ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน - บทที่ 3893 หาเรื่อง
เด็กผู้ชายคนนั้นพูดอย่างเขินอายเล็กน้อยว่า “ซินหยู่ นั่นมันก็แค่เรื่องอดีตที่ผ่านไปแล้ว ก่อนหน้านี้ผมมันตาบอดไปแล้วจริงๆ และผมจะไม่มีวันถูกคนประเภทนี้ล่อลวงอีกอย่างแน่นอน…….”
เมื่อคลอเดียได้ยินคำพูดนี้ เธอก็พูดอย่างเย็นชาทันทีว่า “หลี่ห้าวหยาง โปรดระวังคำพูดของคุณด้วย! ฉันไม่เคยล่อลวงคุณเลยสักครั้ง! จดหมายหลายฉบับที่คุณเขียนมาให้ฉันนั้น ฉันไม่เคยแม้แต่จะเปิดดูเลยก็คืนให้คุณไปแล้ว! หวังว่าในฐานะที่คุณเป็นผู้ชายคนหนึ่ง ในเวลที่คุณพูด อย่างน้อยก็ควรจะเป็นอย่างที่เด็กผู้ชายควรเป็น ความรับผิดชอบขั้นพื้นฐานที่สุด!”
เด็กผู้ชายที่ถูกเรียกว่าหลี่ห้าวหยางหน้าแดงขึ้นมาในทันที แต่ผู้หญิงที่อยู่ข้างๆ เขากลับเยาะเย้ยและกล่าวว่า “โอ๊ย หลี่ห้าวหยาง จดหมายที่คุณเขียนให้เค้านั้น เค้าไม่เคยได้อ่านเลย คุณว่าคุณน่าอายหรือไม่? ที่สำคัญคือตอนนี้เธอเสียโฉมไปแล้ว กลายเป็นคนอัปลักษณ์ไปแล้ว ก็ยังดูถูกคุณตามเคย ยังสามารถฉีกหน้าคุณได้ คุณว่าคุณอยู่ต่อไปจะมีประโยชน์อะไรอีก ถ้าฉันเป็นคุณนะ ฉันแม่งจะหาเต้าหู้ก้อนหนึ่งมากระแทกฆ่าตัวตายไปแล้ว!”
หลี่เสี่ยวเฟินกล่าวในเวลานี้ว่า “ได้โปรดพวกคุณออกไปตายข้างนอกกันเถอะ และอย่ามาตายอยู่ในร้านของฉัน ที่นี่ของฉันไม่ต้อนรับพวกคุณ”
“เหี้ย!” เด็กผู้หญิงคนนั้นด่าอย่างเสียงดัง “มึงแม่งก็แค่คนเปิดร้านสะดวกซื้อ จะมาแกล้งทำเป็นอะไรอยู่ที่นี่ เชื่อไหมว่ากูจะทำให้ร้านของมึงอยู่ไม่ได้ในไม่กี่นาที!”
เมื่อเผชิญหน้ากับการยั่วยุของหญิงสาวที่เป็นผู้นำหน้า หลี่เสี่ยวเฟินเพียงพูดเบาๆ ว่า “ฉันขอเตือนพวกคุณเลยนะ ถ้ายังไม่รีบออกจากร้านของฉันไปอีก ฉันก็จะโทรแจ้งตำรวจทันที!”
“โทรแจ้งตำรวจงั้นเหรอ?” เด็กผู้หญิงคนนั้นเม้มริมฝีปากแล้วพูดว่า “คุณก็โทรแจ้งสิ หลังจากที่คุณโทรแจ้งความกับตำรวจแล้ว เชื่อหรือไม่ว่าฉันจะโทรไปหาพ่อทันที และขอให้พ่อซื้ออาคารแถวนี้ทั้งหมด และปล่อยให้พวกคุณหนีบหางออกไปจากที่นี่ตั้งแต่วันพรุ่งนี้!”
