ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน - บทที่ 3867 การขอความช่วยเหลือ
“หา?!” เย่โจงฉวนเองก็จัดเป็นนักแสดงเก่าไปแล้ว เขาแสร้งทำเป็นตกใจและถามว่า “ฉงชิว คนที่ถูกไล่ออกจากงานก็คือนายหรอกหรือ!”
“ใช่…” ฉงชิวพูดอย่างอับอาย “แต่เดิมผมคิดจะเปิดราคาสูงเพื่อต้องการซื้อยาอายุวัฒนะกลับไป คิดไม่ถึงว่าอีกฝ่ายกลับก็ให้ความสนใจกับกฎเกณฑ์อย่างมากขนาดนี้และขับไล่ผมออกจากงานทันที…”
เย่โจงฉวนเอ่ยปาก “เอาแบบนี้แล้วกันอานโฉงชิว ฉันรู้ความต้องการของนายแล้วซึ่งก็คืออยากพบเจ้าของยาอายุวัฒนะสักครั้งและลองดูว่าจะสามารถขอซื้อมันเป็นการส่วนตัวได้หรือไม่ ใช่ไหม?”
“ใช่!” อานโฉงชิวรีบพูด “ด้านราคาไม่มีปัญหา หากสามแสนเจ็ดหมื่นล้านดอลลาร์น้อยเกินไป ผมสามารถเพิ่มให้ได้อีก!”
เย่โจงฉวนถอนหายใจอีกครั้งและพูดว่า: “โฉงชิว นายไม่เข้าใจหลายสิ่งหลายอย่าง เจ้าของยาอายุวัฒนะคนนี้นิสัยแปลกประหลาดอย่างมาก เขาไม่ค่อยสนใจเรื่องเงินมากนัก นอกจากนี้ตัวเขาก็เป็นดั่งเทพมังกรเห็นหัวไม่เห็นหาง แม้กระทั่งฉันเองก็ยังไม่มีวิธีการติดต่อกับเขา มีเรื่องอะไรล้วนเป็นเขาที่ติดต่อมาก่อน ดังนั้นเรื่องที่นายเอ่ยฉันได้แต่รอให้เขาติดต่อฉันมาก่อน จากนั้นก็ช่วยนายพูดกับเขาสักหน่อย แต่ว่าเมื่อไหร่จะได้ติดต่อ หรือติดต่อแล้วสำเร็จหรือไม่ เรื่องนี้ฉันไม่สามารถรับประกันได้”
อานโฉงชิวรีบถาม “ลุงเย่ คุณรู้จักชื่อแซ่ของคนผู้นี้ไหม? ถ้าทางคุณไม่สะดวก คุณสามารถเปิดเผยข้อมูลบางอย่างให้ผมได้ แล้วผมจะไปตรวจสอบด้วยตนเอง”
เย่โจงฉวนเหลือบมองเย่เฉินแล้วพูดว่า “ขอโทษนะโฉงชิว ฉันเองก็ไม่รู้ข้อมูลเกี่ยวกับคนผู้นี้มากนักจริงๆ เอาอย่างนี้แล้วกัน นายช่วยอดทนรอสักก่อน ถ้ามีข่าวคราว ฉันจะโทรหานายก่อนทันที! ”
เมื่อเห็นว่าอานโฉงชิวไม่เต็มใจที่จะเปิดเผยจุดประสงค์ของการซื้อยา เย่โจงฉวนก็ทำตามคำแนะนำก่อนหน้าของเย่เฉิน คือเตรียมรับปากอานโฉงชิวไปจากนั้นก็ค่อยถ่วงเวลาเขาออกไป
อานฉงชิวเองก็รู้อยู่แก่ใจเช่นกันว่าเย่โจงฉวนจะต้องมีบางอย่างซ่อนเอาไว้จากตน ดังนั้นเขาจึงเอ่ยปาก “ลุงเย่ ถ้าคุณสามารถช่วยในเรื่องนี้ได้ ตระกูลอานจะต้องปฏิบัติกับคุณอย่างดีแน่!”
พูดไป อานโฉงชิวก็เอ่ยขึ้นอีก “ผมได้ยินมาว่า ก่อนหน้านี้ตระกูลเย่สูญเสียไปไม่น้อยเพราะสำนักว่านหลง หากมีความช่วยเหลือของตระกูลอาน ใช้เวลาไม่นานความสูญเสียนั้นจะต้องได้รับคืนกลับมาแน่นอน!”
อานโฉงชิวคิดไปว่าตนเองเข้าใจความคิดของมหาเศรษฐีที่มูลค่าความรวยลดลงอย่างกะทันหันอย่างดี มีความคิดของมหาเศรษฐีหลายคนที่ไม่ต่างจากความคิดของนักเสี่ยงโชค เมื่อทรัพย์สินผันผวนอย่างมาก ความคิดก็จะเปลี่ยนไปอย่างมาก
ตระกูลเย่สูญเสียความมั่งคั่งไปถึงครึ่งหนึ่งในครั้งเดียว เย่โจงฉวนที่เป็นผู้นำตระกูลในใจจะต้องรับไม่ได้อย่างมากแน่นอน แม้กระทั่งหลับฝันยังต้องคิดกอบกู้ความเสียหายนี้ให้กลับคืนมา
อย่างไรก็ตาม การสูญเสียทรัพย์สินครึ่งหนึ่งไปในชั่วข้ามคืนนั้นเป็นเรื่องง่าย แต่หากคิดจะเอามันกลับคืนมา อาจจะต้องใช้เวลากว่าสิบหรือยี่สิบปีหรืออาจมากกว่านั้น
หากเย่โจงฉวนได้รับความช่วยเหลือเล็กน้อยจากตระกูลอาน อย่างนั้นเย่โจงฉวนจะต้องรู้สึกซาบซึ้งขอบคุณแน่
การคาดเดาของอานโฉงชิวนั้นไม่ได้ผิดอะไร เพียงแต่เขาคำนวณสถานการณ์ของตระกูลเย่ผิดไปโดยสิ้นเชิง
หากตระกูลเย่สูญเสียทรัพย์สินไปครึ่งหนึ่งจริงๆ เย่โจงฉวนจะต้องใช้คิดทุกหนทางเพื่อหาทางชดเชยการสูญเสียนี้แน่
แต่สถานการณ์จริงก็คือความแข็งแกร่งของตระกูลเย่ไม่ได้รับผลกระทบอะไร ในทางตรงกันข้าม หากนับความแข็งแกร่งของเย่เฉิน ทรัพย์สินของเย่เฉินและเส้นสายของเย่เฉินนั้น มีความแข็งแกร่งกว่าตระกูลเย่มากกว่าสองเท่าด้วยซ้ำ
ดังนั้น เขาจึงไม่รู้สึกอะไรเลยสักนิดเกี่ยวกับข้อเสนอที่อานโฉงชิวยื่นมาให้
ดังนั้น เขาจึงพูดกับอานโฉงชิวอย่างมีหลักการและชอบธรรม: “โฉงชิวเอ๋ย พวกเราล้วนเป็นญาติกัน นายพูดแบบนี้ดูจะเป็นคนนอกไปอยู่บ้างแล้ว ฉันไม่ใช่ไม่ต้องการช่วยนาย และไม่ได้คิดจะเอาเรื่องนี้มาต่อรองอะไรกับนายด้วย เรื่องที่นายร้องขอฉันมานั้นเกินกว่าความสามารถของฉันจริงๆ ที่ฉันทำได้ก็มีแค่ช่วยนายสอบถามเท่านั้น เรื่องอื่นๆฉันควบคุมไม่ได้จริงๆ”