ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน - บทที่ 3789
เย่โจงจั่วต่อให้ฝันยังไงก็คิดไม่ถึงว่า จู่ๆเย่เฉินจะให้เกียรติตัวเองในงานประมูลในครั้งนี้
ให้ตัวเองเข้าร่วมงานประมูลในฐานะแขกVIP ก็ทำให้ตัวเองรู้สึกไม่คาดคิดและตกใจมากแล้ว ไม่เคยคิดว่า เย่เฉินไม่เพียงแค่ให้ฐานะแขกVIPกับตัวเอง ถึงขั้นยังให้ตัวเองปรากฏตัวหน้างานเป็นลำดับท้ายที่สุดอีกด้วย
ปรากฏตัวหน้างานเป็นลำดับท้ายที่สุดก็ช่างเถอะ สิ่งที่ยิ่งคิดไม่ถึงก็คือ ตอนที่ซ่งหวั่นถิงประกาศ จู่ๆก็ขอให้ทุกท่านลุกขึ้นยืน ร่วมกันปรบมือต้อนรับตัวเองเข้าสู่งาน นี่คือการต้อนรับตัวเองที่สูงส่งที่สุดในโอกาสนี้เลย！
อย่างที่รู้ ในตอนนี้เวลานี้คนที่เข้าร่วมงานประมูลในครั้งนี้ ไม่มีข้อยกเว้น ไม่ใช่คนรวยชนชั้นสูง มีคนจำนวนไม่น้อยที่มีสภาพทางเศรษฐกิจ แข็งแกร่งกว่าตระกูลเย่มาก
แต่ว่า แม้ว่าเป็นผู้คนเหล่านี้ ก็ต้องยืนขึ้นแสดงความนบนอบอ่อนน้อม ปรบมือต้อนรับเย่โจงจั่วเข้ามาในงาน ในช่วงเวลานี้ ความหลงใหลเรื่องหน้าตาของเย่โจงจั่วได้รับความพึงพอใจอย่างมากแล้ว
แต่ว่า ได้รับการต้อนรับที่มีมาตรฐานสูงมากเช่นนี้ ทำให้ในใจของคุณท่านเย่หลีกเลี่ยงไม่ได้ที่จะตื่นเต้นมากยิ่งขึ้น เขาตื่นเต้นถึงขั้นที่ว่าไม่รู้ว่าอีกเดี๋ยวเข้าไปในโถงประมูล ควรจะก้าวเท้าซ้ายหรือว่าเท้าขวาก่อนดี
เขาระงับความตื่นเต้นและประหม่าในใจแล้ว นี่ถึงได้เดินก้าวเข้าไปในงานประมูล
ในเวลานี้ ผู้คนกว่าสี่ร้อยคนในงานประมูล ยืนตัวตรงทั้งสองฝั่ง พวกเขาแต่ละคนต่างก็เบี่ยงตัวไปทางด้านข้างมองไปทางด้านหลัง สายตาจ้องมองประตูทางเข้าอย่างไม่กะพริบตาเลย
เมื่อเห็นเย่โจงฉวนเดินเข้ามา ทุกคนแทบจะปรบมืออย่างสุดชีวิตในเวลาเดียวกันเลย
เสียงปรบมืออันแสนอบอุ่น ถึงขั้นทำให้เย่โจงฉวนเองค่อนข้างเกรงกลัว
และคนที่ปรบมือเหล่านี้ จริงๆแล้วไม่ได้เคารพต่อเย่โจงฉวน พวกเขาแค่ฟังที่ซ่งหวั่นถิงพูดว่าต้องลุกขึ้นปรบมือ อีกอย่างจะต้องเป็นเสียงปรบมือที่อบอุ่นที่สุด
พวกเขากลัวว่าเพราะว่าตัวเองแสดงออกมาได้ไม่ดีแล้วจะถูกบันทึกโทษ เพราะงั้นจึงทำได้เพียงทุ่มเทอย่างสุดความสามารถ
เย่โจงฉวนเดินบนพรมแดงไม่ถึงครึ่งหนึ่งก็คุ้นชินกับความรู้สึกที่ได้รับความสนใจจากทุกคนแบบนี้แล้ว คนทั้งคนก็ค่อยๆผ่อนคลายมากขึ้นแล้ว มีรอยยิ้มบนใบหน้า ไม่เพียงแต่สดชื่นรื่นอารมณ์สราญใจ ยังยกมือขึ้นโบกมือให้กับทุกคนทันที แสดงท่าทางที่สูงส่งที่สุดในที่แห่งนี้ออกมาอย่างชัดเจนแล้ว
หลังจากที่เพลิดเพลินกับการแสดงความเคารพและเสียงปรบมือของผู้คนแล้ว เย่โจงฉวนถึงได้นั่งตรงกลางของที่นั่งแขกVIPอย่างอาลัยอาวรณ์
หลังจากที่รอให้เขานั่งลง นาฬิกาอิเล็กทรอนิกส์ที่แขวนอยู่ด้านบนของสถานที่จัดงานก็เป็นเวลา 19:50 น.
