ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน - บทที่ 3862 ของติดไม้ติดมือจากเย่เฉิน
จากนั้นควีนเฒ่าก็กลับไปนั่งบนเก้าอี้ของเธอและกล่าวอย่างซาบซึ้งว่า “ขอบคุณคุณเย่สำหรับคำเชิญพิเศษนี้ ไม่อย่างนั้นฉันคงจะไม่มีสิทธิ์เข้าร่วมการประมูลครั้งนี้”
เย่เฉินยิ้มและพูดว่า “ผมเห็นคุณเองก็แข่งขันประมูลไปหลายรอบในตอนแรก รู้สึกอย่างไร?”
ควีนเฒ่าพูดอย่างอึดอัด “นั่นเป็นเพราะฉันประเมินความสามารถตัวเองสูงไป…เดิมฉันคิดว่าหากทุ่มเทสมบัติทั้งหมดที่มี บางทีก็อาจจะสามารถประมูลยาอายุวัฒนะชุดแรกมาได้ คิดไม่ถึงว่าชุดแรกจะมีราคาสูงถึงสองพันล้านดอลลาร์ นี่มากกว่าความมั่งคั่งของตระกูลอีเลียดเราทั้งหมดไปแล้ว… ”
เย่เฉินยิ้มน้อยๆและกล่าวว่า “อันที่จริงที่ผมเชิญคุณมาเป็นแขกวีไอพี ก็แค่หวังว่าคุณจะมาคอยสนับสนุนผมในงาน การที่คุณไปประมูลด้วยตัวเอง นี่ถือเป็นการลดตัวคุณไปอยู่บ้างแล้ว”
ควีนเฒ่าหัวเราะสองที ในใจกลัวคิดว่า “ลดตัวแล้วจะถือเป็นอย่างไรกัน หากฉันสามารถประมูลยาอายุวัฒนะชุดแรกมาได้ ต่อให้ล้มละลายฉันก็ยินดี”
ต่อให้คิดแบบนั้นแต่ไหนเลยเธอจะพูดออกมาได้ เธอได้แต่พูดด้วยใบหน้าถ่อมตนว่า “คุณเย่พูดถูก เป็นฉันที่หุนหันไปเล็กน้อย”
เย่เฉินส่ายหัวและพูดอย่างจริงจังว่า “ฉันไม่ได้หมายความว่าคุณหุนหัน ผมหมายความว่าคุณไม่จำเป็นต้องไปแข่งขันกับพวกเขา นั่นเพราะคุณเป็นแขกวีไอพีไม่ว่าคุณจะมีทรัพย์สินมากกว่าพวกเขาหรือไม่ก็ตาม แต่ตำแหน่งของคุณในที่นี้ของผมก็ล้วนสูงกว่าคนสองร้อยกว่าคนนั้น”
เมื่อได้ยินเช่นนี้ ในที่สุดความรู้สึกต่ำต้อยในใจของควีนเฒ่าก็คลายลงไปบ้างแล้ว
แม้ว่าความแข็งแกร่งของตนจะต่ำต้อย แต่ในเมื่อเย่เฉินไว้หน้าเธอมากขนาดนี้ อย่างนั้นก็เพียงพอที่จะทำให้เธอนั่งหลังตรงอย่างเชิดหน้าชูตาได้แล้ว
ในความเป็นจริง แม้ว่าเธอจะล้มเหลวในการประมูลยาอายุวัฒนะในการประมูลคืนนี้ แต่การปรากฏตัวของเธอในฐานะแขกวีไอพีก็ทำให้เธอรู้สึกมีหน้ามีตาอย่างยิ่ง
เธอรีบเอ่ยด้วยความเคารพ: “ขอบคุณคุณเย่ที่ให้เกียรติฉันมากขนาดนี้ พวกเราทั้งตระกูลอีเลียดเองก็ต้องขอบคุณความช่วยเหลือของคุณเย่ถึงได้มีวันนี้… ”
