ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน - บทที่ 3857 หวังว่าจะเป็นอย่างนั้น
ซูรั่วหลีกล่าวด้วยรอยยิ้มว่า “ส่วนใหญ่สั่งโดยคุณเย่ เขาบอกว่าคุณคือคุณหญิงใหญ่ คุณต้องได้รับการปฏิบัติอย่างมีศักดิ์ศรีในวันธรรมดา ทันใดนั้นคุณต้องนั่งบนเรือบรรทุกสินค้านานมาก ฉัน’ ฉันเกรงว่าคุณจะไม่ปรับตัว”
ด้วยเหตุนี้ เธอจึงเปิดกระเป๋าเป้สะพายหลังอีกใบซึ่งมีเสื้อผ้าสำหรับซักรีด ส่วนใหญ่เป็นเสื้อยืด กางเกงสแล็ก และชุดชั้นในใหม่
ซูรั่วหลี อธิบายกับเฟ่ยเข่อซิน “คุณเฟ่ย ตอนนี้อากาศใกล้จะถึงต้นฤดูร้อนแล้ว อากาศทางใต้แทบจะไม่ต่างกับอากาศในฤดูร้อน นอกจากนี้พวกเรามุ่งข้ามมหาสมุทรอินเดียไปตลอดทาง อุณหภูมิก็จะยิ่งสูงขึ้น ดังนั้นฉันจึงเตรียมเสื้อผ้าสำหรับฤดูร้อนให้คุณ ส่วนพวกชุดชั้นในไซซ์อาจจะไม่ตรงอยู่บ้าง หากใส่แล้วไม่พอดีคุณบอกฉัน ฉันจะให้คนเตรียมตัวเอาไว้ที่สิงคโปร์ หลังจากที่พวกเราถึงสิงคโปร์แล้วค่อยให้เฮลิคอปเตอร์มาส่งที่เรือโดยตรง”
เฟ่ยเข่อซินในตอนนี้รู้สึกซาบซึ้งจนแทบจะสำลักอยู่บ้าง
ในอดีต คนรอบข้างเธอล้วนรับใช้เธออย่างพิถีพิถัน แต่นั่นเป็นเพราะเธอยังเป็นคุณหนูใหญ่ตระกูลเฟ่ย
ตอนนี้เธอประสบปัญหา แต่ลูกน้องของเย่เฉินกลับยังเอาใจใส่ตนมากขนาดนี้ สุภาพมากขนาดนี้ นี่ทำให้เธอประทับใจมากจริงๆ
ซูรั่วหลีจึงเปิดกระเป๋าใบที่สามและกระซิบว่า “คุณเฟ่ย นอกจากชุดชั้นในแล้ว ยังมีผ้าอนามัยและผ้าอนามัยแบบสอดอยู่ด้วย เป็นเพราะเส้นทางของเราใช้เวลาเพียง 20 วัน ดังนั้นฉันจึงเตรียมให้คุณใช้ประมาณหนึ่งสัปดาห์ นี่น่าจะเพียงพอ”
พูดถึงตรงนี้ ซูรั่วหลีก็กล่าวเสริมว่า “ทางฝั่งซีเรีย ฉันได้ติดต่อกับว่านพั่วจวินเอาไว้แล้ว สำนักว่านหลงกำลังอยู่ในระหว่างการก่อสร้างและยังไม่มีฐานทัพเป็นรูปเป็นร่าง อย่างไรก็ตาม ตอนนี้สำนักว่านหลงล้วนใช้เต็นท์สนามชั้นนำของโลก มันมีไฟฟ้าและน้ำประปา อีกทั้งยังมีห้องน้ำแยก ห้องอาบน้ำและเครื่องปรับอากาศ ไม่ขาดแคลนในทุกๆด้าน อีกทั้งเขายังได้เริ่มนำบ้านไม้สั่งทำระดับไฮเอนด์จำนวนมากจากในประเทศแล้วด้วย ถึงตอนนั้นสภาพทุกอย่างคงจะยิ่งดีมากขึ้นไปอีกหน่อย”
เฟ่ยเข่อซินรีบพูดขึ้น “ไม่เป็นไร สภาพไหนฉันก็ยอมรับได้”
พูดไป เธอก็ถามอย่างเกรงใจอยู่บ้างว่า “ใช่สิคุณหนูซู ฉันขอละลาบละล้วงสักหน่อย สภาพการแพทย์ทางนั้นเป็นอย่างไรบ้าง? ฉันไม่กังวลเรื่องอื่นๆเลย มีก็แค่กังวลว่าคุณปู่อายุมากแล้ว อีกทั้งยังได้รับความตกใจไปไมน้อย ฉันกลัวว่าร่างกายของเขาจะเจ็บป่วยขึ้นมา”
ซูรั่วหลียิ้มน้อยๆและเอ่ยว่า “เรื่องนี้คุณไม่ต้องห่วง สำนักว่านหลงมีทีมแพทย์อยู่ อีกทั้งยังได้สร้างโรงพยาบาลสนามชั่วคราวเอาไว้ ขณะเดียวกันก็มีห้องฉุกเฉิน ห้องผ่าตัด ซึ่งสามารถให้การรักษาพยาบาลที่ดีอย่างยิ่งแก่คุณปู่ของคุณแน่นอน”
“อย่างนั้นก็ดีอย่างยิ่ง!” เฟ่ยเข่อซินในที่สุดก็โล่งใจและพูดว่า “คุณหนูซูโปรดช่วยฉันบอกคุณเย่ด้วย พระคุณอันยิ่งใหญ่ของคุณเย่ เฟ่ยเข่อซินจะไม่มีวันลืม!”