ดังนั้น ซ่งหวั่นถิงก็ยิ้มพร้อมพูดว่า : “ฉันรู้ ที่ทุกท่านมาเข้าร่วมงานประมูลในครั้งนี้ ส่วนใหญ่แล้วต่างก็มาเพื่อยาอายุวัฒนะ เพราะงั้นฉันขอแนะนำทุกท่านณ ที่แห่งนี้สักหน่อย เกี่ยวกับกฎของการประมูลในค่ำคืนนี้”
พูดแล้ว ซ่งหวั่นถิงก็พูดอีกว่า : “ก่อนอื่น ค่ำคืนนี้เราได้เตรียมยาอายุวัฒนะที่ล้ำค่าอย่างมากสองเม็ดไว้เพื่อทุกคนแล้ว นอกจากยาอายุวัฒนะหนึ่งเม็ดในนั้นจะใช้รูปแบบของการประมูลเต็มเม็ด ประมูลในรายการสุดท้ายในงานประมูลแล้ว ยาอายุวัฒนะอีกหนึ่งเม็ดที่เหลือจะถูกแบ่งเป็นสี่ส่วน แต่ละส่วนจะมีการประมูลแยกเป็นชิ้นๆ；”
“ประการต่อมา สินค้าทุกอย่างในค่ำคืนนี้ มีเพียงยาอายุวัฒนะเท่านั้นไม่สามารถซื้อซ้ำได้ ก็พูดได้ว่า ถ้าหากในบรรดาพวกคุณมีใครคนใดคนหนึ่งประมูลได้ยาอายุวัฒนะส่วนแรกแล้ว ก็เท่ากับว่าเสียโอกาสการประมูลยาอายุวัฒนะส่วนอื่นๆหลังจากนี้ไปโดยอัตโนมัติ ส่วนการประมูลสินค้าอื่นๆไม่ได้อยู่ในข้อจำกัดนี้”
“ดังนั้น ถ้าหากในบรรดาพวกคุณคนใดคนหนึ่ง เป้าหมายคือได้เม็ดยาอายุวัฒนะเต็มเม็ด งั้นก็อย่าเข้าร่วมการประมูลสี่ครั้งแรกก่อนหน้า ไม่เช่นนั้นเมื่อประมูลสำเร็จ ก็จะสูญเสียคุณสมบัติการประมูลยาอายุวัฒนะในครั้งสุดท้าย”
“นอกจากนี้แล้ว เนื่องจากทุกคนล้วนจ่ายเงินค่าประกันไปแล้ว 50ล้านหยวน เพราะงั้นงานประมูลในคืนนี้ นอกจากยาอายุวัฒนะแล้ว สินค้าที่ทุกคนประมูลได้ ล้วนแต่เก็บรักษาไว้ให้ทุกคนเลย หากมูลค่าการตกลงการซื้อขายน้อยกว่าเงินประกัน พวกเราก็จะหักชำระอัตโนมัตินำเงินประกันส่วนที่เหลือคืนกลับไปช่องทางเดิม ถ้าหากมูลค่าการตกลงการซื้อขายสูงกว่าเงินประกัน หลังจากสิ้นสุดงานประมูล จำเป็นต้องชำระเงินส่วนที่เหลือเพิ่มเติมทันที”
“สุดท้าย ถ้าหากสิ่งที่ท่านประมูลได้คือยาอายุวัฒนะล่ะก็ พวกเราและพนักงานจะมอบโทรศัพท์ให้ท่าน ท่านสามารถติดต่อกับบัญชีของท่านได้เลย ให้บัญชีโอนเงินสำเร็จโดยทันที หลังจากที่เราได้ตรวจสอบว่าได้รับเงินที่ชำระเรียบร้อยแล้ว จะมอบยาอายุวัฒนะให้ในมือของท่านที่หน้างานทันที”
“แน่นอนว่า ตามกฎของพวกเราแล้ว หลังจากที่คุณได้รับยาอายุวัฒนะแล้ว จะต้องทานต่อหน้าทุกคน ไม่งั้นถือว่าสละสิทธิ์”
YOU MAY ALSO LIKE