หลี่เสี่ยวเฟินถามอย่างเย็นชาว่า “ทำไม? มีเงินแล้วคิดว่าเก่งนักเหรอ? อาคารหลังนี้ฉันเช่าไว้ห้าปี ถ้าจะไล่ฉันออกไปก็ได้ ก็แค่จ่ายเงินที่ฉันลงทุนมาเปิดร้านทั้งหมด และค่าผิดสัญญาสำหรับค่าเช่ามาให้ฉันฉันสามารถเปลี่ยนที่ได้ตลอดเวลา ขึ้นอยู่กับว่าคุณจะจ่ายไหวหรือไม่แค่นั้น”
เด็กผู้หญิงคนนั้นพูดอย่างดูถูกว่า “พี่สาว ฉันว่าอายุของคุณก็ไม่น้อยแล้ว แต่คุณก็ไร้เดียงสามากจริงๆ! คุณเชื่อหรือไม่ว่าหลังจากที่ฉันขอให้พ่อซื้ออาคารหลังนี้แล้ว มีเป็นหมื่นวิธีที่จะทำให้ร้านของคุณไปต่อไม่ได้ และจะทำให้การลงทุนทั้งหมดของคุณไม่ได้รับเงินคืนสักบาท หากคุณรู้สึกไม่พอใจ เมื่อถึงเวลานั้นคุณสามารถลองจ้างทนายความเพื่อฟ้องคดีได้โดยทุกวิถีทาง พ่อของฉันใช้เงินหลายแสนดอลลาร์แคนาดาในแต่ละปีเพื่อช่วยจ้างทนายความยื่นฟ้องให้ฉัน ฉันจะคอยดูว่าคุณจะเล่นกับฉันยังไงได้บ้าง”
หลังจากที่เธอพูดจบ เธอก็ชี้ไปที่คลอเดียอีกครั้ง และพูดกับหลี่เสี่ยวเฟินว่า “ถ้าร้านของคุณยังอยากจะเปิดอยู่ต่อไป ก็ให้ผู้หญิงเลวคนนี้ออกไปให้พ้นทันที ตราบใดที่ผู้หญิงเลวคนนี้ยังทำงานอยู่ในร้านของคุณ ฉันก็จะไม่มีวันปล่อยพวกคุณไปอย่างแน่นอน!”
คลอเดียถามอย่างโกรธเคืองว่า “หวงซินหยู่ ฉันคิดว่าฉันไม่เคยยั่วยวนคุณตรงไหนมาก่อนเลย ทำไมคุณถึงต้องหาเรื่องฉันอยู่ทุกที? ถ้าฉันจำไม่ผิด ตอนที่พ่อแม่ของฉันยังมีชีวิตอยู่ คุณเองที่ติดตามตัวฉันอยู่ทุกวัน และแม้กระทั่งยังบอกว่าคุณอยากจะสาบานเป็นพี่น้องกับฉันอีกด้วย แม้ว่าฉันจะไม่ได้ตอบตกลงกับคุณในเวลานั้น คุณก็ไม่จำเป็นต้องแข็งกร้าวกับฉันขนาดนั้นหรอกหรือ?”
หญิงสาวผู้นำหน้าที่มีชื่อว่าหวงซินหยู่ เมื่อได้ยินคำพูดนี้ เธอก็พูดด้วยท่าทางดูถูกว่า “ก่อนหน้านี้เพราะฉันเคยคิดว่าพ่อของคุณค่อนข้างมีความสามารถอยู่บ้าง และฉันยกย่องคุณ จึงอยากจะสาบานเป็นพี่น้องกับคุณ แต่สุดท้ายใครจะไปคิดว่าพ่อของคุณจะตายไปได้เร็วขนาดนั้น? อีกอย่าง ฉันก็ไม่ชอบการเล่นตัวจอมปลอมของคุณมาแต่แรกแล้ว พ่อของตัวเองก็เป็นพวกอันธพาล และก็ยังเป็นมาเฟียอิตาลีที่ฉาวโฉ่ มึงเองแม่งก็แสร้งทำตัวเป็นนักเรียนที่ดีเด่นอยู่เสมอเช่นกัน!”
เมื่อพูดอยู่อย่างนั้น หวงซินหยู่ก็มองไปที่คลอเดียด้วยความรังเกียจ และพูดอย่างเย็นชาว่า “นอกจากนี้ สิ่งที่กูแม่งไม่พอใจที่สุดคือ มึงมาอ่อยผู้ชายของกู! มึงไม่ลองไปสืบดูในแวดวงการศึกษาของแคนาดา ผู้ชายของฉันหวงซินหยู่ มีใครหน้าไหนจะกล้าเข้ามายุ่งด้วยหรือไม่?!”
คลอเดียกำหมัดแน่น แล้วพูดทีละคำว่า “เมื่อกี้นี้ฉันพูดไปแล้วว่า ฉันไม่เคยล่อลวงแฟนคุณเลย! แฟนของคุณต่างหากที่คอยรังควานฉันตลอด! ฉันขอร้องคุณสืบหาข้อเท็จจริงให้ชัดเจนก่อน!”
YOU MAY ALSO LIKE
