ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน - บทที่ 3781
เฟ่ยเจี้ยนจงได้ยินเข้า ยิ้มด้วยความมั่นใจอย่างมาก ประสานมือระดับอกพร้อมพูดว่า : “คืนนี้ก็ขอรับคำอวยพรของคุณหยวนแล้วกัน!”
พูดจบ เขาจับโซฟาลุกขึ้นยืนแล้ว หยวนจื่อซูที่อยู่ข้างๆรีบขึ้นไปประคองทันที ทั้งสองคนออกจากห้องพักโรงแรมด้วยกัน
ออกจากห้องพัก ห้องพักรอบๆก็มีคนออกมาอย่างต่อเนื่อง
บรรดาคนเหล่านี้ มีทั้งชาวเอเชียและชาวยุโรปหน้าตาปะปนกันไปหมด บวกกับทุกคนสวมใส่เสื้อผ้าเหมือนกันมาก ยากที่จะแยกแยะใบหน้าได้อย่างชัดเจนจริงๆ
เดิมทีเฟ่ยเจี้ยนจงคิดว่าจะได้เจอคนคุ้นเคยสามสี่คน แต่ว่าคิดไม่ถึงว่า เขาพักอยู่ชั้นหนึ่ง ทั้งหมดแทบจะเป็นคนแปลกหน้า
ผู้คนมายังห้องโถงหน้าลิฟต์อย่างไม่ขาดสาย เพียงแค่เห็นหน้าประตูลิฟต์มีเจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัยยืนอยู่ สองคนนี้พูดจาอย่างไร้ความรู้สึกว่า : “ลิฟต์หยุดให้บริการ ขอให้ทุกท่านเดินลงบันได”
โรงแรมมีลิฟต์โดยสารแปดตัว แต่กลับว่าเรียกร้องให้ผู้คนเดินลงบันได นี่ทำให้ทุกคนไม่พึงพอใจอย่างมาก
มีบางคนคิดอยากจะประท้วง เพิ่งจะอ้าปาก ก็ถูกเจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัยดุ : “ขอให้ทุกท่านปฏิบัติตามกฎระเบียบ!ผู้ประท้วงถูกบันทึกโทษหนึ่งครั้ง พวกเราจะจดจำเลขที่ของพวกคุณไว้ ถูกบันทึกโทษหนึ่งครั้ง ถ้าหากประมูลสิ่งของชิ้นใดได้อย่างราบรื่นในงานประมูล ราคาที่ตกลงซื้อขาย จะมีค่าปรับเพิ่มอีก 20% ถูกตักเตือนสองครั้ง จะถูกลิดรอนสิทธิ์ในการเข้าร่วมครั้งนี้เลย ”
เมื่อผู้คนได้ฟังคำพูดนี้แล้ว ปิดปากอย่างมีสติรู้ตัวทันที
แม้ว่าคนเหล่านี้ปกติแล้วล้วนเป็นเศรษฐีชนชั้นสูงที่สูงส่ง มีสถานะและอำนาจที่ไม่ธรรมดาในโลกใบนี้ แต่ว่ามาที่นี่ พวกเขาไม่ต่างอะไรกับการเป็นผู้ร้ายเลย
กล่าวอีกนัยหนึ่งว่า เย่เฉินเรียกรวมตัวพวกเขามาที่นี่ ก็คือให้พวกเขาได้เรียนรู้วิธีการเอาใจผู้อื่นว่ามันเป็นยังไง
ที่นี่ พวกเขามีตำแหน่งต้อยต่ำที่สุด แม้แต่เจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัยก็สามารถขับไล่พวกเขาได้ตามแต่ประสงค์
แม้ว่าในนี้จะมีลิฟต์ทั้งหมดแปดตัว แต่ว่าไม่ให้พวกเขาใช้
เพราะว่าทำแบบนี้สามารถทำให้พวกเขาทุกคนคงอยู่ในเส้นทางเดียวได้ เดินไปยังห้องจัดเลี้ยงอย่างเป็นระเบียบ
ดังนั้นก็สามารถทำให้พวกเศรษฐีเหล่านี้ได้สัมผัสถึงความรู้สึกของผู้ที่ถูกติดคุกแล้วได้รับการปล่อยให้ออกมาเดินเล่น
