ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน - บทที่ 3745
หลังจากนั้น เขาถามอย่างรวดเร็วว่า “ท่านห้า การที่อาจารย์เย่ต้องการพบผมนั้นมีธุระอะไรครับ? ช่วงที่ผ่านมานี้ผมทำธุรกิจด้วยความซื่อสัตย์ และผมไม่ไปหลอกลวงคนแล้ว…….”
หงห้าเร่งเร้า “ที่อาจารย์เย่ต้องการพบคุณนั้นมีเรื่องดี เมื่อคุณพบเขาแล้วก็จะเข้าใจเอง!”
จางเอ้อเหมาถึงได้ถอนหายใจด้วยความโล่งอก ไม่ประหม่าอีกต่อไป แม้แต่การเดินก็เบากว่ามาก
เขาเดินตามหงห้าไปที่ห้องทำงานของเฉินจื๋อข่าย ทันทีที่เดินเข้าข้างใน เขาเห็นเย่เฉินนั่งอยู่บนโซฟา ดังนั้นเขาจึงกล่าวประจบประแจงทันทีว่า “อาจารย์เย่ ไม่ได้พบอาจารย์เย่มานานแล้ว ตอนนี้คุณสบายดีไหม?”
เย่เฉินกล่าวด้วยรอยยิ้มว่า “จางเอ้อเหมา ผมได้ยินจากพ่อตาของผม เขาบอกว่าพยายามตามหาคุณหลายครั้งแล้วแต่ไม่พบคุณ ผมคิดว่าคุณไม่ได้อยู่ที่เมืองจินหลิงแล้ว”
จางเอ้อเหมากล่าวด้วยความอึดอัดและกลัวเล็กน้อย “อาจารย์เย่ ไม่ใช่ว่าผมเจตนาหลบเลี่ยงพ่อตาของคุณ แต่พ่อตาของคุณไม่เหมาะการค้าขายวัตถุโบราณจริง ๆ ตั้งแต่ตอนนั้นที่ผมใช้เงินห้าแสนหยวนเพื่อซื้อภาพวาดของเขา หลังจากนั้นเขาก็ขาดสติทันที ไม่ใช่แค่มีความมั่นใจมาก แต่ยังซื้อไปทุกทั่ว บอกตามตรง ถ้าใครวาดรูปตุ๊กตานำโชคในกีฬาโอลิมปิก แล้วหลอกเขาว่ามันเป็นผลงานจริงของถังหูโป๋ ผมคิดว่าเขาจะซื้อมันทันทีโดยไม่มีความลังเลและสงสัย……”
เมื่อพูดถึงตรงนี้ จางเอ้อเหมารีบกล่าวอีกว่า “นั่นเป็นเหตุผลที่ผมเจตนาหลบเลี่ยงเขา แค่หวังว่าเขาจะถอนตัวออกไปจากสายอาชีพนี้โดยเร็วที่สุด…….”
หลังจากนั้น จางเอ้อเหมากล่าวด้วยความชื่นชมว่า “ผมได้ยินมาว่าตอนนี้พ่อตาของคุณเป็นรองประธานาธิบดีของสมาคมการเขียนพู่กันจีนและภาพวาด ผมคิดว่ามันดีกว่าวิ่งไปที่ตลาดของโบราณทุกวันมาก?”
เย่เฉินหัวเราะ พยักหน้าเล็กน้อยและกล่าวว่า “ไม่เลวนี่จางเอ้อเหมา ความสามารถในการพูดของคุณไม่ได้ลดน้อยลงไปเลยสักนิด”
จางเอ้อเหมาปาดเหงื่อและกล่าวด้วยความนอบน้อมว่า “อาจารย์เย่ คุณชมเกินไปแล้ว เมื่อเทียบคุณแล้ว ผมเป็นแค่ตัวตลกที่หาเลี้ยงชีพด้วยการหลอกลวงนักท่องเที่ยว ไม่สามารถถือเป็นอะไรได้เลยครับ…..”
