ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน - บทที่ 3874 ไม่เคยอัดอั้นใจแบบนี้มาก่อน
ซ่งหวั่นถิงพูดนิ่งๆ:”เขาไม่ได้อยู่ในงาน แค่ดูรายการทั้งหมดผ่านการออกอากาศวิดีโอ”
ซ่งหวั่นถิงพูดอีกว่า:”คนอย่างเขา ไม่ได้สนใจเรื่องเงินเลย คุณคิดว่าคุณยอมทุ่ม 370 พันล้านดอลลาร์เพื่อซื้อยาอายุวัฒนะ แต่เท่าที่ฉันรู้ แค่ยาอายุวัฒนะที่เขามอบให้คนอื่นไป เกรงว่าแค่มือเดียวจะนับไม่พอ”
อานโฉงชิวตกตะลึง
ทันใดนั้น ซ่งหวั่นถิงพูดอีกว่า:”คุณฮั่ว เจ้าของยาอายุวัฒนะให้ความสำคัญกับกฎเกณฑ์มากที่สุด ไม่ใช่เงิน ไม่ว่าคุณจะเอาเงินมาเท่าไหร่ เขาก็จะไม่แหกกฎเพื่อคุณ และเมื่อวานคุณถูกไล่ออกจากงานแล้ว จากนี้ไปคุณจะไม่มีสิทธิ์เข้าร่วมการประมูลของยาอายุวัฒนะอีก”
พูดถึงนี้ ซ่งหวั่นถิงมองมาที่เขา และพูดอย่างจริงจังว่า:”คุณฮั่ว ฉันขอแนะนำว่าอย่าลองทำอะไรแบบนี้อีกเลย ในเมื่อเมื่อวานคุณยืนกรานที่จะเดิมพันในงานประมูล งั้นเดิมพันแพ้แล้ว ก็ต้องยอมรับความพ่ายแพ้ รีบออกจากจินหลิงให้เร็วที่สุด กลับอเมริกาเหนือไปเถอะ ถ้าคนในครอบครัวของคุณต้องการยาอายุวัฒนะจริงๆ ให้เขามาสมัครเองปีหน้า!”
เมื่อได้ยินคำเตือนของซ่งหวั่นถิง อานโฉงชิวลังเลอยู่ครู่หนึ่ง และถามว่า:”คุณซ่ง คุณรู้จักตระกูลอานรึเปล่า?”
“ตระกูลอาน?”ซ่งหวั่นถิงขมวดคิ้ว และพลั่งปากพูดว่า:”ขอโทษนะคะ ฉันไม่ค่อยรู้ค่ะ”
อานโฉงชิวพูดอย่างลำบากใจ:”ตระกูลอาน ตระกูลชาวจีนในสหรัฐอเมริกา”
ซ่งหวั่นถิงแสร้งทำเป็นแปลกใจ และถามว่า:”ดูเหมือนจะเคยได้ยินมาว่าตระกูลอานเหมือนจะเป็นตระกูลสามอันดับแรกของโลก และยังเป็นตระกูลจีนที่มีอันดับสูงที่สุดในโลกด้วย มีอะไรเหรอคะ?”
อานโฉงชิวถอนหายใจด้วยความโล่งอก และพูดอย่างจริงจังว่า:”ขอพูดตามตรงนะคุณซ่ง ตัวตนที่แท้จริงของผมคือลูกชายคนโตของตระกูลอาน อานโฉงชิว”
ซ่งหวั่นถิงพูดด้วยสีหน้าตกใจ:”คุณไม่ได้ชื่อฮั่วหย่วนเจิงเหรอคะ?”
อานโฉงชิวพูดตามความจริง:”ฮั่วหยวนเจิงเป็นเพียงตัวตนหนึ่งของผม”
ซ่งหวั่นถิงพูดอย่างจริงจังว่า:”คุณอานสินะ คุณเข้าร่วมการประมูลด้วยตัวตนปลอม ตามกฎของงานประมูล คุณจะถูกตัดสิทธิ์เข้าร่วมอย่างถาวรเช่นกัน!”
อานโฉงชิวไม่นึกเลยว่า ตนเปิดเผยตัวตนที่แท้จริงของตนเอง ซ่งหวั่นถิงกลับไม่แปลกใจ แต่กลับย้อนกลับไปยังกฎของการประมูลอีก
ตอนนี้อานโฉงชิวมีความสงสัยชีวิตแล้ว
เพราะว่า ในอดีต ผู้ประกอบการชาวจีนคนใด แม้แต่ท่านหลี่จากฮ่องกง ซึ่งเคยเป็นชายที่ร่ำรวยที่สุดในประเทศจีน ยังต้องอ่อนน้อมถ่อมตน ประจบประแจงเมื่อเห็นเขาเลย
แต่ว่า ตอนนี้ในสายตาของซ่งหวั่นถิง ตนเป็นคนตระกูลอานหรือตระกูลจาง ตระกูลหลี่ก็ไม่สำคัญว่า สิ่งที่สำคัญคือตนได้แตะกฎของการประมูลแล้ว……
เขาอดไม่ได้ที่จะถามตัวเองในใจว่า:”หรือว่าในสายตาของเธอ ตัวตนของฉันอานโฉงชิว ยังไม่สำคัญเท่ากับกฎการประมูลหรือไง? !”
ในตอนที่เขากำลังสงสัยชีวิต ซ่งหวั่นถิงก็ยืนขึ้นแล้วพูดอย่างไม่เกรงใจว่า:”คุณอานสินะ ขอโทษนะคะ ทางเราไม่ต้อนรับคนที่ต้องซ่อนแม้แต่ตัวตนที่แท้จริงตัวเองอย่างคุณ เชิญกลับไปค่ะ”
อานโฉงชิวมีชีวิตอยู่มา 50 ปีแล้ว เขาไม่เคยอัดอั้นใจแบบนี้มาก่อนเลย เว้นแต่ที่เมื่อคืนถูกเจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัยไล่ออกจากการประมูล
ถ้าเป็นคนอื่น แย่งกันเชิญเขา เขาก็ไม่สะทกสะท้าน แต่ไม่นึกเลยว่ามาเข้าร่วมงานประมูลที่หัวเซี่ย จะถูกคนไล่ซ้ำแล้วซ้ำเล่า
แต่สติก็ชนะความใจร้อน และเขาทำได้เพียงกัดฟันพูดว่า:”ขอโทษครับ คุณซ่ง มันเป็นความผิดพลาดโดยไม่ได้ตั้งใจที่ผมจะเข้าร่วมการประมูลโดยใช้นามแฝง โปรดยกโทษให้ผมด้วย แล้วคุณซ่งคงจะได้ยินเกี่ยวกับความแข็งแกร่งของตระกูลอานมาบ้าง ถ้าคุณซ่งสามารถช่วยฝากข้อความถึงเจ้าของยาอายุวัฒนะได้ ให้เขาหาเวลาว่างมาพบผมหน่อยจะได้ไหม ตระกูลอานจะพยายามอย่างเต็มที่ เพื่อตอบแทนความช่วยเหลือของคุณซ่ง……”