคุณก็จะเปิดเผยตัวตนของคุณเองแล้วไม่ใช่หรือ?”
“มันไม่ถึงเช่นนั้น” เฟ่ยเข่อซินกล่าวว่า “ฉันวางแผนจะเชิญชูหรันก่อน แล้วจึงขอให้ชูหรันช่วยเชิญเย่เฉิน ถึงเวลานั้นฉันจะพาคุณปู่ไปที่นั่นโดยตรง และแนะนำพวกเขาที่โต๊ะอาหารค่ำ”
เฉินอิ่งซานอดไม่ได้ที่จะถามว่า “แล้วคุณจะแนะนำความสัมพันธ์ของคุณกับคุณท่านให้กับเย่เฉินอย่างไร?”
เฟ่ยเข่อซินกล่าวว่า “นี่เป็นเรื่องง่าย ก็แค่บอกว่าคุณปู่ของฉันเป็นตาญาติห่างๆ ของฉัน ไม่ว่ายังไงตระกูลจานและตระกูลเฟ่ยก็มีความเกี่ยวข้องกันอยู่แล้ว ดังนั้นจึงไม่มีช่องโหว่ในแง่ของเหตุผล”
เฉินอิ่งซานถามด้วยความงุนงงว่า “คุณหนู ฉันไม่ค่อยเข้าใจ ทำไมคุณถึงจัดให้คุณท่านไปพบกับเย่เฉิน? แต่เดิมในเรื่องนี้เป็นแผนสองชุดอยู่แล้ว และระหว่างแผนทั้งสองชุดนี้ก็ได้ทำการกีดกันจากแต่ละแผนไว้แล้ว จะไม่รบกวนกันและกัน ทำไมคุณถึงริเริ่มที่จะยกเลิกข้อกีดกันนี้ออกละ?”
เฟ่ยเข่อซินถอนหายใจว่า “ในเรื่องนี้รู้สึกจะยากลำบากมากโดยตลอด แม้ว่าจะมีแผนการสองแผน แต่ก็อาจไม่รับประกันความสำเร็จ ให้คุณปู่ทำความรู้จักกับเย่เฉินก่อนการประมูล ก็เพราะจะเพิ่มแผนใหม่ขึ้นมาด้วย บางทีหลังจากแผนทั้งสองก่อนหน้าล้มเหลวแล้ว คุณปู่จะสามารถได้รับสิ่งที่เขาต้องการจากเย่เฉินก็ได้”
“โอเค…” เฉินอิ่งซานพยักหน้าอย่างช่วยไม่ได้ เธอรู้ดีว่าทำไมเฟ่ยเข่อซินถึงให้ความสำคัญกับเรื่องนี้มาก
ในปัจจุบัน เฟ่ยเข่อซินยังเด็ก และพ่อของเธอไม่มีที่ยืนอยู่ในตระกูลเลย สิ่งที่เฟ่ยเข่อซินกลัวที่สุดก็คือคุณท่านจะจากไปเร็วเกินไป
ดังนั้น จึงทำได้เพียงฝากความหวังไว้ที่ยาอายุวัฒนะเท่านั้น
ในเวลานี้ มีผู้ติดตามคนหนึ่งมาเคาะประตู แล้วพูดว่า “คุณหนู ทางโรงแรมแจ้งให้คุณรีบเช็คเอาท์ และพวกเขาขอให้คุณดำเนินการเช็คเอาท์ให้เสร็จสิ้นในเวลาเที่ยง”
“โอเค” เฟ่ยเข่อซินตอบ และพูดว่า “กำลังจะไป”
เมื่อเฟ่ยเข่อซินเดินออกจากห้อง นอกจากผู้ติดตามของเธอแล้ว ยังมีเคลลี่ เวสท์ซึ่งอยู่ที่หัวเซี่ยมาหลายวันแล้ว
ในช่วงหลายวันที่ผ่านมาเคลลี่ เวสท์พักอยู่ที่โรงแรมป๋ายจินฮ่านกงมาโดยตลอด แต่เธอก็จะเปลี่ยนไปที่โรงแรมสากลจินหลิงพร้อมกับเฟ่ยเข่อซินในวันนี้ด้วย
