ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน - บทที่ 3772
เย่เฉินถามด้วยความสงสัยว่า “ท่านล่าย เคยพบแม่ผมหรือ?”
“เคยพบ” ล่ายชิงหวาพยักหน้าเล็กน้อยและกล่าวอย่างจริงจังว่า “คุณชายเย่ ความจริงแล้ว ผมเป็นเพื่อนตาทวดของคุณมาหลายปีแล้ว ตอนที่พวกเรารู้จักกัน ตาทวดของคุณยังหนุ่ม ครั้งหนึ่งผมเคยได้รับเชิญจากตาทวดของคุณไปร่วมงานเลี้ยงคบเดือนของแม่คุณ”
ตาทวดของเย่เฉิน ซึ่งเป็นพ่อตาของพ่อเย่เฉิน และเป็นผู้ก่อตั้งตระกูลอาน
อย่างไรก็ตาม เย่เฉินไม่เคยเห็นตาทวดคนนี้มาก่อน เพราะตอนที่เขาเสียชีวิตนั้นเย่เฉินยังไม่เกิด
เมื่อได้ยินคำพูดของท่านล่าย เย่เฉินถามด้วยความประหลาดใจว่า “ท่านล่าย คุณเป็นเพื่อนกับตาทวดของผมหรือ”
“ใช่” ล่ายชิงหวายิ้มเบา ๆ และอธิบายว่า “ตาทวดของคุณอายุพอ ๆ กับผม ผมรู้จักเขาในปี 2481 ตอนนั้นผมนั่งเรือลำเดียวกับเขาไปอเมริกา พวกเราสองคนเจอกันครั้งแรกก็รู้สึกเหมือนเป็นเพื่อนกันมานาน พวกเราขจัดปัญหานานาประการและก้าวเดินไปด้วยกัน สนับสนุนกันและกัน ซึ่งสามารถถือได้ว่าเป็นเพื่อนสนิท”
“ที่แท้เป็นเช่นเอง!” เย่เฉินกล่าว หลังจากนั้นเขายืนขึ้น ประสานมือและโค้งคำนับให้ล่ายชิงหวา
ล่ายชิงหวารีบลุกขึ้นและกล่าวด้วยอึดอัดว่า “คุณชายเย่ คุณคือดวงชะตามังกร คุณจะคำนับผมได้อย่างไร…..ผมควรจะเป็นฝ่ายคำนับคุณมากกว่า!”
เย่เฉินกล่าวอย่างจริงจัง “คุณและตาทวดของผมเป็นเพื่อนสนิทกัน และแน่นอนว่าคุณนั้นเป็นผู้อาวุโสของผมด้วย ผมในฐานะรุ่นหลาน การที่ผมคำนับคุณนั้นเป็นเรื่องที่สมควร!”
ล่ายชิงหวากล่าวอย่างจริงจังว่า “อาจารย์เย่ ผมเชื่อเรื่องพรหมลิขิตแห่งสวรรค์ ตามดวงชะตาแล้ว คุณคือจักรพรรค และผมเป็นขุนนาง แม้ว่าผมจะอายุเกินร้อยปีแล้ว แต่อยู่ต่อหน้าคุณ ผมยังคงเป็นขุนนาง”
เมื่อเย่เฉินเห็นท่าทีที่แน่วแน่ของเขา ก็หยุดโต้เถียงกับเขาและรีบกล่าวว่า “ท่านล่าย งั้นพวกเราเว้นมารยาทพวกนี้เถอะ ถือเสียว่าเป็นเพื่อนต่างวัย คุณคิดว่าไง?”
ล่ายชิงหวาตกตะลึงครู่หนึ่งแล้วพยักหน้าด้วยรอยยิ้มและกล่าวว่า “ดีดีดี ในเมื่อคุณชายเย่กล่าวขนาดนี้แล้ว ผมก็จะปฏิบัติตาม”
หลังจากนั้น ทั้งสองก็นั่งลงอีกครั้ง
เย่เฉินจำบางอย่างได้ และถามล่ายชิงหวาว่า “ท่านล่าย คุณช่วยผมโปรโมตยาอายุวัฒนะในอเมริกาเหนือ ไม่รู้ว่าคุณตาของผมได้ถามคุณเกี่ยวกับเรื่องนี้หรือไม่?”
“คุณตาของคุณ….” ล่ายชิงหวาอดหัวเราะไม่ได้เมื่อและกล่าวว่า “เขาไม่เชื่อเรื่องดวงชะตา ตอนที่เขายังเป็นหนุ่มมักจะพูดเสมอว่า ‘ดวงชะตาของผมขึ้นอยู่กับผม’ และไม่เคยสนเรื่องดวงชะตา กระทั่งเมื่อก่อนเขานั้นมีอคติกับผมมาก คิดว่าผมเป็นคนหลอกลวง ดังนั้นระหว่างพวกเราจึงไม่ค่อยได้ติดต่อกัน โดยเฉพาะหลังจากคุณตาทวดของคุณเสียไป พวกเราก็ไม่ได้ติดต่อกันอีกเลย ผมเชื่อว่าถึงแม้เขาสนใจยาอายุวัฒนะ แต่ไม่มาสอบถามจากผมอย่างแน่นอน”
หลังจากนั้น เขาถามเย่เฉินด้วยความสงสัยว่า “คุณชายเย่ คุณมีรายชื่อผู้ที่เข้าร่วมงานประมูลทั้งหมดอยู่ในมือแล้ว ไม่รู้ว่าสมาชิกของตระกูลอานมาเข้าร่วมลงทะเบียนประมูลหรือไม่?”
“ไม่มี” เย่เฉินส่ายศีรษะและกล่าวว่า “ในรายชื่อข้อมูลการลงทะเบียนทั้งหมดไม่มีคนแซ่อาน”
ล่ายชิงหวาพยักหน้าและกล่าวด้วยรอยยิ้มว่า “คุณตาของคุณเป็นคนที่หยิ่งมาก และมีความเป็นไปได้สูงที่เขาจะไม่มาเข้าร่วมการประมูลแบบนี้ เว้นแต่คุณจะบอกให้เขารู้ถึงประสิทธิภาพของยาอายุวัฒนะ เขาถึงจะไม่มาด้วยตัวเอง”
หลังจากนั้น ล่ายชิงหวามองเย่เฉิน และกล่าวด้วยความชื่นชมว่า “คุณชายเย่ กฎที่คุณกำหนดว่าผู้ชนะการประมูลต้องกินยาอายุวัฒนะ ณ.สถานที่ประมูลทันที เป็นสิ่งที่น่าชื่นชมจริง ๆ ไม่เพียงแต่ทำให้ทุกคนที่เข้าร่วมการประมูลได้เห็นผลลัพธ์ที่มหัศจรรย์ของยาอายุวัฒนะด้วยตาตนเอง และยังทำให้คนจำนวนมากมายที่ต้องการยาอายุวัฒนะมาปรากฏตัวออกมา ผมเชื่อว่าการประมูลยาอายุวัฒนะครั้งต่อไป คนใหญ่โตยักษ์ที่หลบซ่อนตัวอยู่ จะปรากฏตัวออกมาด้วยตนเอง!”
เมื่อกล่าวถึงตรงนี้ ล่ายชิงหวามองไปที่เย่เฉินและกล่าวอย่างจริงจังว่า “บางทีการประมูลปีหน้า รายชื่อคุณตาของคุณอาจจะปรากฏในรายชื่อลงทะเบียน!”