ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน - บทที่ 3784
“งั้นก็ดี” เย่เฉินพยักหน้าอย่างพึงพอใจ และถามเฉินจงเหล่ยอีกว่า: “รอบๆงานในวันนี้ไม่พบความผิดปกติใดๆเลยใช่ไหม？”
เฉินจงเหล่ยรีบส่ายหน้าทันที พูดอย่างจริงจังว่า : “คุณเย่ ข้าน้อยได้จัดลูกน้องที่มากความสามารถ ติดตั้งกล้องวงปิดแบบซ่อนจำนวนมากและระบบภาพถ่ายความร้อนพร้อมทั้งระบบตรวจสอบบุคคลไว้รอบๆโรงแรมแล้ว อุปกรณ์ที่ใช้ล้วนแต่สุดยอดที่สุดในโลก และยังมีนายทหารของสำนักว่านหลงจำนวนมากซ่อนตัวอยู่ในที่ลับ ไม่มีทางให้ผู้ต้องสงสัยเข้าไปในโรงแรมป๋ายจินฮ่านกงได้แม้แต่คนเดียว”
“โอเค” เย่เฉินยิ้มพร้อมพูดว่า ： “มีเพื่อนจากสำนักว่านหลงออกนั่งบัญชาการรักษาการณ์ด้วยตัวเอง ด้านความปลอดภัยฉันก็วางใจโดยสิ้นเชิงแล้ว”
เฉินจงเหล่ยพูดจาอย่างอ่อนน้อมว่า : “คุณเย่ ข้าน้อยจะพยายามทำอย่างเต็มที่ รับประกันความปลอดภัยในงานประมูลมั่นใจเต็มร้อยไม่มีวันพลาด！”
เย่เฉินพยักหน้าด้วยความเห็นชอบ และในเวลานี้ โทรศัพท์ของเขาจู่ๆก็เกิดเสียงดังขึ้น
สายโทรศัพท์ที่โทรเข้ามา ก็คือแขกVIPคนที่4ของคืนนี้ เฟ่ยเข่อซิน
เมื่อรับสายแล้ว เฟ่ยเข่อซินก็เอ่ยปากพูดว่า ：“คุณเย่ ตอนนี้ฉันมาถึงหน้าประตูของโรงแรมป๋ายจินฮ่านกงแล้ว แต่ว่าเจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัยไม่ให้ฉันเข้าใกล้ เพราะงั้นฉันจึงทำได้เพียงยืนอยู่ฝั่งตรงข้าม”
เย่เฉินยิ้มพร้อมพูดว่า : “คุณจานรอสักครู่ ผมจะไปรับคุณเดี๋ยวนี้”
เฟ่ยเข่อซินพูดอย่างมีมารยาทว่า : “งั้นก็ลำบากคุณเย่แล้วนะ！”
วางสายแล้ว เย่เฉินมาถึงประตูโรงแรมป๋ายจินฮ่านกง
เป็นอย่างที่คิดไว้ ที่ถนนฝั่งตรงข้ามของประตูหลัก เห็นเฟ่ยเข่อซินที่มีเสน่ห์อย่างน่าทึ่งสวมใส่ชุดสีดำกำลังยืนอยู่ข้างถนน
เฟ่ยเข่อซินเห็นเย่เฉิน รีบวิ่งเหยาะๆมาจากถนนฝั่งตรงข้าม นายทหารแห่งสำนักว่านหลงที่อยู่ข้างกายของเย่เฉินพูดทันทีว่า : “ผู้หญิงท่านนี้ ผมได้พูดเตือนคุณแล้ว ตอนนี้โรงแรมของเราไม่เปิดให้คนนอก คุณได้โปรดอย่าเข้ามาใกล้”
เย่เฉินพูดกับเขาด้วยใบหน้านิ่งเฉยว่า ：“ไม่เป็นไร คุณจานมาหาฉัน”