และในตอนนี้เวลานี้ที่หน้าประตูห้องจัดเลี้ยง ตรวจความปลอดภัยเหมือนกับสนามบินเลย ได้ตั้งจุดตรวจสอบความปลอดภัยทั้งหมดสี่จุดแล้ว
ทุกช่องทางตรวจสอบความปลอดภัย ล้วนมีประตูตรวจจับโลหะทั้งหมด และเจ้าหน้าที่ตรวจสอบความปลอดภัยจำนวนมาก
มีช่องทางตรวจสอบความปลอดภัยพิเศษช่องทางหนึ่ง พร้อมทั้งมีแพทย์กว่าหลายท่านและอุปกรณ์ตรวจสอบทางการแพทย์หลายเครื่อง
นอกจากนี้แล้ว เจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัยที่สวมใส่ชุดลายพรางจำนวนมาก แต่ละคนรูปร่างสูงมาก เอามือไพล่หลัง ยืนอย่างระมัดระวังทั้งสองด้านของทางเข้าตรวจความปลอดภัย ใบหน้าน่าเกรงขาม
พวกเศรษฐีเหล่านี้เห็นสถานการณ์เช่นนี้แล้ว แต่ละคนต่างก็รู้สึกถึงการกดขี่ที่รุนแรงอย่างมากแล้ว
เพียงแค่ พวกเขาก็ไม่เข้าใจ ที่มาของความรู้สึกที่กดขี่นี้อยู่ตรงไหนกันแน่ ไม่รู้ว่ามาจากเครื่องมือตรวจสอบความปลอดภัยที่มีรูปแบบและสีที่เหมือนกันเหล่านี้ หรือว่าเจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัยที่หน้าตาน่าเกรงขามเหล่านี้ หรือว่าเป็นบรรยากาศโดยรวมนำมาซึ่งประสาทสัมผัสโดยครอบคลุมของพวกเขา
แต่เมื่อหยวนจื่อซูมาถึงในนี้ ก็ตระหนักถึงที่มาหลักๆของความรู้สึกกดขี่แบบนี้ทันที
เพราะว่าเขาพบเงื่อนงำที่ทำให้เขาตกใจอย่างมาก :เจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัยทั้งหมดของที่นี่ ไม่มีข้อยกเว้น ล้วนเป็นยอดฝีมือแห่งศิลปะต่อสู้ทั้งหมด!
ยอดฝีมือแห่งศิลปะต่อสู้ทั้งหมดของที่นี่ มี45คน อีกอย่าง ผลการฝึกตนอย่างแย่ที่สุดก็คือนักบู๊สามดาว ผลการฝึกตนสูงที่สุด ถึงขั้นมีนักบู๊ห้าดาวมากมาย!
แม้จะพูดว่าหยวนจื่อซูเป็นนักบู๊เจ็ดดาวแล้ว แต่ว่า เขารู้ชัดเจนอย่างมาก นักบู๊ที่เหนือกว่าสามดาวจริงๆก็เห็นได้น้อยมากแล้ว
ลูกศิษย์ของอาจารย์ตัวเองนับพันคน ผู้ที่สามารถไปถึงนักบู๊สามดาวได้จริงๆ แม้แต่สิบคนก็ยังไม่ถึงเลย
และผู้ที่ถึงนักบู๊ห้าดาวจริงๆ นับตัวเอง นับอาจารย์และลั่วเจียเฉิงที่หายตัวไป ทั้งหมดก็มีจำนวนน้อยเช่นนั้น
แต่ในนี้เพียงแค่พวกเจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัย ความแข็งแกร่งโดยรวมแล้ว ก็ได้เหนือเว่าอาจารย์ของตัวเองแล้ว นี่ก็ทำให้หยวนจื่อซูตกใจมาก
เฟ่ยเจี้ยนจงเห็นเขาค่อนข้างเฉื่อยชาเล็กน้อย หันหน้ามาเห็นท่าทางของเขาค่อนข้างงุ่มง่าม ก็พูดถามด้วยน้ำเสียงต่ำๆว่า “อาจารย์หยวน คุณเป็นอะไรไป?”