เมื่อเห็นเฟ่ยเข่อซินเดินออกมา เคลลี่ เวสท์ก็เรียกด้วยความเคารพว่า “คุณเฟ่ย”
เฟ่ยเข่อซินพยักหน้า และกล่าวว่า “เคลลี่ ต้องรบกวนคุณอยู่ในเมืองจินหลิงอีกสองสามวัน แล้วกลับไปที่สหรัฐอเมริกาหลังจากสัปดาห์นี้สิ้นสุดลง”
เคลลี่ เวสท์ตอบตกลงโดยไม่ลังเล และพูดว่า “ได้คะคุณเฟ่ย”
เฟ่ยเข่อซินกล่าวด้วยความพึงพอใจว่า “คุณเคลลี่โปรดวางใจ หลังจากเรื่องนี้จบลง ฉันจะตอบแทนคุณอย่างหนักแน่นอน”
เคลลี่ เวสท์กล่าวด้วยรอยยิ้มว่า “คุณเฟ่ยเกรงใจเกินไปแล้ว เป็นเกียรติของฉัน ที่สามารถช่วยทำงานให้คุณเฟ่ยได้”
เฟ่ยเข่อซินยิ้มเล็กน้อย พยักหน้าเบาๆ แล้วพูดว่า “ไปเถอะ ไปคืนห้องกัน”
หลังจากนั้น คนทั้งกลุ่มก็เดินออกจากบริเวณห้องพัก และไปที่ล็อบบี้ของโรงแรม
และในเวลานี้ เฉินจื๋อข่ายก็ออกมาส่งเย่เฉินจากห้องทำงานพอดี และทั้งสองก็กำลังเดินข้ามห้องโถงอย่างรวดเร็ว
เฟ่ยเข่อซินเห็นเย่เฉินได้อย่างรวดเร็ว ฉากนี้เหมือนกับตอนที่เธอเห็นเย่เฉินในครั้งแรก เพียงแต่ว่าในตอนนั้นเย่เฉินเดินเข้ามาพร้อมกับเฉินจื๋อข่าย และในครั้งนี้ พวกเขากำลังเดินออกไปด้วยกัน
ในเวลานี้เห็นเย่เฉินอยู่ที่นี่ เธอก็ไม่รู้สึกแปลกใจเลย
แม้เธอจะรู้ด้วยว่า การประมูลยาอายุวัฒนะจะเริ่มขึ้นในไม่ช้า แต่เย่เฉินในฐานะที่เป็นเจ้าของยาอายุวัฒนะ สามารถบอกได้ว่าเป็นเจ้านายที่ใหญ่ที่สุดที่อยู่เบื้องหลังการประมูลในครั้งนี้ด้วย
ดังนั้น จึงเป็นเรื่องปกติ ที่เขาจะปรากฏตัวอยู่ที่โรงแรมป๋ายจินฮ่านกงในเวลานี้
ดังนั้น เฟ่ยเข่อซินจึงตะโกนว่า “คุณเย่!”
เย่เฉินได้ยินเสียง และรู้ว่ามันคือเฟ่ยเข่อซินโดยไม่หันกลับมามอง
ดังนั้นเขาจึงหยุดเดิน และหันไปมองเฟ่ยเข่อซิน และพูดด้วยรอยยิ้มว่า “คุณจานนั่นเอง คุณมาทำอะไรที่นี่?”
เฟ่ยเข่อซินยักไหล่ และพูดอย่างไม่เป็นทางการว่า “ฉันกำลังเตรียมที่จะไปเช็คเอาท์……. โรงแรมป๋ายจินฮ่านกงไม่อนุญาตให้อยู่ต่อแล้วในวันนี้ ดังนั้นฉันจึงทำได้เพียงต้องย้ายไปที่โรงแรมอื่นเท่านั้น”
เย่เฉินพยักหน้าเบาๆ และถามว่า “คุณจานน่าจะหาที่พักได้แล้วใช่ไหม?”
เฟ่ยเข่อซินพยักหน้าและกล่าวว่า “หาได้แล้ว อยู่ที่โรงแรมสากลจินหลิง”
เย่เฉินยิ้มและพูดว่า “งั้นก็ดีแล้ว”