ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน - บทที่ 3873 เจอกันอีกแล้ว - novel-lucky

ซ่งหวั่นถิงถามอีกว่า:”อาจารย์เย่ คุณไม่คิดที่จะให้โอกาสเขาอีกสักครั้งเลยเหรอคะ?”

เย่เฉินพูดอย่างจริงจัง:”ตอนนี้ยังไม่ได้คิด ดังนั้นเธอให้เขาตายใจ มาจากไหนก็รีบไสหัวกลับไปทางนั้น”

“ฉันเข้าใจแล้วค่ะอาจารย์เย่”ซ่งหวั่นถิงพยักหน้า และถามอีกครั้ง:”อาจารย์เย่ งั้นคุณจะไปพบเขาด้วยกันไหมคะ?”

เย่เฉินส่ายหัวและยิ้มพูดว่า:”ฉันคงไม่ไปพบ ขอบอกตามตรงเลยนะ ชื่อจริงของเขาไม่ใช่ฮั่วหย่วนเจิง แต่ชื่ออานโฉงชิว และเขายังเป็นน้าชายใหญ่ของฉันอีกด้วย แต่ว่าบางทีในการรับรู้ของเขา ยังไม่รู้เลยว่าตอนนี้ฉันอยู่หรือตายไปแล้ว ฉันจึงยังไม่ได้คิดที่จะพบเขา”

ซ่งหวั่นถิงตกใจกับคำพูดของเย่เฉินจนพูดไม่ออก หลังจากนั้นไม่นาน เธออุทานออกมาว่า:”อาจารย์เย่ เขา…… เขาเป็นน้าชายใหญ่ของคุณจริงๆ เหรอ? !”

“ใช่”เย่เฉินพยักหน้าและพูดว่า:”น้องชายแท้ๆ ของแม่ฉัน”

ซ่งหวั่นถิงยิ่งตกตะลึงจนทำอะไรไม่ถูก และโพล่งออกมาว่า:”แล้ว……ถ้าอย่างนั้น……เมื่อวานคุณยังให้ฉันไล่เขาออกจากงาน……”

เย่เฉินพูดนิ่งๆ:”ตอนนั้นฉันยังไม่รู้ตัวตนที่แท้จริงของเขา และแม้ว่าฉันจะรู้ ในสถานการณ์แบบนั้นก็ต้องไล่เขาออกไปอยู่แล้ว”

หลังจากนิ่งไป เย่เฉินก็พูดอีกครั้ง:”ที่ฉันจัดงานประมูลนี้ ไม่ได้ทำเพื่อให้ญาติของฉันใช้เส้นสาย แต่เพื่อให้คนรวยระดับสูงเหล่านี้ ไม่สนตัวตนและภูมิหลัง ก็ต้องเสนอราคาประมูลยาอายุวัฒนะตามกฎของฉันซะดีๆ ไม่อนุญาตให้พวกเขาใช้เงินมาเหนือกว่ากฎของฉัน และหากฉันเปิดทางนี้ คุณสมบัติของทั้งเรื่องจะเปลี่ยนไป”

ซ่งหวั่นถิงพยักหน้าเบา ๆ และพูดว่า:”ฉันเข้าใจแล้วค่ะอาจารย์เย่ ในเมื่อเป็นเช่นนี้ งั้นฉันจะให้เลขาเชิญเขาไปที่ห้องรับรอง ฉันจะไปพบเขาที่ห้องรับรอง คุณอยู่รอที่นี่สักครู่นะคะ”

เย่เฉินลุกขึ้นยืน และพูดว่า:”ให้ฉันไปรอที่ห้องรับรองดีกว่า คุณเป็นประธานของซ่งซื่อกรุ๊ป เขามาหาคุณ แต่คุณกลับไม่เจอเขาที่ห้องทำงาน มันจะทำให้เขาคิดว่าห้องทำงานของคุณมีแขกคนสำคัญยิ่งกว่า และการประมูลเพิ่งจบลงเมื่อวาน เขาจะคิดเรื่องนี้ในใจอย่างแน่นอน”

