ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน - บทที่ 3723 - novel-lucky | นิยาย นิยายออนไลน์ นิยายวาย นิยาย PDF

เซียวชูหรันส่ายหน้าอย่างระอา พูดยิ้มๆว่า “ถึงจะฟังดูแปลกไปหน่อย แต่แบบนี้ก็ดีเหมือนกัน ปกติแม่ไม่ค่อยมีเพื่อนเท่าไหร่ อีกอย่างเธอก็เจ็บขาติดต่อกันหลายเดือน จนครึ่งปีที่่ผ่านมาไม่ได้ออกไปไหน ถ้าได้ออกไปเที่ยวเล่นกับเฉียนหงเย่น ก็คงผ่อนคลายได้บ้าง”

เซียวฉางควานทอดถอนหายใจออกมา “ไอ้หยา ถึงจะพูดมาอย่างนี้ แต่ฉันเอาแต่รู้สึกว่าตั้งแต่ที่พวกเธอสองคนกลายมาเป็นเพื่อนกัน ย่าของแกคงเสียเปรียบแน่ๆ แกว่าหญิงแก่อายุแปดสิบเก้าสิบอย่างย่าของแก ไร้ทั้งเงินทั้งอำนาจ จะเอาอะไรไปรับมือกับสองคนนั้น……”

เซียวชูหรันแบมือ ถอนหายใจแล้วพูดว่า “นี่ไม่ใช่เรื่องที่เราต้องมากังวลนะ คุณย่าน่ะ เมื่อก่อนก็เคยพูดแรงเกินไปจริงๆนี่นา ถ้าเธอไม่พอใจ พวกเราก็ช่วยอะไรเธอไม่ได้หรอก……”

เซียวฉางควานพยักหน้า “ก็ใช่……”

พูดจบ เขาก็เป็นฝ่ายหยิบกาน้ำชา มารินให้เย่เฉินต่อ พร้อมเอ่ยพูดอย่างใจกว้าง “ลูกเขย แกเล่าเรื่องเกี่ยวกับฮวงจุ้ยเสี่ยงทายกับอี้จิงปากั้วให้ฉันฟังอีกหน่อย ทางที่ดีเอาเป็นพวกที่ไม่ต้องศึกษานานนะ แต่ต้องเรียนได้จริงและใช้ได้จริง”

เซียวชูหรันเอ่ยถามอย่างสงสัย “พ่อ ทำไมอยากศึกษาฮวงจุ้ยซะแล้วล่ะ?”

เซียวฉางควานพูดยิ้มๆ “ฮิๆๆ อีกหน่อยก็ต้องไปแลกเปลี่ยนที่เกาหลีแล้วนี่นา วัฒนธรรมส่วนใหญ่ของที่นั่นก็ได้รับอิทธิพลมาจากประเทศเราทั้งนั้น ธงชาติของประเทศพวกเขาก็ดัดแปลงมาจากอี้จิงปากั้วของพวกเราไม่ใช่เหรอ? เพราะงั้นครั้งนี้แหละฉันจะเป็นตัวแทนของจินหลิง ไปถึงเกาหลีทั้งทีจะให้ขายหน้าไม่ได้ ดังนั้นฉันเลยอยากเรียนรู้ด้านนี้กับเย่เฉินสักหน่อย พอไปถึงเกาหลี และพบปะตัวแทนฝั่งนั้น ฉันจะได้ไปชี้นั้นชี้นี้แล้วคุยกับพวกเขาได้อย่างฉะฉาน เอาให้พวกเขาอึ้ง ให้พวกเขาเห็นหน้าฉันแล้วพูดว่า “คุณเซียวสุดยอดไปเลยซึมนีด๊า!”

เซียวชูหรันคิดไม่ถึง ว่าพ่อจะใช้อี้จิงปากั้วของเย่เฉินไปโอ้อวดที่เกาหลี

เธอพูดออกมาอย่างจนใจว่า “พ่อ วัฒนธรรมเชิงวิชาการมันต้องใช้เวลาเก็บสะสมและศึกษานานๆ พ่อศึกษาแค่ลวกๆแบบนี้ พอไปถึงนั่น คงไม่ใช่แค่โป๊ะแตก แต่ได้ขายหน้าด้วยแน่ๆ”

เซียวฉางควานเอ่ยพูด “เพราะงั้นฉันถึงต้องมาเรียนกับเย่เฉินนี่ไง！ฉันไม่ชำนาญ แต่เย่เฉินชำนาญ พอถึงตอนนั้นให้เย่เฉินหาคำตอบที่ถูกต้องมาให้ฉัน ฉันท่องจำแค่แป็บเดียวก็ได้แล้ว！”

เย่เฉินเอ่ยพูดอย่างอึกอัก “พ่อครับ ถ้าอยากได้คำตอบ อย่างน้อยก็ต้องมีคำถามก่อนนะครับ จนถึงตอนนี้แม้แต่คำถามสักข้อผมก็ยังไม่รู้เลยว่าคืออะไร แล้วพ่อจะให้ผมตอบคำถามได้ยังไงล่ะ?”

“อยากได้คำถามใช่ไหม…..” เซียวฉางควานเอ่ยพูด พร้อมกับล้วงโทรศัพท์ออกมา แล้วเปิดไฟล์pdf

จากนั้นก็ส่งโทรศัพท์มาตรงหน้าของเย่เฉิน เอ่ยพูดอย่างจริงจังว่า “ลูกเขย แกดูนี่ อันนี้เป็นเนื้อหาเกี่ยวกับกิจกรรมที่ทางเกาหลีจัดขึ้น ในนี้ยังมีรูปภาพและแบบแปลนอย่างละเอียดอยู่ด้วยนะ แกดูให้หน่อยว่าสามารถชี้จุดที่มีปัญหาตามหลักฮวงจุ้ยได้หรือเปล่า”

พูดจบ ก็หยิบกระดาษA4ที่พับไว้สามตลบออกมาจากกระเป๋าเสื้อมากางออก ในนั้นเป็นรูปผู้ชายหัวล้านอายุประมาณห้าสิบและข้อมูลเกี่ยวกับตัวเขาพอคร่าวๆ

เซียวฉางควานยื่นกระดาษA4ให้เย่เฉิน เอ่ยพูดว่า “นี่ลูกเขย หมอนี้คือคนรับผิดชอบจัดกิจกรรมในครั้งนี้ แกลองดูหน้าตา แล้วก็คำนวนวันเดือนปีเกิดของเขาดูหน่อยว่า โหงเฮ้งของหมอนี้มีอัปมงคลอะไรหรือเปล่า ถ้ามีควรแก้ยังไง พอถึงตอนนั้นฉันจะได้โชว์ฝีมือให้เขาดู!”