คนนั้นเป็นนายพลห้าดาวแห่งสำนักว่านหลง และก็เป็นผู้รับผิดชอบของทีมรักษาความปลอดภัยประตูหลัก เคยอยู่ที่ภูเขาเย่หลิงซาน เคยเห็นพละกำลังที่น่าหวาดกลัวของเย่เฉิน ได้ยินคำพูดของเย่เฉิน เขารีบโค้งคำนับด้วยความเคารพพร้อมพูดว่า : “ขอโทษครับคุณเย่ ข้าน้อยไม่ทราบว่าคุณผู้หญิงท่านนี้เป็นเพื่อนของท่าน ท่านได้โปรดอย่าตำหนิเลย”
เย่เฉินโบกไม้โบกมือแล้ว ยิ้มพร้อมพูดว่า ：“นายเพียงแค่ทำตามหน้าที่ของนายเองให้ดี ไม่ได้กระทำผิด ก็ไม่ต้องมาขอโทษฉัน”
คนๆนั้นรีบพูดทันทีว่า ：“ขอบคุณที่คุณเย่เข้าใจ！”
ในเวลานี้ ในใจของเฟ่ยเข่อซินก็อดไม่ได้ที่จะตกใจ เธอคิดไม่ถึงว่า ผู้ชายคนนี้จู่ๆอยู่ต่อหน้าเย่เฉินจะเรียกตัวเองว่าข้าน้อย ในใจคิดอยากรู้ตัวตนของเย่เฉินมากขึ้นอีกแล้ว
หลังจากนั้นครู่หนึ่ง เธอก็มายืนอยู่ตรงหน้าของเย่เฉิน ยิ้มพร้อมพูดอย่างมีมารยาทว่า : “ขอโทษค่ะคุณเย่ ต้องรบกวนคุณออกมารับฉัน ”
เย่เฉินยิ่งอย่างนิ่งๆ พูดว่า : “เรื่องเล็กน้อยเอง คุณจานไม่ต้องเกรงใจ”
พูดจบ เย่เฉินก็ทำท่าทางเชิญ พูดกับเธอว่า : “คุณจานเชิญเข้าไปด้านในครับ！”
“โอเค！” เฟ่ยเข่อซินพยักหน้าแล้ว เดินเข้าในโรงแรมป๋ายจินฮ่านกงพร้อมกับเย่เฉินแล้ว เธอเดินไปพลาง พร้อมทั้งแสร้งถามเย่เฉินอย่างตกใจว่า : “คุณเย่ ตกลงว่าในงานประมูลของวันนี้จะมีของล้ำค่าที่เจ๋งมากอะไรกันแน่ คิดไม่ถึงว่าจะมีเจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัยมากเช่นนี้ ภาพฉากแบบนี้ฉันยังไม่เคยเห็นมาก่อนเลย！ ”
เย่เฉินก็ไม่ปิดบัง โพล่งพูดออกไปว่า : “สิ่งของรายการสุดท้ายของการประมูลในคืนนี้ ก็คือยาที่มีชื่อเรียกว่ายาอายุวัฒนะ ไม่เพียงแค่สามารถรักษาได้ร้อยโรค ยังสามารถทำให้คนย้อนเวลากลับไปได้ อ่อนวัยลงอีกยี่สิบปี！”
เฟ่ยเข่อซินแสร้งทำเป็นถามอย่างประหลาดใจว่า ：“บนโลกใบนี้ มียาที่มหัศจรรย์ขนาดนี้จริงๆเหรอ？！”
เย่เฉินยิ้มอย่างหยอกล้อ พูดว่า : “พอดีเลยวันนี้งานประมูลมีกฎพิเศษอย่างหนึ่ง คนที่ประมูลได้ยาอายุวัฒนะ จะต้องทานยาอายุวัฒนะในงานเลย ถึงตอนนั้นคุณก็ได้เห็นความมหัศจรรย์ของเม็ดยานี้ได้ด้วยตาตัวเองแล้ว”
YOU MAY ALSO LIKE
