ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน - บทที่ 3886 เร่งด่วนสุดแสน
ดังนั้น เมื่อคิดเช่นนี้ เย่เฉินจึงมีความแค้นคุณตาอยู่บ้าง
ในเมื่อตอนนี้เขาต้องการยาอายุวัฒนะ และสถานการณ์ก็ไม่เร่งด่วนนัก ก็ให้เขาลงทะเบียนเข้าร่วมการประมูลในปีหน้า
ด้วยความแข็งแกร่งทางเศรษฐกิจของเขา จึงไม่มีปัญหาในการประมูลยาอายุวัฒนะจากการประมูลได้
นอกจากนี้ ในใจเย่เฉินยังคงนึกถึงหลี่เสี่ยวเฟิน
เขามักจะรู้สึกว่าข้อความเตือนแบบนี้ ไม่น่าจะเกิดขึ้นจากการหลอกลวง
เขาจึงรออีกฝ่ายตอบกลับมา
แต่ว่า จนถึงเช้าวันรุ่งขึ้น เย่เฉินยังคงรอคำตอบของบุคคลลึกลับไม่ได้
เซียวชูหรันยังนอนหลับสบายอยู่บนเตียง ดังนั้นเย่เฉินจึงโทรเรียกพนักงานเสิร์ฟนำอาหารเช้ามาที่ห้องก่อน
จากนั้นก่อนที่เซียวชูหรันจะตื่น เย่เฉินได้เพิ่มยาอายุวัฒนะเล็กน้อยลงในแก้วนมของเธอ เพื่อช่วยให้เธอฟื้นตัว
เนื่องจากผลของยาอายุวัฒนะนั้นชัดเกินไป ดังนั้นเย่เฉินจึงไม่กล้าเพิ่มมากเกินไปในคราวเดียว ดังนั้นเขาจึงวางแผนที่จะค่อยๆ ให้เธอกินยาอายุวัฒนะในช่วงหนึ่งเดือนนี้
หลังจากที่เซียวชูหรันตื่น และรับประทานอาหารเช้า เธอรู้สึกสดชื่นมาก และความเหนื่อยล้าของร่างกายเมื่อวานก็หายไปในทันที
ไม่เพียงเท่านั้น แต่เธอยังรู้สึกว่าร่างกายของเธอเต็มไปด้วยพลัง
เธออดไม่ได้ที่จะแสดงความสงสัยของตนเองกับเย่เฉิน เย่เฉินอ้างว่าทั้งหมดนี้ เป็นเพราะเมื่อคืนเธอหลับสบาย
หลังจากนั้น เย่เฉินเปลี่ยนเสื้อผ้าและออกจากโรงแรมกับเธอ เดินไปที่โรงเรียนดีไซน์โรดไอแลนด์เพื่อรายงานตัว
โรงเรียนดีไซน์โรดไอแลนด์ติดกับโรงแรมฮิลตัน โรงแรมและโรงเรียนมีกำแพงกั้นกันเท่านั้น จึงใช้เวลาเดินไปโรงเรียนเพียงไม่กี่นาที
ในเวลานี้ ทางเข้าหลักของโรงเรียนดีไซน์โรดไอแลนด์ได้แขวนสื่อแสดงผลของMaster classนี้แล้ว และยังสามารถเห็นนักข่าวสื่อที่เกี่ยวข้องกับการดีไซน์หลายคน กำลังสัมภาษณ์และถ่ายทำในที่เกิดเหตุ
เหตุผลที่สื่อให้ความสนใจกับMaster classนี้ไม่เพียงเพราะมีดีไซเนอร์ชั้นนำมากมายในMaeter classนี้ที่มารับหน้าที่ติวเตอร์ด้วยตัวเอง แต่ในหมู่นักเรียนก็มีดีไซเนอร์ชื่อดังหลายคนที่เป็นที่รู้จักทั่วโลกอยู่แล้ว
ในแวดวงการดีไซน์ นี่ถือได้ว่าเป็นงานใหญ่อย่างแท้จริง ดังนั้นจึงได้รับความสนใจเป็นอย่างมาก
ในระหว่างการรายงานตัว เซียวชูหรันจำนักดีไซน์ที่มีชื่อเสียงหลายคน เดิมทีเธออดใจไม่ค่อยไหว และต้องการขอลายเซ็นและถ่ายรูป โชคดีที่เย่เฉินคอยเตือนเธออยู่ตลอดว่า คนเหล่านี้ต่อไปล้วนเป็นเพื่อนร่วมชั้นของเธอ อย่าลดตัวตั้งแต่แรก ทำเหมือนตัวเองต่ำกว่าคนอื่น
หลังจากที่เย่เฉินไปทำขั้นตอนการรายงานตัวทั้งหมดกับเซียวชูหรันเสร็จ ก็เป็นเที่ยงวันแล้ว
ทั้งสองกลับไปที่โรงแรมเพื่อไปเอารถ และไปเที่ยวที่ตัวเมืองพรอวิเดนซ์ ถือว่าทำความคุ้นเคยกับเมืองที่จะอยู่เป็นเวลาหนึ่งเดือนล่วงหน้า
ในใจกลางเมือง เย่เฉินเลือกร้านอาหารตะวันตกระดับไฮเอนด์ และทานอาหารกลางวันกับเซียวชูหรัน
ระหว่างที่ทั้งสองกำลังเพลิดเพลินกับอาหารกลางวัน โทรศัพท์ของเย่เฉินได้รับข้อความอีก
เปิดออกมาดู เห็นว่าคนลึกลับคนนั้นส่งข้อความมา!
เย่เฉินรีบเปิดข้อความ และเห็นข้อความเขียนว่า:”หลี่เสี่ยวเฟินกำลังตกอยู่ในอันตราย เร่งด่วนสุดแสน! โปรดมาที่แวนคูเวอร์! ! !”
เมื่อเห็นข้อความนี้ เย่เฉินขมวดคิ้วและโทรหาอีกฝ่ายทันที
แต่ว่าไม่นานเสียงก็ดังขึ้นจากโทรศัพท์ บอกเขาว่าอีกฝ่ายปิดเครื่องไปแล้ว!
สิ่งนี้ทำให้หัวใจของเย่เฉิน รู้สึกโกรธเหมือนถูกคนปั่นหัวเล่น
ดังนั้นเขาจึงลุกขึ้นทันที และพูดกับเซียวชูหรันว่า:”ที่รัก ผมจะออกไปคุยโทรศัพท์ก่อนนะ”
เซียวชูหรันเห็นว่าสีหน้าของเย่เฉินผิดปกติ และอยากถามเหตุผล แต่ก็กลัวจะเสียเวลาธุระของเย่เฉิน ดังนั้นจึงพยักหน้า และพูดเบา ๆ ว่า:”รีบไปเถอะ”
YOU MAY ALSO LIKE
