ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน - บทที่ 3740
เซียวชูหรันฟังมาถึงตรงนี้ ก็เม้มปากแอบยิ้มออกมา
เธอเองก็รู้ว่าในวงการแฟชั่นมักจะเจอผู้ชายที่มีความเป็นผู้หญิงอยู่ไม่น้อย อีกอย่างช่วงหลายปีมานี้อะไรแบบนี้ก็ยิ่งมีให้เห็นเพิ่มขึ้นทุกวัน ดังนั้นเธอจึงไม่รู้สึกว่ามันแปลกอะไร
แต่ว่า การที่ผู้ชายคนหนึ่ง ตั้งชื่อภาษาอังกฤษให้ตัวเองเป็นชื่อผู้หญิงแบบนี้ เธอยังไม่เคยเห็นมาก่อน
และในตอนนี้เอง พนักงานขายที่ชื่อVivianคนนั้น ก็กำลังหาของที่ถูกเก็บไว้หลายปีในสต๊อกหลังเก่าออกมา
บางอันก็เป็นสต๊อกเมื่อเจ็ดแปดปีที่แล้ว จนถึงตอนนี้ก็ยังขายไม่ออก
ไม่นาน เขาก็นำสต๊อกเหล่านี้เก็บเข้ากล่องสามกล่อง แล้วออกแรงหอบออกมาทั้งสองกล่องรอดเดียว
เขาวางกล่องทั้งสามลงตรงหน้าเย่เฉิน ท่าทีแปรเปลี่ยนเป็นนอบน้อม เอ่ยพูดยิ้มๆว่า “คุณผู้ชายเชิญดูได้เลย ในนี้มีสินค้ารวมกว่า996,000 คุณไม่จำเป็นต้องกระจายซื้อให้ถึงล้าน เอาแค่พวกนี้ก็พอแล้ว”
เย่เฉินพยักหน้า เอ่ยพูดยิ้มๆว่า “ไม่คิดเลยนะว่านายจะลดให้ฉันตั้งหลายพัน ฉันกล้ารับได้ยังไงล่ะเนี่ย?”
พนักงานขายคนนั้นคิดว่าเย่เฉินกำลังประชด จึงเอ่ยพูดอย่างอึกอักว่า “คุณผู้ชาย ถ้าคุณคิดว่าของพวกนี้มันเยอะเกินไป จริงๆแล้วอันออกบางส่วนก็ได้นะครับ ให้ผมเอาออกสักสองแสนไหม คุณว่ายังไง?”
เย่เฉินโบกมือ “ไม่ต้อง！ไม่ต้องเอาออก！”
ขณะที่พูด เขาก็พลิกดูสินค้าไปด้วย จึงพบว่าบนห่อสินค้าบางตัวปกคลุมไปด้วยฝุ่น เขาหัวเราะเหอะๆออกมาแล้วพูดว่า “วันนี้ฉันว่าจะมาซื้อของเก่าพอดี ของดีเยอะขนาดนี้ ฉันจะพลาดได้ยังไง เอาไปห่อให้ฉันทั้งหมดนี่เลย แล้วก็กระเป๋าที่ฉันอยากได้เอามาคิดเงินด้วยกันเลย”
พนักงานขายรีบพูดว่า “ต้องขอโทษด้วยนะครับ เมื่อกี้ผมมัวแต่เก็บของพวกนี้มา เลยลืมหยิบกระเป๋าแพลตตินัม30มาด้วย รอสักครู่นะครับ ผมจะไปหยิบมาให้เดี๋ยวนี้！”
พูดจบ เขาก็รีบกลับไปที่สต๊อกหลังจาก ยกกล่องลังสีส้มออกมา จากนั้นก็เปิดมันออกอย่างระมัดระวังต่อหน้าเย่เฉินและเซียวชูหรัน แล้วหยิบกระเป๋าถือที่ใส่ที่กันฝุ่นใบหนึ่งออกมา ยื่นส่งให้เย่เฉิน เอ่ยพูดว่า “คุณผู้ชายเชิญดูได้เลยครับ นี่เป็นรุ่นสีเทาที่ได้รับความนิยมมากที่สุดในปีนี้ เป็นสีที่ฮิตที่สุดในซีรีส์นี้ด้วย ถ้าคุณยืนยันว่าจะซื้อของในกล่องพวกนั้นด้วยกัน กระเป๋ารุ่นนี้ก็จะตกเป็นของคุณ”
เย่เฉินพยักหน้า อ่ยถามเซียวชูหรันว่า “ที่รัก รุ่นนี้เป็นไง?”
เซียวชูหรันยังไม่แน่ใจ จึงเอ่ยถามเย่เฉินว่า “ที่รัก ที่คุณพูดเมื่อกี้…..จริงๆเหรอ?”
เย่เฉินรู้ว่าเซียวชูหรันกำลังถามเรื่องที่เขาพูดว่าจะเอาคืนทั้งทุนทั้งกำไร ดังนั้นจึงพูดยิ้มๆด้วยใบหน้าจริงจังว่า “ที่รักสบายใจได้ เรื่องนี้ผมมั่นใจว่าเอาอยู่”
พูดจบ เขาก็ถามเซียวชูหรันอีกครั้ง “ที่รัก กระเป๋ารุ่นนี้ถูกใจคุณหรือเปล่า?”
เซียวชูหรันพยักหน้าเบาๆ เอ่ยพูดว่า “กระเป๋าดีมากค่ะ…….”
เย่เฉินพยักหน้า เอ่ยตัดบทเธอว่า “ถ้าถูกใจก็ดีแล้ว ส่วนเรื่องอื่นๆคุณไม่ต้องเป็นห่วง”
พูดจบ เขาก็หันมาพูดกับพนักงานขายคนนั้น “มา คิดเงินรวมกันให้ฉันที”
พนักงานขายหันหน้ามาอย่างตื่นเต้น มือไม้สั่นไปหมด
เขาคิดไม่ถึงเลยจริงๆ ว่าวันนี้ตัวเองจะได้เจอลูกค้าใจปั้ม
คนรวยที่เคยเจอ แม้ว่าตอนซื้อของจะใช้จ่ายอย่างฟุ่มเฟือย กระนั้นแต่ละคนก็ฉลาดเป็นกรด
ตอนที่ให้กระจายซื้อ พวกเขาก็จะพยายามรักษายอดซื้อให้ต่ำที่สุด
อีกอย่างยังมีข้อจำกัดเกี่ยวกับการกระจายซื้อมากมายด้วย ของที่ต้องการล้วนแล้วแต่ต้องเป็นสินค้าที่ยังอยู่ในกระแสและมีสภาพดี
แน่นอนว่าสินค้าเก่าๆก้นกล่อง ไม่มีใครยอมซื้อแน่นอน
ไม่อย่างนั้นของพวกนี้ก็คงไม่อยู่มาหลายปีขนาดนี้หรอก
YOU MAY ALSO LIKE
