ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน - บทที่ 3836
นาทีนี้ เฟ่ยเจี้ยนจงรู้สึกเจ็บปวดใจอย่างมาก
เขาไม่นึกเลยว่า เมื่อก่อนในสายตาของเขา ลูกชายคนโตที่ให้ความสำคัญกับความรู้สึก ความรักในครอบครัว และรับฟังคำสั่งของตัวเขาเองทุกอย่าง กลับคิดที่อยากจะให้ตนตายตั้งนานแล้ว
ตอนนี้เขาเดินทางหลายพันไมล์มาที่จินหลิง เพื่อแสวงหาอายุยืน นี่ทำให้ลูกชายคนโตโกรธแน่นอน
ดังนั้นในเวลานี้ จู่ๆ เขาก็ไม่ไว้หน้า และเผยโฉมหน้าที่แท้จริงออกมา
ถึงแม้เฟ่ยเจี้ยนจงจะไม่ยอมอย่างยิ่ง แต่เขาก็เข้าใจเช่นกันว่า ในเมื่อลูกชายคนโตรับตำแหน่งได้สำเร็จ และมีสมาชิกคณะกรรมการเกือบทั้งหมดลงคะแนนเห็นชอบ มันก็พิสูจน์ได้ว่า เขาต้องควบคุมสถานการณ์ในสหรัฐอเมริกาอย่างสมบูรณ์แล้ว และมีความมั่นใจเพียงพอ ที่ทำให้ตนไม่สามารถต่อต้านได้
สมาชิกคณะกรรมการจำนวนมากต่างสนับสนุนเขา มันก็แสดงให้เห็นอีกระดับหนึ่งว่า ในใจของสมาชิกคณะกรรมการ ตนได้สูญเสียความไว้วางใจไปแล้ว
อย่าว่าแต่ตอนนี้คนชราอย่างตนตายแล้ว และไม่มีเรี่ยวแรงดิ้นรนแล้ว ถึงแม้ตนจะยังมีเรี่ยวแรง ก็ไม่มีความหวังว่าจะพลิกสถานการณ์ในตอนนี้ได้อย่างแน่นอน
ยังไงซะ ตอนนี้ตนอยู่ห่างจากสหรัฐอเมริกาหลายหมื่นกิโลเมตร และคนสนิทของตนถูกลูกชายคนโตกำจัด ในสถานการณ์นี้ แม้ว่าเขาจะกลับไปได้ แล้วจะเอาอะไรไปสู้กับเขา?
ดังนั้น เขาจึงระงับความโกรธไว้ในใจ และพูดว่า:”ได้! ในเมื่อแกเตรียมไว้ให้ฉันแล้ว งั้นหลังจากที่ฉันตาย ก็ฝังฉันไว้ที่บ้านเกิด ฉันอยากหลับยาวไปกับพ่อแม่ตลอดไป”
อีกฝ่ายกล่าวขอโทษ:”ขอโทษครับพ่อ ผมหาสุสานที่สหรัฐอเมริกาให้พ่อเสร็จแล้ว ผมเลือกสุสานที่แพงที่สุดในสหรัฐอเมริกา เพื่อนรอบๆสุสานของพ่อ ส่วนมากจะเป็นประธานาธิบดีคนก่อนๆ และกลุ่มผู้มีอำนาจทางการเงินสูงสุดของอเมริกา ต่อไปพ่อหลับยาวที่นี่ เชื่อว่าพ่อจะต้องพอใจอย่างมาก”
เฟ่ยเจี้ยนจงถามเสียงสั่น:”ฉันมีเพียงคำขอเดียว แกก็ไม่ตกลงเหรอ?”
