ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน - บทที่ 3856 ได้ยินชื่อเสียงมานาน
ซูรั่วหลียิ้มน้อยๆ จากนั้นก็พยักหน้าและพูดว่า “ใช่ เป็นฉันเอง”
ชื่อเสียงของซูรั่วหลี ถือว่าดังไปทั่วโลกตั้งแต่ครั้งนั้นที่ญี่ปุ่น
ก่อนหน้านี้ ญี่ปุ่นพยายามค้นหาที่อยู่ของเธอมาโดยตลอด อีกทั้งยังถึงขั้นอยู่ต้องเห็นคน, ตายต้องพบศพ
แต่ไม่คาดคิดเลยว่า หลังจากซูรั่วหลีหายตัวไปชั่วขณะหนึ่ง จู่ๆก็ประกาศเข้าร่วมกับสำนักว่านหลงอย่างไม่คาดคิด
หลังจากที่ญี่ปุ่นได้ยินว่าเธอเข้าร่วมกับสำนักว่านหลง พวกเขาก็แทบจะล้มเลิกความต้องการตัวเธอในทันที
นั่นเพราะพวกเขาได้เห็นพลังทำลายล้างของซูรั่วหลีด้วยตาตนเองแล้ว และตอนนั้นก็ทำให้ทั้งโตเกียววุ่นวายไปหมด
ตอนนี้เธอเข้าร่วมกับสำนักว่านหลงแล้ว ก็เท่ากับได้รับการสนับสนุนที่แข็งแกร่ง สถานการณ์แบบนี้ คนญี่ปุ่นไม่อยากสัมผัสกับความโชคร้ายแบบนี้อีก
ดังนั้น ทางกรมตำรวจญี่ปุ่นจึงได้ออกคำสั่ง ตราบใดที่ซูรั่วหลีไม่ไปที่ญี่ปุ่น ฝ่ายญี่ปุ่นก็จะไม่ตามสอบสวนเธออีกต่อไป
เฟ่ยเข่อซินไม่คาดคิดว่าตนเองจะได้พบกับซูรั่วหลีที่มีชื่อเสียงโด่งดังที่นี่ อีกทั้งเธอยังเป็นลูกน้องของเย่เฉินอีกด้วย
นอกจากนี้ ในตอนแรกเย่เฉินจงใจปล่อยข่าวว่คุณท่านใหญ่ซูขายหลานสาวของเขาให้กับชาวญี่ปุ่น โลกทั้งโลกล้วนรู้ว่าซูรั่วหลี เป็นบุตรสาวนอกสมรสตระกูลซู และบุตรสาวนอกสมรสของตระกูลซูก็ได้กลายมาเป็นลูกน้องของเย่เฉิน ซึ่งนี่ทำให้เฟ่ยเข่อซิน ประหลาดใจมากยิ่งขึ้น
ก่อนที่เย่เฉินจะรับซูรั่วหลีเอาไว้ ตระกูลซูที่เห็นแก่หน้าตาต้องการออกมาหยุดยั้งเอาไว้ แต่จากสถานการณ์ในตอนนี้ ก็พอที่จะเห็นแล้วว่าตระกูลซูดูเหมือนจะไม่มีอำนาจใด ๆ ต่อหน้าเย่เฉินเลยสักนิด
ดังนั้น เธอจึงสามารถสรุปได้ว่าตระกูลซูได้ถูกเย่เฉินสยบลงอย่างราบคาบไปแล้ว
เธออดทอดถอนใจอย่างเสียไม่ได้ ความแข็งแกร่งของเย่เฉินช่างอยู่เหนือการคาดเดาและความรู้ความเข้าใจของเธออยู่ตลอดเวลา
อย่างไรก็ตาม เซอร์ไพรส์ก็เซอร์ไพรส์ แต่เฟ่ยเข่อซินก็ปรับตัวได้อย่างรวดเร็วและเป็นฝ่ายยื่นมือไปหาซูรั่วหลี และพูดอย่างสุภาพอย่างยิ่งว่า “สวัสดีค่ะคุณหนูซู ฉันได้ยินชื่อเสียงของคุณมานานแล้ว ครั้งนี้รบกวนคุณแล้ว!”
ซูรั่วหลียิ้มน้อยๆ “คุณเป็นเพื่อนของคุณเย่ เรื่องพวกนี้ถือเป็นหน้าที่ของฉัน”
ซูรั่วหลีเอ่ยสำทับอีกว่า “คุณเย่บอกว่า เรื่องการเดินทางจากไปของคุณกับคุณเฟ่ยจะต้องถูกเก็บเป็นความลับอย่างยิ่ง ดังนั้นจึงไม่สามารถจัดเตรียมการเดินทางโดยเครื่องบินให้คุณได้ นั่งเรือระยะทางค่อนข้างยาวนาน ต้องขอให้คุณปรับตัวสักหน่อย หวังว่าคุณจะไม่ถือสา”
“ฉันเข้าใจ!” เฟ่ยเข่อซินพยักหน้าอย่างรวดเร็วและกล่าวว่า “สามารถไปจากจินหลิงได้ ก็ต้องขอบคุณคุณเย่มากอย่างยิ่งแล้ว!”