ซ่งหวั่นถิงรีบพูดว่า:”อาจารย์เย่ คุณไปพักผ่อนที่ห้องข้างหลังฉันสิ”

พูดไป เธอก็ลุกขึ้น และผลักชิ้นส่วนเรขาคณิตตกแต่งบนผนังด้านหลัง ออกจากด้านซ้ายของห้องทำงาน

นี้มันเป็นประตูล่องหนที่ซ่อนตัวได้อย่างสมบูรณ์แบบ โดยใช้การตกแต่งและแนวผนังพื้นหลัง

อีกด้านหนึ่งของประตูล่องหน เป็นห้องพักผ่อนขนาด 30 ตร.ม. ภายในห้องมีเตียง ห้องน้ำ ห้องอาบน้ำรวมถึงตู้เสื้อผ้ากับเก้าอี้นวด โดยพื้นฐานแล้วก็เป็นอพาร์ตเมนต์เดี่ยวแบบมาตรฐาน

ดวงตาของเย่เฉินเป็นประกายที่เห็นงานออกแบบนี้ และซ่งหวั่นถิงที่อยู่ข้างๆ แนะนำว่า:”นี่คือห้องที่คุณปู่ของฉันทิ้งไว้ให้ก่อนหน้านี้ เขามักจะต้องนอนกลางวันในบริษัท ดังนั้นจึงสร้างห้องลับนี้ แต่ฉันเปลี่ยนเฟอร์นิเจอร์ภายในเป็นของใหม่ทั้งหมด คุณสามารถพักที่นี่ก่อนได้ค่ะ”

เย่เฉินพยักหน้าและพูดว่า:”โอเค ฉันก็อยากได้ยินว่าเขาจะคุยกับเธอเรื่องอะไรบ้าง”

“ค่ะ”

ซ่งหวั่นถิงปิดประตู และให้เลขาของเธอเชิญอานโฉงชิวเข้ามา

ทันทีที่อานโฉงชิวเข้ามา ก็พูดอย่างนอบน้อมว่า:”สวัสดีครับ คุณซ่ง เราเจอกันอีกแล้ว”

ซ่งหวั่นถิงยิ้มอย่างสุภาพ ถือว่าเป็นคำทักทาย แล้วถามว่า:”คุณฮั่วมาหาฉันที่นี่ มีอะไรหรือเปล่าคะ?”

อานโฉงชิวรีบพูดว่า:”บอกตามตรง……ก็ยังเป็นเรื่องของยาอายุวัฒนะ…… ในงานประมูลเมื่อวานนี้ ผมไม่มีสติพอจริงๆ ถึงสร้างปัญหาให้คุณซ่ง แต่ฉันอยากซื้อยาอายุวัฒนะจากใจจริง เลยอยากจะขอให้คุณซ่งช่วยอะไรหน่อย ช่วยผมถามเจ้าของยาอายุวัฒนะ ว่าเขาสามารถขายให้ผมเป็นการส่วนตัวได้ไหม และถ้าราคาที่ผมเรียกเมื่อวานยังไม่สูงพอ ผมสามารถเพิ่มได้อีก”

ซ่งหวั่นถิงส่ายหัวและพูดว่า:”ฉันขอโทษค่ะคุณฮั่ว อันที่จริง คนที่สั่งให้ไล่คุณออกเมื่อวานนี้ ก็คือเจ้าของยาอายุวัฒนะนั่นเอง เขาควบคุมทุกอย่างเบื้องหลังตลอดงานประมูล ฉันทำตามคำแนะนำของเขาทั้งหมด”

อายโฉงชิวถามด้วยความประหลาดใจ:”เมื่อวานเขาก็อยู่ในงานเหรอ? !”