อีกฝ่ายพูดถอนหายใจอย่างช่วยไม่ได้:”พ่อครับ ถ้าอีกร้อยปีพ่อไม่ฝังที่สหรัฐอเมริกา ไม่ฝังอยู่ข้างๆผม คนอื่นต้องนินทาผมลับหลังผมแน่ๆ”
หลังจากนิ่งไปสักพัก อีกฝ่ายก็พูดอีกครั้ง:”นอกจากนี้ ลูกหลานของพ่อทั้งหมดอยู่ในสหรัฐอเมริกา ในอนาคต ในวันที่1ของเดือน วันที่สิบห้าของเดือน เทศกาลเชงเม้ง และวันเทศกาล ผมคงจะพาลูกหลานมากมายเหล่านี้ กลับไปไหว้พ่อที่ประเทศไม่ได้ใช่ไหมล่ะ? พ่อถูกฝังในสหรัฐอเมริกา พวกเราที่เป็นลูกหลาน ก็สะดวกขึ้นเช่นกัน”
เฟ่ยเจี้ยนจงเงียบไปครู่หนึ่ง แล้วหัวเราะอย่างอนาถ:”ดี……ดีมาก……ดีมากจริงๆ……ฉันเฟ่ยเจี้ยนจง มีลูกชายที่มีความมักใหญ่ใฝ่สูงแบบแก โชคดีจริงๆ โชคดีมาก!”
ปลายสายไม่ใส่ใจกับการเยาะเย้ยเสียดสีของเฟ่ยเจี้ยนจง และพูดนิ่งๆ ว่า:”พ่อ ตามคำโบราณว่า พ่อเป็นเสือลูกไม่เป็นหมา ที่ผมมีทุกวันนี้ ก็เพราะมีแบบอย่างทั้งคำพูดและการกระทำของพ่อ”
พูดจบ อีกฝ่ายก็พูดอีกว่า:”พ่อครับ ผมเพิ่งรับช่วงคณะกรรมการต่อ มีเรื่องมากมาย ยังมีแผนกเก่าของพ่ออีกมากที่ต้องจัดการทีละคน ก็จะไม่รำลึกความหลังกับพ่อมากไปกว่านี้แล้ว พ่อรักษาสุขภาพให้ดีในประเทศจีน หากมีธุระอะไร ให้เข่อซินโทรหาผม ให้เธอกับอาจารย์หยวนดูแลพ่อที่นั่น ผมจะวางใจได้มากแน่นอน”
พูดจบ เขาเปลี่ยนน้ำเสียง พูดอย่างเย็นชาว่า:”แต่ว่าพ่อครับ ผมมีเรื่องอยากจะบอกพ่อล่วงหน้าให้ชัดเจน ทางด่านศุลกากรผมได้คุยไว้หมดแล้ว และมีคนที่ผมจัดให้เฝ้าที่ท่าเรือ ถ้าพ่อกับคนอื่นๆ ไม่กลับมาโดยไม่ได้รับอนุญาต งั้นหลังจากพ่อไป ผมก็จะไม่ทำให้ครอบครัวเข่อซินลำบากใจ แต่ถ้าพ่อและคนอื่นๆ กล้าแอบกลับมา ก็อย่ามาโทษผมที่ไม่ไว้หน้าแล้วกัน!”
เฟ่ยเจี้ยนจงรู้ว่า ตอนนี้ตนไม่มีกำลังที่จะกอบกู้กลับมาโดยสิ้นเชิง เพื่อไม่ให้ครอบครัวของเฟ่ยเข่อซินหลานสาวของตนเข้ามาเกี่ยวพันด้วย เขาก็พูดขึ้นทันทีว่า:”ได้! ฉันตกลง! หลังจากที่ฉันตาย ให้เข่อซินพาร่างของฉันกลับไป!”
“โอเค!”อีกฝ่ายก็ยิ้มตอบอย่างได้ใจ:”ในเมื่อเป็นเช่นนี้ งั้นเราก็ตกลงกันแล้วนะ ผมออกคำสั่งให้เรียกเครื่องบินของพ่อและเข่อซินกลับมา เมื่อหนึ่งชั่วโมงที่แล้ว ในช่วงเวลานี้พ่อพักผ่อนให้สบายในประเทศ หลังจากพ่อร้อยปีแล้ว ให้เข่อซินติดต่อผม แล้วผมจะส่งเครื่องบินไปรับพ่อกลับมา!”
พูดถึงนี้ อีกฝ่ายก็วางสายไปเลย
หลังจากนิ่งอยู่กับที่หลายวินาที เฟ่ยเจี้ยนจงก็ยื่นมือถือให้เจ้าหน้าที่ และพูดอย่างหมดแรง:”ขอโทษครับ ผมขอประกาศสละสิทธิ์……”