พูดจบ เธอก็รีบย้ายด้วยเหตุนี้ เธอจึงรีบยกเรื่องเฮเลน่าหลานสาวของเธอออกอย่างรวดเร็วและพูดอย่างจริงจังว่า: “เฮเลน่ามักจะพูดถึงคุณเย่ต่อหน้าฉันเสมอ ช่วงเวลานี้ เธอคิดถึงคุณเย่เป็นอย่างมากและอยากพบคุณเย่อีกครั้งอย่างยิ่ง อย่างไรก็ตาม ตอนนี้เธอได้ขึ้นครองบัลลังก์แล้ว และมีสถานะควีนรั้งตัวเอาไว้ ดังนั้นจึงไม่สามารถไปต่างประเทศได้ตามใจต้องการ คุณเย่ได้โปรดยกโทษ…”
เย่เฉินเองก็รู้ด้วยว่าควีนเฒ่าจงใจพูดถึงเฮเลน่าขึ้นมา อันที่จริงก็เพื่อต้องการใกล้ชิดสนิทสนมกับตนเอง
เรื่องนี้เย่เฉินย่อมมองออกแต่ไม่พูดออกมา เขาเอ่ยยิ้มๆตามคำพูดของเธอ “รบกวนคุณแจ้งเฮเลน่า จะต้องมีโอกาสได้พบกันอีกครั้งแน่”
ควีนเฒ่าพยักหน้าติดๆกัน และพูดด้วยสีหน้ามีความหวังว่า “หากคุณเย่มีเวลา ขอต้อนรับมาสู่ยุโรปเหนือตลอดเวลา แม้ว่าเฮเลน่าจะไม่สะดวกที่จะออกจากวัง แต่ภายในวังก็ยังเป็นส่วนตัวอย่างยิ่ง หากมีเวลาคุณสามารถมาพักที่วังได้”
เย่เฉินรับปากไปตามน้ำ “ได้ครับ หากมีโอกาสผมจะไป”
หลังจากนั้น เขาก็มองไปที่ควีนเฒ่า และมองไปที่ล่ายชิงฮวาอีกครั้ง จากนั้นก็พูดอย่างจริงจังว่า “อ้อใช่ ครั้งนี้ผู้อาวุโสทั้งสองเดินทางมาจากแดนไกลอย่างยุโรปและอเมริกา ทำให้ผู้เยาว์รู้สึกซาบซึ้งอย่างมากจริงๆ ดังนั้นผู้เยาว์จึงเตรียมสิ่งของเล็กๆ น้อยๆ ไว้ให้ทั้งสองท่าน ทั้งสองท่านอย่าได้รังเกียจ”
พูดจบ เย่เฉินก็หยิบกล่องไม้จันทน์สีแดงสองกล่องออกจากกระเป๋าของเขาและส่งให้ล่ายชิงหวาและควีนเฒ่าตามลำดับ
ดูเหมือนทั้งคู่จะเดาออกว่าเป็นไปได้อย่างยิ่งที่ในกล่องจะมียาอายุวัฒนะอยู่ ดังนั้นพวกเขาจึงรู้สึกตื่นเต้นขึ้นมาอยู่บ้างในทันที
แม้แต่ล่ายชิงฮวาชายชราผู้ผ่านร้อนผ่านหนาวมาหลายร้อยปีก็ยังยากที่จะควบคุมตนเองเอาไว้เช่นกัน
ในเวลานี้เองเย่เฉินก็เอ่ยขึ้น “ในกล่องไม้สองกล่องนี้ แบ่งออกเป็นหนึ่งในสี่ของเม็ดยาอายุวัฒนะ ถือเป็นน้ำใจเล็กน้อยแก่ท่านผู้อาวุโสทั้งสอง ถือเป็นของติดไม้ติดมือสองชิ้นเท่านั้น ทั้งสองท่านอย่าได้หัวเราะเยาะ”
YOU MAY ALSO LIKE