“ได้” ซูรั่วหลีพยักหน้าและกล่าวว่า “คุณเฟ่ย ดึกแล้ว คุณรีบพักผ่อนเถอะ ห้องของฉันอยู่ทางขวามือของคุณ และห้องคุณปู่ของคุณอยู่ทางซ้ายมือ ถ้าคุณต้องการอะไร โปรดติดต่อฉันได้ตลอดเวลา”
พูดจบ เธอก็หยิบเครื่องวิทยุรับส่งมายื่นให้เฟ่ยเข่อซินแล้วพูดว่า “คุณเฟ่ย วิทยุสื่อสารเข้ารหัสนี้สามารถใช้ติดต่อได้แค่กับฉันเท่านั้นบนเรือ คุณเก็บไว้และโทรหาได้ตลอดเมื่อปัญหา!”
เฟ่ยเข่อซินเก็บกวาดห้องของตนเล็กน้อย หลังจากพักอยู่บนเรือชั่วครู่ เธอก็มาถึงห้องของปู่ของเธอเฟ่ยเจี้ยนจง
ในเวลานี้ หยวนจื่อซูกำลังช่วยเฟ่ยเจี้ยนจงจัดเตียงในห้องอย่างง่ายๆ ในขณะที่เฟ่ยเจี้ยนจงกำลังนั่งบนโซฟาเดี่ยวในห้องและมองไปยังเพดานของห้อง
เมื่อเห็นเฟ่ยเข่อซินเข้ามา หยวนจื่อซูก็รีบเอ่ยขึ้นด้วยความเคารพอย่างรวดเร็ว “คุณหนูใหญ่”
เฟ่ยเข่อซินพยักหน้าเล็กน้อยและพูดด้วยความขอโทษอยู่บ้าง “อาจารย์หยวน ฉันขอโทษที่ทำให้คุณต้องพลอยลำบากไปด้วย เกรงว่าช่วงเวลาสั้นๆนี้คุณอาจไม่สามารถกลับไปยังสำนักได้ … ”
หยวนจื่อซูส่ายหัวแล้วพูดว่า “คุณหนูใหญ่ไม่จำเป็นต้องเกรงใจขนาดนี้ หน้าที่ของผมคือปกป้องคุณท่านเฟ่ย ไม่ว่าที่ไหนก็ล้วนเหมือนกัน”
พูดไป หยวนซิ่วซู่ก็เอ่ยอีกว่า “ส่วนเรื่องการกลับไปสำนักนั้น ผมเองก็ไม่ได้รีบร้อนอะไร ยิ่งไปกว่านั้นเจียฮุยก็ยังไม่รู้ว่าอยู่ที่ไหน สำนักส่งเขามาในคราวนี้ก็เพื่อรับหน้าที่ของผมและอยู่รับใช้ในตระกูลเฟ่ยต่อไป แต่เขาหายไปแล้ว ผมเองก็ไม่มีหน้าจะกลับไป”
เฟ่ยเข่อซินเอ่ยปาก “พอมาคิดดูในตอนนี้ คุณลั่วมีโอกาสอย่างยิ่งที่จะอยู่ในมือของคุณชายเย่”
หยวนจื่อซูพยักหน้าและกล่าวว่า “ผมเองก็คิดอย่างนั้นเหมือนกัน ผมได้ยินมาว่า ว่านพั่วจวินประมุขของสำนักว่านหลง มองตระกูลเย่เป็นศัตรูที่ฆ่าพ่อแม่ของเขามาโดยตลอด อีกทั้งยังเคยได้ยินมาก่อนหน้านี้ว่าคนของว่านพั่วจวินแบกโลงศพบุกไปฆ่าฟันถตระกูลเย่ถึงที่ ว่านพั่วจวินทำการต่อสู้ครั้งใหญ่ขนาดนี้ แต่ในที่สุดก็อยู่ภายใต้คำสั่งของเย่เฉิน นี่แสดงให้เห็นว่าว่านพั่วจวินไม่ใช่คู่ต่อสู้ของเย่เฉินอย่างแน่นอน”
จากนั้นหยวนจื่อซูก็พูดว่า “ว่ากันว่าว่านพั่วจวินเป็นนักบู๊แปดดาว หากเป็นเรื่องจริงล่ะก็ อย่างนั้นคุณชายเย่จะต้องเป็นยอดฝีมือแดนมืดและอาจจะแข็งแกร่งกว่านั้นด้วย”
เฟ่ยเข่อซิน พยักหน้าและพูดด้วยความโล่งใจ “อาจารย์หยวนไม่ต้องกังวลมากเกินไป ฉันคิดว่าคุณชายเย่เป็นผู้ชายที่รู้จักแบ่งแยกมิตรศัตรูเป็นอย่างดี คุณลั่วไม่ได้ทำอะไรเขา ฉันคิดว่าเขาเองก็คงไม่ได้ทำร้ายคุณลั่วจริงๆ”
หยวนจื่อซูถอนหายใจ “ผมก็หวังว่าจะเป็นอย่างนั้น!”
YOU MAY ALSO LIKE