ซูรั่วหลีพยักหน้าและเอ่ยเสริมว่า “ฉันเพิ่งยืนยันการเดินทางกับกัปตันเรือไป ปลายทางของการเดินทางของเราในครั้งนี้คือท่าเรือทาร์ทัสทางตะวันตกของซีเรีย เพื่อความปลอดภัย เรือบรรทุกสินค้าของเราจะไม่จอดที่ท่าเรือใด ๆ ก่อนถึงท่าเรือทาร์ทัส คาดว่าเรือของเราจะถึงสิงคโปร์ในอีกห้าวันข้างหน้า จากนั้นก็จะถึงคลองสุเอซในประมาณ 18 วัน และรวมถึงเวลาในการเข้าคิวผ่านคลอง คงรวมๆแล้วใช้เวลาประมาณ20 วันถึงท่าเรือทาร์ทัส”
เฟ่ยเข่อซินพยักหน้าและพูดว่า “ขอบคุณคุณหนูซู”
ซูรั่วหลีพยักหน้าและเอ่ย “เพื่อความปลอดภัยของคุณและคุณเฟ่ย พื้นที่การใช้ชีวิตของเราบนเรือจะถูกแบ่งออกจากลูกเรือทั่วๆไปอย่างเด็ดขาด หากคุณและคุณเฟ่ยต้องมาขึ้นมาที่ดาดฟ้า โปรดแจ้งฉันล่วงหน้า ฉันจะแจ้งให้ลูกเรือหลีกเลี่ยงออกไปชั่วคราว”
เฟ่ยเข่อซินเอ่ยอย่างซาบซึ้ง “ขอบคุณคุณหนูซู คุณช่างใส่ใจจริงๆ!”
“เป็นเรื่องสมควร” ซูรั่วหลีเอ่ยด้วยรอยยิ้มว่า “ทั้งสามท่านโปรดตามฉันมาที่ท้องเรือเถอะ ห้องพักเตรียมพร้อมสำหรับพวกคุณแล้ว”
เรือบรรทุกสินค้าที่เฮ่อจือชิวส่งไปยังซีเรียมีปริมาณถึงหนึ่งล้านตัน ปริมาณของเรือบรรทุกสินค้ามีขนาดใหญ่อย่างยิ่ง อีกทั้งพื้นที่ใช้สอยภายในก็อุดมสมบูรณ์อย่างมาก ดังนั้นจึงเพียงพอที่จะจัดห้องแยกให้สำหรับทั้งสามคน
ซูรั่วหลีขอให้ชายหนุ่มสองคนจากสำนักว่านหลงพาเฟ่ยเจี้ยนจงและหยวนจื่อซูไปที่ห้องของพวกเขา ส่วนตนก็พาเฟ่ยเข่อซินไปที่ห้องที่เตรียมไว้ให้เธอ
ทันทีที่เขาเข้ามาในห้อง ซูรั่วหลีก็ปิดประตูลงและชี้ไปที่กระเป๋าเป้ขนาดใหญ่สามใบในห้องและพูดกับเฟ่ยเข่อซินว่า “คุณหนูเฟ่ย คุณเย่บอกให้ฉันเตรียมของใช้ประจำวันให้คุณ ฉันไม่รู้ว่าคุณปกติใช้แบรนด์อะไรบ้าง ดังนั้นฉันจึงซื้อแบรนด์ที่ดีที่สุดที่สามารถหาได้ในจินหลิงมา”
พูดไป เธอก็เปิดกระเป๋าเป้สะพายหลังใบหนึ่ง ซึ่งในนั้นแทบจะเต็มไปด้วยเครื่องสำอางประจำวันสำหรับผู้หญิง นอกจากนี้เธอยังเตรียมแปรงสีฟันไฟฟ้า ผ้าขนหนู ผ้าเช็ดตัวและหวี รวมถึงกิ๊บติดผมและของเล็กๆ น้อยๆ อื่นๆ ด้วย
เฟ่ยเข่อซินเอ่ยด้วยความซาบซึ้ง “ขอบคุณมากคุณหนูซู คิดไม่ถึงเลยว่าคุณจะใส่ใจมากขนาดนี้…”
YOU MAY ALSO LIKE