เย่เฉินโบกมือ “เอาล่ะ คุณอย่าดูถูกตนเองมากเกินไป อาชีพใดก็ตาม หากทุ่มเทก็สามารถเป็นที่หนึ่งในสายอาชีพนั้นได้”
หลังจากนั้น เย่เฉินถามอีกว่า “จางเอ้อเหมา ผมจำไว้ว่าคุณเป็นคนรอบรู้มาก ผมขอถามคุณ คุณรู้ไหมว่าอีกไม่กี่วันจะเกิดเรื่องใหญ่อะไรในเมืองจินหลิง?”
จางเอ้อเหมารีบกล่าวว่า “อาจารย์เย่ ก่อนหน้านั้นผมได้ยินข่าวลือ แต่เนื่องจากผมยังไม่สามารถยืนยันได้ ดังนั้นผมเลยไม่ได้จริงจังกับมัน แต่วันนี้ได้พบคุณที่นี่ ผมน่าจะยืนยันได้ว่าเรื่องนั้นเป็นความจริง”
เมื่อพูดถึงตรงนี้ จางเอ้อเหมาถามเย่เฉินด้วยความระมัดระวังว่า “อาจารย์เย่ เรื่องที่คุณถามนั้นคือเรื่องการประมูลยาอายุวัฒนะใช่ไหม?”
“ถูกต้อง” เย่เฉินพยักหน้าและถามด้วยรอยยิ้มว่า “คุณรู้จักยาอายุวัฒนะด้วยหรือ?”
จางเอ้อเหมารีบประสานมือทำความเคารพและกล่าวว่า “อาจารย์เย่! ตอนงานเลี้ยงฉลองวันเกิดของคุณท่านซ่ง ผมได้ยินเกี่ยวกับความมหัศจรรย์ของยาอายุวัฒนะ ต่อมาตอนงานเลี้ยงวันเกิดของคุณหวั่นถิงแห่งตระกูลซ่ง หลี่ไท่หลายอยู่ที่ตระกูลซ่งนั้นก็ประมูลยาอายุวัฒนะได้หนึ่งเม็ด ผมเคยได้ยินเรื่องนี้ และรู้ว่าตอนนั้นต้องเป็นฝีมือของอาจารย์เย่ เพราะในโลกนี้คุณเป็นคนเดียวที่มีพลังวิเศษเช่นนี้!”
เย่เฉินกล่าวด้วยรอยยิ้มว่า “ในเมื่อคุณรู้เรื่องการประมูลแล้ว งั้นผมก็จะพูดตามตรงกับคุณ อีกสักครู่คุณไปหลอกคนแก่ต่างชาติคนหนึ่งกับผม พวกเราจะแสดงด้วยกัน ผมแสดงอย่างไร คุณก็เล่นตามผม เข้าใจหรือยัง?”
จางเอ้อเหมารีบถาม “อาจารย์เย่ คุณมีสคริปต์หรืออะไรให้ผมดูก่อนหรือไม่?”
“ไม่มี” เย่เฉินโบกมือ “หลังจากคุณไปแล้ว ดูผมเริ่มต้นแล้วแสดงสดตามความสามารถได้อย่างเต็มที่”
จางเอ้อเหมากล่าวด้วยความประหม่าว่า “อาจารย์เย่……นี่……นี่คือการแสดงสด…….ผมเกรงว่าถ้าเล่นได้ไม่ดี มันจะทำลายงานใหญ่ของคุณ!”
เย่เฉินกล่าวด้วยรอยยิ้มว่า “จางเอ้อเหมา ด้วยความฉลาดของคุณ เรื่องเล็กน้อยนี้ไม่ใช่ปัญหาแน่นอน คุณใช้ความสามารถในการหลอกลวงคนอื่นในตลาดของโบราณออกมาเจ็ดส่วน เรื่องนี้ก็สำเร็จแล้ว!”
YOU MAY ALSO LIKE
