ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน - บทที่ 3848
ในมุมมองของเย่เฉิน ในเมื่อไม่รู้ว่าตระกูลอานศัตรูหรือมิตรอย่างชัดเจน งั้นตนก็ไม่จำเป็นต้องเปิดเผยตัวตนเอง
ส่วนมีใครในตระกูลอานต้องการยาอายุวัฒนะกันแน่ ตอนนี้เขาไม่อยากสืบหา
ล่ายชิงหวาก็รู้สึกว่าสิ่งที่เย่เฉินพูดนั้นสมเหตุสมผลมาก ในเมื่อตระกูลอานสามารถให้อานโฉงชิวมาหาความจริงได้ มันก็พิสูจน์ให้เห็นแล้วว่า ความต้องการยาอายุวัฒนะของพวกเขานั่น ไม่เร่งด่วนนัก
มิฉะนั้น คงจะมาด้วยตัวเองเหมือนเฟ่ยเจี้ยนจงแล้ว
ดังนั้น เขาจึงคำนับมือให้เย่เฉิน และพูดด้วยรอยยิ้มว่า:”คุณชายเย่ งั้นฉันกลับเข้างานก่อนนะ”
เย่เฉินพยักหน้า และกล่าวว่า:”ท่านกลับไปรอก่อน ผมจัดการบางอย่างเสร็จ ก็จะให้งานประมูลดำเนินต่อ”
จากนั้น ล่ายชิงหวากล่าวอำลา ออกจากห้องวีไอพีทันที
หลังจากที่ล่ายชิงหวาออกไป เย่เฉินหยิบโทรศัพท์ขึ้นมา และโทรหาเฮ่อจือชิว ที่รับผิดชอบบริษัท นานาซูขนส่ง จำกัด พอรับสาย ก็ถามเธอโดยตรงว่า:”จือชิว ช่วงนี้มีเรือลำที่ไปตะวันออกกลางบ้างไหม?”
“มีค่ะ”เฮ่อจือชิวรีบพูดว่า:”อาหารชุดที่คุณสัญญาว่าจะให้ซีเรีย ชุดแรกได้บรรจุไว้ที่ท่าเรือเมืองไห่แล้วค่ะ และจะออกเดินทางในอีกสองวันข้างหน้า”
เย่เฉินพูดขึ้นทันทีว่า:”ตอนนี้เธอเลือกกัปตันและลูกเรือ รวมถึงเจ้าหน้าที่เครื่องยนต์ที่น่าเชื่อถือที่สุด ให้พวกเขาเริ่มเตรียมการตอนนี้ พยายามออกเรือคืนนี้ เดี๋ยวฉันจะขอให้ทหารของสำนักว่านหลงพาคนสองคนไป จากนั้นนำเรือลำนี้ไปตะวันออกกลาง ต้องทำหน้าที่รักษาความลับอย่างเคร่งครัด”
เฮ่อจือชิวได้ยินคำสั่งของเย่เฉิน ก็ไม่ถามรายละเอียดใดๆ และพูดทันทีว่า:”ได้ค่ะคุณเย่ ฉันจะเตรียมการเดี๋ยวนี้ และการเดินเรือคงจะออกเดินทางภายในสองชั่วโมงอย่างเร็วที่สุด ทางคุณจะส่งคนมาตอนไหนคะ?”
เย่เฉินดูเวลา และพูดว่า:”ฉันจะจัดเฮลิคอปเตอร์เพื่อส่งพวกเขาไปที่นั่น ถ้าเร็วล่ะก็ คงแค่ชั่วโมง สองชั่วโมง”
เฮ่อจือชิวพูดอย่างสบายๆ:”งั้นฉันจะจัดการเดี๋ยวนี้ ให้พวกเขาเตรียมออกเรือ นอกจากนี้ ฉันจะให้พวกเขาแยกพื้นที่ใช้งานของเรือออกสองส่วน และจะไม่ให้ใครไปยังพื้นที่นั้น”
“โอเค”เย่เฉินพูดด้วยความพึงพอใจ:”งั้นคุณจัดการก่อนนะ ทางฉันก็จะให้คนเตรียมการ เมื่อถึงเวลานั้น ฉันจะให้คนติดต่อเธอไป เพื่อคุยรายละเอียดกัน”
“ได้ค่ะ!”
หลังจากวางสาย เย่เฉินก็หยิบเครื่องส่งรับวิทยุทันที และพูดว่า:”รั่วหลีอยู่ไหม? มาพบฉันที่ห้องวีไอพี”
ก่อนหน้านี้ เย่เฉินเคยสั่งเฉินจื่อข่ายว่า ให้จองห้องชุดสุดหรูในอาคารวีไอพีของป๋ายจินฮ่านกงให้ซูรั่วหลี และให้เธออาศัยอยู่ที่นี่ ดังนั้นคืนนี้ซูรั่วหลี ก็เข้าร่วมการประมูลในฐานะเจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัยคนหนึ่งด้วย
หลังจากนั้นไม่นาน ซูรั่วหลีที่สวมชุดรักษาความปลอดภัย มีท่าทางสดชื่น รีบวิ่งมาที่ห้อง VIP เมื่อเห็นเย่เฉิน เธอก็กล่าวด้วยความเคารพว่า:”คุณเย่ คุณเรียกฉันเหรอคะ?”
เย่เฉินพยักหน้า และพูดว่า:”รั่วหลี ตอนนี้เธอไปซื้อของใช้ประจำวัน อาหาร และเสื้อผ้าเดี๋ยวนี้ แล้วของใช้ส่วนตัวที่ผู้หญิงต้องใช้อีกด้วย หลังจากซื้อเสร็จแล้ว เธอต้องช่วยฉันส่งคนสองคนไปยังตะวันออกกลางในชั่วข้ามคืน หลังจากส่งพวกเขาทั้งสองให้ว่านพั่วจวิน ก็กลับมา”
ซูรั่วหลีไม่ได้ถามรายละเอียดใดๆ พูดทันทีว่า:”ถ้าอย่างนั้นฉันจะไปจัดการเดี๋ยวนี้!”
พูดจบ จู่ๆ ก็นึกอะไรบางอย่างได้ และรีบถามว่า:”ต้องเตรียมหนังสือเดินทางไหม?”
หากผ่านด่านศุลกากร และออกนอกประเทศตามปกติ จะต้องเตรียมหนังสือเดินทาง ซึ่งจะใช้สำหรับเข้าและออกอย่างแน่นอน
แต่ว่า หากเดินทางออกนอกประเทศผ่านช่องทางที่ผิดปกติ หนังสือเดินทางนั้นก็ไร้ประโยชน์
เย่เฉินพูดว่า:”ไม่จำเป็นต้องเตรียมหนังสือเดินทาง พวกคุณทุกคนเดินทางโดยเรือข้ามคืน ทางนั้น ฉันจะให้ว่านพั่วจวินรอรับ”
“ได้ค่ะ คุณเย่!”ซูรั่วหลีพยักหน้าทันทีและพูดว่า:”ถ้าอย่างนั้นฉันจะไปจัดการเดี๋ยวนี้”
หลังจากจัดการทุกอย่างเรียบร้อย เย่เฉินจึงกลับห้องตรวจสิบ